Het blijkt dat de dierenwereld zich aardig houdt aan onze spreekwoorden. De muis danste nog net niet op tafel, maar verder...
Afgelopen week ben ik bezig geweest met het verhuizen van twee boekenkasten. We hebben niet heel veel boeken, ik schat een meter of 15 aan boekenplanken vol. Iets meer dan de helft daarvan moest nu naar een van de kamers, die we pas opgeknapt hebben. Een mooie gelegenheid om eens wat te schiften en te ruimen.
Lang niet alle boeken zijn verbonden aan dierbare herinneringen, er kan best het één en ander naar de kringloop. Er is een tijd geweest dat we regelmatig nieuwe boeken kochten, daarna was er een periode waarin er bijna niets bij kwam en nu, sinds een jaar of 3, lees ik wel weer nieuwe boeken maar dan zoveel mogelijk elektronisch. Ik probeer mijn vrouw ook zover te krijgen, maar die is nog iets minder enthousiast over de nieuwe mogelijkheden.
De e-reader scheelt een hoop kastruimte. Ik heb 143 e-boeken gelezen, heeft hij netjes voor me bijgehouden, in 2238 uur. Geen idee of dat snel of langzaam is, lezen is geen wedstrijdsport, dus dat maakt me niet uit. Maar stel je voor dat we die 143 boeken ook nog in een kast hadden moeten proppen !
Ik weet dat er mensen zijn die regelmatig met de stofzuiger hun boekenverzameling schoon houden. Maar ik moet eerlijk bekennen dat dat er bij ons, in de voorbije jaren, niet zo van gekomen is. De kasten stonden er stoffig en rommelig bij. Niet alleen vol boeken maar ook met stapels mappen, ordners en fotoalbums.
Een ideale leefomgeving voor kleine beestjes, zo bleek, toen ik met de stofzuiger in de weer was. Je verwacht bij zo'n klusje wat spinnetjes en zilvervisjes te vinden, maar ineens kwam er een muis uit de kast rennen. Achter de boeken vond ik een prop papier. Het bleken de resten van een krantenknipsel te zijn, dat de muis uit een map had getrokken en verwerkt tot nestmateriaal. Waarom we dat knipsel indertijd bewaard hadden konden we niet meer nagaan. Het stuk krant was vakkundig versnipperd.
Aan de fotoalbums had hij een beetje zitten knagen, bij gebrek aan beter voedsel, waarschijnlijk. Ik begreep nu wel dat die ene banaan op de fruitschaal, waar een stuk vanaf was, niet zo bij de supermarkt vandaan was gekomen. Daar zat die muis natuurlijk ook achter.
We hadden al wel eerder geritsel gehoord, bij de balkondeur, maar dachten dat de muizen daar wat gemorste vogelzaadjes zochten. Nu ik eens goed keek zag ik dat er een keurig rond gat in het horrengaas van de deur was geknaagd. Ze hadden de zoektocht binnen voortgezet. En nu de logeerkat weer terug is naar de kleinkinderen, was niets dat ze tegenhield om eens te zien of het bij ons net zo gezellig was als het er, vanaf het balkon, uit zag.
Als ik nu eens alle eetbare dingen weghaal, dacht ik aanvankelijk, dan vertrekt die muis misschien vanzelf weer. Maar na een nacht met geritsel en gescharrel, onder de kledingkast van mijn vrouw, besloten we toch maar tot drastische maatregelen.
We bestelden een diervriendelijke muizenval, in de vorm van een plastic buis, met aan de ene kant een klapdeurtje en aan het andere uiteinde een voerbakje. Nu konden we ervoor zorgen dat de muis niet met een lege maag het huis zou moeten verlaten.
De muizenval kwam de volgende dag aan en de muis, die vermoedelijk behoorlijk hongerig aan het worden was, viel als een blok voor de aangeboden vogelzaadjes en het plakje banaan. Nog voor wij zelf gingen slapen hoorden we het klapdeurtje al dichtslaan en de geschrokken muis, in de buis, heen en weer rennen.
Echte paniek leek er bij de muis toch niet te zijn. Hij bleek de volgende ochtend het stukje banaan te hebben opgegeten en bleef kalm zitten voor een foto. Hij keek wel wat argwanend toen ik hem, met val en al, in een tas deed. En toen ik in het park het klapdeurtje open deed leek hij eerst niet te geloven dat hij er zo makkelijk vanaf kwam. Daarna was hij in een flits verdwenen tussen de gevallen bladeren.
Het gat in de hor heb ik dicht gemaakt, maar eigenlijk is dat wel zonde van de muizenval. Je zou bijna hopen dat de muizen een nieuwe ingang vinden...
De muizenfoto's staan hier op Twitter
3 opmerkingen:
Er gaan volgens mij maar weinig mensen zo rustig en respectvol met muizen om zoals jij :-).
@zelfstandig journalist - Het was een erg mooi diertje, hoor. Maar er zijn zoveel verschillende, diervriendelijke, muizenvallen te koop dat ik zeker niet de enige ben die er niet bloeddorstig tegenover staat.
Van een deskundige op Twitter kreeg ik de info dat onze balkonmuis eigenlijk een bosmuis is. In het park zou hij zich dus thuis moeten voelen...
Een reactie posten