zondag 5 december 2021

Eindelijk een contract


Het heerlijk avondje ?
Nee, daar doen we niet veel aan dit jaar. Vroeger wel, natuurlijk, met cadeaus, surprises en gedichten. Ik herinner me een Heer Bommel pocket van Marten Toonder, die ik lang geleden voor Sinterklaas kreeg. Strips hadden al jong mijn interesse. En muziek, maar ik geloof niet dat ik ooit een album gekregen heb van The Beatles. Mijn oudere broer verzamelde de lp's, ik was daar net iets te jong voor.

Nu lees ik de grote Beatles biografie, geschreven door Mark Lewisohn en ben ik aangekomen bij 1962. De groep heeft een contract getekend bij platenmaatschappij EMI en is in London om, met producer George Martin, hun eerste single op te nemen. Die vraagt zich af hoe hij de band moet noemen ? John Lennon & The Beatles ? Paul McCartney & The Beatles ?

George Harrison zingt ook en alle bandjes van het moment bestaan uit een zanger en begeleiders. Ringo Starr drumt op dat moment nog bij Rory Storm & The Hurricanes. The Beatles hebben Pete Best achter de drums, maar die is het buitenbeentje van de groep. Hij houdt zich meestal afzijdig, gaat niet met de rest op stap en is alleen aanwezig tijdens optredens.

Pete en zijn moeder Mona waren wel belangrijk voor de ontwikkeling van de band. Mona had in de kelder van haar huis, in Liverpool, een jeugdhonk geopend. Alcoholvrij, maar met live-muziek die vaak verzorgd werd door John, Paul en George.

Pete was erbij gevraagd, als drummer, toen ze naar Hamburg gingen en niemand anders konden vinden. Hij was geen geweldige muzikant, had moeite met het houden en vinden van het juiste tempo, maar regelde met zijn moeder wel een groot deel van hun optredens.

Er werd in mijn jeugd wel eens smalend gedaan over The Beatles. Die hadden grote hits, maar eigenlijk konden ze helemaal niet spelen, zei men. In werkelijkheid ontwikkelden ze zich, aan het begin van de jaren '60 tot de opwindendste, populairste en best betaalde live-band van Liverpool en omstreken. Ook dankzij de meer dan 1000 uur die ze in Hamburg op het podium stonden.

In 1962 had Brian Epstein zich net aangemeld om hun manager te worden. Epstein was een paar jaar ouder, kwam uit een welgesteld, Joods, middenstandsmilieu en gaf leiding aan twee succesvolle winkels in huishoudelijke apparaten en grammofoonplaten. In zijn winkel pikten The Beatles hun nieuwe nummers op.

Ze hadden een enorm repertoire aan covers, hits van anderen, bekendere en minder bekende. Vooral Amerikaanse nummers. Ze speelden nog nauwelijks eigen liedjes. Hun publiek wilde bekende muziek horen om op te dansen, schuifelen en soms ook bij te vechten.

Toch was het door een zelfgeschreven liedje dat ze uiteindelijk bij EMI terecht kwamen. Het verhaal dat ze afgewezen werden door platenmaatschappij Decca, wordt vaak en met smaak verteld. Maar ze waren ook al eens afgewezen door EMI en door elk ander maatschappijtje dat Brian Epstein voor hen benaderde.

Bij Decca hadden ze wel proefopnamen gemaakt en daarbij hadden ze een eigen liedje opgenomen, 'Like Dreamers Do'. Met die opname ging Epstein naar EMI en hoewel er twijfels waren over de groep viel het nummer wel in de smaak. George Martin werd daarop min of meer gedwongen om The Beatles een contract aan te bieden. Omdat zijn chef zijn autoriteit wilde laten gelden en er interesse was in dat ene liedje.

Martin zelf zag er niet zoveel in en was aanvankelijk niet eens aanwezig bij de eerste opnamesessie. Niemand van het EMI-personeel was erg onder de indruk van het merkwaardige bandje uit Liverpool, dat stijf stond van de zenuwen en zo'n matige drummer had. Tot ze 'Love Me Do' speelden.

Martin werd uit de kantine gehaald en begon in te zien dat er misschien toch wat te maken viel van dit bandje. Maar dan met een andere drummer. John, Paul en George wisten er wel een. Niet lang daarna vertrok Pete en kwam Ringo, maar die mocht bij de tweede sessie alleen maar tamboerijn spelen. Later zou dat wel veranderen. 

 


De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman.
 
Klik hier voor deel 1 en deel 2 van dit verhaal. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.
 
 
Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
 

4 opmerkingen:

martin zei

Het klinkt alsof je je voorlopig nog wel kunt vermaken met het Beatles boek. Of beschrijft het vooral het begin?

"Hij ziet pekel," een nieuwe uitdrukking in de Nederlandse taal. Dat maakt het Bommel & Beatles Blog helemaal af.

Jan de Stripman zei

@martin - Ik nader wel het einde van het eerste deel. Het vervolg is nog in de maak en schrijver Lewisohn heeft wat moeite met de financiering. Ik las dat hij lezingen geeft in theaters om geld bij elkaar te krijgen. En hij is ook niet meer zo jong, dus hopelijk gaat het hem lukken...

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

Ik lees op Wikipedia dat Pete Best en de Beatles geen goede vriendjes meer waren na zijn vertrek. Hij drumt overigens nog steeds.

Jan de Stripman zei

@zelfstandig journalist - Voor de breuk waren ze ook al niet echt boezemvrienden. Het waren John, Paul en George die alles met elkaar deelden, Pete hing er een beetje bij. Dat hij zich daar niet prettig bij voelde is begrijpelijk...