zondag 7 januari 2024

Een nieuw jaar met nieuwe boeken


Het weer
liet, in de eerste dagen van het nieuwe jaar, nogal te wensen over. Als het niet stormde dan regende het en als het wel stormde dan regende het ook. Ideaal weer om lekker thuis een boek te lezen. Dat doe ik trouwens ook als het weer wel mooi is, maar dat terzijde.

Ik schreef al eerder dat ik, via proef-abonnementen op een e-boekenclub, een hele reeks gratis e-boeken had verzameld. Omdat die maar stonden te verpieteren op mijn harde schijf, ben ik me er, een beetje met lange tanden, langzaam doorheen aan het werken.

Deze keer las ik van Tess Gerritsen 'Ik Heb Een Geheim'. Je zou bij zo'n titel en schrijversnaam misschien een romantisch verhaaltje verwachten, maar dat viel gelukkig mee. Het gaat om een politiethriller uit 2017. Het zou ook niet gek zijn als je dacht dat Gerritsen een Nederlandse was, maar dat is niet zo. Ze is in Amerika geboren, als dochter van Chinese immigranten en heet eigenlijk Terry Tom.

Hoewel ze al jong de wens had om schrijfster te worden liet ze zich, door haar familie, overtuigen om medicijnen te gaan studeren. Ze werkte een tijdje als arts en trouwde met een andere medicus, die Gerritsen heet en van Nederlandse afkomst is. Na de geboorte van haar eerste kind, besloot ze om het toch eens als schrijfster te proberen.

Gerritsen schreef een hele reeks thrillers. Het boek dat ik las is uit een reeks, over inspecteur Jane Rizzoli en patholoog Maura Isles. Oplettende TV-kijkers weten dat, over dit duo, ook een TV-serie is gemaakt. Ik heb daar nooit iets van gezien, wat bij het lezen wel zo prettig is, dan kun je je een eigen voorstelling maken van de personages.

Eerder schreef ik al dat die gratis boeken, bijna allemaal, vertaald zijn naar het Nederlands en dat ik vermoedde dat ze daar niet beter op zijn geworden. Dat idee had ik ook bij dit boek, maar het was niet zo erg dat het mijn leesplezier vergalde. Nee, dit was een spannend verhaal dat goed in elkaar zat. Voor het eerst, na toch al een flink aantal gratis boeken doorgewerkt te hebben, kreeg ik zin om meer van een auteur te gaan lezen. Maar dan wel in het Engels.

Na Tess Gerritsen las ik twee boeken, in het Engels, van een oudere schrijver, Freeman Wills Crofts. Die is bij ons misschien niet zo bekend, maar zijn boeken worden nog steeds herdrukt. Wills Crofts is van Ierse afkomst, hij werd in 1879 geboren in Dublin, en werkte lange tijd, als ingenieur, bij de Britse spoorwegen.

In 1919 was hij een poos, door gezondheidsproblemen, aan huis gekluisterd en om toch iets omhanden te hebben schreef hij een detectiveverhaal, 'The Cask'. Dat werd direct een succes en aansluitend schreef hij nog een 30-tal boeken. Hij woonde inmiddels in Engeland en werd lid van the Detection Club, een schrijversvereniging, die regelmatig bijeen kwam om over het schrijversvak te praten. Agatha Christie was ook lid van de Detection Club.

Ik zag dat een aantal e-boeken van Wills Crofts te koop was, voor slechts 99 cent per stuk, en besloot er eens een te proberen. Ik begon met 'Inspector French's Greatest Case', uit 1924. Dat gaat over een overval, op een diamantenhandelaar, waarbij een dodelijk slachtoffer valt. De hoofdpersoon, inspecteur French dus, reist een flink deel van Europa af om de dader te achterhalen.

Probleem met dit boek is dat er één hoofdstuk dubbel in staat en er een ander ontbreekt. Dat zet je als lezer op het verkeerde been, natuurlijk. Ondanks dat mankement werd toch wel duidelijk dat Wills Crofts een prettige schrijver is, die een ingenieus plot wist te verzinnen.

Dat komt nog beter uit de verf in het tweede boek dat ik las, 'The Cask', zijn debuut. Dit draait om een mysterieus houten vat, dat in Londen opduikt en waarin het lichaam van een dode vrouw blijkt te zitten.

Het opmerkelijke van dit boek is dat het eigenlijk geen hoofdpersoon heeft. We volgen aanvankelijk de naspeuringen van een inspecteur van Scotland Yard. Die steekt op een zeker moment het kanaal over om, samen met een Franse collega, in Parijs en omstreken, zijn onderzoek voort te zetten. Dat leidt tot het arresteren van een verdachte, maar daarmee is het verhaal nog niet afgelopen.

In het laatste deel van het boek komen de eerdere speurders niet meer voor. We volgen nu een privédetective die, in opdracht van de verdediging, probeert de onschuld van de verdachte aan te tonen. Je zou kunnen denken dat die verdachte dan misschien de hoofdpersoon is, maar die belandt in het eerste deel al snel, bewusteloos, in het ziekenhuis en zit in het tweede deel in de gevangenis.

Het draait in dit boek dus niet om de personen die er een rol in spelen, de hoofdrol is voor het raadsel dat opgelost moet worden. Wills Crofts beschrijft, nauwgezet en stap voor stap, hoe de politie en de privédetective het mysterie ontraadselen. Dat vergt veel reizen en navragen, in een tijd dat nog niet iedereen een telefoon had, er geen internet was en er meer met de trein en de boot gereisd werd, dan met de auto en het vliegtuig.

Het gaat dus allemaal redelijk traag en voor het geval de lezer het niet heeft kunnen volgen, wordt alles nog eens extra uitgelegd als de dader, uiteindelijk, zijn bekentenis doet. Maar echt hinderlijk is dat niet. Dit is een misdaadverhaal voor de lezer die geen haast heeft. Maar als je er de tijd voor neemt – en waarom zou je niet met dit pestweer – dan is het heel aangenaam om te lezen.


 
De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman en wordt volgende week vervolgd. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 - deel 12 - deel 13 - deel 14 - deel 15 - deel 16 - deel 17 - deel 18 - deel 19 - deel 20 en deel 21 van dit verhaal.
 
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.
 
Klik op de tekening voor een grotere weergave. 
 

5 opmerkingen:

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

Ik doe het voorlopig dit jaar met mijn boeken die ik al heb. Boekenkasten puilen uit en mocht ik binnenkort gaan verkassen, is het niet slim nog meer boeken te moeten inpakken :-). Af en toe een Kinsey Millhone op herhaling is geen straf.

Jan de Stripman zei

@zelfstandig journalist - Je moet gewoon met je tijd meegaan. Gooi weg die papieren boeken en koop een...

martin zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
martin zei

Misdaad zonder haast. Het zou een mooie titel zijn. Als het dan ook nog eens geschreven zou zijn door iemand die Terry Tom heet, een gegarandeerd succes mits er ook een aansprekende cover om zou zitten.

Jan de Stripman zei

@martin - Een slak met een machinegeweer ?