In een aantal ziekenhuizen zijn inmiddels LOK-poli's, waar specialisten uit verschillende disciplines, patiënten met onverklaarbare klachten behandelen. Door middel van oefenschema's en therapieën worden de haperende lichamen en geesten weer op het juiste spoor gezet. Bij twee derde schijnt er ook werkelijk verbetering op te treden.
Mooi natuurlijk. 'Ze vinden zo de weg terug naar arbeid en gezonde relaties. Kortom naar een normaal leven.' Staat er aan het eind van het artikel. Alsof je met lichamelijke- en psychische klachten geen normaal leven, met gezonde relaties, kunt hebben.
Maar afgezien daarvan. Bij zo'n verhaal denk ik al snel terug aan mijn eigen situatie, zo'n jaar of 15 geleden. Ik had onverklaarbare klachten, was uitgeput en lusteloos, terwijl mijn huisarts niets bijzonders kon vinden. Ook niet na uitgebreid bloedonderzoek.
Als er niet per ongeluk, ik was proefkonijn bij iemand die voor het eerst het apparaat bediende, een botmeting was gedaan, had ik nu misschien nog niet geweten wat er met me aan de hand was. Dan was ik een LOK-lijder geweest, zo een die, met gerichte therapie, weer de weg terug moet vinden naar een normaal leven.
Ook mij werd, als ik weer eens uitgeteld thuis zat, aangeraden om zo snel mogelijk weer aan de slag te gaan en te gaan trainen bij de fysiotherapeut. Als ik vertelde dat ik juist een heel actief leven leidde werd dat terzijde geschoven. Ik was vast moe omdat ik teveel op de bank zat. In beweging en niet zeuren.
Een LOK-aanpak dus, nog voor de term was uitgevonden. Rare naam trouwens, dat LOK, alsof de patiënt ergens naartoe, of uit, gelokt moet worden. Eigenlijk is het gewoon een nieuwe naam voor: We weten het niet, dus zal het wel tussen de oren zitten.
Er blijft trouwens een derde over, dat is 10% van alle patiënten die met het UWV te maken krijgen, waarbij de LOK-aanpak niet werkt. Die mensen moeten zinloze therapie ondergaan, waarbij ze wordt aangepraat dat ze niets mankeren en dat ze zich maar een beetje aanstellen. Want de arts kan niets vinden.
Maar een arts is ook maar een mens, die kent niet elke zeldzame aandoening. Die zal niet elke mogelijke test of scan laten doen. Die zoekt misschien niet goed genoeg. Maar als hij niets vindt heb je mooi pech. En een nieuw etiket: LOK. Of, zoals het UWV-blad schrijft, dan ben je '...ziek zonder ziekte'... Gefeliciteerd !
De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van dit verhaal.
Klik op de strip voor een grotere weergave.
Kijk hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.
Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011 - het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
8 opmerkingen:
Ik ken je historie. Gelukkig voor jou ben je niet als LOK gekwalificeerd.
@zelfstandig journalist - Het had zo maar gekund. Het is het lastige met zeldzame aandoeningen. Maar aan de andere kant: Als er vaker de juiste diagnose gesteld zou worden, werden sommige aandoeningen misschien een stuk minder zeldzaam...
Een normaal leven is met partner en werk en heel wat neven actieviteiten. Zo niet dan ben je vast lui of on aangepast enz. En dan moet je hard weer in het gereel gebracht worden, zo denk men.
@antoinette - Ja... En als je ziek bent is dat je eigen schuld, dan moet je maar harder je best doen...
Het zal altijd zo blijven dat je met kwalen die niet zichtbaar zijn en niet in (bloed)waardes uit te drukken die wordt aangepakt, zolang het neoliberalisme hoogtij viert (en andere rare ideolgieën). Ik weet er alles van. Gelukkig verdient mijn partner het inkomen en kan ik in de zijlijn meedoen, zonder trajecten en LOKkertjes.
Het zal altijd zo blijven dat je met kwalen die niet zichtbaar zijn en niet in (bloed)waardes uit te drukken die wordt aangepakt, zolang het neoliberalisme hoogtij viert (en andere rare ideolgieën). Ik weet er alles van. Gelukkig verdient mijn partner het inkomen en kan ik in de zijlijn meedoen, zonder trajecten en LOKkertjes.
ik stotter. Gooi de tweede maar weg.
Drie reacties voor de prijs van één, Martin...;o)
Een reactie posten