Het is zondagochtend. De zon zou al op moeten zijn, maar het is nog schemerdonker buiten. De stormen van afgelopen week zijn wat geluwd, de zuidwester bries blaast regendruppels tegen de ramen. Geen weer om lekker buiten te zijn, meer om thuis bij de verwarming te zitten. Maar die zet je misschien liever niet aan, want het gas is zo duur. Een dikke trui, dan maar.
De Olympische Spelen zijn bijna voorbij. De schaatsliefhebbers hadden niets te klagen. Door de programmering was er bijna elke ochtend wel een wedstrijd en onze vaderlandse helden hebben het goed gedaan. Maar nu is er weer meer tijd voor andere dingen. Een spannend boek bijvoorbeeld.
Ik schreef eerder al eens over de thrillers van Louise Penny, de Canadese schrijfster die haar verhalen in Québec laat spelen. Afgelopen november was ik in het tweede deel van haar reeks over inspecteur Gamache bezig, gisteren ben ik aan deel 10 begonnen. (Voor de bezitters van een e-reader nu, extra voordelig, te koop voor slechts 0,99 euro !)
Daar mag je uit afleiden dat ik het fijne boeken vind. Het aardige is dat Penny een hele wereld tot leven wekt, met een flink aantal hoofd- en bijfiguren en dat de verhaallijnen zich over meerdere boeken uitstrekken. Het is echt aan te bevelen om de reeks bij het eerste deel te beginnen. Je bent dan bij elk boek weer benieuwd hoe het verder gaat.
De eerste drie delen spelen zich af in het fictieve dorpje Three Pines. Om een voorbeeld te geven van de lengte van sommige verhaallijnen: Een van de bijfiguren is een kunstenares die, aanvankelijk vergeefs, probeert om haar werken in een sjieke galerie tentoongesteld te krijgen. Dat lukt haar pas in deel 7 van de reeks.
Inspecteur Gamache raakt ondertussen, in deel 4, betrokken bij een moordzaak op zijn vakantieadres en wijkt, in deel 8, uit naar een klooster, dat afgelegen in de bossen ligt, maar waar wel een monnik vermoord is. Op de achtergrond speelt ondertussen een conflict binnen het politiekorps, dat Gamache jaren later nog achtervolgt.
In deel 5 is de inspecteur weer in Three Pines, maar de arrestatie van een moordverdachte laat de lezer met een ongemakkelijk gevoel achter. Dat wordt rechtgetrokken in deel 6, een boek waarin op een knappe manier een drietal verhaallijnen bij elkaar komt. Niet alleen wordt de misdaad uit deel 5 beter verklaard, maar ook een nieuw geval wordt tot een goed einde gebracht. Ondertussen werpt Penny, in een aantal flashbacks, licht op een desastreus verlopen politie-actie waar Gamache en zijn team zich maar moeizaam van herstellen.
Alle problemen lijken opgelost te worden in deel 9, dat bijna het eind van de reeks had kunnen zijn. Bijna, want in deel 10 doet zich natuurlijk weer iets nieuws voor dat de aandacht van de inspecteur vraagt. Louise Penny was nog lang niet uitgeschreven. In 2021 kwam deel 17 van de serie uit. Ik kan dus nog heel wat regenachtige zondagen voort.
Voor wie liever een YouTube-filmpje bekijkt: Ik kwam er, nadat ik vorige week mijn bericht geschreven had over de amusante video's van de Britse muziekwinkel Andertons, achter dat de medewerkers ook, als The Andertones Band, muziekclips hebben opgenomen. Bijvoorbeeld deze.
5 opmerkingen:
Boeken genoeg om uit te kiezen. En er is meer dan detectives :-).
@zelfstandig journalist - Zeker !
Het is dus eigenlijk best wel fijn voor jou, dat er regenachtige dagen zijn.
Anders blijft deze serie ongelezen.
Een fijne zondag, Jan.
@corry - Op het balkon in de zon zou ik ook kunnen lezen...;o)
Het oplossen van misdaad boeken (en series) zijn enorm populair. Er is meer moord opd e Nedrlandse TV dan in de werkelijkheid en misschien is dat maar goed ook en mogelijk een gevolg van het lezen en kijken door de potnetiële dders (waar ik jouw overigens niet automatisch toe rken, eigenlijk zelfs helemaal niet). Veel leesplezier.
Een reactie posten