Emigranten, vluchtelingen en gehandicapten

Ik heb een geheugen als een zeef. Dat is voor mij soms best prettig. Ik kan me van films en boeken, die ik jaren geleden zag of las, vaak niets meer herinneren. Dus kan ik er zonder probleem nog eens van genieten.

Vaak hoor of zie ik in de loop van de week iets waarvan ik denk: dat moet ik onthouden om op zondag in mijn verhaal te verwerken. Meestal ben ik het dan zaterdag weer vergeten. Maar deze keer zijn me twee dingen bijgebleven, het ene zelfs van langer dan een week geleden.

Ik zag Wim Pijbes, oud directeur van het Rijksmuseum, die vertelde, op TV, over een loods in Rotterdam waar een nieuw museum ingericht zou worden. Het onderwerp daarvan was de migratie van Europeanen naar Amerika en Australië. Vanuit de Rotterdamse haven hebben miljoenen de boot genomen, op weg naar een beter leven.

Pijbes beëindigde zijn verhaal met de opmerking dat het een heel actueel thema was. Zijn tafelgenoten keken hem daarop glazig aan. Hoezo actueel ?

Hoe kan dat nou, dacht ik. Hoe is het mogelijk dat men het verband niet ziet tussen de Europeanen, die toen emigreerden, en de Afrikanen en Aziaten die nu naar Europa proberen te komen ? Die hebben dezelfde motieven als onze familieleden en vrienden toen. Ze willen weg uit een land dat ze als uitzichtloos ervaren en zoeken een betere toekomst voor zichzelf en hun kinderen.

Een ander bericht dat zich aan mijn geheugen vasthaakte was het plan, van onze nieuwe regering, om arbeidsgehandicapten minder te gaan betalen. Of laat ik het anders zeggen: de werkgevers niet langer verplicht te stellen om arbeidsgehandicapte werknemers het minimumloon te betalen.

Nu krijgen werkgevers daar subsidie voor. Dat zou in de nieuwe plannen komen te vervallen. De werkgevers hoeven in de toekomst minder formulieren in te vullen, de gehandicapte werknemer moet zelf naar de gemeente om een aanvulling te regelen.

Niets aan de hand, zou je zeggen, maar de betreffende groep werknemers moet dan ook een deel van zijn pensioenopbouw inleveren. Bovendien zullen in de toekomst minder mensen in aanmerking komen voor een aanvulling op hun inkomen.

Jullie begrijpen dat ik hier lichtelijk van begin te koken. De redenering is dat iemand die gehandicapt is zijn of haar werk minder goed doet en daarom minder betaald zou moeten kunnen worden. Gehandicapt ben je ten slotte door je eigen schuld en strafkorting is daarom op z'n plaats.

Grrrr... In plaats van mensen te helpen, die toch al hindernissen moeten overwinnen, krijgen ze het moeilijker en worden ze minder betaald, terwijl het de bedrijven makkelijker wordt gemaakt.

Voor wie zich liever met iets leuks bezig houdt vandaag: de wielrenners rijden de Ronde van Vlaanderen. De hele dag op TV...

Zie Wim Pijbes en het Landverhuizersmuseum 

En: De kabinetsplannen voor arbeidsgehandicapten

De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 en deel 8 van dit verhaal. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men