De Paralympics zijn gestart – Gehandicapten zijn net mensen

Gisteren zijn de Paralympische Spelen van start gegaan in Londen. Na een avondje Champions League voetbal was er, op Nederland 3, een samenvatting van de openingsceremonie te zien. Dat was trouwens beter dan de BBC die, op de eerste 2 netten, niets van het evenement liet zien. Maar minder goed dan de Duitse ARD, waar vanaf 22.00 een live verslag werd gedaan. Sportzender Eurosport schijnt de gehandicapte sporters geheel te negeren.

Voor zover ik kan zien worden er op de Nederlandse en Belgische publieke zenders, in de komende dagen, korte samenvattingen uitgezonden. Maar wie de Paralympics echt wil volgen zal op internet moeten zoeken naar live-streams. Die worden deze keer ook verzorgd door de NOS op nos.nl/ps2012/live/

Er lijkt, in de afgelopen 4 jaar, wat aandacht in de media betreft, niet veel veranderd voor de Spelen voor gehandicapten. In 2008 schreef ik het volgende:

Ik heb de afgelopen dagen gezocht naar berichtgeving over het op één na grootste sportevenement ter wereld en bij de NOS niet zoveel gevonden. Ook vandaag vind ik geen programma over de Paralympics in de gids.

De buitenlandse zenders besteedden toen ongeveer evenveel aandacht aan de Paralympics als nu. Ik vond toen ook een website met live-beelden en noteerde:

Er is nog veel werk te verzetten voordat de gehandicaptensport net zoveel aandacht krijgt als reguliere sportevenementen. En misschien moeten wij, gemiddelde sportkijkers, ons over onze schroom heen zetten en er ook eens wat vaker naar kijken. Het is lang niet zo griezelig als het lijkt.

Als je die uitzendingen een poosje volgt zie je dat deze Spelen eigenlijk in weinig verschillen van de ‘normale’ Spelen. Er wordt net zo fanatiek gesport, er wordt net zo enthousiast gecoacht en gejuicht langs de lijn en de winnaars zijn net zo blij met hun medaille. De prestaties van de gehandicapte sporters zijn ook niet te onderschatten. De rolstoelers zijn over bijna alle afstanden sneller dan topfitte hardlopers.

Je doet ook verrassende ontdekkingen. Bij de start van de zwemwedstrijden, bijvoorbeeld, worden sommige atleten door hun begeleiders in het water gegooid. Visueel gehandicapte deelnemers worden met een stok op hun hoofd getikt als ze het eind van het bad naderen. Dit om te voorkomen dat ze met volle snelheid tegen de wand aan knallen. En de vrije slag is hier niet automatisch de borstcrawl. Sommige gehandicapte zwemmers gaan sneller met de rugslag.

Het is niet zo dat je met een handicap alles kan wat een gezond mens ook kan. Dit zijn mensen met lichamelijke problemen. Maar ze laten zich daardoor niet ontmoedigen en leveren, ondanks die tekortkomingen, bewonderenswaardige prestaties.

Ook opmerkelijk was dat er bij de vorige Paralympics net zo goed doping gebruikt werd als op de 'normale' Spelen:

Een veelgehoorde mening is dat er in veel sporten doping wordt gebruikt, omdat er zoveel geld op het spel staat. Wat moeten we dan denken van de berichten over dopinggebruik op de Paralympics ?

De afgelopen anderhalve week is namelijk een aantal gehandicapte deelnemers betrapt op het gebruik van verboden middelen. Drie gewichtheffers, uit Pakistan, Mali en Oekraïne en een basketballer uit Duitsland.

Over die basketbalspeler hoorde ik dat hij is betrapt op het gebruik van finasteride, een middel dat andere dopingproducten kan maskeren. Het zit echter ook in haargroeimiddelen en de dopingzondaar, die geschokt reageerde op de uitslag van de test, voerde het gebruik daarvan aan als verklaring. Desalniettemin is hij geschorst en uit het Olympische dorp verbannen.

Er wordt serieus op doping gecontroleerd tijdens de Paralympics en dat blijkt dus nodig. Het medicijngebruik bij de deelnemers ligt hoger, gezien de medische problemen bij veel van hen. Dat is een complicerende factor. Maar het is ook Paralympiërs verboden om, naast de door een officiële dokter voorgeschreven medicatie, nog andere dopinggeduide middelen te gebruiken.

En toch komt het voor. Niet omdat er veel geld in de gehandicaptensport omgaat. Maar gewoon omdat ze willen het winnen. Gehandicapte atleten zijn net zo fanatiek als ‘normale’ sporters. Ze trainen vaak vele uren per dag en hebben veel, zo niet alles, over voor een Olympische medaille. Het zijn net mensen…

Zie ook de officiële website london2012.com/paralympics/ 

Het grootste deel van deze tekst is eerder gepubliceerd op het VKblog