McCormick was geen bekende artiest, maar een muziekhistoricus. Hij zou voor mij vermoedelijk ook niet zo bekend zijn geweest als ik niet net Peter Guralnicks boekje over blueslegende Robert Johnson gelezen had.
Over Johnson is maar heel weinig bekend. Hij zette maar een 30-tal liedjes op de plaat en overleed jong. Hij heeft nooit een interview gegeven en er zijn maar twee foto's van hem bekend. Op zich niet eens zo bijzonder voor een rondtrekkende zanger-gitarist, in de jaren '30, in het zuiden van de VS.
Maar de eerste verzameling van zijn muziek die, begin jaren '60, op lp verscheen bevatte, volgens de toonaangevende website Allmusic.com, alleen maar klassiekers. De plaat was de belangrijkste aanzet voor de Britse bluesrevival, gitaristen als Keith Richards, Eric Clapton en Jimmy Page hebben die lp grijs gedraaid.
Peter Guralnick schreef zijn 'Searching For Robert Johnson' met behulp van Mack McCormick. Die was jarenlang aan het zoeken geweest naar informatie over de bluesheld. Hij had tientallen interviews afgenomen, met vrienden, tijdgenoten, familieleden. Hij heeft zelfs de vermoedelijke moordenaar van Johnson gesproken, die hem vergiftigde uit jaloezie, omdat de zanger een affaire met zijn vrouw zou hebben gehad.
Het uiteindelijke doel was om een grote, definitieve studie te publiceren, met als titel 'Biography of a Phantom'. Jammer genoeg is dat boek er nooit gekomen. De foto's die van Johnson bekend zijn danken we wel aan McCormick, die ook een foto van de moeder van de blueszanger terugvond en andere familiekiekjes.
Het was niet het enige grote project waaraan McCormick begon en dat hij niet wist te voltooien. Samen met blueskenner Paul Oliver zette hij een grote studie op, die de geschiedenis van de Texas-blues moest vastleggen. Maar de twee onderzoekers kregen ruzie en een publicatie kwam er niet.
Later bleek dat McCormick een bipolaire stoornis had. Hij beet zich enorm vast in zijn onderwerpen, maar kon ze na verloop van tijd zomaar weer laten vallen. Wat niet wil zeggen dat hij helemaal niets tot stand bracht. Hij schreef een enorme reeks artikelen voor muziekbladen, verzamelde zeldzame opnamen die dankzij hem heruitgebracht konden worden.
Hij werkte samen met de beroemde liedjesverzamelaar Alan Lomax en hielp mee met de organisatie van de legendarische folkfestivals in Newport. Hij haalde vergeten zangers weer op het podium en naar de opnamestudio. En dankzij hem kon Peter Guralnick zijn boekje schrijven. Een dun boekje, helaas, want dat ene, grote, dikke, daar kwam het niet van...
Zie ook de artikelen over Mccormick in de Texas Monthly en de New York Times.
De Strip: De strip van deze week is gemaakt door Jan de Stripman.
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 en deel 12 van het vorige verhaal.
Klik op de strip voor een grotere weergave.
Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011 - het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
3 opmerkingen:
Wellicht dat iemand anders de draad nog eens oppikt.
Dat zou wel mooi zijn, als hij een ordelijk archief achtergelaten heeft...
Goed dat er toch iets is. En zou het niet vaak zo gaan? Je begint. Het overweldigd. Waar is het begin. Niet te vinden. Je laat het rusten en er komt iets anders op je pad. Soms moet je gewoon doorbijten is de les. Maar al die mensen die ergens beginnen wrikken toch veel os waarop later grotere projecten geënt worden. Leven de bipolairen!!!
Een reactie posten