De zon komt 's ochtends zinloos op, 's avonds moet ze toch weer onder. De uitspraak van Herman Finkers is net even anders, geloof ik. Maar op dit moment komt de zon op, zinloos of niet. De hemel is vrijwel wolkeloos, alleen hier en daar een zinloze vliegtuigstreep.
De logeerpoes was weer blij me te zien, vanochtend, ze weet niet dat het haar laatste ochtend bij ons is. Vanmiddag gaat ze weer met de kleinkinderen mee. Of ze daar blij mee zal zijn moeten we afwachten. Na vier weken zal het wel weer even wennen zijn.
Vannacht werd ik een paar keer wakker. Er was een luidruchtig feestje, wat verderop in de buurt. Om zes uur vanochtend waren ze nog aan het zingen. Ik meende een hit van Guus Meeuwis te herkennen. Maar ik ben geen kenner van Guus, dus misschien vergiste ik me.
Gisterennacht is er vlakbij het Paleis, en niet ver van ons huis, een brand geweest. Een houten gebouwtje, dat gebruikt werd door de padvinderij, maar dat ooit het kleuterschooltje van Willem-Alexander was, is afgebrand. Misschien in de fik gestoken, het onderzoek loopt nog.
We hebben er niet veel van gehoord, of het moest die ene harde knal geweest zijn. Maar wat dat betreft was het gisteren toch onrustig. In de middag al een hoop herrie, alsof ergens iemands vuurwerkvoorraad vlam gevat had. 's Avonds nog meer knallen. Mijn vrouw dacht dat het met de Gilde Feesten te maken had. Een jaarlijks festijn in ons dorp waar we nooit aan deelnemen.
En zo rommelen we verder.
De zool van mijn rechter huissandaal zat los, bijvoorbeeld. Ik kocht die sandalen, eigenlijk van een heel sportief model, jaren geleden. Ze zijn natuurlijk bedoeld om buiten in de natuur mee te wandelen, maar ik loop zelden buiten en omdat ze zo prettig zitten draag ik ze altijd thuis. Het hele jaar door.
Ik merkte dat mijn ene voet over de grond sleepte en dacht even aan een lichamelijk probleem, tot ik zag dat de zool van die sandaal loshing. Gelukkig had ik een tube lijm gekocht voor bij het leggen van de vloerbedekking in onze opknapkamers. Daar had ik nauwelijks iets van gebruikt, die vloerbedekking blijft keurig op zijn plaats, ook als je alleen maar hier en daar een hoekje vastlijmt. Nu kon ik er mijn zool mee lijmen.
En tussendoor probeer ik aan het boek te werken, natuurlijk, met de Mejanderverhalen en de tekeningen van Gerard Kuit. Ik weet inmiddels waarom ik dat zolang heb uitgesteld. Het is een enorme klus.
Computerbestanden van 25 jaar geleden, als ik ze nog vinden kan, moeten bewerkt worden, tekeningen opnieuw gescand. Maar het is ook wel weer leuk om te lezen wat we toen uitvoerden.
Wordt allemaal vervolgd...
3 opmerkingen:
In neem aan dat Willem-Alexander geen feestje aan het vieren was vanwege het afbranden van zijn oude school. Hij scheen geen geweldige leerling/student te zijn geweest.
@zelfstandig journalist - Op de kleuterschool kon hij toch nog wel meekomen...!?
'De zon was mij niet opgevallen, als hij niet telkens onderging', citeer ik Emily Dickinson op een attribuut langs het Markermeer waar ik vrijdag nog langs kwam. Het voordeel van een boek is dat je er geen haast mij hoeft te maken, als het goed is gaat het toch nog een tijdje mee.
Een reactie posten