Er zijn nogal wat mensen die zich grote zorgen maken als ze zich op het internet begeven. Hoe zit het met mijn privacy ? Straks ziet de hele wereld wat ik doe. Als je 'Facebook' tegen ze zegt roepen ze: 'O, nee, ik ga toch niet mijn hele hebben en houwen op internet zetten ?
Dat zijn heel terechte zorgen, hoor. Maar de oplossing is simpel. Zaken die je privé wilt houden moet je gewoon niet op internet zetten. Als je je inschrijft op een site als Facebook en ze vragen daar allerlei privégegevens, dan vul je die gewoon niet in.
Of je geeft, als het niet anders kan, foutieve gegevens. Niemand is verplicht om naar waarheid die personalia in te vullen, of met zijn echte gezicht op een website te gaan staan. Op verschillende sites denken ze, bijvoorbeeld, dat ik op 1 januari 1900 geboren ben.
Ik gebruik ook al jaren een getekend portret, in plaats van een foto, en niemand heeft daar ooit over geklaagd. Op die manier heb ik een heel actief internet-leven. Ik ben het levende bewijs dat het met de privacy op internet prima in orde is, zolang je zelf maar zoveel mogelijk privé houdt.
Iets anders is het wanneer je dingen op internet zet waarvan je juist wil dat zoveel mogelijk mensen ze te zien krijgen. Bijvoorbeeld de prachtige verhalen die je geschreven hebt, je mooiste foto's, of je zelfgetekende stripverhalen. Dan blijkt de vrees ongegrond, dat alles wat je op het web openbaart ook direct door miljoenen internetters bekeken wordt.
Begin maar eens een weblog. Je zal zien dat daar niemand op af komt. Pas nadat je een paar jaar bezig bent, al je nieuwe blogs aankondigt op Facebook, Twitter, Ekudos, Google+ en Hives, heb je kans op wat meer aanloop. Bij mijn huidige Stripman's Prikbord mag ik me nu verheugen op zo'n 500 bezoekers per week. Op het wat rustigere Mejanderblog ben ik al blij met 500 per maand.
Toch was ik redelijk optimistisch toen ik, met de Geheimzinnige Hulpman, aan het begin van dit jaar, een Engelstalig stripblog lanceerde. Er zijn misschien 25 miljoen mensen op aarde die Nederlands spreken, maar Engels... dat moeten er ontzettend veel meer zijn.
Een Engelstalige website zou dan toch al snel honderden, misschien wel duizenden bezoekers per dag moeten gaan trekken ? Volgens Wikipedia zijn er ongeveer 375 miljoen aardbewoners die Engels als moedertaal hebben en bijna een miljard die het als tweede taal beschouwen. Nou dan ?
De praktijk blijkt iets weerbarstiger. Dat het aanvankelijk niet zo hard ging verbaasde me niet. Een paar stripjes vallen natuurlijk niet direct op, tussen de enorme hoeveelheid andere Engelse webpagina's. Het zoeken van aandacht, via de voor mij reguliere forums en websites, leverde voornamelijk bezoekers uit Nederland op. Leuk, natuurlijk, maar niet waar we op uit waren.
Toen in juni het totaal aantal bezoekers zelfs gestaag leek af te nemen vond ik dat er iets gebeuren moest. Ik moest een plek zien te vinden, waar Engelstalige lezers kwamen en waar ik ons blog kon promoten.
Het eerste wat ik probeerde was Stumble Upon, een website die willekeurige webpagina's voor je zoekt. Je kunt je daar inschrijven, een aantal voorkeuren, of interesses opgeven en je laten verrassen. Je struikelt zo door het internet en komt af en toe heel aardige dingen tegen. Maar je kunt bij Stumble Upon ook pagina's aanmelden. De website zoekt dus niet helemaal willekeurig.
Dat leverde ons, nadat ik een aantal van onze stripjes had aangemeld, een recordscore op, van 244 bezoekers op 1 dag. Het bleek wel een eenmalig succes. Hoewel ik de daaropvolgende dagen telkens ons nieuwste stripje aanmeldde zakte het bezoekersaantal weer terug tot het gebruikelijke lage niveau.
Een nieuwe impuls kregen we toen een Amerikaanse lezer één van onze stripjes aanmeldde bij Reddit. Dat is een, van oorsprong Engelstalige, site waarop de gebruikers internetpagina's aanprijzen. Dingen die ze gelezen hebben en leuk, interessant of belangwekkend vinden, of zelf geschreven of gemaakt hebben. Een beetje zoals ons Nederlandse Ekudos, of NuJij.
Die aanmelding leverde ons 176 bezoekers op. Ik schreef me er zelf in en de dag daarna stroomden er 106 nieuwe lezers toe. Ik durf nog niet hardop te juichen, drie dagen later waren het er nog maar 38, maar het is toch een verbetering.
Moraal van het verhaal is dat het behoorlijk lastig is om aan lezers te komen. Misschien moet je je over ongewenste lezers en kijkers dus niet al te veel zorgen maken, als je eens iets op internet zet. Terwijl, aan de andere kant... als een compromitterende foto van je bekeken wordt door 500 mensen is dat misschien toch al wel veel.
De Strip: Deze aflevering van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door Jan de Stripman. Klik hier voor deel 1 en deel 2 van dit hoofdstuk.
Klik op de strip voor een grotere weergave. Ga voor eerdere hoofdstukken naar het Strip Jaaroverzicht van 2011 en het Strip-overzicht van dit jaar
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
13 opmerkingen:
Blijft buffelen Stripman. Zelfs met zo'n indrukwekkende lijst uithangborden!
Maar ze zeggen: de aanhouder wint!
@aadverbaast - Zeker ! En we gaan nog wel even aanhouden, hoor...;o)
En ik altijd maar denken dat jij avatar een minder goed gelukte pasfoto is.
Voor jouw internetcarriere raad ik toch youtube aan. Je zingt en speelt geweldig!
Vrolijke groet
Kom ik net deze link tegen: http://www.welingelichtekringen.nl/wordpress/wp-content/uploads/2012/07/social-data-infographic.jpg
Zo is het maar net stripman:-)
Er zijn gewoon te veel internetsites :-).
@rob alberts - Op Youtube ben ik ook actief, hoor: Stripman Films
@aadverbaast - Dat is een leuke grafiek ! En hij onderstreept mijn stelling: Alles wat je privé wilt houden moet je niet op internet zetten...;o)
@antoinette - Zijn we het weer eens...;o)
@zelfstandig journalist - Daar zit wel wat in !
Op verschillende sites denken ze, bijvoorbeeld, dat ik op 1 januari 1900 geboren ben.
Oh, is dat dan niet zo? ;-P
Ja, ik ben ook spaarzaam met privé-gegevens, daar heeft niemand iets mee te maken... :-)
Daarom zul je dan ook zelden of nooit een foto van mezelf aantreffen op het internet - als het aan mij ligt!
Opvallend is wel, dat met name Hyvers (zijn die misschien wat nieuwsgieriger?) me al een paar keer om foto's gevraagd hebben. Ik doe daar niet moeilijk over, en bekijk per geval of ik (via privé-mail, natuurlijk) aan hun verzoek voldoe.
Zo hou je toch de regie mooi zelf in handen, en ik kan wel zeggen dat ik weinig tot geen pricacy-problemen op internet heb gekend.
Ja, begin 2007 eventjes, ik was een groentje toen, en had een vervelende aanvaring met een VK-blogger. Maar ik leerde snel, en vond al gauw de manier om mijn privacy goed te bewaren, én geen last van etters en trollen meer te hebben... :-)
@glaswerk - Nee, maar het scheelt niet veel...;o)
@bart - Wie echt wil weten hoe ik er uit zie moet maar op de thee komen...;o)
test
Spyware is de naam voor computerprogramma's (of delen daarvan) die informatie vergaren over een computergebruiker en deze doorsturen naar een externe partij. Het doel van spyware is meestal om geld te verdienen. De term komt van het Engelse woord spy, dat spion betekent, en het achtervoegsel ware, dat aangeeft dat het om software gaat.
De opkomst van spyware is mede het gevolg van het illegaal kopiëren van software. De programmamakers zoeken, nu ze minder inkomsten uit verkopen halen, naar andere manieren om geld te verdienen. Het toevoegen van spyware aan een programma is een manier. Zo zijn er bijvoorbeeld twee versies van het peer-to-peerprogramma Kazaa: de ene kost geld, de andere bevat spyware. Naast deze commerciële vorm van spyware bestaat er ook een vorm met meer criminele doeleinden.
Meestal weten gebruikers niet van de spywarefunctie van een programma. Er zijn echter varianten waarbij gebruikers wel over de spywarefunctionaliteiten ingelicht worden. Vaak vindt dit dan op een listige wijze in de algemene voorwaarden plaats. Detectieprogramma's kunnen gebruikt worden om de spyware na installatie te ontdekken en eventueel te verwijderen. Deze werking is anders dan bij virusscanners. Deze voorkomen namelijk installatie van ongewenste programma's. Men moet wel opletten voor slechte, valse en malafide spyware-detectieprogramma's. Een aantal van deze programma's werkt slecht, of probeert de gebruiker aan te zetten tot het kopen van een betaalde variant, door middel van het geven van valse positieven, of door zelf spyware of adware te installeren.
In de laatste jaren is spyware een van de grootste gevaren geworden voor computers waarop Windows gebruikt wordt. Dit geldt speciaal voor gebruikers van Internet Explorer, vanwege de nauwe integratie van deze webbrowser met het Windows-besturingssysteem.
Inhoud [verbergen]
1 Malwarevarianten
2 Spyware en virussen
3 Bekende programma's die spyware mee installeren
4 Spyware en de wet
4.1 Nederland
4.1.1 Strafbaarheid
4.1.2 Handhaving
[bewerken]Malwarevarianten
Spyware mag niet verward worden met andere soorten malware, ook al zijn er vaak wel bepaalde overlappingen. Het specifieke aan spyware is dat het gaat om spioneren: het aftappen van gegevens. Meestal wordt de informatie gebruikt voor reclamedoeleinden.
Adware laat reclameboodschappen aan de gebruiker zien. Deze kunnen door middel van spyware op de gebruiker afgestemd zijn, maar dat is niet altijd het geval. Adware bevat dus soms spywarefunctionaliteit maar niet altijd.
Ook phishing is anders dan spyware. Door misleidende informatie proberen de phishers de gebruikers te laten denken dat ze met een echt bedrijf te maken hebben (bijvoorbeeld een bank) in plaats van een neppagina. Vervolgens vragen de phishers of de gebruikers gegevens aan hen verstrekken. Deze werkwijze is dus anders dan bij spyware.
Een Trojaans paard is software die zonder medeweten van de gebruiker op zijn computer geïnstalleerd wordt en op die computer handelingen kan gaan verrichten. De handelingen die verricht worden, worden door het programma zelf aangestuurd. Deze handelingen kunnen onder andere bestaan uit het aanrichten van schade. Deze malwarevariant doet dus meer dan het enkel vergaren van gegevens.
Een keylogger registreert toetsaanslagen op een computer en kan de vergaarde gegevens doorsturen naar een andere computer. Dit is vaak een vorm van spyware.
Een autodialer is een programma dat automatisch het inbelnummer op een computer verandert. Vaak wordt dit veranderd in een nummer waarvoor een hoog bedrag per minuut betaald moet worden. Dit is geen spyware omdat het geen gegevens verzamelt.
Ben er achter.
Niet meer ingelogd na een windows update.
@martin - Dat is een interessant verhaal. Maar toch iets anders dan ik bedoel. Mij gaat het om persoonlijke gegevens die een gebruiker vrijwillig opgeeft als hij een account aanmaakt op een website.
Veel van die sites vragen je het hemd van je lijf, maar je hoeft lang niet alles in te vullen en je hoeft het ook niet naar waarheid in te vullen. Ook die gegevens worden gebruikt voor reclamedoeleinden...
Een reactie posten