Naar aanleiding van mijn droom van vorige week schreef een lezer dat het knap was dat ik me mijn dromen zo goed herinnerde. Een ander vroeg of ik ook wel eens een vervolg droomde, want het brak af net op het moment dat het spannend werd.
Dat herinneren van je dromen gaat het beste als je, bij het wakker worden, even blijft liggen en je direct afvraagt wat je gedroomd hebt. Ik heb, lang geleden, eens een notitieblok naast mijn bed gelegd en alles opgeschreven wat ik me van mijn dromen herinnerde. Het waren verbazend gedetailleerde verhalen. Maar er was ook geen touw aan vast te knopen en het was veel werk, zo 's ochtends vroeg. Dus ik ben er, na een paar dagen, weer mee opgehouden.
Als ik 's nachts wakker werd, uit een spannende droom, heb ik wel eens geprobeerd om weer te gaan slapen en verder te dromen. Maar dat is me nooit gelukt. Er zijn mensen die beweren dat ze hun dromen een bepaalde kant op kunnen sturen, of van te voren kunnen bepalen waar ze over gaan dromen, door sterk ergens aan te denken, voor het slapen gaan. Misschien ben ik niet fanatiek genoeg, voor mij is elke droom weer een verrassing.
Afgelopen nacht, bijvoorbeeld, droomde ik dat ik een fotoreportage in de krant zag, over een fruitkweker in Rhenen. Even later liep ik er zelf rond, op die kwekerij die een groen eiland vormde, te midden van de bebouwing. Ik was in gesprek met de eigenaar. Hij vertelde dat een deel van het fruit geoogst moest worden. Dat ging machinaal, want met de hand was het veel te veel werk. Hij had ook een bistro gerund, zei hij, in een van de gebouwen op het terrein. Maar daar was hij mee opgehouden, want het was hem veel te veel werk.
Het was een relaxte man, die zich niet druk maakte. Het enige gekke, in mijn droom, was dat ik hem zei dat hij de verjaardag van zijn ex-vrouw vergeten was. Niet direct een grote misdaad, maar wel vreemd want ik kende de fruitkweker helemaal niet, voor ik over hem begon te dromen.
Eigenlijk was het een droom van niets. Hooguit opmerkelijk omdat ik hem nog helder voor me zag, toen ik wakker werd. Het zou wel heel bijzonder zijn als ik eerdaags iets in de krant lees over een fruitkweker in Rhenen. Of dat ik in gesprek raak met een vrouw, die vertelt dat ze getrouwd is geweest met een fruitkweker en dat die telkens haar verjaardag vergat.
Als dat gebeurt zal ik het direct melden.
3 opmerkingen:
Moest vanmorgen nog aan je vorige blog denken, omdat ik zelf iets met broden had vannacht: ze waren mooi, lekker, kanpperig en ik was er blij mee, liet anderen er in delen. Die broden zag ik nog helder voor me vanochtend, maar verder niets.
Achter mijn bordje havermouth bedacht ik dat ik ooit De Nachtbruid van Frederik van Eeden las. Het is ruim 30 jaar geleden en ik herinner me alleen nog dat zijn methode om te onthouden er in uitgelegd wordt. De man heeft van dromen zijn leven gemaakt in het echt en op papier. (Overigens werkte ik ooit met een oude vrouw die enekele van de bewoners van Walden gekend had. Ze was wars van dromen en vertelde wat er allemaal mis ging.)
Zo ontmoet je nog eens nieuwe mensen :-)!
@martin - In Walden deden ze vast ook aan fruitkweken en broodbakken...
@zelfstandig journalist - Maar geen mensen die je een verjaardagskaart kan sturen...;o)
Een reactie posten