Aanvankelijk stond ik langs een doorgaande weg, op het punt waar de wielrenners het dorp binnen zouden rijden en waar de slotklim begon. Er was een kopgroep, die een ruime voorsprong op het peloton had. Ik zag de koplopers voorbij rijden en de draai nemen, het dorp in.
Daarna kwam geruime tijd niets dus ik liep ze maar achterna, misschien zou er bij de eigenlijke finish nog iets te zien zijn. Natuurlijk verloor ik de renners al snel uit het oog. Ik wandelde door de lege klinkerstraten van het dorpje, tussen bakstenen eengezinswoningen. Er was vrijwel niemand op straat.
Op een zeker moment haalde ik een man in die dezelfde kant op liep. We raakten in gesprek. Hij woonde in het dorp en wist de kortste weg naar de eindstreep.
Toen we de hoofdstraat bereikten wees hij me de goede kant op. We namen afscheid, schudden elkaars hand en ik bedankte hem. Hij liep naar een stilstaande tram, waar een meisje in zat dat hij kende. Ze zoenden elkaar en waren direct in een levendig gesprek.
Ik liep verder, nu tussen andere wielerliefhebbers. Op een hoek stond een groepje te wachten en de eerste die me opviel was mijn oude vriend H. Toevallig ben ik eind vorig jaar nog bij hem op bezoek geweest. We zien elkaar de laatste jaren niet meer zo vaak als vroeger.
Het was een verrassing om hem nu hier te zien en hij leek net zo verrast dat hij mij tegenkwam. Hij zag er zeker twintig jaar jonger uit dan toen ik hem de laatste keer zag en om één of andere reden verwachtte ik dat hij moeilijk zou lopen, vanwege een gebroken been.
In werkelijkheid geloof ik niet dat hij ooit zijn been gebroken heeft en in mijn droom was daar ook niets van te merken. Hij wandelde vlot in het rond, op een paar knalgele kaplaarzen. Opvallend, maar H. is een artistieke figuur, daar kun je alles van verwachten.
Ik vroeg of hij wist wie de etappe gewonnen had. 'Kelle', antwoordde hij. En toen ik hem vragend aankeek voegde hij eraan toe: 'Een Fransman.'
H. was met een andere vriend, die ik niet kende en samen liepen ze weg. Ik bleef nog even staan, zou ik wachten op het peloton ? Of zou ik proberen op tijd thuis te zijn voor de samenvatting op TV ?
Niet lang daarna werd ik wakker. Het was nog donker, maar ik hoorde duidelijk een merel zingen. De eerste van dit jaar...
De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman.
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van dit verhaal.
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van het vorige verhaal.
Klik op de strip voor een grotere weergave.
Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011 - het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
4 opmerkingen:
De Antwerpse merel floot vorige week zaterdag al voor het eerst!
Maar Antwerpen is ook het warme zuiden !
Toch heel avontuurlijk!
Wat een details. Het script voor een korte film.
Een reactie posten