Zaterdagavond was er een film met Marilyn Monroe op TV, 'The Prins And The Showgirl'. Een flauwekulverhaal, waarin Marilyn met verve de rol van dom blondje speelt. Ondertussen voorkomt ze een revolutie en verzoent een prins met zijn vader. Dus misschien is ze wel niet zo dom ?
Marilyn zou afgelopen week 90 zijn geworden, als ze haar persoonlijke problemen en verslavingen overwonnen had en niet in 1962 gestorven was. Je kunt je afvragen of ze dan net zo beroemd geworden was.
Een andere beroemdheid overleed deze week, Cassius Clay, later Mohammed Ali, een groot bokskampioen. Men zegt: de beste bokser aller tijden, maar de laatste decennia een bibberende oude man, die leed aan de ziekte van Parkinson. Misschien een gevolg van zijn boksloopbaan.
Boksen is een rotsport. Twee mannen die elkaar tegen de grond proberen te slaan, daar is niet veel moois aan. Het is een situatie die je in het dagelijkse leven liever uit de weg gaat. Waarom zou je het dan wel in een boksring doen ?
Er zijn bovendien veel efficiëntere manieren bedacht om een ander mens uit te schakelen. Allerlei wapens waardoor je niet zo dicht bij je tegenstander hoeft te komen dat je zelf ook schade op zou kunnen lopen. Maar ook allemaal dingen die een weldenkend mens liever niet zal toepassen of ondergaan.
Maar toegegeven: door Cassius Clay heb ik zelf – als jongetje – ook wel staan dansen in de kamer, in de lucht slaand naar een denkbeeldige tegenstander. Een gevecht om het wereldkampioenschap daar bleef je voor op. Ik zou nu niet eens meer weten wie er wereldkampioen boksen is.
Als ik het op zoek blijken er meerdere boksbonden te zijn, die elk hun eigen kampioen hebben. Eén daarvan was dit voorjaar in ons land voor een trainingskamp. Hij heet Tyson Fury, ik had nog nooit van hem gehoord en zijn aanwezigheid is helemaal aan me voorbij gegaan.
Fury won vorig jaar van de Oekraïner Vladimir Klitsjko, een naam die me iets bekender voorkomt. Maar ik denk dat we rustig kunnen stellen dat het boksen, tegenwoordig, niet meer is wat het was toen Cassius Clay nog meedeed.
Blijft wel de vraag wat mooier is: jong sterven, op het hoogtepunt van je roem, of doorleven tot je een afgetakelde bejaarde bent ? Dood gaan is nooit echt leuk, natuurlijk, vermoedelijk zullen de meesten van ons het daarom zo lang mogelijk uit willen stellen.
De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Stripman zelf.
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 en deel 10 van het vorige verhaal.
Klik op de strip voor een grotere weergave.
Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011 - het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
4 opmerkingen:
Als het zover is, is het zover. Voor mij geen uitstellen.
@Zelfstandig Journalist - Maar je doet je best om gezond te leven, je stort je niet in drank en drugs en andere risicovolle zaken. Je gaat naar de dokter als je ziek bent. Kortom: je zoekt het einde niet actief op...
Gisteren zag ik een mooi interview met de man. Het was jaren nadat hij zijn kampioenschap won. (We spraken daar inderdaad over voor en na school, ik zie de plek nog voor me. Er waren jongens die op mochten blijven.) Het was sterk en vol gevatheid. "Hij wist niet goed wat hij zei," wisten een paar deskundigen die zwarte mijnheer die zo goed kon slaan aan te wrijven. Tom Egberts liet zich ook van zijn kwalijke kant zien in deze. Door leven dus.
Ik weet ook niets van die rare en nare sport. Latst keek ik naar een boksfilm: Million dollar baby met de Nederlandse kick bokser Lucia Rijker in een belangrijke bijrol. Misschien dat ik ook juist daarom keek, want ik sla dit genre altijd over. Rijker stond nog wel eens in de buurtkrant waarvoor ik tot kort werkte. Ze woonde in die buurt, voordat ze beroemd werd. Overigens ook een goed pratende bokser.
Denk dat de dood mild is..geboren worden is niet leuk: baby's huilen altijd....
Een reactie posten