Gisteren werd de paus begraven, of misschien moet ik zeggen: een paus. Want er zijn er al heel wat geweest. Wikipedia heeft een lijst met 266 kerkvaders. Daarvan heb ik er 6 meegemaakt, al moet ik toegeven dat ik aan de eerste, Johannes XXIII, geen herinneringen heb, die overleed toen ik 3 werd (op mijn verjaardag zelfs !).
Daarna kregen we Paulus VI, Johannes Paulus I (die al na een maand overleed), Johannes Paulus II (die het 26 jaar vol hield, bijna een record), Benedictus XVI en Fransiscus. Een grote rol in mijn leven hebben die pausen niet gespeeld. Ik ben niet katholiek, helemaal niet gelovig zelfs en trok me dus niets aan van berichten uit Rome. Ik zal me wel eens geërgerd hebben, als het heel conservatieve geluiden waren, maar meer emoties had ik er niet bij.
Het katholieke geloof heeft een geschiedenis vol geweld, onderdrukking, corruptie en misbruik. Niet veel om trots op te zijn. Paus Fransiscus was een pietseltje progressiever dan zijn voorgangers, dat moet ik hem nageven. Hij zette zich in voor armen, vluchtelingen en het klimaat en dat is mooi van hem. Het is de vraag of die, wat mildere en menselijkere, koers door zijn opvolger voortgezet gaat worden. Laten we het hopen.
Gisteren vierden we ook Koningsdag. Ik ben niet bijzonder koningsgezind, maar met Koningsdag, of eigenlijk liever Koninginnedag, heb ik meer dan met de paus. Toen ik een kind was woonde de koningin, Juliana, de oma van Willem-Alexander, op Paleis Soestdijk, vlak over de grens van ons dorp. Inmiddels woon ik zelf in de wijk Soestdijk, vlakbij het paleis.
Maar met ons gezin deden we niets bijzonders op Koninginnedag. Op school werd er wel gezongen, het Wilhelmus en De Zilvervloot en ik heb met de hele klas wel eens voor het gemeentehuis staan kwelen. Maar het beroemde defilé, in de voortuin van het Paleis, heb ik nooit zelf bezocht.
Later, in de jaren '80 en '90, was Koninginnedag de dag waarop onze culturele dorpsvereniging een kunstmarkt hield. Dat werd al snel uitgebreid met muziekoptredens en ander vertier. Niet alleen heb ik vaak meegeholpen, met de organisatie van dat festijn, maar ik heb ook meerdere malen zelf op het podium gestaan. Met een gitaar, samen met andere muzikale verenigingsleden en soms met een pruik op, of een mal pak aan. Dat waren mooie tijden.
Er was daarbij nauwelijks vlagvertoon. Toen één van de medeleden eens de barruimte versierde, met vlaggetjes en oranje slingers, moesten we daar hartelijk om lachen. Dat de koningin jarig was vormde de aanleiding voor ons jaarlijkse feest, maar meer ook niet.
Mijn gezondheid laat het zo actief vieren, van Koninginnedag en later Koningsdag, niet meer toe. De afgelopen decennia volgde ik het meestal thuis, voor de TV. Ook dit keer. Eerst het afscheid van de paus, met een oranje tompoes en een kop koffie. Mijn vrouw vind het vreemd dat onze koning niet in Rome aanwezig was, maar hij is niet katholiek en had belangrijkere dingen te doen.
Koekhappen en toiletpotwerpen. Nee, hoor, de landelijke koningsdagviering, in Doetichem, was heel keurig, vrolijk en ontspannen. En er was meteen een hoogtepunt met het optreden van Normaal. De koninklijke familie zong dapper mee, met 'Oerend Hard', waarna de dag eigenlijk al niet meer stuk kon.
Het feest begon een uur later om de paus niet voor de voeten te lopen. Dat was al heel wat want de Oranjes hebben op leven en dood gevochten tegen de katholieken. Ons land heeft zijn zelfstandigheid te danken aan bloedige oorlogen tegen de katholieke koning van Spanje. Willem van Oranje heeft ons land losgescheurd van de kerk van Rome en de Spaanse overheersing. (In Spanje hebben ze nu een progressievere regering dan wij, dus achteraf gezien...)
Maar goed, dat is lang geleden, met de paus gaan ze inmiddels vriendschappelijk om. Die had trouwens goed weer bij zijn uitvaart, terwijl het bij ons op Soestdijk, aanvankelijk, mistig en kil was. Dat hadden de weergoden wel andersom kunnen doen. Maar vermoedelijk moeten we dan eerst weer in ze gaan geloven.
De paus en de koning, vanaf half 10 's ochtends. Al met al was het een hele zit en was ik blij dat ik 's middags in slaap kon vallen bij het WK snooker.
(Bij het snooker zit mijn favoriet, Judd Trump, nog in het toernooi, na een goede wedstrijd in de eerste ronde. De publiekslieveling en schaduwfavoriet, Ronnie O'Sullivan, doet het beter dan hijzelf verwachtte. Hij won het toernooi al 7 keer, niet 6 keer zoals ik vorige week per abuis noteerde. Hij maakt kans op een 8ste overwinning en dat zou en record zijn.
Maar er is ook weer een mooie wielerwedstrijd vandaag: Luik-Bastenaken-Luik. Bij de mannen weer geen Nederlandse kanshebbers. Bij de vrouwen is het eerder de vraag welke Nederlandse gaat winnen dan of er een van onze landgenotes juichend over de streep zal gaan. De Belgen mogen in beide categorieën dromen van een overwinning. Dat mogen ze ook nog bij het snooker, trouwens. Hun Luca Brecel staat indrukwekkend te spelen. We blijven het volgen !)
4 opmerkingen:
Maxima is katholiek en Argentijnse. Ik kan me inbeelden dat zij liever naar de begrafenis van de paus was gegaan dan meedoen aan een quiz in Doetinchem of all places. Maar misschien zit ik er wel helemaal naast.
@zelfstandig journalist - Het zou kunnen, maar dan liet ze daar niets van merken. Het kan ook zijn dat ze Koningsdag beschouwt als werk en dat ze vond dat ze geen vrijaf kon nemen. Het kan ook zijn dat ze Normaal niet wilde missen...
Het werden Mauritius en Slovenië. Het voordeel van laat reageren. Dan weet je dat en Brecel vloog er gisteren uit. Gisteren stak ook Wout Poels zijn armen weer eens in de lucht na een stevige slotklim.
Ja, ik moet niet de huid verkopen voor de Nederlandse beer geschoten is.
Inmiddels zijn al mijn snookerfavorieten uitgeschakeld en krijgen we een verrassende finale tussen een oude man uit Wales en een amateur uit China...
Een reactie posten