Het moet wel redelijk blijven

Sinds enige tijd hebben we twee nieuwe, ondergrondse, vuilcontainers bij onze flat. Eén voor plastic, metaal en drankverpakkingen en één voor groente, fruit en tuinafval. In afvaltermen: PMD en GFT. We hadden al containers voor glas, voor papier en voor restafval.

Lang geleden, toen we nog geen ondergrondse containers hadden, stonden er containers, op wieltjes, voor de algemene vuilniszak en een aparte voor groenafval. We hadden zelfs, van de gemeente, een speciaal, bruin, afvalbakje gekregen, voor het GFT. Ik weet niet meer precies waar we toen met onze oude kranten en lege flessen heen gingen. Oud papier werd nog wel eens aan huis afgehaald, door vrijwilligers van een sportvereniging, of zangkoor. Die verdienden zo wat bij voor hun club.

We hebben ook nog even aparte vuilniszakken gehad, voor PMD-afval. Die werden eens in de veertien dagen opgehaald, door het reinigingsbedrijf. Maar als je het apart gaat houden, merk je ineens wat een enorm groot deel van je huisvuil bestaat uit plastic en aanverwanten. Om die afvalberg, twee weken lang, in ons kleine keukentje op te slaan, dat was geen doen.

Ik wil best meedoen met het scheiden van afval, maar het moet wel een beetje redelijk blijven. Dus het afgelopen jaar verzamelden wij onze PMD, in een aparte zak, die ik meenam als ik boodschappen ging doen. Drie keer in de week, meestal een flinke pedaalemmerzak vol. Bij de supermarkt hebben ze een hele reeks containers, dus daar dumpte ik het dan. Keurig, zoals dat moest, dacht ik.

Maar nu hebben we, bij onze flat, onze eigen PMD-container. En één voor het GFT, dus, maar die kunnen we nog niet gebruiken, omdat men bedacht heeft, dat die alleen met een pasje toegankelijk moet zijn en daarvoor moet er eerst iets technisch geregeld worden. Je moet dat pasje ook nog eens, op de website aanvragen. Waarom zouden we het makkelijk maken, nietwaar ?

In de dorpskrant las ik dat de gemeente ambtenaren heeft aangesteld, om de vuilcontainers te controleren. Want het blijkt dat mijn dorpsgenoten – en ikzelf misschien ook wel – vaak de verkeerde dingen in de PMD- en GFT-bak doen. Ik las dat, bepaalde soorten plastic, er helemaal niet in mogen en misschien sommige groene dingen ook wel niet.

Gaat dit allemaal niet een beetje ver ? Moet ik nu, als eenvoudige, goedwillende dorpsbewoner, een studie gaan maken van welke soorten plastic er wel en niet recyclebaar zijn ? Ik sta nu, af en toe, al te twijfelen. Is de wikkel om de beschuiten nou van plastic, of toch papier ?

Er rijden nu vijf verschillende vuilniswagens door onze straat. Voor de PMD, het GFT, voor glas, voor papier en voor het restafval. Ik weet dat er mensen zijn die dat prachtig vinden, die zich helemaal uitleven in dat afvalscheiden. Maar is dit nou nog slim en nuttig ?

Al die verschillende afvalstromen en dan ook nog eens ambtenaren het dorp insturen, om te kijken of we wel de goede dingen, in de juiste containers, gooien. De P, de M, en de D, van het PMD-afval moeten toch achteraf van elkaar gescheiden worden, wat maakt het dan uit of er 'verkeerd' plastic tussen zit ?

Kom nou toch, jongens en meisjes. Mensen produceren afval, daar kunnen we niet omheen. Veel artikelen zijn verpakt in plastic, daar kan ik ook niets aan doen. Ik heb niet de mogelijkheid om alles bij kleine winkeltjes, los, te kopen. Die situatie is niet door mij, of mijn dorpsgenoten bedacht. Het is een algemeen, maatschappelijk gegeven.

Natuurlijk zitten er bruikbare grondstoffen bij ons huisvuil. Prima, als we die er uit kunnen halen. Daar wil ik best een beetje aan meehelpen. Maar laten we niet net doen alsof ik, mijn mededorpelingen en de andere burgers en boeren van ons land, de enigen zijn die de verspilling van grondstoffen kunnen stoppen. 

 

 

De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 en deel 3 van dit verhaal.

  

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 en deel 8 van het vorige verhaal.

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave.