Ik droomde dat ik een pakje naar een andere stad moest brengen. Ik reed op mijn fiets, over een pad langs een kanaal. Er speelden kinderen in het gras. Even later reed ik een onbekende stad binnen. Ik zocht een rustig plekje om even te telefoneren, want ik wist het adres niet meer waar ik moest zijn. Uiteindelijk stopte ik bij een winkelcentrum, waar ik mijn fiets neerzette en in mijn tas zocht naar mijn telefoon.
Wonderlijk toch hoe je, terwijl je slaapt, hele landschappen en steden kunt verzinnen die je nog nooit eerder gezien hebt. De hierboven beschreven omgeving kwam me in ieder geval niet bekend voor. Hoewel ik het in mijn droom heel gedetailleerd zag, leek het niet op de plaatsen waar ik regelmatig kom, of waar ik in het verleden ooit geweest ben.
Maar misschien speelt ons brein hier wel een spelletje met ons. Het zou kunnen dat we in onze dromen uit herinneringen putten die, op andere momenten, onbereikbaar zijn. Er is tenslotte heel veel dat we wel gezien hebben, maar inmiddels vergeten zijn.
Neem nou dat reisverslag, uit 1987, waar ik onlangs een paar keer over schreef. Op internet heb ik een aantal plaatsen die ik beschreven heb opgezocht. Met Google Streetview heb ik in dorpjes rondgekeken en stukjes weg opnieuw, maar dan virtueel, 'gereden'.
Als ik van te voren aan een route dacht, of een plaats, of kasteel, dan kon ik doorgaans maar vage beelden oproepen. In werkelijkheid zag het er dan ook vaak heel anders uit. Het is wonderlijk hoe weinig ik me echt herinnerde.
Okee, er kan het een en ander veranderd zijn, in 25 jaar. Maar als ik de beelden bekijk van de Menai Bridge, bijvoorbeeld, waar ik volgens mijn verslag 2 keer overheen gefietst ben, herken ik er niets van. En het is toch een mooie 19e eeuwse hangbrug, met prachtige uitzichten over de bergen van Snowdonia en het eiland Anglesey.
Soms dacht ik ook dingen wel te herkennen, maar kwam ik er later achter dat ik me vergiste. Op de weg naar Caernarfon, bijvoorbeeld, zag ik met Streetview een lange, hoge muur langs de weg. O, ja, dacht ik, dat hoort bij een groot landhuis. Even verderop is een poort. Dat bleek te kloppen, maar deze klassiek vormgegeven doorgang, met een stenen leeuw erboven, herinnerde ik me dan weer niet.
In mijn aantekeningen staat dat ik een paar dagen later, aan de andere kant van Caernarfon, langs Gwrych Castle gereden ben. Een neogotisch bouwwerk waar '...ons Haarzuilens wel een paar keer in past...'.
Als ik dat opzoek blijkt ook daar een lange, hoge muur langs de weg te staan. En een poort ! Deze lijkt ook niet precies op wat ik me dacht te herinneren, maar komt toch meer in de buurt dan de vorige. En dat kasteel, dat je alleen van een flinke afstand kunt zien, is inderdaad enorm, terwijl dat vorige landhuis helemaal niet waarneembaar is, vanaf de doorgaande weg.
Na verloop van tijd duizelt het me. Al die wegen, dorpen en steden, rivieren en kanalen, waar ik langs gefietst ben. Ergens zitten ze in mijn hoofd en soms denk ik dat ik me er iets van herinner. Ook al blijkt die herinnering vaag en onbetrouwbaar. Dat is vast waar ik het in mijn dromen vandaan haal...
Zie ook op Wikipedia: Menai Bridge en Gwrych Castle
De Strip: Deze aflevering van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 en deel 7 van dit hoofdstuk.
Klik op de strip voor een grotere weergave. Ga voor eerdere hoofdstukken naar het Strip Jaaroverzicht van 2011 en het Strip-overzicht van dit jaar
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
8 opmerkingen:
in mijn dromen verdwaal ik vaak en dan heb ik streetview niet bij me
Wonderlijke gebeurtenissen inderdaad die zich kunnen afspelen in je dromen. Soms vind ik het jammer dat het afgelopen is.
Je moet je laden met herinneringen in je hersenen eens nodig ordenen :-).
@cor - Dat is een bekend droom-thema, dwalen en verdwalen. Maar ik denk niet dat je je er zorgen over moet maken, hoor...;o)
@aadverbaast - Ik wordt vaak wakker op een punt waarop ik juist graag wil weten hoe het verder gaat. Maar weer inslapen en verder dromen, dat lukt niet...;o)
@zelfstandig journalist - Ik ben bang dat ik er weinig invloed op heb...
Dat is nu net wat in dromen gebeurt, vroeger en door elkaar en vaak ook wat vervormd.
Verhalen waarin de werkelijkheid en droom door elkaar heen lopen, dat zijn vaak de mooiste...
Je hebt opeens de wereld in een doosje. Vroeger droomde je weg bij de Atlas, nu klik je door je scherm.
Ook de dagdromen waar je wel bij denkt te zijn, nemen - bij mij - vaak een loopje met de werkelijkheid.
Dat je zo gemakkelijk kan controleren of je herinneringen juist zijn is wel een grote verandering. Ik kijk vaak dezelfde dag nog een fietstocht (gedeeltelijk) na op Google.
@Martin- En van te voren misschien ook wel ? Dat doe ik tenminste als ik eens een ritje met de auto ga maken...
Een reactie posten