zondag 15 december 2019

Tientallen, decennia, eeuwen en Brexit


Laat ik eerst even iets duidelijk proberen te maken. Een tiental begint bij 1 en eindigt met 10. Het volgende tiental begint dan bij 11 enzovoort. Dat lijkt me niet moeilijk. Toch zat ik afgelopen week een uur lang naar een uitzending, van De Wereld Draait Door, te kijken waarin teruggekeken werd op het afgelopen decennium.

Ze bedoelden daarmee het decennium waarin we nu leven. Maar dat duurt nog een jaar. Het loopt immers van 2011 tot en met 2020. Zoals elk tiental begint het bij 1 en eindigt met 10. We zitten nu aan het eind van het negende jaar van dit decennium. Terugkijken heeft dus pas zin aan het eind van volgend jaar.

Ik geef toe dat het voor veel mensen anders voelt, maar er is geen speld tussen te krijgen. De jaarwisseling van 1999 naar 2000 werd wereldwijd gevierd als het begin van een nieuwe eeuw, van een nieuw millennium zelfs, maar dat was een jaar te vroeg. De nieuwe eeuw begon pas op 1 januari 2001.

Waarschijnlijk is het allemaal de schuld van het spreekwoordelijke jaar nul. Je weet wel, van: 'Hij heeft een computer uit het jaar nul.' We weten allemaal dat er aan het begin van de jaartelling nog geen computers waren, maar gek genoeg geloven veel mensen dat er wel een jaar nul was. Dat was er niet.

Een paar eeuwen na de dood van Christus, er van uitgaande dat die werkelijk geleefd heeft, heeft men besloten om de christelijke jaartelling te beginnen bij zijn geboorte. In het jaar 1. De tijd daarvoor ging naadloos over, van 1 voor Christus naar 1 na Christus. Geen jaar nul, dus. Een nieuw decennium, of een eeuw, of millennium, beginnen we niet met een jaar nul. Een nieuw jaar beginnen we toch ook niet met de nulste januari ?

Goed. Ik begrijp dat ik er niets mee opschiet en niemand er zich iets van aan trekken zal, maar het is toch leuk om even vast te stellen dat we het er allemaal over eens zijn dat ik, in dit geval, gelijk heb.

Nu de Brexit. Een paar maanden geleden schreef ik daar een stukje over waarin ik, onder meer, vooruit keek naar de verkiezingen van afgelopen week. Ik voorzag dat die weinig op zouden gaan lossen. De Labour-partij zou vast geen meerderheid halen en de Brexit-partij zou wel eens lelijk dwars kunnen gaan liggen voor de conservatieven.

'Als er, nog voor de Brexit, een stembusgang komt is het niet waarschijnlijk dat de conservatieven de grootste partij blijven,' schreef ik.

Dat was niet zo scherp gezien. Sterker nog, ik zat er helemaal naast. Alleen Labour had ik goed ingeschat. De Brexit-partij speelde geen rol van betekenis en de conservatieven van Boris Johnson behaalden een klinkende overwinning. Gelukkig waren jullie al lang vergeten wat ik voorspeld had, toch ?

Zal ik, nu ik toch bezig ben, nog iets voorspellen over het Groot-Brittannië van na de Brexit ? In de eerste plaats denk ik dat het jaren zal duren voor alle verdragen rond zijn en er weer zonder problemen met het Verenigd Koninkrijk samengewerkt kan worden. De Britten zelf gaan daar nog het meeste last van krijgen.

Ten tweede denk ik dat Groot-Brittannië best eens uit elkaar zou kunnen vallen. De Schotten hebben bij de verkiezingen massaal voor een partij gekozen die fel tegen de Brexit is en voor onafhankelijkheid. Ze willen een nieuw referendum, Schotland uit het Verenigd Koninkrijk en in de EU. Dit is nog lang niet afgelopen. We komen er vast nog op terug. 



De Strip: De strip - die los staat van het geschreven bericht - is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige  verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men



5 opmerkingen:

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

De Schotse kwestie kan nog een aardige horde worden. Alle deskundigen zijn het erover eens dat het onmogelijk is alle handelsovereenkomsten Brexit proof te maken voor 31 december 2020. Lang leve de Brexit! Was er wel iets voor Jezus geboorte? Niet voor christenen. Dan kun je wel degelijk van het jaar nul spreken.

Jan de Stripman zei

@zelfstandigjournalist - Natuurlijk was er iets voor Christus ! Ze hebben er de halve Bijbel over volgeschreven, duizenden jaren vanaf de schepping...

martin zei

Jan de Brexit partij speelde wel een belangrijke rol. Ze deed mee aan de verkiezingen daar waar de Conservatieven mogelijk niet zouden winnen en snoepten daarmee zetels van Labour af, want een deel van de Labour partij vertrouwt hun eigen partij niet als het gaat om de Brexit. Bexit zelf speelde immers een nog grotere rol dan die partij, één emotie, gevoel, idee, afkeer van Europa, die voor mij moeilijk invoelbaar is. De anti-Brexit partij, de LibDems, deden het ronduit slecht en waren vooral bezig met Jeremy Corbyn vliegen afvangen. De pers was tegen en een deel van de socialisten lagen openlijk dwars. Het was van te voren duidelijk dat Labour zo zou moeten verliezen. Wonden likken en heroganiseren. Gelukkig zie ik van dat laatste al veel voorbeelden voorbij komen.

Jan de Stripman zei

@martin - Je hebt gelijk. Alleen had ik verwacht dat de Brexitpartij ook in het parlement een rol zou gaan spelen. Dat is niet het geval, ze hebben niet 1 zetel behaald. Maar ze hebben Johnson wel aan een meerderheid geholpen door tactisch dwars te liggen...

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

Er was van alles voor Jezus' geboorte, maar xat ik bedoelde te zeggen, is dat voor christenen het pas echt begint vanaf zijn geboorte. Het jaar 0 dus. Daarvoor waren en geen christenen. Niet dat ze zich zo noemden in elk geval.