Het anker ? Nooit geweten dat mijn scootmobiel een anker had !

Na anderhalf jaar probleemloos rijgenot had ik vorig weekend ineens de indruk dat er iets mis was met de scootmobiel. Hij regeerde vreemd op de gashendel, verminderde uit zichzelf snelheid, reed wat schokkerig en produceerde vreemde geluiden.

Het gebeurde vlak bij huis en gelukkig viel hij niet helemaal stil. Maar eenmaal thuis besloot ik toch maar de onderhoudsdienst te bellen. Even overwoog ik om het eerst nog eens te proberen, maar stel je voor dat ik dan ergens middenin het dorp niet verder zou kunnen.

Bovendien moest ik, ook als ik wel weer thuis zou kunnen komen, misschien de trap af en weer op, een monteur laten komen en dan weer de trap af. Dat leek me te gek. Bovendien mocht er na anderhalf jaar best eens naar het voertuigje gekeken worden.

Nu heeft de gemeente dit voorjaar een andere firma in de arm genomen, voor de leverantie van hulpmiddelen, dus moest ik op zoek naar het telefoonnummer. Ik vond een brief waarin stond dat een pasje had gekregen. Dat had ik gewoon netjes in mijn portefeuille opgeborgen, wat ik ondertussen was vergeten.

Het bedrijf bleek het hoofdkantoor in Groningen te hebben, maar ook een filiaal, vlakbij, in Amersfoort. 'Onze monteurs komen met plezier bij u thuis !', juichte de brief. Dus belde ik vol vertrouwen het nummer op het pasje.

Een vriendelijke meneer, met een noordelijk accent nam mijn klacht op. 'We bellen u terug voor een afspraak.' En inderdaad, een uurtje later kreeg ik een andere medewerker aan de lijn, die een afspraak maakte voor de volgende dag, aan het eind van de middag.

Voor dit verhaal zou het leuker zijn als ik tevergeefs had moeten wachten, nog eens had moeten bellen, of een heel sikkeneurige monteur aan de deur had gekregen. Maar nee, precies op de afgesproken tijd belde een goedgemutste onderhoudsman aan.

Ik liep de trap af en trof een vriendelijke vent aan, die zich voorstelde als 'Jan, gewoon Jan.' Dat gaf meteen vertrouwen, iemand met zo'n naam moet wel deugen !

Ik reed de scootmobiel de berging uit. Zonder problemen. 'Dat zul je altijd zien', merkte Jan vrolijk op, 'nu doet ie het natuurlijk prima !'

Hij stelde een paar diagnostische vragen, zei dat hij wel een idee had waar het aan liggen kon en kondigde aan een proefritje te zullen maken. Daarna zou hij in ieder geval de koolborstels en het anker schoonmaken, dan nog een ritje maken, om te zien of er verbetering was en dan weer aanbellen.

Ik liep weer terug naar boven. 'Het anker ?', dacht ik bij mezelf, 'Nooit geweten dat mijn scootmobiel een anker had !'

Toen ik even later uit het raam keek zag ik mijn scootmobiel, in onderdelen uit elkaar, op de stoep voor het huis liggen. Jan boog zich over de motor om zijn heilzame werk te doen. En zoals afgesproken belde hij even later weer aan, maar nu bovenaan de trap.

Hij had niets alarmerends gevonden, maar een onderhoudsbeurt kon nooit kwaad en zou het rijgedrag vast gunstig beïnvloeden. Ik dankte hem hartelijk en liep, geheel gerustgesteld en misschien daardoor wat overmoedig, met hem mee naar beneden om de scootmobiel weer de berging in te rijden.

Aan mijn benen voelde ik, de dagen daarna, dat twee keer kort na elkaar de trappen op en af een beetje teveel van het goede is. Maar ja, ik heb die scootmobiel ook niet voor niets...

Ps: Het anker is, net als koolborstels, een onderdeel van bepaalde modellen elektromotoren. Dat las ik tenminste op internet. En ze moeten met enige regelmaat gereinigd worden om de motor goed te laten werken. Zie Wikipedia Elektromotor 

De Strip: Deze aflevering van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik op de strip voor een grotere weergave. Ga voor eerdere hoofdstukken naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  en  het Strip-overzicht van dit jaar

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men