Geschilderde achtergronden

Mijn vrouw heeft me gevraagd om jullie te vertellen dat de achtergronden van de strips, die ik de afgelopen weken stuurde / plaatste, door mij zelf geschilderd zijn. Het is dus niet zo dat ik wat plaatjes van internet geplukt heb en daar mijn poppetjes in heb geplakt.

Maar het is wel lang geleden dat ik die schilderijen maakte. Het oudste, van die bruine trap, is van 1983, dat is 40 jaar geleden. Toen dacht ik nog dat ik ooit een beroemde kunstschilder zou gaan worden. Ik wist nog niet dat ik eigenlijk achtergronden voor stripverhalen aan het maken was. Dat besef drong pas een paar maanden geleden tot me door.

Ik ben nog best lang doorgegaan met schilderen. Het laatste schilderij is van 1994. Ondertussen tekende ik ook al strips, maar ik kwam niet op het idee om de twee te combineren.

Voor wie geïnteresseerd is in de techniek. Alle schilderijen zijn gemaakt met acrylverf. Dat is een fijne verfsoort, die je met water kunt verdunnen. Heel dun zelfs, zoals in een aquarel, of heel dik, dat kan ook. Het droogt snel en eenmaal droog lost het niet meer in water op. Dus je kunt snel over oude lagen heen schilderen, je kunt heel veel lagen over elkaar smeren, met dunne of dikke verf. Eigenlijk kan bijna alles.

Acrylverf is vrijwel reukloos. Dus, voor mensen die gewend zijn om met olieverf te werken: het is niet zo dat je hele huis naar de terpentine ruikt en je hoeft niet telkens een dag te wachten, tot de eerdere verflagen droog zijn, voor je weer verder kunt schilderen.

Dat het zo snel droog is en je dus niet gemakkelijk meerdere kleuren, of tinten, door elkaar kunt penselen, is ook het enige nadeel van acrylverf. Nat in nat schilderen, zoals de professionals dat noemen, gaat niet. Of je moet een speciale verdunner gebruiken, die het drogen vertraagt. Die is wel te koop, maar ik heb er geen ervaring mee.

Je kunt acrylverf op verschillende ondergronden aanbrengen. Het kan op papier, of karton. De bruine trap is geschilderd op bristolboard, een speciaal karton voor kunstschilders. Voor het kasteel met de blauwe lucht heb ik, als ondergrond, hardboard gekozen. Het spul dat je bij de doe het zelf winkel kunt kopen. Ik heb alleen niet de gladde voorkant genomen, maar de ruwe achterkant, zodat het schilderij eruit ziet alsof het op grof linnen geschilderd is.

Bij de andere schilderijen heb ik iets stevigers gebruikt, dikke vezelplaat. Maar dat was omdat ik er klei op heb geplakt. Van die zelfhardende boetseerklei, die je in pakken kunt kopen. Al experimenterend kwam ik er achter dat de ondergrond dan flink stevig moet zijn, anders trekt je kunstwerk helemaal krom. Met die klei heb ik eerst bepaalde vormen, bomen, rotsen, of wolken, geboetseerd, tot een reliëf. Daarna heb ik het geheel beschilderd.

Ach, ja, zo blijft een mens van de straat. Ik heb nog steeds penselen in potten staan en tubes verf in laatjes liggen. Misschien ga ik ooit weer eens een schilderij maken. Of een nieuwe achtergrond voor een volgend stripverhaal.

 

De Strip is gemaakt door de Stripman zelf.  

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van dit verhaal.

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 - deel 12 - deel 13 - deel 14 - deel 15 - deel 16 - deel 17 en deel 18 van het vorige verhaal.

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men