Gelukkig is er het internet. Daar zijn verschillende sites waar je losse thee kunt bestellen. Ook heel veel soorten met een betreurenswaardig bijsmaakje, maar gelukkig ook verschillende variëteiten pure thee.
De website, waar ik een paar keer een bestelling deed, prijst zichzelf aan met de kreet 'Als u hier niet slaagt, slaagt u nergens' en heeft een assortiment van meer dan 400 soorten.
Die heb je niet in een paar dagen geproefd. Natuurlijk vallen alle kunstmatig opgeleukte theeën af en ook die helemaal zonder theebladeren, zoals rooibos, bamboe en maté. Maar dan blijven er nog tientallen over.
Ik probeerde tot nu toe 2 soorten zwarte thee, 1 soort Oolong en 4 soorten groene thee. Voor wie het verschil niet weet: groene thee bestaat uit blaadjes van de theestruik, die alleen gedroogd, geroosterd of gestoomd zijn. Bij zwarte thee wordt het blad gebroken en gefermenteerd, waardoor het donker verkleurt. Oolong thee zit er tussenin, half-gefermenteerd dus.
De zwarte thee die ik bestelde heeft, voor de wat oudere theedrinker, nog wel bekende namen: Darjeeling en Orange Pecco. De eerste is een donkere, zeer krachtige thee, afkomstig uit India. De Orange Pecco, waar geen sinaasappel aan te pas komt, is veel zachter van smaak en komt uit Sri Lanka.
De Oolongthee die ik kocht heet voluit Oolong Se Chung en heeft net wat meer smaak dan doorsnee groene thee. Maar een wereld van verschil is het niet. De doorsnee groene 'Sencha' thee had dan weer niet veel meer smaak dan de zakjes groene thee uit de supermarkt. Beide zijn afkomstig uit China.
Sencha thee is de eerste thee die in het jaar geoogst wordt. Van dezelfde struik wordt wat later de Bancha thee geplukt. De Bancha die ik bestelde komt uit Japan en heeft een fijne, iets bloemige smaak.
Nog wat meer smaak, wat meer bitter en heel licht rokerig, is de Chung Mee thee die ik kocht. Die komt weer uit China. Het blad is gerold tot halve boogjes en de vertaling van de naam is, volgens Wikipedia, 'kostbare wenkbrauwen'.
Mijn favoriet, tot dusver, is de Chinese Gunpowder. Ik bestelde zowel de gewone als de biologische variant, die wat smaak en prijs betreft weinig verschillen. De naam slaat op de vorm van het blad, dat tot balletjes gerold is. De smaak is nog weer wat krachtiger dan de Chung Mee, de website noemt het
zelfs een 'rauwe' smaak, maar daar hou ik dan dus van.
Het is allemaal wel wat duurder dan theezakjes uit de supermarkt, maar peperduur is het nu ook weer niet. Twee ons thee kost, met verzenden mee, ongeveer een tientje. Daar zet je een paar weken thee van en dan geef je misschien een paar dubbeltjes per dag uit. Maar dan heb je ook wat.
De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Stripman.
Klik hier voor deel 1 - deel 2 en deel 3 van dit verhaal.
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van het vorige verhaal.
Klik op de tekening voor een grotere weergave.
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
2 opmerkingen:
Met al die kennis over thee zou je er zelf een handeltje in kunnen beginnen :-).
@zelfstandig journalist - Dat gaat misschien weer wat ver...;o)
Een reactie posten