Een restaurant zonder toilet

Het was al heel lang geleden dat ik voor het laatst op station Utrecht centraal was. Maar Martin zei: 'Elke keer als je hier komt hebben ze weer een heel nieuw station gebouwd.' Dus het was niet vreemd dat ik niets herkende van de vorige keren.

Ik had met Martin afgesproken voor de eerste jaarvergadering van onze Top 200.000 Facebook-pagina. En met Ronald en Johan natuurlijk. De laatste was er zelfs speciaal voor uit Antwerpen gekomen. Het was een samenkomst voor de gezelligheid, zoals het hele project iets is dat we voor de lol doen.

Er zit wel serieuze ergernis achter, natuurlijk. Hoe is het, bijvoorbeeld, mogelijk dat er, zoals ik laatst ontdekte, niets meer in de Top 2000 staat van de Four Tops en de Everly Brothers ?

Over dat soort belangwekkende onderwerpen – en allerlei andere ernstige wereldproblemen – ging ons gesprek. Als locatie hadden we Utrecht gekozen, omdat dat makkelijk bereikbaar was en de stationshal en restaurant Julia's, omdat dat niet moeilijk te vinden zou moeten zijn.

Was ook zo en hoewel het wat omgeving betreft niet veel te bieden heeft, afgezien van veel, haastig voorbij snellende, mensen, waren de koffie en broodjes goed en het personeel vriendelijk en behulpzaam, dus bleven we er drieënhalf uur zitten.

Na vier grote bekers capuccino moest ik even naar het toilet. Die voorziening heeft Julia's nu net niet te bieden. Als je iets weg wilt brengen moet je naar de toiletten van de NS, verderop in de stationshal. Johan was er al heen geweest en wees me de goede richting op.

Ik moet er bij zeggen dat ik met de rolstoel was. In huis kan ik me prima redden zonder, ook al loop ik wel wat wiebelig, maar als er grotere afstanden afgelegd moeten worden neem ik de stoel mee. Verstandig in dit geval, want het was een heel eind, voorbij de eerste perrons, in een volgende hal.

Johan was bij zijn toiletgang wel behoorlijk lang weg gebleven, maar ja, die is ook niet zo goed ter been, dus daar had ik niets achter gezocht. Ik had bij Martin een muntje van 50 cent geleend, dus ik rolde vol vertrouwen naar de draaihekjes toe.

Daar bleek al direct dat ik er niet door kon. De doorgang was te smal. Er schoten meteen omstanders te hulp. Een Marokkaanse jongeman veronderstelde dat ik er misschien aan de zijkant door zou kunnen, daar was een breder hek. Hij bood aan mijn muntje in het apparaat te gooien, maar helaas, het hek ging niet open.

De vriendelijk jongeman ging hulp halen en kwam terug met de toiletmevrouw. Zij nam me mee naar een andere ingang, alleen te openen met een sleutel, die direct toegang gaf tot een gehandicapten toilet. Prima, maar niet zo handig dat zij, vanaf haar werkplek, geen zicht op de ingang heeft. Hoe komt een rolstoeler binnen, zonder hulp van omstanders ? Hard roepen dat je moet piesen ?

Enfin, het liep allemaal goed af. De mevrouw bleef netjes voor de deur wachten tot ik mijn blaas geleegd had en ik kon weer het hele eind terug rollen, naar mijn muzikale vrienden. Allemaal niet erg handig, maar wel avontuurlijk...

De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 en deel 3 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van het vorige  verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

Is carnisme een ideologie ?

Ik heb al eens eerder verteld dat ik de laatste jaren steeds minder vlees ben gaan eten. Niet omdat ik geen vlees lust en zelfs niet omdat ik het zielig vind voor de dieren, maar in de eerste plaats omdat ik denk dat het gezonder is voor mij als individu en beter voor de mensheid en de planeet als geheel.

De argumenten zullen wel bekend zijn. Maar even heel in het kort: Elke dag vlees verhoogt de kans op bepaalde ziektes, de vleesindustrie kost een enorme hoeveelheid voedsel en veroorzaakte enorm veel vervuiling.

Je hoort wel eens dat mensen zich zorgen maken over de groei van de wereldbevolking. Er lijden nu al zoveel mensen honger, hoe gaan we dan in de toekomst nog een miljard meer aardbewoners te eten geven ? Heel simpel: Ophouden met vlees eten, dan produceren we op dit moment al genoeg voedsel voor nog een extra miljard hongerige monden.

Voor sommigen zal dit allemaal al veel te ver gaan, maar laatst kwam me een bericht onder ogen dat nog een flinke stap verder gaat: Vlees eten komt voort uit een kwaadaardige ideologie, Carnisme.

Ik zat daar ook even verbaasd bij te kijken, maar toen ik het artikeltje las, moest ik toegeven dat er iets in zat. Het ging over een Amerikaanse psychologe, Melanie Joy, die de term 'carnisme' uitlegt in een TEDx-lezing. Die is uiteraard te zien op YouTube, maar voor wie 18 minuten te lang duurt geef ik een korte samenvatting. Zonder de beelden uit de bio-industrie die zij erbij geeft.

Dat is trouwens ook één van haar argumenten: Als vlees eten zo normaal en geaccepteerd is, waarom wordt de vleesproductie, van het fokken tot het slachten van de dieren, dan volledig buiten ons gezichtsveld gehouden ?

Maar laat ik bij het begin beginnen: Melanie Joy was zelf ook ooit een zorgeloze vleesconsument. Op een zekere dag at ze een bedorven hamburger, belandde met voedselvergiftiging in het ziekenhuis en besloot geen vlees meer te eten. Ze vroeg zich ook af waarom dat in haar omgeving zo uitzonderlijk was.

Haar conclusie is dat vlees eten een ideologie is, een manier van denken, die in onze maatschappij en onze opvoeding ingebakken zit. Ze stelt vast dat het vreemd is en tegenstrijdig dat we met onze ene hand onze hond of kat aaien en met de andere een kippenbout, of karbonade, naar binnen werken.

Het is raar dat we het ene dier lief vinden en willen vertroetelen en het andere opeten. Nog gekker is het dat we de overgrote meerderheid van dieren vies en onsmakelijk vinden. Ik moest daarbij denken aan het zakje meelwormen dat ik afgelopen voorjaar kocht, voor de jonge mezen, waarmee ik het hele gezin op de kast joeg.

Getver wat smerig ! Terwijl alle voedingsdeskundigen het erover eens zijn dat insecten gezond zijn en het milieu minder belasten dan koeien, varkens en kippen. Ze zien er bovendien niet griezeliger uit dan garnalen.

Melanie Joy, ondertussen, omschrijft 'carnisme' als een gewelddadige, dominante, denkrichting. Waarden die wij als menselijk beschouwen, zorgzaamheid, compassie en empathie, worden onder tafel geschoven. Vlees eten is immers natuurlijk, noodzakelijk en normaal ?

Toch heeft ze een punt als ze stelt dat gevangen zetten, verminken en vermoorden als inhumaan geldt, tenzij het om boerderijdieren gaat. En vertel dat die lekkere hamburger geen rundvlees, maar golden retriever, bevat en vrijwel iedereen is vervuld van walging. 
Is vlees eten dan niet eerder onlogisch en irrationeel en iets dat ingaat tegen onze menselijke waarden ?

Extreme ideeën ? Bekijk haar lezing, of de animatiefilm 

De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 en deel 2 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van het vorige  verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

De Balkonvogeltelling van 2016

Jawel, het is weer zover ! Het evenement waar de vogelliefhebbers al maanden naar uitkijken: de Nationale Tuinvogeltelling. En jawel: mensen met een balkon mogen ook meedoen !

Trouwe volgers weten dat ik al jaren mee tel en oplettende lezers zullen opgemerkt hebben dat ik het afgelopen jaar zelfs doorlopend aan het tellen ben geweest. Naast de éénmalige Tuinvogeltelling is er sinds enige tijd ook de Jaarrond Tuintelling.

Bij die laatste turf je, per week, wat er in je tuin of op je balkon te zien is. Voor velen waarschijnlijk een brug te ver, maar voor de traditionele Tuinvogeltelling hoeven we maar een half uurtje aan de slag. Dat is voor iedereen te doen.

Vorig jaar telde ik in een half uur maar liefst 10 vogels, een record ! De voorgaande jaren moest ik het met minder doen. Voor dit jaar durf ik nog geen voorspelling te doen. Het weer is redelijk winters, er hangt en staat een variatie aan vogelvoer op mijn balkon, dus het zou best een mee kunnen vallen.

Het aardige van de Jaarrond Tuintelling is dat ik nu kan zien dat ik, in de afgelopen drie maanden, 22 verschillende vogelsoorten gezien heb, op of nabij mijn balkon. Voor mij de opvallendste waren een kuifmees en een zwarte mees. Die had ik in voorgaande jaren elk maar één keer waargenomen.

In de afgelopen weken heb ik toch alweer 12 verschillende soorten genoteerd. Er zijn door de jaren heen wel veranderingen. Sommige vogels, de koolmezen, pimpelmezen, merels, houtduiven en kauwtjes zie ik al zolang als ik op Soestdijk woon (ook alweer ruim 20 jaar).

Maar kokmeeuwen, bijvoorbeeld, waarvan er in vroeger jaren altijd wel een groepje boven de wijk rondzweefde, zijn er nu amper meer. Ook heb ik al in geen tijden een glanskop of een staartmees op mijn balkon gezien. Die twee kleinere vogelsoorten zie ik nog wel eens als ik door het park aan de overkant rijdt.

Wel regelmatige bezoekers zijn typische bosvogels als de boomklever en de grote bonte specht. Jongens wat was ik opgetogen toen er een paar jaar terug voor het eerst een specht op mijn balkon kwam. Nu komen ze het hele jaar door. Vermoedelijk geven ze het door van ouders op hun kinderen, want de specht die laatste tijd komt is zo relaxt, die weet niet beter of er zit of staat iemand achter het raam naar hem te kijken.

Maar goed, genoeg prietpraat, aan de slag !

Voor wie mee wil tellen, op tuinvogeltelling.nl staat alle uitleg en kun je de resultaten invoeren.

Ps: Mijn telling voor dit jaar:

start 8.15

Merel 1

Pimpelmees 1

Koolmees 2

Vink 1

Boomklever 1

Roodborst 1

De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van het vorige  verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

De 95 jarige Piet Kreukelbeen

Zoals jullie weten ben ik een actief gebruiker van Facebook, maar niet iedereen uit mijn kennissenkring is daar een voorstander van. Niet dat ze het erg vinden dat ik een account heb, maar zelf zouden ze nog niet dood op Facebook gevonden willen worden.

Nou ga ik er ook wel op mijn eigen manier mee om. Ik heb geen foto van mezelf geplaatst, ik vermeld zo min mogelijk persoonlijke informatie en heb het vrijwel nooit over mijn vrienden of familie. Tot voor kort stond zelfs mijn echte naam niet op Facebook.

Niet dat mijn naam nou zo geheim was, als je even verder zocht kwam je hem wel tegen, op mijn blog of bij andere sociale media. Maar het blijkt dat je heel goed actief en 'succesvol' kunt Facebooken en toch redelijk anoniem kunt blijven.

Officieel mag dat allemaal niet. Facebook staat geen valse namen toe, maar hoewel Jan de Stripman toch behoorlijk doorzichtig is duurde het ruim vijf jaar voordat ik een aanmaning kreeg om mijn naam aan te passen. Sindsdien heet ik 'Jan de Stripman van Vlierden'. Dat had net zo goed 'Piet Kreukelbeen' kunnen zijn, wie weet hoe lang het geduurd had voor daar weer bezwaar tegen gemaakt zou worden.

De overige persoonlijke gegevens, waar Facebook om vraagt, kun je naar waarheid invullen, natuurlijk, maar je kunt ook je fantasie de vrije loop laten. Een profielfoto hoeft niet je eigen hoofd weer te geven. Ik doe het al meer dan 10 jaar met een getekend portretje, overal op internet. Ik ken mensen die een landschapje, een stuk fruit, een zonsondergang, of een stripfiguurtje gebruiken.

Ik heb Faceboekers voorbij zien komen die een paar keer per jaar de datum van hun verjaardag veranderden. Tegen mijn eigen geboortedatum, 1 februari 1920, is nooit bezwaar gemaakt, al heb ik hem laatst wel een beetje bijgesteld, om te voorkomen dat ik over een paar jaar gehuldigd zou worden als 100-jarige. Zet alleen op Facebook wat je kwijt wilt en wat je liever geheim houdt, dat hou voor jezelf.

En geloof me, ook ik hou contact met vrienden en kennissen via Facebook. Maar alleen over koetjes en kalfjes. Als ik echt belangrijke dingen mee te delen heb dan zijn daar andere middelen voor.

Je kunt natuurlijk ook allerlei ingewikkelde dingen doen met de privacy-instellingen – wie daarin geïnteresseerd is leze dit artikel. 

Voor mij is dit allemaal niet al te serieus, natuurlijk. Maar het achternamenbeleid van Facebook is sommige groeperingen een echt probleem. De website eist de werkelijke namen omdat dat gunstiger is voor de advertentieverkoop. Toen bekend werd dat miljoenen accounts nepnamen gebruikten kelderde de waarde van het Facebook-aandeel.

Sindsdien wordt er actiever opgetreden tegen 'valse' namen, tot verdriet van bijvoorbeeld Amerikanen van Indiaanse afkomst. Volgens dit Wikipedia artikel  werden de accounts van Robin Kills The Enemy, Shane Creeping Bear en Lance Brown Eyes, leden van de Sioux-, Kiowa- en Oglala-stam, zonder verdere uitleg geblokkeerd.

Een Australiër van Vietnamese afkomst kreeg ook problemen, ondanks een foto van zijn paspoort ten bewijze dat hij echt zo heette, omdat hij met de naam Phuc Dat Bich een account wilde openen.

Er zijn ook mensen die een pseudoniem hanteren omdat ze anders in hun werkelijke leven in de problemen zouden kunnen komen. Je kunt daarbij denken aan homo's, lesbiennes, transseksuelen en travestieten.

Allemaal reden genoeg om wel een Faceboek account te nemen en de tolerantie van de website een beetje op de proef te stellen.

De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van het vorige  verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

Een nieuw begin, het oude rommeltje

Zo, het nieuwe jaar is begonnen. We zullen eens een frisse start maken. Of eigenlijk... we gaan maar gewoon verder waar we mee bezig waren. Want daar komt het toch op neer. We vieren een paar uurtjes feest, geven elkaar een zoen, drinken een glaasje en gaan weer gewoon door met waar we mee bezig waren.

Ik schrijf weer gewoon een verhaaltje, de strip gaat nog een aflevering verder, we kijken naar het darten op de TV, het kabinet zit er nog, de vluchtelingen moeten opgevangen worden, het klimaat warmt op.

Eigenlijk is het raar om een nieuw jaar te beginnen ergens halverwege een seizoen. Zou het niet logischer zijn om het nieuwe jaar te starten na de winter ? In de lente lopen de bomen en planten weer uit en gaan de vogels weer zingen. Dan begint er echt iets nieuws.

Dat blijkt geen nieuw idee. Bij de oude Romeinen begon het jaar op 1 maart. Na de winter dus. Dit was zo ingesteld omdat er dan weer gevochten kon worden. De eerste maand van het jaar werd daarom genoemd naar de god van de oorlog, Mars.

We kunnen de resten van de Romeinse kalender verder nog waarnemen in de namen van de maanden september tot en met december, de zevende tot de tiende maand.

Het was Julius Cesar die de boel in de war gooide. Hoewel hij eigenlijk een scheve situatie herstelde. Bij de oude kalender telde het jaar slechts 355 dagen en daardoor schoof het begin van het jaar telkens op, ten opzichte van het zonnejaar. In de ruim zeven eeuwen dat men deze kalender gebruikte was het begin van het jaar bijna 3 maanden opgeschoven. Met gevolg dat men op 1 maart helemaal niet ten strijde kon trekken, omdat het dan nog hartje winter was.

Caesar bepaalde dat het jaar op 1 januari zou beginnen, de maand Quintillis, oorspronkelijk de vijfde maand, werd naar hem Juli genoemd. Later zou keizer Augustus de zesde maand, Sextillis, inpikken.

Omdat ook de Juliaanse kalender niet helemaal gelijk liep met de zon werd in de 16e eeuw, ten tijde van Paus Gregorius XIII, een correctie ingevoerd. Een behoorlijk ingewikkelde ingreep, die vooral met het aantal schrikkeljaren te maken had.

Het gevolg blijft een rommeltje. September tot en met december zijn helemaal niet meer de zevende maand tot en met de tiende maand en het begin van het jaar, middenin de winter, is ook niet echt logisch.

Tijdens de Franse revolutie heeft men geprobeerd meer orde aan te brengen. De zevendaagse week werd vervangen door een tiendaagse, de 24 uren van de dag werden 10 uur, met elk 100 minuten. Kijk, dat is logisch en overzichtelijk !

Het jaar hield wel 12 maanden, die een naam kregen die verband hield met de seizoenen. Zo had je een 'sneeuwmaand', een 'wijnmaand' en een 'oogstmaand'. De maanden waren allemaal 30 dagen lang en om het verschil met het zonnejaar te compenseren werden er aan het eind van elk jaar een aantal dagen toegevoegd.

Om tegemoet te komen aan gelovige mensen, die de naamdagen van heiligen wilden vieren, werd er voor elke dag in het jaar een symbool bedacht. Van planten die in die tijd van het jaar bloeiden, tot werktuigen die gebruikt werden.

Het systeem werd stukje bij beetje ingevoerd vanaf 22 september 1792 maar, omdat eigenlijk niemand er tevreden over was, kwam vanaf 1802 de zevendaagse week alweer terug en in 1806 ging men weer helemaal over op de oude Gregoriaanse kalender.

En dus zitten we nu met een jaar met een onlogische indeling, dat ergens middenin de winter begint, met maanden van ongelijke lengte, die namen hebben die nergens op slaan. Het gevolg van een paar duizend jaar geschiedenis. Dat is dan wel weer mooi...

Meer details zijn te vinden op Wikipedia, bijvoorbeeld te beginnen bij: Kalender 

De Strip: De strip van deze week is gemaakt door Jan de Stripman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11  en deel 12 van het vorige verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men