zondag 25 oktober 2020

Ik heb een goedkope smaak


In de goeie ouwe tijd
kwam ik wel eens bij mijn vriend, saxofonist Semmy, thuis, toen die nog bij zijn ouders woonde en dan spraken we natuurlijk over muziek. Semmy en zijn vader, Otto, waren enorme jazzfans en ik vond dat ook best leuk, maar meer nog hield ik van blues.

In de loop van zo'n discussie wou Otto wel eens verzuchten dat ik dan meer hield van een vurenhouten plankje dan van een mooie eikenhouten balk.

Toen had ik daar niet van terug, maar achteraf moet ik hem gelijk geven. Als het er op aan komt heb ik een goedkope smaak. Liever recht toe recht aan en eenvoudig, dan flitsend en met tierelantijnen.

Als ik er over nadenk geldt dat voor meer dingen. Om luxe eten heb ik nooit veel gegeven, dure drankjes zijn aan mij niet besteed. Ik heb de laatste tijd wel eens een wat duurdere soort thee gekocht, maar uiteindelijk vind ik Chinese Gunpowder het lekkerst en dat is één van de goedkoopste varianten.

Met kleding is het al net zo. Ik geef maar zelden meer dan een paar tientjes uit voor een broek of hemd. Laatst kocht ik dan eindelijk nieuwe schoenen, na meer dan 20 jaar, en dat was ook een goedkoop paar.

Ik heb nog even getwijfeld of ik de wat duurdere zou nemen, van echt leer, maar de nauwelijks van echt te onderscheiden, kunstleren wandelschoenen die ik uiteindelijk koos, blijken ook prima te voldoen. Het gaat er bij mij ook niet om dat ze goed lopen, maar of ze een beetje prettig zitten. En dat doen ze.

Mijn ervaring is dat spullen die niet duur zijn vaak net zo goed zijn als de luxere varianten. In de keuken gebruiken we voordelige pannen, van winkels die niet om hun kwaliteit bekend staan en daar smaakt het eten net zo goed uit.

Ik ben op het moment een slaapkamer aan het opknappen en de muurverf, van het huismerk van de bouwmarkt en de verfroller van een paar euro, geven net zo'n mooi resultaat als de duurdere merkartikelen.

Kortom: Otto had gelijk. Geef mij maar een vurenhouten plankje.

Ondertussen heb ik het boek dat Neil Price schreef, 'De Vikingen – Een nieuwe Geschiedenis', uitgelezen. Er verscheen vorige week een uitgebreide recensie van in de Volkskrant, dus ik ga er verder kort over zijn. Ik vond het een heel interessant en informatief boek.

De recensent van de Volkskrant is iets minder tevreden. Hij prijst de feitenkennis van Price maar heeft ook kritiek. Zo verwijt hij hem dat hij één van de hoofdstukken 'De Gouden Eeuw Van De Schapenboer' noemt. Die schapenteelt was immers alleen mogelijk door heel veel slavenarbeid.

'Het is alsof je de zuidelijke Verenigde Staten van voor de afschaffing van de slavernij omschrijft als 'De Gouden Eeuw Van De Kantoenplanter'.

Een beetje flauw verwijt. Het kan zijn dat er in de Nederlandse vertaling wat nuances verloren zijn gegaan – ik las het boek in het Engels – maar volgens mij bagatelliseert Price het lot van de slaven in de Vikingtijd absoluut niet. Het punt dat hij met zijn schapenboer wil maken is dat achter elk schip dat uitvoer, met misschien 100 Noormannen aan boord die wilde avonturen gingen beleven, vele duizenden thuis in Scandinavië bleven.

Om zo'n schip te bouwen en uit te rusten werd enorm veel arbeid verzet en was een lange voorbereiding vereist. Om alleen al de zeilen te maken, van schapenwol inderdaad, waren duizenden manuren nodig. De schapenboer is een van zijn pogingen om het beeld, van die woeste plunderende Vikingen, van de juiste achtergrond te voorzien.

Overigens is ook dit boek veel goedkoper als je kiest voor het e-boek in plaats van het papieren exemplaar. En e-boeken kosten geen bomen om te maken, dus bespaar je op vurenhout.



De Strip is een gouwe ouwe van de Stripman

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van het vorige verhaal.

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

zondag 18 oktober 2020

Compensatie en het kopen van vrijheid


De nertsenfokkerijen in ons land
zijn erg bevattelijk gebleken voor het coronavirus. Zo zeer zelfs dat de overheid besloten heeft dat het verbod op het fokken van de pelsdiertjes, dat er toch al aan zat te komen, versneld ingevoerd gaat worden.

Prima, zou je zeggen, want dat kweken van dieren in kleine kooitjes daar moet maar eens een eind aan komen. Maar als de fokkers stoppen, met hun kwalijke praktijken, dan krijgen ze een schadeloosstelling. Dat vind ik dus gek.

Ondernemen is en dat zal elke liberaal beamen, risico nemen. Je steekt geld in je bedrijf, of leent dat ergens, in de hoop dat je in de toekomst winst gaat maken. Als dat niet gebeurt heb je een probleem, maar het is toch niet zo dat je dan bij de overheid aan kunt kloppen en zeggen: Geef mij eens een zak geld ?

Dat er compensaties uitgedeeld worden als er gestopt wordt met dingen, die we met zijn allen verwerpelijk vinden, is op zich niets nieuws. Toen de slavernij afgeschaft werd kregen de plantagehouders een geldbedrag voor elke slaaf die ze vrij moesten laten. De slaven werden eigenlijk vrijgekocht. Alsof er iets rechtmatigs was aan hun vrijheidsberoving.

De slaven kregen niets. Het gevolg was dat veel voormalige slaven, noodgedwongen, nog jaren op de plantages bleven wonen en werken. Ze konden nergens anders heen, hadden geen geld of bezittingen. En kregen geen compensatie.

Ik hoorde laatst over een ander, nogal vreemd, voorbeeld van een schadeloosstelling die door onze eigen overheid werd geëist. Bij de onafhankelijkheid van Indonesië werd er lang onderhandeld over betalingen die de Indonesiërs aan Nederland zouden moeten doen.

Je zou zeggen dat wij Nederlanders, ongevraagd en eeuwenlang, het land van een ander bezet hebben gehouden en daar allerlei voordelen uit hebben gehaald. Als er ergens iets rechtgezet of gladgestreken zou moeten worden, dan lijkt me dat wij eerder iets aan hun zouden moeten betalen.

Maar zo werd er niet geredeneerd. De Nederlandse regering, onder leiding van Willem Drees, claimde ruim 6,5 miljard bij de Indonesiërs. Er werd zelfs geprobeerd om de kosten van de politionele acties, die duizenden Indonesische levens hadden geëist, op de overlevenden te verhalen. Over schaamteloos gesproken.

Uiteindelijk werd overeengekomen dat Indonesië 4,5 miljard zou betalen. In een artikel in de Groene Amsterdammer las ik dat die betalingen meer waren dan wat ons land, na de Tweede Wereldoorlog, kreeg aan Marshallhulp.

Er waren nog meer financiële voordelen voor de Nederlanders, lees daarvoor zelf het artikel van de Groene

Het heeft allemaal iets maffia-achtigs. Mensen doen dingen die niemand fijn vindt en vragen dan geld om ermee te stoppen. En de overheid is het daar dan mee eens. Vreemd toch ?

In het boek over de Vikingen, waar ik het laatst over had, kom je regelmatig tegen dat plunderende Vikingen werden afgekocht. Om te voorkomen dat ze een stad, of landstreek, zouden platbranden en leegroven kregen ze zakken vol zilver. Het jaar daarop waren ze weer terug, natuurlijk.

Wat dat betreft is de wereld wel een beetje veranderd. Toen Suriname onafhankelijk werd heeft Nederland geld betaald, in de vorm van ontwikkelingshulp. Maar toen was het kwaad al geschied voor de Indonesiërs, die hebben duur betaald voor hun vrijheid.



De Strip is een gouwe ouwe van de Stripman

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van het vorige verhaal.

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

zondag 11 oktober 2020

Fris gewassen plunderaars


Het is weer zondagochtend.
De zon is nog niet op en donkere wolken drijven langzaam richting horizon, waar het al wel licht begint te worden, met lichtblauwe en oranje kleuren.

De afgelopen week hebben we wat nieuwe spulletjes gekocht voor in het huishouden. Het blijkt dat je best plezier kunt beleven aan een nieuwe afvalbak, een broodtrommel en een mooi rood afdruiprek.

Ondertussen las ik een boek over de geschiedenis van de Vikingen. Ik kom er eerdaags misschien nog wel op terug. Het is heel interessant en geeft een nieuwe blik op, wat de meesten van ons zullen zien als, die woeste plunderaars. Eén van de grappige details was een citaat uit een verslag van een Engelse monnik, over het bezoek van een groep Scandinavische handelaren.

De Vikingen deden niet alleen aan plundertochten maar ook aan iets vreedzamere handel. Het ging de monnik echter om hun uiterlijk en de verzorging daarvan. Hij beschreef met verwondering dat ze hun haren kamden, zich regelmatig wasten en schone kleren aantrokken. Allemaal dingen die hij van zijn landgenoten niet gewend was. Frivoliteiten noemde hij het.

Een ander detail is dat de Russen hun naam danken aan Scandinaviërs die met hun boten de grote rivieren, de Wolga, de Don en de Dnjepr oproeiden. Het woord 'Rus' is afgeleid van een Zweeds woord voor 'roeien'. De Russen waren dus eigenlijk Zweden die met een roeiboot het gebied, dat later Rusland genoemd zou worden, kwamen verkennen.

Het is een interessant boek. Voor het geval ik er later niet meer op terug kom geef ik de titel en auteur maar vast. In het Engels heet het 'A History Of The Vikings – Children Of Ash And Elm' en het is geschreven door Neil Price. Hij is een Britse archeoloog die professor is aan de Zweedse universiteit van Uppsala. Het boek is ook in het Nederlands vertaald.

Ondertussen lijkt het weer wat op te klaren buiten. De donkere wolken maken plaats voor meer lichtblauwe lucht, met hier en daar een roze streep. Het heeft de afgelopen dagen lekker geregend. Het is ook al herfst, natuurlijk.

De meeste bomen zijn nog aardig groen, maar hier en daar begint er één te verkleuren. Op het balkon heeft het bessenstruikje mooie rode blaadjes. Veel bessen heeft het weer niet gekregen dit jaar en wat er aan zat is razendsnel door de vogels opgegeten.

Zo hoort het natuurlijk ook.


Ps: Foto's van de zonsopkomst vind je hier   



De Strip is een gouwe ouwe van de Stripman

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van het vorige verhaal.

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

zondag 4 oktober 2020

Het is nooit goed of het deugt niet


Afgelopen vrijdag
heb ik voor het eerst met een mondkapje op boodschappen gedaan. Het kabinet had een dringend advies daarvoor afgegeven, om de verdere verspreiding van het coronavirus af te remmen. En ik vind dat we daar dan best gevolg aan kunnen geven. Zo'n ramp is het niet om een half uurtje een mondmasker te dragen en het is voor een goed doel.

Het advies was op typisch Hollandse wijze tot stand gekomen. Ja, nee, misschien, nou vooruit, toch maar niet, dus wel. Het aardige is dat je dat ook terugzag in de straatinterviews die de TV-journaals toonden.

Eerder waren er plannen voor een wettelijke verplichting, maar dat stuitte op zoveel bezwaren – onze mensenrechten kwamen in de knel ! – dat er in plaats daarvan een 'dringend advies' kwam. De een is het daar mee eens, de ander vindt dat het best wat strenger mag en een derde zegt: 'Wat moet ik nou met een advies ? Als ze er nou een verplichting van maken, dan weet ik tenminste waar ik aan toe ben.'

Het is nooit goed of het deugt niet !

In andere landen worden ook dat soort discussies gevoerd, hoor. In Groot-Brittannië worden de maatregelen, per stad of regio, ook flink aangescherpt nu er een tweede golf van virusbesmettingen in opkomst is. Daar wordt ook tegen geprotesteerd, maar een jonge vrouw in het BBC-nieuws verwoordde heel mooi mijn gedachten.

Ook dit was een straatinterview en op het eerste gezicht zag de jongedame er uit als een losbollerige meid van wie je geen drie verstandige woorden zou verwachten. Maar ze zei: 'Als het nou helpt dan ga ik toch een poosje niet naar de kroeg.'

Dat bedoel ik dus.

Ondertussen gaan in de Verenigde Staten de samenzweringstheorieën weer helemaal los. President Trump heeft het coronavirus opgelopen en volgens sommigen is dat geen toeval. Anderen denken dat het helemaal niet waar is.

Ik zag een straatinterview met een tegenstandster van Trump die zei dat hij maar deed alsof. Hij had van het eerste verkiezingsdebat zo'n puinhoop gemaakt dat hij nu een uitvlucht zocht, om onder de volgende confrontatie uit te komen.

Dat zou misschien kunnen, je kunt van Trump alles verwachten. Maar bij zijn medestanders gaan de theorieën nog heel wat verder. Hij zou wel besmet zijn, maar dat is het gevolg van een links complot, om hem uit te schakelen voor de verkiezingen.

Of, hij zou niet besmet zijn en dus net doen alsof, terwijl er een actie in gang gezet gaat worden om kopstukken van links te arresteren. De president zou dan veilig uit de weg zijn terwijl in het land de pleuris uitbreekt.

Ze zien een bevestiging van deze theorie in de tweet waarin Trump zijn besmetting openbaar maakte. Hij schrijft dat hij en zijn vrouw er samen doorheen zullen komen. 'Together', in het Engels. Maar daarmee zou hij 'to get her' bedoelen, 'haar te grazen nemen', doelend op Hilary Clinton, die nog altijd het middelpunt is van menige complottheorie.

Natuurlijk zou het ook kunnen dat hij onvoorzichtig is geweest in de omgang met andere mensen, waarvan nu blijkt dat sommigen het virus bij zich droegen. Er worden op TV beelden getoond van een receptie, in de tuin van het Witte Huis, waarbij Trump en een grote groep medestanders, zonder mondkapjes, elkaar omhelst en feliciteert met de nominatie van een nieuwe opperrechter.

Je zou het bijna een vorm van hogere gerechtigheid noemen, dat er van die groep nu een aantal besmet blijkt met het virus. Trump heeft de ernst van de corona-pandemie altijd gebagatelliseerd, hij was tegen maatregelen als afstand houden van elkaar en het dragen van mondmaskers. En nu wordt hij daarvoor gestraft.

Maar ik wil niet net doen alsof daar dan weer een hogere macht achter zit. Hij heeft tot nu toe geluk gehad, dat hij niet eerder besmet werd. Nu heeft hij pech. Er zijn ongetwijfeld miljoenen onvoorzichtige mensen die nooit besmet zullen raken. Het is ook niet zo dat iedereen die op de receptie was nu de klos is. Het gaat om de grote getallen, hoe meer mensen onvoorzichtig zijn, hoe meer er ziek zullen worden.

Waarmee we weer terug zijn waar ik begon. Het mondkapje. Heeft dat zin of niet ? Volgens deskundigen maakt het weinig verschil, ook omdat de meeste mensen het niet goed dragen. Onder de neus, of zelfs onder de kin. Je kunt overigens ook besmet worden via je ogen.

Maar het kapje heeft wel een symboolwaarde. Je laat aan je medemensen zien dat je het virus serieus neemt. En dat is zo gek nog niet.


Lees ook dit artikel van Rolling Stone over de laatste complottheorieën. 



De Strip is een gouwe ouwe van de Stripman

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van het vorige verhaal.

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men