Er zijn mensen die het makkelijker vinden om te mopperen, dan om complimenten te geven. Er zijn er die eerder een sneer dan een vriendelijk woord uit zullen delen. Ik heb er zelfs meegemaakt die ronduit verklaarden dat ze vriendelijk zijn moeilijk vonden, dat ze bang waren dat mensen een loopje met ze namen, als je ze aardig tegemoet zou treden.
Uit eigen ervaring weet ik dat dat reuze meevalt. Natuurlijk kom je wel eens een linkmiegel tegen, die je voor de gek probeert te houden. Maar je zult er versteld van staan hoe vaak je een vriendelijke reactie krijgt, op een glimlach, een wuivende hand, of een ander wellevend gebaar of woord.
Als je het nieuws een beetje volgt, of op internet rond struint, kan het lijken alsof de hele wereld alleen maar tegen elkaar grauwt en snauwt. Vooral als er veranderingen op komst zijn. Van nieuwe dingen worden mensen nerveus en sommigen reageren dan per definitie negatief. Liever een scheldpartij dan een vriendelijk woord.
Je ziet het ook bij de komst van asielzoekers in wat men zo graag de vluchtelingencrisis noemt. Ja, het is een crisis, voor de vluchtelingen. Niet voor ons Nederlanders, wij zitten er immer warmpjes bij ? En dat zal echt niet anders worden met een paar duizend nieuwe mensen in ons land.
Gelukkig zijn ook nog mensen die gewoon aardig tegen elkaar zijn. Heel veel mensen zelfs. Dat merk je zodra je een voet buiten de deur zet. Als ik naar buiten ga wordt ik niet met scheldwoorden of verwijten ontvangen en hoef ik me niet door kluwen van vechtende buurtgenoten te worstelen. Welnee, we zeggen elkaar goeiedag en wuiven vriendelijk vanaf scootmobiel, fiets en vanuit de auto.
En zijn er best veel die de vluchtelingen hartelijk welkom heten in hun stad, dorp, of buurt. Ze komen niet zo prominent in het nieuws maar ze zijn er echt. In Nijmegen, bijvoorbeeld, waar een groot opvangkamp ingericht wordt zijn er verschillende acties georganiseerd, om de nieuwkomers op hun gemakt te stellen.
Ik zag zelfs een actie om onderbroeken te doneren. Dat is minder gek dan het klinkt, want mensen geven wel kleding, vaak die ze zelf gedragen hebben, maar niet hun oude onderbroeken, terwijl juist aan ondergoed grote behoefte is. De bedoeling is natuurlijk dat je een paar nieuwe slipjes koopt en die doneert.
Van die leuke, aardige acties lees en hoor je niet veel van in het nieuws. Dat wordt helaas overheerst door de mopperaars en schreeuwers. Maar af en toe zie je dat het in de dagelijkse praktijk heel anders gaat. In dit filmpje, bijvoorbeeld, van Omroep Brabant.
Een Syrische familie was zo dankbaar voor de opvang die ze kregen, in het Brabantse dorp Grave, dat ze een dankbetuiging op hun raam plakten.
Dat leidde weer tot nieuwe, leuke contacten met buurtbewoners.
Ik hoop en verwacht dat het in ons dorp ook zo zal gaan. We kregen afgelopen week een brief van de gemeente in de bus. Er is nog niets definitief, maar ook bij ons wordt nagedacht over mogelijkheden om vluchtelingen tijdelijk onder te brengen.
Er zat een kaartje bij met drie mogelijke locaties. Eén was ergens buiten het dorp in de polder. Dat lijkt me niks. De andere twee redelijk dicht bij mijn eigen huis. Eentje ook wel een beetje achteraf, maar de andere vlak bij de supermarkt waar wij ook onze dagelijkse boodschappen doen en vlak bij een school.
Die lijkt me dus de beste. Een vluchteling wil ook wel eens een boodschapje doen en misschien zijn er kinderen bij, die hoeven dan niet ver te lopen naar school. Bovendien is het middenin een rustige, welgestelde buurt. Ik verwacht dus geen protesten van mensen die bang zijn dat de nieuwkomers hun huizen, of uitkeringen in zullen pikken.
Maar je weet het nooit, sommige mensen reageren nu eenmaal liever met een protestactie dan dat ze in een welkomstcomité gaan zitten. Toch heb ik er wel vertrouwen in. En ik hoop eerdaags een blog te kunnen schrijven over het warme welkom dat de vluchtelingen kregen, in onze wijk.
Zie meer over de welkomstacties in Nijmegen op deze facebookpagina
Lees het 'Ik ben boos'-blog van 0Tessa0 en de vele positieve reacties (en een enkele negatieve) op haar verhaal.
De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 en deel 3 van dit verhaal.
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.
Klik op de strip voor een grotere weergave.
Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011 - het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
4 opmerkingen:
Dat mensen naar jou wuiven, is omdat jij niet als 'gevaarlijk' of 'profiteur' wordt beschouwd. Ze kennen jou immers. De vluchtelingen waar het hierom gaat, hebben een ander geloof. Andere zeden en gewoonten. Let op: ook ik gun ze het allerbeste en een hartelijke opvang, maar er is een reden waarom mensen anders reageren op verschillende personen. Het gaat ook over aanpassen en dat is niet altijd eenvoudig. Voor beide partijen niet.
En dat aanpassen begint met een vriendelijk woord, een glimlach en even naar elkaar zwaaien.
Voor de mensen die ik op straat tegenkom ben ik trouwens echt wel een vreemdeling. Een rare vent met een gek petje, op een scootmobiel, met protest-stickers, die natuurlijk veel te hard door de winkelstraat scheurt.
Niet dat ik dat doe, maar ook over scootmobielers bestaan er vooroordelen.
En ons dorp is niet zo klein dat iedereen elkaar kent...;o)
Ach ja de pers moet ook zijn brood verdienen en wie kijkt er nu naar de goed nieuws show. nee dan maken we wel wat slecht nieuws. Altijd mensen die bang zijn of hun rottigheid (want echt niet iedereen zit er warmpjes bij of weet zijn eisen zo goed aan te passen aan de situatie als jij) af weten te wentelen naar mensen die het nog rotter hebben. Niet genoeg huizen? Laat ze daar dan over klagen en er wat aan doen. Niet genoeg zorg? Vorig weekeinde konden ze protesteren in Amsterdam. Niet genoeg banen? Laat ze protesteren als bedrijven er ondanks winsten, weer mensen uit menen te moeten flikkeren of laat ze op zijn minst lid van de vakbond worden.
Zo is het, Martin !
En ik zit er vooral warmpjes bij dankzij een lange onderbroek en een fleecevest. Dan hoeft de verwarming nog even niet aan...;o)
Een reactie posten