Expeditie 10

Jullie zijn het niet van me gewend, maar deze week ga ik eens uitleggen waar het stripverhaal van de afgelopen weken over ging. De trouwe lezers weten het onderhand wel, doorgaans is er, in de Stripmail of op het Stripblog, geen verband tussen de strip en het verhaal dat ik erbij plaats. Voor nieuwe lezers is dat wel eens verwarrend. Die krijgen elke week die vreemde combinatie voorgeschoteld. Een strip en een verhaal...

'Wat heeft het met elkaar te maken ?', vragen ze dan en mijn korte antwoord is: 'Niets.'

Maar ik wil het best verder uitleggen. Kijk, ik ben zo'n 30 jaar geleden begonnen met, elke week, een zelfgetekend stripje, naar vrienden en bekenden te mailen. Wat later plaatste ik die ook op het Volkskrantblog en ons eigen Stripman's Prikbord. Aanvankelijk schreef ik een paar regeltjes tekst bij het stripje en toen hielden die twee nog wel verband met elkaar.

Na verloop van jaren groeide de tekst en raakte die, wat inhoud betreft, meer verwijderd van het stripje. Toen ik, wat de strips betreft, hulp kreeg van de Geheimzinnige Hulpman was het hek helemaal van de dam. Hij maakte zijn verhalen en ik schreef de mijne en zo ontstond de wekelijkse zending, van strip en verhaal, die niets meer met elkaar te maken hadden.

Behalve vandaag dan.

Het stripverhaal, van de afgelopen weken, ontstond naar aanleiding van een actie van Vroege Vogels, het radioprogramma over de natuur, van BNN/Vara. In september van vorig jaar bestond dat programma 45 jaar en om het te vieren werd Expeditie 10 gelanceerd: '...het project van Vroege Vogels om zoveel mogelijk leerlingen in het basisonderwijs kennis te laten maken met dieren en planten die dicht bij hen in de buurt leven. Want hoe meer je als kind weet van natuur, hoe groter de kans dat je er om geeft en deze wil beschermen !'

Uit onderzoek is gebleken dat de meeste schoolkinderen – en dus heel veel volwassenen – geen huismus van een gele harkstaart kunnen onderscheiden. Ik merk dat ook in mijn omgeving. Als je bij mij op bezoek komt kun je me geregeld woorden als 'boomklever', 'nijlgans', of zelfs 'paardenbijter' horen mompelen. Gewoon omdat ik die beesten op dat moment voorbij zie vliegen, of op het balkon zie landen.

Maar, ondanks al mijn inspanningen, hebben veel van mijn vrienden en familieleden de grootste moeite om, bijvoorbeeld, een pimpel- en een koolmees uit elkaar te houden.

'Die zwart-wit gestreepte, was dat nou een specht, of een ekster ?'

'Houtduif en holenduif !? Bestaan er meer soorten duiven dan ?'

Ik vind dat jammer en ook wel wat vreemd. In Vroege Vogels had men het over 'soortenblindheid' en 'natuurgeletterdheid', om het fenomeen te omschrijven. Onze, heel gewone, vaderlandse planten en dieren, die bijna elke dag om ons heen te zien zijn, worden door de meeste mensen niet herkend !

En het is nog gekker, zoals jullie al in mijn stripje lazen, dieren die helemaal niet bij ons voorkomen, zoals de olifant, de krokodil en de tyrannosaurus, die kennen veel mensen weer wel !

We hebben in ons dorp een nieuwbouwwijk waar de straten namen hebben van planten en dieren. De Weegbreestraat, de Ereprijsstraat, het Egelpad. Nou hoop ik dat veel mensen een egel wel herkennen, als ze er eens een tegenkomen, maar ik denk dat je de hele dag in de Ereprijsstraat bewoners kunt interviewen en dat er weinigen zullen weten wat een geweldig mooi bloemetje de ereprijs is.

Ik moet bekennen dat ik het zelf ook lang niet heb geweten. Tot ik er achter kwam dat het plantje, gewoon, in het gazon naast onze flat groeit. Hij komt er bijna nooit tot bloei, omdat er zo fanatiek gemaaid wordt maar, als hij de kans maar kreeg, dan zou de ereprijs het halve grasveld prachtig blauw kleuren met zijn bloempjes.

Om aan deze onhoudbare toestand een einde te maken heeft Vroege Vogels dus Expeditie 10 gelanceerd. Er zijn 10 heel gewone dieren- en plantensoorten uitgezocht, die elk kind en elke volwassene, in zijn eigen buurt, zou kunnen vinden. Er is een website, er zijn leuke animatiefilmpjes, affiches en afvinkkaarten, waarmee de jeugd, bij zijn of haar eigen huis of school, op expeditie kan.

Echt een mooi initiatief. Misschien komt de grote brandnetel er zelfs door in een beter daglicht te staan. De gewone pad, die ook bij de 10 staat, zal misschien nog het moeilijkst te vinden zijn. Het is heel lang geleden dat ik er nog eens een gezien heb. Maar verder... leuke bekende soorten. Hopelijk maakt het de kinderen nieuwsgierig naar al die andere mooie dieren en planten, die elke dag om ons heen te zien zijn.

Over een tijdje worden dan misschien ook de Blonde Brulkikker en de Grote Rode Roeptoeter op hun juiste waarde geschat. En hopelijk niet alleen door de lezers van onze strip en verhalen. 

 

 

De Strip is gemaakt door de Stripman zelf. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het verhaal.

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 - deel 12 - deel 13 - deel 14 - deel 15 - deel 16 - deel 17 - deel 18 - deel 19 - deel 20 - deel 21 en deel 22 van het vorige  verhaal.

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave.