Verder nog wensen ?

De melkboer, die vroeger met zijn rijdende winkel bij mijn ouders langskwam, vroeg dat als mijn moeder even pauzeerde met het voorlezen van haar boodschappen-briefje. 'Verder nog wensen ?'

'Ja, doet u maar vrede op aarde en een geneesmiddel tegen alle kwalen.'

Dat zei mijn moeder natuurlijk niet. Die bestelde een fles hopjesvla, of een pond jongbelegen. Maar na vorige week zou ik wel in de verleiding komen om nog een paar wensen uit te spreken. Toen vroeg ik om een positief resultaat van de biodiversiteitstop in Canada. En wat kregen we de volgende dag ? Een akkoord zo positief dat bijna niemand er over klaagde.

De 196 landen, die in Montreal vergaderden, spraken af om 30 procent van het hele aardoppervlak te bestemmen voor beschermde natuur. De rechten van lokale gemeenschappen zullen worden erkend, subsidies die schadelijk zijn voor de natuur zullen worden afgeschaft en er wordt veel meer geld uitgetrokken voor natuurbescherming.

Het Wereld Natuur Fonds noemt het een 'mijlpaal voor mens en natuur' en een 'historisch akkoord'. Ze spreken wel de vrees uit dat de uitvoering te traag zou kunnen gaan als landen onvoldoende de daad bij het woord voegen. Het is mooi dat we het er over eens zijn dat er wat moet gebeuren, maar dan moeten nu ook fluks de handen uit de mouwen worden gestoken.

Helaas zijn de afspraken niet zo spijkerhard dat ze ook afgedwongen kunnen worden. Maar als natuurliefhebbers moeten wij onze regeringen achter hun vodden blijven zitten. Hoe je het ook bekijkt, dit is een flinke stap voorwaarts. Natuurbescherming staat op de agenda.

Dat er zo'n positief akkoord uit de bus kwam is natuurlijk niet het gevolg van mijn wens van vorige week. Ik maak me wel eens vrolijk om mensen die op de sociale media regeringsleiders bestraffend toespreken. Alsof presidenten en ministers dat zouden lezen en zich er iets van aan zullen trekken. Maar opvallend is het wel dat er nu net iets moois werd afgesproken toen ik erom vroeg. Zou het toch iets uitmaken wat ik schrijf ? Je weet maar nooit.

Dus nu nog graag een woning voor alle daklozen en vluchtelingen en een einde aan de honger en armoede. Volgende week als het kan...

Fijne kerst gewenst !

 

De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 - deel 12 - deel 13 - deel 14 - deel 15 en deel 16 van dit verhaal.

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

 

Nog geen nieuws

Het is zondagochtend, een week voor kerst, bijna 8 uur. Het is stil op straat, terwijl aan de horizon het daglicht zich aankondigt, met een oranje-gele schemering. Wolkenflarden in de lucht worden roodbruin verlicht. Of zouden het verwaaide vliegtuigstrepen zijn ?

Ik hoor een merel tsjakkeren, verder is er nog geen vogel te horen of te zien. Het was weer koud vannacht. Het grasveld is wit van de rijp en op de auto's in de straat ligt ook een wit laagje. Nou, ja, het is zondag, de buurt zal nog wel even uitslapen.

Ik had ook nog wel even in bed willen blijven, maar ik had me voorgenomen om iets te schrijven over de klimaatcrisis en de conferentie die momenteel gaande is in Canada, over de bescherming van de natuur. Ik merk dat ik niet eens weet hoe die conferentie heet. Voor het klimaat was er onlangs een bijeenkomst in Egypte. Die was regelmatig in het nieuws. Maar deze conferentie ? Even opzoeken...

De VN-biodiversiteitstop (COP 15) in Montreal ! Idioot dat ik dat niet wist...

De biodiversiteitstop zou vandaag moeten eindigen. Landen van over de hele wereld zouden afspraken moeten maken over het beschermen van de natuur. Natuurbescherming is de beste manier om opwarming van het klimaat tegen te gaan. We kunnen het ons niet veroorloven om nog meer natuur verloren te laten gaan.

Maar ik zie geen berichten over afspraken die gemaakt zijn. Ik zie eigenlijk helemaal geen nieuwe berichten over de top. Het laatste wat ik hoorde is dat men het niet eens kon worden en dat de verwachting was dat de bijeenkomst met een paar dagen verlengd zou gaan worden.

Buiten kleuren de wolkenflarden – nee, dat zijn echt vliegtuigstrepen – intussen feller rood. Ik las dat ons kabinet de luchtvaart vanaf 2027 ongeremd wil laten groeien.

'Volgens luchtvaartminister Harbers is 440 duizend vliegbewegingen de komende vijf jaar het maximum. Vanaf 2027 wil Harbers echter afscheid nemen van het maximumaantal vluchten, waardoor Schiphol ongelimiteerd zou kunnen groeien,' schrijft de Volkskrant. 'Harbers gaat uit van een “gigantische verduurzaming” van de industrie.'

Vliegtuigen die niet meer vervuilen en geen lawaai meer maken. Ik help het hem dromen. In de Volkskrant trouwens ook geen nieuws over de VN-biodiversiteitstop. Op de website van het Wereld Natuurfonds vind ik een bericht van 5 december:

'Er moet een ambitieuze wereldwijde overeenkomst gesloten worden om de natuur en de biodiversiteit te redden. (…)

Van 7 tot 19 december komen in Montreal, Canada, 196 landen bijeen om nieuwe wereldwijde doelstellingen en een actieplan voor de natuur voor 2030 te maken. Deze plannen moeten de wereld op een nieuwe koers zetten om het alarmerende biodiversiteitsverlies aan te pakken. Maar het is ook van vitaal belang voor het bestrijden van de klimaatcrisis, voor voedsel- en waterzekerheid, het verminderen van onze kwetsbaarheid voor toekomstige pandemieën en het bereiken van de duurzame ontwikkelingsdoelen.'

Toch wel behoorlijk belangrijk, lijkt me.

De zon komt op. Er trekken vliegtuigen nog meer strepen door de lucht. Vogels vliegen op. Een buurtgenoot krabt het ijs van zijn voorruit. Nu alleen nog graag wat positief nieuws van de biodiversiteitstop. Lijkt me een mooi kerstcadeau...

 

De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 - deel 12 - deel 13 - deel 14 en deel 15 van dit verhaal.

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

 

Een heel vriendelijke tijger

Ik droomde dat de dochter des huizes, als huisdier, een tijger had genomen en dat ik ermee door de stad liep. Het was een heel vriendelijke tijger, die zich door iedereen liet aaien. Niemand was bang voor hem. Hij liep zo, los, met mij mee over straat.

Het was mooi, zonnig weer, in mijn droom. Ik liep, samen met de tijger, over een wandelpad, tussen huizen door en verderop zag ik iemand, die voorbijgangers liet schrikken, met een pop in de vorm van een leeuw. Ik zag direct dat het geen echte leeuw was, maar de tijger durfde er niet langs. Hij kroop onder een hek door, een tuin in, waar ik hem niet kon volgen.

Als ik hem maar niet kwijtraak, dacht ik. De dochter des huizes wachtte op ons bij het station. Het zou vervelend zijn, als ik daar aankwam zonder haar tijger. Ik keek door het hek en zag de tijger, aan de andere kant, de tuin verlaten en de weg oplopen.

'Het is een slim beest', dacht ik, 'hij loopt gewoon een blokje om.'

Ik liep dus verder, voorbij de grappenmaker met de namaakleeuw. Als ik zo rechtsaf sla, bedacht ik, kom ik vanzelf onze tijger weer tegen.

Aan het eind van het pad kwam ik op een pleintje, waarop verschillende wegen uitkwamen. Uit de weg, waar ik de tijger verwachtte, kwam een optocht met verklede mensen. Ze vierden, zo te zien, een exotisch feest, met muziek en vuurwerk.

'Als de tijger daar maar niet van schrikt,' zei ik bij mezelf, terwijl ik de stoet liet passeren.

Ik liep het straatje in en zag verderop een tijger lopen. Maar het was niet onze tijger, deze was lichter van kleur. Ik begon me nu echt zorgen te maken. Zou ik onze tijger nog wel terugvinden ?

Maar toen zag ik hem lopen. Hij kwam mijn kant op en was duidelijk blij me te zien. Hij liet zich over zijn kop aaien en onder zijn kin kriebelen. Terwijl ik hem zo begroette zag ik dat iemand hem een rode halsband had omgedaan.

Let je even niet op. Hou je je tijger even 5 minuten niet in het oog en dan denkt er al iemand dat ze hem in kunnen pikken. Verontwaardigd deed ik de halsband af en gooide hem weg.

Toen werd ik wakker.

(In de voorafgaande week zag ik een TV-programma waarin een 100 jaar oude speelgoedtijger gerestaureerd werd. Het beest was opwindbaar en kon grommen en naar voren springen, wat kinderen reuze spannend vonden.

We hebben ook de kat van de kleinkinderen twee maanden te logeren gehad. Die vond het fijn om over haar kop geaaid en onder haar kin gekriebeld te worden. Bovendien heeft de dochter des huizes een voorkeur voor opmerkelijke huisdieren. Op dit moment heeft ze weer een naaktkat, waar ze erg dol op is.

Misschien dat ik daarom over een vriendelijke tijger droomde ?)

 

De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 - deel 12 - deel 13 en deel 14 van dit verhaal.

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

 

Ridders en schone jonkvrouwen in koude kastelen

Ridders, schone jonkvrouwen, hofnarren en struikrovers. Ja, de middeleeuwen waren mooi en romantisch. Maar niet alles was toen even leuk en gezellig.

Ik lees momenteel in 'Ivanhoe', een ridderroman, geschreven door Walter Scott en uitgegeven in 1819. De ouderen herinneren zich misschien de TV-serie nog, met een jonge Roger Moore in de hoofdrol, die hier in de jaren '60 uitgezonden werd. Het verhaal is, daarna en daarvoor, meermalen tot films en TV-series verwerkt. De nieuwste versie, een Brits / Nieuw-Zeelandse samenwerking, verscheen in het jaar 2000, onder de titel 'Dark Knight'. Ik heb het als gratis e-book gedownload, maar er zijn verschillende boekuitgaven van te koop.

Ik ben nu ongeveer halverwege en heb het even virtueel opzij gelegd. Want een erg vlotte schrijver is Walter Scott niet. Hij beschrijft elke figuur uitgebreid, van kleding en haardracht tot gelaatstrekken en karakter. Hij legt nogal veel uit, ook dingen die de oplettende lezer al lang doorheeft, waardoor het verhaal niet echt opschiet.

Aan de andere kant zijn er momenten dat er wel iets gebeurt en waar de schrijver dan luchtig overheen stapt. Bijvoorbeeld wanneer de identiteit van Ivanhoe bekend wordt gemaakt. Ik moest zelfs even terugbladeren. Was dat het nou ? Het hele eerste deel van het boek, waarin allerlei personen geïntroduceerd worden, die elkaar uiteindelijk ontmoeten bij een riddertoernooi, werkt toe naar dit ogenblik.

De lezer vermoedt al vrij snel dat de mysterieuze pelgrim, die de nacht doorbrengt in de versterkte woning van de Saksische hoofdman Cedric en daar de schone Rowena ontmoet, eigenlijk Ivanhoe is. Dat de gemaskerde 'onterfde ridder', die als winnaar uit het toernooi komt en dan, min of meer, gedwongen wordt zijn helm af te zetten, Ivanhoe blijkt te zijn, is ook geen verrassing. Je verwacht dan een dramatische beschrijving van dat moment. Maar Scott besteedt er nauwelijks twee zinnen aan.

Vervolgens worden Cedric en Rowena en de, bij het toernooi gewond geraakte, Ivanhoe, ontvoerd door gemene Normandische edelen. Buiten het kasteel, waar ze vast worden gehouden, maakt een bende struikrovers, die verdacht veel lijken op Robin Hood en zijn vrolijke makkers, zich gereed voor een bevrijdingsactie.

Maar jongens, dat duurt en dat duurt maar. Van elke gevangene moeten we, in wijdlopige volzinnen, lezen hoe ze hun lot ondergaan. Hoe ze onderhandelen en ruzie maken met hun ontvoerders. Het taalgebruik is bewust ouderwets, want middeleeuws. Zelfs eenvoudige lieden, zoals de zwijnenhoeder Gurth, spreken in wollige, lange zinnen. Ik werd er een beetje ongeduldig van.

Maar een ding werd me wel duidelijk: die middeleeuwen waren niet erg comfortabel. Een kasteel lijkt leuk, maar stook het maar eens warm in de winter. Scott beschrijft de slaapkamer van de schone Rowena en die was nog best luxe, in vergelijking met de rest van de versterking van haar pleegvader Cedric. Maar de wandtapijten hingen te wapperen in de wind, zo tochtig was het er.

Dat brengt me weer terug bij de huidige tijd. Het is koud weer en de energieprijzen zijn hoog, dus we zijn zuinig met de verwarming. Ik heb deze week tochtband gekocht, bij de doe-het-zelf winkel, om de kieren in onze kozijnen dicht te plakken. Ik zit dit te typen met een warmwaterkruik op schoot.

En in de komende dagen gaan we iets doen wat ook de bewoners van kastelen deden. Die trokken zich in de winter terug in een klein deel van hun monumentale woning. Laat al die grote zalen maar koud en onverwarmd, een klein kamertje is veel makkelijker warm te houden.

Wij gaan onze kleinste slaapkamer inrichten als zitkamer. Terug naar de middeleeuwen, maar wel met TV en internet.

 

De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 - deel 12 en deel 13 van dit verhaal.

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men