zondag 30 januari 2022

Voeren en tellen ? Of tellen en voeren ?


Ik hoef jullie
natuurlijk niets te vertellen. Jullie zijn al druk aan het tellen, of hebben al geteld, maar... Wat is het beste moment om de balkonvogels te tellen voor de grote, nationale Tuinvogeltelling ?

Op de site van Vogelbescherming raden ze aan om wat voer neer te leggen om de vogels te lokken. Maar geeft dat echt de beste resultaten ? Wanneer kun je het beste gaan tellen ? Als je net voer heb neergelegd, of jagen de grote vogels dan alle kleintjes weg ? Ik besloot om het uit te proberen.

Gisteren zat ik dus om half elf klaar voor het raam, om een half uur te tellen, nog voor de dagelijkse voedering. Meestal leg ik rond een uur of elf wat strooivoer in het voederhuisje en vul ik de bakjes met zonnebloempitjes en vogelpindakaas bij. Als ik het vergeet, of om een of andere reden wat later ben, dan herinneren de kauwtjes en duiven me er wel aan. Die zitten dan op, of naast, het voederhuisje te wachten of er nog wat van komt.

Er liggen altijd nog wel wat restanten van de vorige dag en er hangen pinda's in de pindasilo. Zo heet zo'n koker van metaalgaas, waar vogels aan kunnen hangen om de pinda's eruit te peuteren. Op die restjes kwamen in het eerste halfuur 2 pimpelmezen, 1 koolmees, 1 roodborst en 1 boomklever af. Er kwamen ook 2 houtduiven en 4 kauwtjes even kijken of er al nieuw voer lag. Maar die bleven niet zo lang dat de kleine vogels niet durfden te komen.

Om 11 uur schonk ik koffie in, maakte een sanitaire stop en legde nieuw voer op het balkon. Al snel streken er 3 houtduiven en 5 kauwtjes neer en er zaten er nog meer op het dak, maar die tellen niet mee. Het was koddig om te zien hoe de duiven en kauwtjes om elkaar heen draaiden om bij het voer te komen.

Na een minuut of tien leek de eerste drukte voorbij. Er zat nog 1 houtduif, die nu eindelijk de gelegenheid had om uitgebreid te eten. In de resterende 20 minuten kwam er welgeteld 1 pimpelmees even kort op de balkonrand. De kleinere vogels bleven wachten tot alle grote jongens weer vertrokken waren.

Ik telde nog een half uur verder en noteerde, vanaf 11.30 uur, 1 houtduif, 4 kauwtjes, 2 pimpelmezen en 2 boomklevers. Het meeste strooivoer was nu op, maar de kauwtjes kwamen toch nog een paar keer langs. Ze bleven alleen niet meer zolang hangen.

Nog vluchtiger waren de bezoekjes van de boomklevers. Die pakten een zaadje en vlogen dan direct weer naar de bomen aan de overkant. Na enkele seconden waren ze alweer terug voor het volgende zaadje. Zo pendelden ze in hoog tempo heen en weer. Een enkele keer bleef er een wat langer, om wat vogelpindakaas, of een pinda, te eten.

De conclusie zou kunnen zijn dat ik beter kan tellen voor ik nieuw voer neerleg. De restjes van de vorige dag lokken genoeg kleine vogels aan en de grote blijven dan nog niet zolang dat ze de kleintjes voor langere tijd verjagen. In het eerste half uur telde ik 11 vogels, verdeeld over 6 verschillende soorten. Nadat ik gevoerd had kwamen er minder vogels en zelfs na een uur laten de kleinere soorten zich nog maar mondjesmaat zien.

Het is maar 1 ochtend, natuurlijk. Om het zeker te weten zou ik misschien ook op andere momenten van de dag moeten tellen, of mijn experiment een paar weken achter elkaar moeten herhalen. Maar één keer anderhalf uur voor het raam zitten is wel genoeg. Volgend jaar tel ik weer verder.

Tussen het tellen door maakte ik ook een paar foto's, die kun je hier zien

 

 
De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman.
 
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 en deel 9 van dit verhaal. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.
 
 
Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
 

zondag 23 januari 2022

Buizerd in de boom en op het gazon


De afgelopen weken
hoorden we regelmatig een specht roffelen, in de bomen aan de overkant van de straat. Het geroffel van de mannetjes is voor de specht net zoiets als zingen voor merels, zo bakenen ze hun territorium af. Het betekent ook dat voor de spechten het voorjaar al begonnen is.

Dat roffelen is behoorlijk luid, je kunt het niet missen. Ik zie af en toe zelfs wandelaars opkijken als het weer door de straat klinkt. Maar om te kunnen zien waar die specht lawaai zit te maken, is een heel ander verhaal. Ja, ergens in de rij hoge beuken en eiken tegenover ons huis, maar op welke tak van welke boom ? Het is geen doen.

Een paar dagen geleden zat ik weer voor het raam te speuren, naar de roffelende specht, toen ik vanuit mijn ooghoek een grote bruine vogel zag neerstrijken in een van de bomen. Verhip ! Een buizerd ! Bijna recht tegenover ons raam.

We zien vaak genoeg buizerds overvliegen, maar eentje in een boom, tegenover het raam, dat is zeldzaam. En dat een week voor de grote, nationale, jaarlijks terugkerende, tuinvogeltelling. Niet dat ik hem mee had mogen tellen, want daarvoor had hij op het balkon moeten landen en dat zou pas echt een wonder zijn.

Maar ik klaag niet, hoor. We hebben de laatste maanden weer elke dag boomklevers op het balkon. Naast de gebruikelijke koolmezen, pimpelmezen, kauwtjes, houtduiven, roodborsten en merels. Soms ook een grote bonte specht, die even van de pinda's komt snoepen. Vogels genoeg, al zul je altijd zien dat ze wegblijven als ik klaar zit om ze officieel te tellen.

De vraag is, elke keer weer, of ik eerst voer neer zal leggen, of juist niet. Als ik het wel doe komt er gegarandeerd een stel kauwtjes en houtduiven. Maar zolang die aan het eten en ruziemaken zijn durft er geen kleiner vogeltje neer te strijken. Dus moet ik mijn telling doen voor de grote vogels komen, of als ze weer weg zijn ? Kauwtjes en duiven tellen ook mee. Het blijft een dilemma.

Gisterenochtend zat ik voor het zijraam te hopen dat de zonsopkomst niet helemaal grijs zou verlopen. Ik stond op om iets te pakken en zag in de schemering een grote, bruinige vogel op het grasveldje naast de flat zitten. Nee toch ? Daar had je die buizerd weer !

Hij wandelde wat rond over het gras en leek iets op te pikken. Ik heb ooit gelezen dat buizerds ook wel regenwormen eten, dus wie weet ? Het klinkt niet zo stoer voor een roofvogel, maar van mij mag het. Ik maakte een paar wazige foto's voordat de vogel wegvloog, de straat in.

Zou het dezelfde zijn als de vorige keer ? Deze had wel veel lichte veren op zijn kop. Wat zou ik op mijn balkon moeten leggen om een buizerd te lokken ? Zaadjes en pinda's zijn vast niet genoeg...

Voor wie ook mee wil tellen – en wie wil dat nou niet ? – de Tuinvogeltelling is volgend weekeinde, alle details staan op de website van Vogelbescherming. 

Mijn buizerdfoto's zijn hier te zien. 


 
De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman.
 
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 en deel 8 van dit verhaal. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.
 
 
Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
 

zondag 16 januari 2022

De butler die niet drinkt en de kok die nooit moe wordt


Dat zul je altijd zien !
Schreef ik vorige week dat we, met al twee mooie zonsopkomsten, helemaal niet mogen klagen dit jaar en dat het helemaal niet vreemd zou zijn als het rest van de maand grijs en bewolkt zou zijn. Komt er dinsdag een schitterend mooie, knalrooie, zonsopkomst.

Gelukkig was de tweede helft van de week wel somber en mistig. Mijn zonsopkomstfoto's van dinsdag waren echter zo indrukwekkend dat de Amersfoortse tak van het Algemeen Dagblad contact opnam, met de vraag of ze ze op hun website mochten zetten. Dat mocht, natuurlijk, kijk maar hier

Omdat er buiten verder niet veel te doen was las ik, met een extra trui aan en twee paar sokken, in de avonturen van Father Brown. Ik schreef al vaker dat, voor de bezitters van een e-reader, veel wat oudere boeken voor een schijntje te koop zijn. Ik kon 'The Father Brown Collection' aan mijn digitale bibliotheek toevoegen voor welgeteld 36 cent.

Wat !? Ja, echt waar ! 53 korte verhalen voor minder dan 4 dubbeltjes. Op de e-reader is het bijna 2000 bladzijden. Dat lijkt een hele kluif, maar ik heb al ruim 400 pagina's gelezen en me goed geamuseerd.

De verhalen over Father Brown zijn meermaals verfilmd en tot TV-series verwerkt. Momenteel worden er, op verschillende zenders, afleveringen vertoond van de laatste versie, waarvan inmiddels 9 seizoenen zijn gemaakt. De hoofdrol wordt vertolkt door acteur Mark Williams, die de liefhebbers zouden kunnen kennen uit de Harry Potter films. Daarin speelde hij de vader van Harry's boezemvriend Ron Weasly.

Maar als je de oorspronkelijke verhalen gaat lezen, met die TV-serie in gedachten, dan zul je merken dat er het een en ander niet klopt. De TV-Father Brown is een vriendelijke, soms wat wazige, Rooms-katholieke priester, uit een Engels plattelandsdorpje. Hij is scherpzinniger dan hij lijkt want hij lost misdaden op, met hulp van zijn bazige huishoudster en tot ergernis van de plaatselijke politie-inspecteur.

Van dat alles kom je niets tegen in de eerste 12 verhalen. Het kan zijn dat schrijver G.K.Chesterton de omgeving waarin Brown leeft, in latere verhalen, nog enorm veranderd heeft, maar aanvankelijk spelen de avonturen zich hoofdzakelijk af in Londen. De hoofdfiguur maakt uitstapjes naar Parijs en Schotland, maar heeft geen huishoudster en maakt geen ruzie met de politie.

Wie hij wel tegenkomt is de meesterinbreker Hercule Flambeau. Die wordt omschreven als een reus van een man, die op een zeker moment door de straten van Parijs rende, met onder elke arm een politieagent. In de eerste paar verhalen zijn Flambeau en Brown tegenstanders, maar al snel komt de inbreker tot inkeer en trekken ze verder samen op. De reusachtige ex-inbreker - nu detective – en de priester die omschreven wordt als bijna een dwerg met een groot, rond hoofd.

Een ander belangrijk verschil is dat de TV-serie in de jaren '50 is geplaatst, terwijl Chesterton al in 1936 overleed. Zijn eerste Father Brown avontuur verscheen in 1910. Hij schreef de verhalen grotendeels omdat hij snel geld wilde verdienen. Eigenlijk hield hij zich liever bezig met serieuze, sociale en religieuze, onderwerpen. Hij vond zelf ook dat zijn Father Brown avonturen lang niet altijd van een hoog niveau waren. Maar ze zijn leuk om te lezen en zeker fantasievol.

In één verhaal duikt een uitvinder op die robots heeft gebouwd om het huishoudelijk werk te doen. Hij maakt reclame voor zijn producten met de slogan: 'De dienstmeid die niet flirt, de butler die niet drinkt en de kok die nooit moe wordt.'

Gek genoeg zijn robots, die het werk van mensen overnemen, nog steeds in het nieuws en tegen alle verwachtingen in heeft nog vrijwel niemand er een in huis. Drinkende butlers en flirtende dienstmeisjes vormen, voor de meesten van ons, desalniettemin, geen dringend probleem meer.

De tijden zijn veranderd, maar dat maakt de avonturen van Father Brown niet minder leuk. 

 

 
De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman.
 
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 en deel 7 van dit verhaal. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.
 
 
Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
 

zondag 9 januari 2022

96 keer grijs en bewolkt


Het nieuwe jaar
komt maar langzaam op gang. Het kan aan mij liggen, aan de toestand in de wereld, of aan het weer, maar heel erg sprankelend voelt het nog niet aan.

Als we mijzelf en de toestand in de wereld even buiten beschouwing laten, dan kan ik over het weer zeggen dat we toch al 2 mooie zonsopkomsten hebben gehad. Of 3, als we die van oudejaarsdag meetellen.

De vaste volgers weten dat ik graag zonsopkomsten fotografeer en als de zon zich niet laat zien, maak ik een foto van de wolken, of de mist, of de vliegtuigstrepen. Het is een aardige bezigheid, voor de vroege ochtend, en ik krijg er regelmatig complimenten voor op Facebook, Twitter of Instagram.

Het meest is men te spreken over de spectaculaire, rode, roze, of goudgele zonsopkomsten. Maar helaas komen die niet al te vaak voor. Ik heb even teruggekeken, in mijn fotoverzameling, en turfde in het afgelopen half jaar 12 zonsopkomsten met redelijk tot veel kleur.

Daartegenover staan 96 dagen die overwegend grijs, bewolkt, of mistig begonnen. Ik noteerde er 38 met grotendeels blauwe lucht. De rest viel er een beetje tussenin.

12 kleurige zonsopkomsten, in een half jaar, dat zijn er toch gemiddeld 2 per maand. Dat valt eigenlijk niet eens tegen. Als het, vanaf nu, 3 weken grijs blijft mogen we dus niet klagen.

Wat maakt een zonsopkomst mooi ? Voor mij moeten er wolken zijn, maar niet teveel en ze moeten zich niet allemaal aan de horizon ophouden, want dat blokkeert de zon. Ideaal is het als de opkomende zon onder tegen de wolken aan kan schijnen. Dat geeft de meest felle kleuren.

Het lastige, voor de zonsopkomstfotograaf, is dat je niet weet wanneer de kleurenpracht op z'n mooist is. Even weglopen bij het raam, voor toiletbezoek, of om thee te zetten, kan genoeg zijn om het mooiste moment te missen. Dat moet je dus goed timen.

En voor de zekerheid begin ik ook meestal maar, met een paar plaatjes te schieten, als het er al een klein beetje aardig begint uit te zien. Dat kan resulteren in 40 tot 50 foto's per ochtend, als het een erg mooie zonsopkomst is. Daar selecteer ik er 3 of 4 van om op het internet te zetten. Hele lange fotoreeksen wil ik mijn kijkers niet aandoen.

Bij een grijze dag ben ik vaak na een paar foto's al klaar. Ik zit dan meestal nog wel even te wachten of er misschien een paar vogels, op schilderachtige wijze, langs willen vliegen. Of dat er misschien toch een enkele zonnestraal door de wolkenmassa prikt. Maar dat gebeurt lang niet altijd.

Gemiddeld zit ik dus zo'n ochtend of 15, per maand, tegen grijze luchten aan te kijken. Dan ben ik blij als er eens een keer geen wolken zijn. Maar zonsopkomsten zonder wolken zien er allemaal hetzelfde uit.

Dagen achter elkaar, stralend blauw, is ook maar saai, dus een beetje bewolking is wel fijn. Dat mag een paar, goed geplaatste wolkjes zijn, of een hemel met een hele kudde, als de zon er nog maar tussendoor kan. En dan is het dus spannend of het ook echt mooi gaat worden.

Voorlopig maar niet teveel verwachten dus. Maar wie de mooie momenten, van dit nog prille jaar, heeft gemist kan mijn foto's zien op Twitter en nog eens hier

Vanochtend waren er wolken, een regenbui, en wat blauwe lucht. Maar geen spectaculaire zonsopkomst...


 
De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman.
 
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van dit verhaal. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.
 
 
Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
 

zaterdag 1 januari 2022

Gelukkig nieuwjaar !!


 

De beste wensen van de Stripmannen. 

Blijf gezond en doe lief tegen elkaar, ook tegen de vervelende mensen.

Jan de Stripman en Wim de Geheimzinnige Hulpman

 

(Het vervolg van de Strip komt volgende week zondag.)