zondag 16 september 2012

Kastelen, een koning en kamperen



Aanvankelijk was ik van plan om iets te schrijven over mijn jeugdliefde voor kastelen. Die bereikte een hoogtepunt toen ik in 1987 op fietsvakantie ging in Engeland en Wales. Daar wilde ik de kastelen bekijken die Edward I had laten bouwen om de Welshmen er onder te houden. Ik geloof niet dat ik me toen erg verdiept had in het leven van die middeleeuwse koning, maar nu lijkt het me wel leuk om daar iets meer over te weten te komen.

Bij Wikipedia is zijn levensverhaal uitgebreid te lezen, hier even in het kort: Edward werd geboren in 1239 en stierf in 1307. In de tussentijd ging hij op kruistocht, trouwde 2 keer, verwekte minstens 17 kinderen, veroverde Wales en versloeg de Schotten.

Hij wordt over het algemeen beschouwd als een succesvolle vorst, die in zijn tijd gerespecteerd en gevreesd werd. Hij voerde belangrijke veranderingen door in de rechtspraak, het belastingstelsel en het parlementaire systeem en behaalde de nodige overwinningen op het slagveld.

Maar hij had ook voortdurend financiële problemen en trad bruut op tegen de Joden, die in het bankwezen belangrijke posities innamen. In 1290 besloot hij uiteindelijk alle Joden uit Engeland te zetten en al hun bezittingen in beslag te nemen. Andere Europese vorsten waren hem daar overigens in voorgegaan.

Een interessant en roerig leven dus, dat tot op de dag van vandaag gevolgen heeft. Bijvoorbeeld, dat de Engelse kroonprins nog steeds tot Prince of Wales wordt gekroond, in het kasteel dat Edward bouwde in Caernarfon.

Ik pakte het schrift erbij, waarin ik indertijd het verslag van mijn fietstocht naar Edwards kastelen heb opgeschreven. Al snel zat ik me te verbazen over de energie die ik toen aan de dag legde. Dagtochten van 70 tot 100 kilometer, tegen de wind in, met volle fietstassen. Daarna een camping zoeken, tent opzetten, boodschappen doen, eten koken, afwassen. En de volgende dag meteen weer op pad.

Alleen de boottocht al, een bijna doorwaakte nacht op de pont, in een 'reclining chair', na een uur of 6 fietsen door de regen. Tegenwoordig zou ik daar een week van uit moeten rusten ! Aan de ene kant is het jammer dat mijn lichamelijke toestand zulke inspanningen niet meer toe laat. Aan de andere kant is het mooi dat ik het toen toch maar gedaan heb. Er zijn genoeg mensen die dat soort dingen uitstellen tot na hun pensioen.

Het is ook maar goed dat ik er zo'n uitgebreid verslag van geschreven heb. Want mijn herinneringen zijn, 25 jaar later, toch wel erg vervaagd. Zo duurde het geruime tijd voor ik enig beeld op kon roepen van de tweede camping waar ik verbleef. Volgens mijn notities was het erg mooi gelegen, het Greenhills Caravan Park in Bakewell, in het Peakdistrict.

'Tussen de heuvels, met naar drie kanten prachtige vergezichten over door lage muurtjes uit elkaar gehouden weiden en velden. Een groepje boerderijen, aan één kant in de diepte, en hier en daar wat bos.'

Op internet heb ik wel eens gezocht naar plaatjes van een prehistorische steencirkel die ik, vlakbij Bakewell, bezocht. Wat ik vond leek niet veel op wat ik me meende te herinneren.

In mijn verslag noem ik ook Haddon Hall, een kasteel-achtig landhuis dat niet ver van die steencirkel staat. Als ik dat opzoek vraag ik me af waarom ik daar indertijd zo achteloos langs gefietst ben. Wat een indrukwekkend bouwwerk !

Maar goed, ik was een rare snijboon. Een beetje in je eentje naar Wales fietsen om naar middeleeuwse kastelen te gaan kijken... Over die kastelen hebben we het ondertussen nog helemaal niet gehad. Dat moet dan maar een volgende keer.




De Strip: Deze aflevering van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van dit hoofdstuk.


Klik op de strip voor een grotere weergave. Ga voor eerdere hoofdstukken naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  en  het Strip-overzicht van dit jaar

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

8 opmerkingen:

rob alberts zei

Mooi verhaal!
Ik kijk uit naar het vervolg.
Nieuwsgierige groet

Anoniem zei

Dat neem niemand je meer af. Mooi dat je dat allemaal beschreven hebt in een dagboek. Avontuurlijke tocht lijkt me.

Jan de Stripman zei

@rob - Potjandorie ! Nu moet ik wel...;o)

@aad - Het was redelijk braaf, hoor. Maar wel leuk...;o)

Antoinette Duijsters zei

Leuk zijn is het belangrijkste:-)

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

Inderdaad: je moet het doen als het kan. Later zou wel eens te laat kunnen zijn.

Jan de Stripman zei

@antoinette - Zo is het !

@zelfstandig journalist - Dat is een wijze les...

Anoniem zei

Caernarfon heb ik nog wel onthouden, echt zo'n jongenskasteel... :D

martin zei

Wat is dat toch Jan. Weer een heel verhaal verdwenen. Het lijtk wel een grap. Maak je eigen blog, zegt hij alsof een reactie van meer dan 125 woorden niet mag.

Ik probeer het nog een keer. Het overvaren herinner ik me nog goed. Geen eens een stoel, ergens in een hoek slapen dat deed ik, zelfs nog met W. erbij. Het mocht niet altijd en overal. Het was neit om te fietsen, maar om te wandelen over dismanteld railways en roman roads dat ik naar het VK vetrok.

Nu zit een kasteel aan het eind van een autorit. Nog steeds mooi, maar toch anders. Dit jaar een paar exemplaren die bedoeld waren om de Moren Europa uit te jagen. Vaak gebouwd op restanten van romeinse (en nog daarvoor) versterkingen en van diezelfde moren.

De vorige reactie was veel mooier. Dat weet ik zeker.