Een muzikaal medium en een banaan van 120.000 dollar

Op de website van de Britse krant The Guardian las ik afgelopen week een paar leuke artikelen. Eerst over een Engelse huisvrouw, Rosemary Brown, die beweerde dat lang overleden componisten, via haar, nieuwe muziek doorgaven. Daarna over een kunstwerk bestaande uit een banaan, dat voor veel geld verkocht werd en vervolgens, door een hongerige kunstenaar, werd opgegeten.

De banaan was door Maurizio Catalan, die bekend staat om zijn humoristische kunstprojecten, met plakband aan de wand van een galerie in Miami geplakt. Hij noemde het werk 'Comedian' en het werd verkocht voor 120.000 dollar.

Collega kunstenaar David Datuna veroorzaakte verwarring en oproer door de banaan op te eten, naar eigen zeggen, omdat hij honger had. De politie werd erbij gehaald, maar de zaak werd opgelost doordat de galeriehouder een nieuwe banaan tegen de muur plakte en verklaarde dat het om het idee ging. Ideeën kun je niet opeten. De vraag is of je ze dan wel kunt kopen.

Het andere verhaal dateert uit de jaren '60. Rosemary Brown, een Engelse weduwe van middelbare leeftijd, kreeg grote bekendheid omdat ze zei nieuwe werken te hebben geschreven die beroemde componisten, langs paranormale weg, aan haar doorgegeven hadden.

Ze vertelde als kind te zijn bezocht door de geest van Franz Liszt en dat die later, na de dood van haar man, opnieuw tot haar was gekomen. Na Liszt meldde zich een hele reeks van overleden grootheden bij haar.

Rosemary zou nauwelijks muzikale scholing hebben gehad, maar produceerde zo muziek in de stijl van Sergei Rachmaninov, Franz Schubert, Edvard Grieg, Johann Sebastian Bach, Johannes Brahms, Claude Debussy, Frédéric Chopin, Robert Schumann en Ludwig van Beethoven. Ze maakte ook schilderijen terwijl ze, zoals ze beweerde, bestuurd werd door de geesten van Van Gogh, William Blake en Turner.

Volgens de Guardian waren dat maar middelmatige doekjes die niet veel indruk maakten. Haar muziek was van een ander kaliber. Er waren deskundigen die haar verhaal geloofden en ze werd het onderwerp van serieuze krantenartikelen en tv-documentaires. Ze reisde naar Amerika waar ze optrad in een TV-show met jazzpianist Oscar Peterson en dineerde met componist / dirigent Leonard Bernstein.

Men is het er nog steeds niet over eens of ze echt een medium was, als echte mediums bestaan, of dat ze de boel bedonderde. Ze zei dat ze nauwelijks muzikale vaardigheden had, maar ze bleek prima in staat om de muziekstukken, die ze van gene zijde doorkreeg, te spelen.

Was ze misschien een veel betere pianiste dan ze voorgaf en had ze een bijzonder talent om muziek, in de stijl van anderen, te improviseren ? Geloofde ze zelf in haar verhaal, of was het een truc om in de belangstelling te komen ?

Als er werkelijk een leven na de dood bestaat en beroemde kunstenaars daar lopen te popelen om zich te uiten, zouden ze dan zo'n eenvoudige huisvrouw uitkiezen om dat te doen ?

Maar belangrijker nog: zouden ze dan niet met betere schilderijen en muziekstukken komen ? Want iedereen is het er wel over eens dat het geen meesterwerken waren die mevrouw Brown presenteerde. Maar had iemand naar haar muziek geluisterd als ze gezegd zou hebben dat ze het allemaal zelf geschreven had ?

Rosemary bracht lp's uit en schreef boeken, maar na verloop van tijd was het nieuwtje eraf en werd ze vergeten. Ze overleed in 2001, maar haar muziek leeft voort. Op YouTube zijn clips met haar composities te vinden en dit weekend worden werken van haar gespeeld op het London Contemporary Music festival. 

De Strip: De strip - die los staat van het geschreven bericht - is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige  verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men