De melkboer, die vroeger met zijn rijdende winkel bij mijn ouders langskwam, vroeg dat als mijn moeder even pauzeerde met het voorlezen van haar boodschappen-briefje. 'Verder nog wensen ?'
'Ja, doet u maar vrede op aarde en een geneesmiddel tegen alle kwalen.'
Dat zei mijn moeder natuurlijk niet. Die bestelde een fles hopjesvla, of een pond jongbelegen. Maar na vorige week zou ik wel in de verleiding komen om nog een paar wensen uit te spreken. Toen vroeg ik om een positief resultaat van de biodiversiteitstop in Canada. En wat kregen we de volgende dag ? Een akkoord zo positief dat bijna niemand er over klaagde.
De 196 landen, die in Montreal vergaderden, spraken af om 30 procent van het hele aardoppervlak te bestemmen voor beschermde natuur. De rechten van lokale gemeenschappen zullen worden erkend, subsidies die schadelijk zijn voor de natuur zullen worden afgeschaft en er wordt veel meer geld uitgetrokken voor natuurbescherming.
Het Wereld Natuur Fonds noemt het een 'mijlpaal voor mens en natuur' en een 'historisch akkoord'. Ze spreken wel de vrees uit dat de uitvoering te traag zou kunnen gaan als landen onvoldoende de daad bij het woord voegen. Het is mooi dat we het er over eens zijn dat er wat moet gebeuren, maar dan moeten nu ook fluks de handen uit de mouwen worden gestoken.
Helaas zijn de afspraken niet zo spijkerhard dat ze ook afgedwongen kunnen worden. Maar als natuurliefhebbers moeten wij onze regeringen achter hun vodden blijven zitten. Hoe je het ook bekijkt, dit is een flinke stap voorwaarts. Natuurbescherming staat op de agenda.
Dat er zo'n positief akkoord uit de bus kwam is natuurlijk niet het gevolg van mijn wens van vorige week. Ik maak me wel eens vrolijk om mensen die op de sociale media regeringsleiders bestraffend toespreken. Alsof presidenten en ministers dat zouden lezen en zich er iets van aan zullen trekken. Maar opvallend is het wel dat er nu net iets moois werd afgesproken toen ik erom vroeg. Zou het toch iets uitmaken wat ik schrijf ? Je weet maar nooit.
Dus nu nog graag een woning voor alle daklozen en vluchtelingen en een einde aan de honger en armoede. Volgende week als het kan...
Fijne kerst gewenst !
1 opmerking:
Al lukt het maar een keer op de 1.000; gewoon blijven poberen. (Overigens kon ik het niet laten vanmiddag aan je te denken. Ik bekeek een concert van Willie Nelson en friends uit 2004. Geweldige gitarist, eigenlijk wel.)
Een reactie posten