Ruth Galloway, geknipt voor een TV-serie

De afgelopen weken las ik een drietal misdaadromans van de Britse schrijfster Elly Griffiths. Jullie weten dat ik graag dat soort boeken lees. Ik schreef eerder, bijvoorbeeld, over de thrillers van de Canadese Louise Penny en de Schot Ian Rankin. Daarnaast las ik kortgeleden een boek van de Britse archeologe Alice Roberts.

Wat heeft dat allemaal met elkaar te maken ? Nou... de hoofdpersoon, van de boeken van Griffiths, is archeologe Ruth Galloway die, net als Alice Roberts, gespecialiseerd is in menselijke overblijfselen. Zij leest in de boeken zo nu en dan een thriller van Ian Rankin, als ze even afleiding zoekt voor alle spannende verwikkelingen. Het boek dat ik las – een voordelig geprijsd e-boek met de eerste drie romans uit de reeks – werd op de omslag bovendien aangeprezen door Louise Penny.

Zou er een hogere macht achter mijn boekenkeuze zitten ? Het algoritme van mijn e-boeken leverancier misschien ? En dan heb ik het er niet eens over dat mijn eigen vrouw ook Elly heet.

Maar dat terzijde. Toeval of slinkse opzet, het zijn heel aardige thrillers die Elly Griffiths schrijft. Ze werkte aanvankelijk bij een uitgeverij en schreef een paar boeken onder haar eigen naam, Domenica de Rosa, voor ze zich aan haar eerste misdaadroman waagde. Volgens Wikipedia kwam ze op het idee, om van haar heldin een archeologe te maken, toen haar man zijn kantoorbaan opgaf en zich omschoolde tot archeoloog.

De verhalen spelen zich af in Norfolk, aan de Engelse oostkust, een omgeving die Griffiths goed kent omdat ze er familie heeft wonen. Haar hoofdpersoon, Ruth Galloway, geeft er les aan de universiteit van King's Lynn en ze woont in een afgelegen, klein huisje, vlak bij de zee. Galloway wordt, bij toeval, bij een politieonderzoek betrokken als er, niet ver van haar huis, menselijke resten worden gevonden. Al snel blijkt dat het opgraven van oude botten aanleiding kan zijn voor nieuwe misdaden.

De opgegraven beenderen en het verband met actuele zaken, vormen een patroon, dat zich in de andere boeken herhaalt. Griffiths omschrijft haar heldin als een stevig gebouwde vrouw, die graag met haar kaplaarzen in de modder staat. Maar Galloway is geen overdreven stoer type, ze zit net zo graag met haar neus in de boeken en met haar katten op schoot.

Dat ze in de eerste drie boeken een paar keer, ternauwernood, aan de dood ontsnapt en tussendoor ook nog zwanger raakt en bevalt van een dochter, is niet in de eerste plaats aan haar avontuurlijke levenswandel te danken. Het overkomt haar en dat ze het allemaal overleeft is mede te danken aan de bijfiguren, zoals inspecteur Harry Nelson, de moderne druïde Cathbad en haar collega-vriendin Shona.

Ondertussen leert de lezer het een en ander over het opgraven, dateren en documenteren van oude beenderen. Ruth Galloway werkt ook aan een opgraving van een Romeinse nederzetting en komt, in een ander boek, in aanraking met de nasleep van de Tweede Wereldoorlog en de recentere oorlog in voormalig Joegoslavië.

De schilderachtige omgeving, de sympathieke heldin, de kleurrijke bijfiguren, plus een beetje wetenschap en geschiedenis, maken de serie zeer geschikt voor een TV-serie. Een mix van 'Bones', 'Vera' en 'Midsomer Murders', zonder dat de gelijkenis met één van die series er te dik bovenop ligt. Wie weet komt het nog eens zover.

Ondertussen kunnen we met de boeken nog wel even vooruit. Elly Griffiths schreef 15 romans over Ruth Galloway. Daarnaast publiceerde ze nog 10 andere boeken, met andere speurders in de hoofdrol. Ze zijn in Nederlandse vertaling verkrijgbaar, als traditioneel papieren boek, e-boek en luisterboek.

(Wie liever aan wil sluiten bij de actualiteit kan ook kiezen voor de boeken van S.J. Bennett, die een drietal thrillers schreef met de Britse koningin Elizabeth als speurder. Ze begon eraan toen de oude Queen nog volop in leven was en hoewel het ook deels een grap is, zijn het toch heel realistische verhalen, die een geloofwaardig beeld schetsen, van het leven achter de koninklijke schermen.

In het eerste boek komt Charles, toen nog prins, niet voor. Ik ben nu bezig aan deel twee, waar prins-gemaal Philip wel een rol in speelt. De schrijfster draagt het boek op aan de prins die, bij het ter perse gaan, net overleden was...) 

 

 

De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2  -  deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 en deel 8 van dit verhaal.

  

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 en deel 8 van het vorige verhaal.

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave.