zondag 7 maart 2021

Lange haren en goedkope schuurmachines


Het zou makkelijk zijn
als je kon zeggen: 'Nu is mijn haar wel lang genoeg, nu moet het maar eens ophouden met groeien.'

Je kunt dat natuurlijk wel zeggen, maar het gebeurt daarom nog niet. De kappers zijn net weer opengegaan, er lag direct een kaartje in onze brievenbus van een mevrouw die zich aanbood voor knipdiensten, maar mijn vrouw en ik doen ons haar zelf, dus aan ons valt niets te verdienen.

Ik moest aan die onmogelijke wens, om je haargroei stil te zetten, denken toen ik de afgelopen tijd telkens maar mensen op TV zag die zeiden dat het nu wel lang genoeg geduurd had met dat virus. Nu moesten we er maar eens mee ophouden en weer gewoon gaan leven. Winkels open, horeca open, terrassen open, concertzalen open... Nu is het wel genoeg geweest met die maatregelen.

Dat je niet zelf kunt bepalen tot welke lengte je haar groeit snapt bijna iedereen. Daarom loopt het nu ook storm bij de kapsalons. Ik zag een minister, op TV, die zei dat ze even getreuzeld had met het maken van een afspraak en nu weken moest wachten op een knipbeurt.

Dat we niet zelf kunnen bepalen, wanneer een virus ophoudt met ons lastig te vallen, is klaarblijkelijk veel moeilijker te bevatten. Maar er zijn nu eenmaal dingen die we niet zelf in de hand hebben. Ik had het best fijn gevonden als ik een paar maanden terug het voorjaar al aan had kunnen zetten. Nu was het wel genoeg geweest met de winter ! Maar helaas.

Er is gelukkig nog genoeg wat we wel zelf kunnen doen. Afgelopen week ben ik bijvoorbeeld bezig geweest met het repareren en schilderen van een kastdeur die, na decennia van achterstallig onderhoud en intensief gebruik, lelijk beschadigd was geraakt.

Ik ging zelfs zover om mijn schuurmachine tevoorschijn te halen die, ook al vele jaren, ongebruikt in de berging had gelegen. 'Zou hij het nog doen ?', vroeg ik me af.

Ik wist nog precies hoe ik hem gekocht had, bij de plaatselijke bouwmarkt. Ik stond daar een beetje te twijfelen, bij de duurdere modellen van degelijke, Duitse, merken, toen ik advies kreeg – of vroeg – van een winkelmedewerker. Ik denk eigenlijk dat hij me aansprak, want ik ben zo'n man die liever verdwaald dan de weg vraagt. Zo één die liever, eigengereid, de verkeerde dingen koopt dan een deskundig advies aanvaardt. Deze keer dus niet.

'Ga je hem veel gebruiken ?', vroeg de bouwmarktman. 'Nou, niet echt vaak', zei ik. Toen zei hij iets dat me altijd bijgebleven is: 'Dan koop je toch een Skilletje.'

Skil is een goedkoop gereedschappenmerk, dat de serieuze doe-het-zelver waarschijnlijk liever links laat liggen. Maar ik begreep dat de man een punt had. Waarom een dure machine kopen die je maar een enkele keer gaat gebruiken ? Met een goedkope knap je die paar klusjes ook wel op.

Ik hoorde, of las, ooit een interview met een man die een scheepswerfje had. Hij verklaarde nooit meer dure apparaten te kopen. Ze waren best goed, maar als ze kapot gingen moest je ze laten repareren. Je had er immers een hoop geld voor betaald. Dan zat je dagen, soms weken, zonder gereedschap. Nu kocht hij goedkope spullen die hij weggooide als ze stuk waren, dan kocht hij een nieuw goedkoop ding en kon het werk doorgaan.

Niet erg duurzaam, maar wel begrijpelijk. Ik kocht mijn Skilletje, gebruikte het een paar keer en legde het daarna, voor tientallen jaren, in de kelder. Nu bleek dat het nog net zo goed werkte als toen. Goedkoop bleek een goeie koop.

Ik hou er wel van, dat opknapwerk. Het mooie is dat je niemand de schuld kan geven als het resultaat tegenvalt. Je bent niet afhankelijk van anderen en je hebt direct plezier van je werk. En het is geen vluchtig pleziertje, zoals een glas bier, een vrijpartij, of een mooi liedje.

Een paar weken geleden heb ik een kozijntje geschilderd in de keuken en daar kijk ik, elke dag weer, met veel voldoening naar. Het scheelt wel als je de boel eerst flink laat verslonzen en afbladderen, dan heb je extra veel eer van je werk. Dus niet fanatiek, elk jaar, alles opnieuw schilderen. In de tussentijd kun je je energie steken in klagen over het weer, je haargroei, of de coronamaatregelen. 

 


De Strip is gemaakt door de Stripman zelf. Klik hier voor deel 1 en deel 2 van dit verhaal.
 
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van het vorige verhaal.

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

3 opmerkingen:

martin zei

Mensen snappen ook niet dat het niet waar is dat alles wel goed gaat "als je haar maar goed zit." Het gaat ook best goed als je haar niet goed zit, wat mij betreft vaak beter zelfs.

Ik geniet van de hoofden die niet gekapt zijn op TV, opeens komen er mensen tevoorschiijn, waar eerder Barbies en Bens op het scherm verschenen. Hoewel er een deel was dat altijd keurig gekapt belangrijk bleef doen.

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

Ik ken Skill niet anders dan een gereedschapsmerk dat zich afficheert als zou iedere klusser er maar wat graag mee werken. Geen goedkoop imago dus. En als het haar voor je ogen slingert en kriebelt in de nek ben je maar wat blij wanneer je weer naar de kapper kan.

Jan de Stripman zei

@martin - Dat nog niemand op het idee gekomen is om het jaren '70 kapsel weer tot haarmode van het moment te verklaren...

@Zelfstandig Journalist - Hoe Skil zichzelf afficheert hoeft niet gelijk op te lopen met de waardering onder klussers. Ik weet niet hoe het nu is, maar 30 jaar geleden was Skil het goedkoopste merk dat je krijgen kon, met dito imago...