Het is een nieuw ziekenhuis, pas een paar jaar in gebruik en het is een kwartiertje rijden van ons huis. Prima, dus. Maar, omdat het wel een eind lopen is, van de parkeerplaats naar de afdeling, namen we voor mij een rolstoel. Die staan, als supermarktwagentjes aan elkaar geschakeld, klaar bij de ingang.
Kost een euro, maar die krijg je terug als je hem bij vertrek weer aan zijn soortgenoten koppelt, net als bij de boodschappenkarretjes. Het parkeren van de auto kostte ook een euro en die krijg je niet meer terug. Best vreemd dat een ziekenhuis parkeergeld vraagt.
Maar goed. Mijn vrouw duwde me het ziekenhuis binnen. Daar moesten we met de lift, een verdieping omhoog. De parkeergarage is op straatniveau, maar volgens de lift is dat niet de begane grond. Die is één verdieping hoger. Een enorme hal, waar mensen lopen, schoonmakers bezig zijn, bankjes staan en grote bloembakken.
Het is vanaf de lift niet al te ver naar de afdeling waar ik me moest melden. Daarvoor moet je een tamelijk smalle gang door en een dubbele deur. Ja, hoe leg ik dat goed uit ? Twee deuren die samen de gang afsluiten. Openslaande deuren. Halve deuren, die elkaar ontmoeten in het midden van de deuropening.
Vanuit mijn rolstoel kon ik er één opendoen. Maar toen bleek dat de doorgang net niet breed genoeg was. Mijn vrouw, die achter me liep, noch ik waren in staat om ook de tweede deur te openen. Gelukkig kwam er net iemand aan die naar buiten wilde. Na wat gehannes, en dankzij hulp van die toevallige passant, raakten we er doorheen.
Een parkeerplaats waar je als patiënt, die toch niet voor z'n lol naar zo'n ziekenhuis gaat, moet betalen. Een begane grond die dat niet is. Het zijn details waar je je over verbaast, maar uiteindelijk je schouders over ophaalt. Maar deuren die te smal zijn om een rolstoel door te laten en die je zonder hulp niet open krijgt. Wie bedenkt zoiets ?
Na het doktersbezoek herhaalde het tafereel zich. Ook nu raakten we alleen naar buiten dankzij de hulp van voorbijgangers. Heel merkwaardig. Het is maar goed dat de mens zo'n hulpvaardig wezen is...
De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van dit verhaal.
Klik op de tekening voor een grotere weergave.
Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011 - het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
4 opmerkingen:
Een niet goed toegankelijk ziekenhuis kan echt niet meer anno 2017. Je ziet wel vaker dat de receptie niet op de begane grond zit.
@zelfstandig journalist - Het is niet erg patiëntvriendelijk...
Ongelofelijk stom en kwalijk dat je daar niet zelfstandig naar binnen kan. Echt in strijd mat alle basisregels voor toegankelijkheid en gelijkwaardigheid. Onbegrijpelijk. Integrale toegankelijkheid moet toch echt de eerste basiseis zijn in het programma van eisen van een ziekenhuis? En ook onbegrijpelijk dat toegankelijkheid geen dwingende eis is in het bouwbesluit. (Ik ga er tenminste van uit dat bouw- en woningtoezicht wel in de gaten heeft gehouden dat volgens het bouwbesluit is gebouwd)
Ben het eens met Unknown....
Een reactie posten