Bim bam bezie paardenblom. Ik weet niet of iedereen dat kent, de oorwurm ? Ik bedoel dan niet het kriebelbeestje, dat helemaal geen interesse heeft om in menselijke oren te kruipen, maar zo'n melodietje dat maar niet uit je hoofd wil gaan. Het zit natuurlijk niet in je oren, maar ertussen. Je hoort het met je interne jukebox, je muzikale brein.
Het komt in ieder geval zo vaak voor, en bij zoveel mensen, dat het fenomeen een naam heeft gekregen. De oorwurm dus. In mijn geval zijn het vaak heel simpele melodietjes. 'Tarara boem die-jee', 'Daar staat een paard in de gang', of 'Hotsie kiele kiele knotsie bom'. Daar werd ik afgelopen woensdag mee wakker.
Het vervelende is dat ik vaak alleen maar een fragment in mijn hoofd heb zitten. Bim bam bezie paardenblom, maar hoe ging het dan verder ? En wat gaat er aan vooraf. Het eindigt, volgens mij op 'Bim bam bom'. En begint het niet met iets van 'In het land van...' ?
Ik vroeg het mijn vrouw, maar die keek verbaasd en schoot in de lach. 'Hotsie knotsie ?' Misschien was het iets dat alleen op onze lagere school gezongen werd ? Het kan behoorlijk gekmakend zijn, zo'n oorwurm. En niet alleen voor mijzelf, maar ook voor de omgeving.Vaak ga ik het ritme van het liedje op m'n knieën meetikken. Dat kan irritant worden, want anderen horen natuurlijk het bijbehorende melodietje niet.
Ik heb eens wekenlang gezocht naar een instrumentaal nummer, met een mondharmonica. Het bleef maar in mijn hoofd zitten. En vind maar eens zo'n liedje, waarvan je dus geen tekstfragment hebt en alleen een flard melodie. Uiteindelijk heb ik het gevonden, maar ik ben de titel inmiddels vergeten, dus hopelijk steekt het niet opnieuw de kop op.
'Timpe Tampe Tovenaar !', zegt Google en misschien heeft een deel van jullie dat ook al lang geroepen. De beginmelodie wil niet direct bij me opkomen, het hotsie-knotsie-stuk is natuurlijk het refrein. Gelukkig brengt YouTube uitkomst en al snel zitten we mee te zingen met een kinderkoortje. Timpe Tampe Tovenaar, kom vertoon je kunsten maar. Timpe Tampe Tovenaar, wij zijn klaar.
Niets van 'in het land van', dat is klaarblijkelijk een ander liedje, dat misschien ook nog wel eens als oorwurm opduikt. Het gekke is ook dat de droom, die ik me van vannacht herinner, niets met kinderliedjes te maken had. Dat was eerder een spionageverhaal.
Ik moest een opdracht uitvoeren op de computer. Ondertussen gebruikten mijn handlangers de, onlangs overleden, actrice Raquel Welch als bliksemafleider. Zodra ik mijn opdracht volbracht had moest ik een email verzenden, met een vooraf afgesproken boodschap.
Vraag me niet hoe dat werkte met Raquel. In mijn jonge jaren, toen ik nog kleuterliedjes zong, was zij natuurlijk een beroemde filmster. En misschien was 'hotsie kiele kiele knotsie bom' wel de geheime boodschap ?
Het grootste mysterie is, voor mij, dat mijn oorwurmen eigenlijk nooit mijn favoriete liedjes, of muziekstukken zijn. Op de jukebox, in mijn hoofd, staat echt wel heel mooie en hoogstaande muziek, maar daaruit kiest de oorwurm zijn repertoire niet. Heel vreemd...
4 opmerkingen:
Kinderliedjes komen nooit bij mij op. Voor de rest varieert het sterk waarmee mijn muzikale brein wakker wordt. Dat varieert van Ria Valk over Metallica tot de meest recente hit die ik ken.
Herlijk om dit liedje weer eens tegen te komen. Ik heb het ook ergens gezongen, vermoed op de lagere school. Mijn vriendin zingt het ook wel eens, zomaar lijtk het. De bermen staan overigens vol met deze mooie bloem.
Ze zegt kleuterschool liedje en dan meot je een olifantje nadoen als er gezognen wordt: Ik maak van jullie olifanten. Je maakt wel wat los met je oorwurm. (Weet je dat die zijn nageslacht nestzorg geeft. Ook al onderschat, net als die paardeblom.) "Dan had je opeens een hele klas vol olifantjes, die dan allemaal toeterdetoet gingen roepen, want dat doen olifantjes."
@zelfstandig journalist & Martin - Klaarblijkelijk hebben de kinderliedjes bij sommigen diepere sporen achtergelaten dan bij anderen. In verzorgingshuizen voor dementerende bejaarden zijn ze ook heel populair...
Een reactie posten