Een goede kop thee

De plaatselijke delicatessenwinkel heeft onlangs zijn deuren definitief gesloten. Het was een oud familiebedrijf, ooit een gewone kruidenier, waar mijn oma haar bakmeel, suiker, zeep en soda kocht, maar er was geen opvolger meer te vinden om de zaak voort te zetten.

Ik kwam er niet vaak. Eigenlijk het enige dat ik er wel eens kocht was thee. Dat kun je bij de supermarkt ook krijgen, maar die verkoopt vrijwel uitsluitend thee met toegevoegde, zoetige smaakjes. Gewone thee die alleen maar naar thee smaakt, dat willen de mensen niet meer.

Op zoek naar een goede kop thee, voel ik me bijna als de hoofdpersoon in het eerste seizoen van de TV-serie 'Death In Paradise'. Dat is een door en door Britse inspecteur, die naar een tropisch eiland gezonden wordt om een moord op te lossen. Puffend en zwetend, in zijn driedelig kostuum, loopt hij tussen de schaars geklede eilanders en toeristen, mopperend dat er nergens een behoorlijke kop thee te krijgen is.

Ik was ooit, meer dan 30 jaar geleden, in Engeland op vakantie en ik weet wat ze er toen onder een goede kop thee verstonden. Ik verbleef een nacht in een bed & breakfast in Harwich. Bij het ontbijt zette de eigenaar een klein theepotje voor me neer. Even laten staan, zei hij, dan omroeren, dan is het goed.

Ik keek na een paar minuten eens in het potje. Daar dreven vier theezakjes in, van een formaat dat ik nog nooit gezien had, zeker 6 bij 8 centimeter. Touwtjes om ze mee uit de thee te hijsen ontbraken. Ik begreep ineens waarom de Engelsen sloten melk en scheppen suiker in hun thee gooien.

Er zijn nog wel andere winkels, in ons dorp, die thee verkopen. Eén is van het soort waar je een enorm assortiment aan artikelen vindt. Van geurkaarsen, tot geborduurde kussens, tuinstoelen, lampenkappen en serviesgoed. Ze hebben een flinke stelling vol met pakjes theezakjes, in allerlei vrolijke kleuren.

Bij nadere inspectie blijkt er niet één alleen maar thee te bevatten. Overal is iets aan toegevoegd. Munt, kaneel, citroen, aardbei, banaan, meloen, je kunt het zo gek niet verzinnen...

Ze verkochten ook thee-eieren, van die metalen bolletjes, met gaatjes, waar je losse thee in kunt doen. Maar in het schap was geen losse thee te vinden, gek genoeg. Die bestelde ik uiteindelijk via internet. Twee pakjes van elk 50 gram. De prijs was heel redelijk, samen nog geen 5 euro. Daar kwam wel 4 euro verzendkosten bij. Je moet wat over hebben voor een goede kop thee... 

De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Stripman zelf . 

Klik hier voor deel 1 en deel 2 van dit verhaal. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 en deel 11 van het vorige verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men