Als je biografieën van muzikanten leest kan het voorkomen dat twee levensverhalen elkaar kruisen. Dat gebeurt bijvoorbeeld met het dikke boek dat ik aan het lezen ben over The Beatles en het wat dunnere, dat ik een aantal jaren geleden las, over de Schotse rockheld Alex Harvey.
Harvey was een jaar of 5 ouder dan de jongens van The Beatles en won eind jaren '50 een talentenjacht. Vanaf dat moment zou hij het Schotse antwoord gaan worden op het Engelse tieneridool Tommy Steele. Het is moeilijk voorstelbaar, als je zijn tamelijk ruige lp's uit de jaren '70 hoort, maar de bedoeling was dat de meisjes aan zijn voeten in zwijm zouden vallen.
In 1960 was dat idee al op de achtergrond geraakt. Alex was geen idool geworden en toerde door Schotland met zijn Big Soul Band. Hij zong nummers van Ray Charles, Little Richard en Big Bill Broonzy, in danszaaltjes waar de jeugd uit de omliggende stadjes en dorpjes vertier kwam zoeken. Het zou nog een jaar of 10 duren voordat hij enige bekendheid zou krijgen, met zijn Sensational Alex Harvey Band.
The Beatles hadden in 1960 nog maar net bedacht dat ze zich zo zouden gaan noemen. Aanvankelijk speelden John Lennon, Paul McCartney en George Harrison als The Quarry Men, met nog wat andere jongelui uit Liverpool met namen waar ik jullie niet mee ga vermoeien.
Daarna noemde het trio zich even Japage 3, een samentrekking van hun voornamen. Ze speelden toen allemaal gitaar, hadden geen drummer en geen bassist. John wist een schoolvriend, Stuart Sutcliffe zover te krijgen dat hij een elektrische bas kocht en toen ze, met een voor de gelegenheid ingehuurde drummer, auditie deden om de tijdelijke begeleidingsband te worden van zanger Billy Fury, noemden ze zich The Silver Beatles.
Die auditie liep op niets uit, tenminste voor het moment. Een paar maanden later zocht de manager van Billy Fury begeleiders voor een andere zanger uit zijn stal, Johnny Gentle, voor een reeks optredens in Schotland. In die tijd hadden zangers doorgaans geen vaste begeleiders, er werd per tournee, soms zelfs per optreden, een band geregeld.
Toen andere bandjes uit Liverpool een voor een afvielen kwamen uiteindelijk The Silver Beatles in beeld. John, Paul en Stuart moesten spijbelen van school, George zegde zijn baantje op en de tijdelijke drummer van de auditie, Tommy Moore, werd opnieuw overgehaald om mee te doen. Ringo Starr kwam pas veel later in beeld, hij drumde in die tijd bij een ander bandje.
Zo reisde de groep, met een drumstel, drie gitaren, een basgitaar en maar één klein versterkertje, per openbaar vervoer, naar Schotland. Voor hun eerste optreden hadden ze maar een half uur om kennis te maken, met de zanger die ze moesten begeleiden en diens repertoire. Het zal geen verrassing zijn dat, de week durende tour die volgde, geen groot muzikaal succes werd.
Maar in het havenstadje Alloa speelden ze wel op dezelfde dag, op hetzelfde podium, als Alex Harvey en zijn Soul Band. Het leuke is dat de twee boeken het over een paar details niet eens zijn. Volgens de biografie van Harvey vormden de Beatles het voorprogramma, volgens het boek over The Beatles was het net andersom.
De bassist van de Big Soul Band, die in de Beatles-biografie de Big Beat Band wordt genoemd, zegt dat de jongens van The Silver Beatles erg onder de indruk waren van zijn mooie Fender Jazz Bass. Ze hadden zelf niet eens een basgitaar, herinnert hij zich.
Dat kan niet kloppen want Stuart had immers, speciaal om mee te mogen doen, een Hoffner basgitaar gekocht. Er zijn foto's uit die tijd waarop hij te zien is, op advies van John met zijn rug naar het publiek, omdat ze niet wilden laten merken dat hij nauwelijks wist hoe hij het instrument moest bespelen.
Het hoogtepunt, van het Schotse avontuur van de tiener Beatles, was een auto-ongeluk. Ze werden van het ene naar het andere optreden vervoerd met een vrachtwagentje, waarin ze ook een paar keer moesten overnachten. Op weg naar Fraserburg hadden ze een aanrijding, waarbij drummer Tommy Moore verwondingen aan zijn gezicht opliep. De rest van de groep bleef ongedeerd.
Omwonenden waren op het ongeluk afgekomen en omdat er posters van hun optredens op de buitenkant van de auto geplakt waren, kreeg men in de gaten dat ze artiesten waren. Een paar schoolmeisjes haalden hun handtekingboekjes en vroegen de jongens om ze te tekenen. En die boekjes zijn bewaard gebleven.
Voor de gelegenheid hadden ze zich artiestennamen aangemeten dus stonden ze daar als Johnny Lennon – de enige die zijn eigen naam behield – Carl Harrison – genoemd naar rock & roll held Carl Perkins – en Paul Ramon – McCartney vond dat een mooie, mysterieuze naam.
Stuart Sutcliffe noemde zich De Staël – naar zijn favoriete schilder Nicolas De Staël – maar tekende het boekje met alleen maar Stuart. Hij zette er wel de naam van de band bij: The Beatals, over de juiste schrijfwijze waren ze het nog niet eens.
De wegen van The Beatles en Alex Harvey zouden elkaar later, bijna nog eens kruisen want ook hij speelde een tijdje in de nachtclubs van de Duitse havenstad Hamburg. Hij was er in 1963, maar ik denk dat The Beatles er toen net weer weg waren. Harvey nam in Duitsland zijn eerste lp op, die geen succes werd. The Beatles zouden hem, niet lang daarna, in populariteit ver voorbij streven. Wie had dat in 1960 kunnen voorspellen ?
Als je het zelf eens na wil lezen, de twee boeken zijn: 'All These Years – The Beatles – Tune In' van Mark Lewisohn
En: 'The Sensational Alex Harvey' van John Neil Munro
4 opmerkingen:
Dan heb je een handtekening van een van de Beatles, blijkt dat die niet zijn echte naam heeft gebruikt.
@zelfstandig journalist - Dat maakt de handtekeningen wel uniek...;o)
Geschreven bijna of je mee op pad bent, met de trein naar Schotland en op die vrachtwagen. Vraag me wel af of er geen posters meer te vinden zouden zijn in Alloa, maar ja als je een boek schrijft kan je niet alles natrekken.
Jan een van mijn afwijkingen is dat soms oppopt dat ik iets wil weten en dat blijft zeuren. Hoe zat dat wie speelde als hoofd- en wie als bijact in Alloa (wat een mooie naam, bijna Stille Oceaanachtig)? Hier een advertentie over het concert. Beide waren geen hoofdact. Dat was Johnny Gentle - en zijn groep, dat waren dan weer wel de Beatles of ze dat ook schreven in die tijd. Tenmiste als jij ook het concert van 20 mei 1960 bedoelde. Er zijn wel wat foto's van op het net.
Een reactie posten