Er zitten 4 koolmezen op mijn balkonnetje. Ze fladderen van de reling naar het pindakorfje, vandaar naar het voederhuisje en het bakje aan het raam. Onderwijl hoor je ze kwetteren en piepen. Maar ze communiceren niet alleen met geluid, maar ook met lichaamshoudingen.
De jongen, in deze tijd van het jaar al net zo groot en zelfstandig als de volwassen vogels, proberen af en toe nog wat voedsel te bedelen. Je ziet ze dan met hun vleugels trillen. De oudere vogels proberen elkaar te intimideren door zich zo groot mogelijk te maken, de kop uit te strekken en hun witte wangen te tonen.
Het zijn interessante vogels en ze worden dan ook gretig door de wetenschap bestudeerd. Een tijdje terug was er, ik denk in het wetenschappelijke tv-programma Labyrint, een onderwerp over koolmezen. In een laboratorium werd gekeken hoe de diertjes reageerden op nieuwe voorwerpen.
Een medewerker plaatste een plastic poppetje in de kooi van de mezen en noteerde hun gedragingen. Je zag dat sommige mezen enthousiast op het onbekende ding afvlogen en het van alle kanten onderzochten. Andere mezen keken eerst geruime tijd de kat uit de boom. Zij leken er, van een veilige afstand, achter te willen komen of het object wel of niet gevaarlijk was.
Twee tegengestelde strategieën dus, brutaal en voorzichtig. Ongetwijfeld hebben ze er samen voor gezorgd dat de koolmees zo'n succesvol vogeltje is. Dat ze van elkaar leren is al langer bekend. En je zou zeggen dat de voorzichtige mezen, wat dat betreft, het slimste zijn. Zij laten hun brutale soortgenoten eerst testen of de boel veilig is.
Maar alleen maar voorzichtig toekijken is toch ook niet handig. Stel dat het om een nieuwe voedselbron gaat. Dan hebben de brutale mezen een enorm voordeel. Die eten hun buikje rond, terwijl de voorzichtigen nog zitten te twijfelen of de kust wel veilig genoeg is. In de meeste gevallen is er ook nog concurrentie van andere soorten. Je vist voortdurend achter het net, als je steeds als laatste bij een nieuwe kans arriveert.
Maar altijd maar als eerste naar voren stormen is ook niet verstandig. Als het om iets gevaarlijks gaat zou dat veel te veel mezenlevens kosten. Voorzichtig en brutaal, dat lijkt de beste weg voorwaarts.
Ergens heb ik het vermoeden dat hier voor de mensheid een wijze les uit is te trekken. Het lijkt mooi om grote stappen vooruit te willen maken, ferme maatregelen, niet bang zijn, op naar nieuwe horizonten. Maar aan de andere kant is het ook niet verkeerd om voorzichtig te handelen. Soms een beetje afwachten en dan behoedzaam verder.
Ps: Na een week is het me eindelijk gelukt om de Groene Kieswijzer in te vullen (zie het blog van vorige week). Het blijkt dat de website het niet goed doet als je de webbrowser van Firefox gebruikt. Een eenvoudiger hulpmiddel voor milieubewuste kiezers is klimaatkeuze.nl Daar wordt een aantal politieke partijen getoetst op hun klimaatbeleid.
De Strip: Deze aflevering van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 en deel 2 van dit hoofdstuk.
Klik op de strip voor een grotere weergave. Ga voor eerdere hoofdstukken naar het Strip Jaaroverzicht van 2011 en het Strip-overzicht van dit jaar
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
5 opmerkingen:
Voor ik het vergeet: leuke strip!
Koolmezen kijken lijkt leuker op een balkon dan in een tuin.
Spannend dichtbij.
Interessant en mooie titel:)
Mooie observatie, leuk verhaal. Ja, als je goed kijkt, wijzen dieren een ervaringsweg die borg staat vor overleving van de soort.
Leuk zo meesjes kijken.
De mens kan nog veel leren van de dieren. Welke partij kwam er voor jou uit?
@annet - Dank je !
@anne - Voor de koolmees werkt het in ieder geval goed...
@antoinette - Ik kan er geen genoeg van krijgen...;o)
@zelfstandig journalist - Groen Links stond bovenaan. Maar de andere linkse partijen lagen niet ver achter...
Een reactie posten