De merels zingen, de koolmezen laten hun fietspompliedje horen, een houtduif koert. Alweer een week voorbij. Het kan aan mij liggen, maar de tijd lijkt te vliegen.
Er zijn de laatste dagen wat meer vliegtuigen in de lucht, trouwens. En op het nieuws gaat het over vliegtuig-maatschappijen die staatssteun nodig hebben, reisorganisaties die failliet dreigen te gaan en de vraag of we nog op vakantie naar het buitenland kunnen.
Er zijn belangrijkere kwesties, lijkt me. Het aantal mensen dat aan het coronavirus overlijdt neemt af, in ons land, maar er komen nog wel nieuwe besmettingen bij. Dus het virus is nog niet weg.
Ik moet telkens denken aan autogordels. Toen we allemaal onze veiligheidsriem om gingen doen nam het aantal verkeersdoden flink af. Maar toen die mooie cijfers bekend werden zeiden we toch ook niet tegen elkaar: Nu kan die gordel wel weer af ?
Een jaartje niet op vakantie naar een warm land is echt geen ramp. Ik ben al jaren niet op vakantie geweest, zelfs niet naar een koud land. De zomers zijn bij ons de laatste tijd ook knap warm. De huur, of hypotheek, van je huis gaat toch gewoon door. Je tuin, of balkon, heb je niet voor niets opgeknapt. Ga daar dan eens lekker van genieten.
Ondertussen is het wel zeker dat er jonge pimpelmezen in het nestkastje op ons balkon zitten. Ik heb ze nog niet horen piepen, maar er wordt in hoog tempo voedsel aangevoerd. Alleen vraag ik me af of het misschien een éénoudergezin is. Ik zie maar één mees heen en weer vliegen.
Dat hoeft geen ramp te zijn. Als er maar genoeg rupsen aanwezig zijn, kan ook één mees succesvol een broedsel groot brengen. Maar het verhoogt de kans op mislukken wel. Spannend. Misschien vliegen ze komende week uit.
En afgelopen week is Little Richard overleden. Niet aan het virus. Hij was een opmerkelijke man. Ogenschijnlijk vol tegenstrijdigheden, diep gelovig en een extravagante rock & roll zanger. Staand aan de piano, wat makkelijk kon want hij was niet zo groot van stuk, met blikkerende tanden en de blik van een bezetene in zijn ogen, onzinnige teksten uitschreeuwen. Tutti frutti, whap bap a loola, whap bam boom !
Dat waren nog eens tijden. Toen gingen we ook niet elk jaar een paar keer op vliegvakantie. Maar dansten we thuis, bij de platenspeler, op rock & roll... En brachten buiten de pimpelmezen hun jongen groot...
De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van dit verhaal.
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 en deel 12 van het vorige verhaal.
Klik op de tekening voor een grotere weergave.
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
4 opmerkingen:
Ten tijde van de successen van Little Richard bestond er nog niet zoiets als een wereldeconomie waarin veel landen met elkaar verweven zijn. Niet om die vakantievluchten, maar de economische impact van het virus gaat veel verder dan dit jaar niet naar het Spaanse strand kunnen. En over die totale impact maak ik mij wel zorgen. Als vliegtuigmaatschappijen omvallen, is dat zeer waarschijnlijk het begin van een domino-effect. Of we moeten heel onze levens- en handelwijze radicaal anders inrichten. Dat zie ik de meerderheid der mensheid toch niet meer doen. Gelukkig hebben de merels daar geen weet en last van :-).
@zelfstandig journalist - Het zou mooi zijn als de meerderheid der mensen zich wat verstandiger zou gaan gedragen. Misschien is het virus daar de aanzet toe. En in de verspreiding van het virus heeft de luchtvaart natuurlijk wel enorm meegeholpen...
Op naar een andere leefstijl. Een PSP prominent vertelde mij onlangs dat hij toch echt een vakantie op de Canarische eilanden nodig had.
Met deze opmerking geef ik Johan misschien gelijk, maar ik zou toch willen dat we allemaal weer eens normaal gingen doen. De wereld is kleiner geworden en het Global Village geboren, maar een mevrouw die hier aan de overkan in de buurtkamer haar koffie dronk (voor de coronatijden) vertelde wel eens dat ze bij de kruidenier hier op de hoek ging en niet bij die een hoek verder, die anderen waren te ver. Ook het dorp kent zijn beperkingen.
Zo klein hoeft het niet meer, maar effies naar een concert op Cuba, kleding kopen in Milaan, walvissen spotten op het Zuidereiland is absoluut toetifroeti. Als die 10% BNP toerisme flik afneemt dan is dat helemaal niet erg. Juist lekker rustig in de stad.
@martin - En als de mensen thuis blijven geven ze hun geld thuis uit. Dat is ook goed voor de economie...
Een reactie posten