zaterdag 30 april 2011

Een heel rustige koninginnedag op Soestdijk


Het filmpje is al weer van drie jaar geleden, maar vandaag is het niet veel anders...

Zie ook het tabblad 'Stripman Films' bovenaan deze pagina !

donderdag 28 april 2011

Ha ! Eindelijk weer eens wolken...!

Voor mijn gevoel is het weken geleden dat er voor het laatst wolken aan de hemel te zien waren. Onzin, hoor, want acht dagen geleden heb ik nog wolken gefotografeerd en een paar dagen daarvoor ook. En ik pak echt niet voor elke passerende wolk mijn camera...


Maar toch... 
Er zijn heel wat wolkenloze zonsopkomsten voorbij gekomen de laatste tijd. Dus was het wel weer eens lekker om een bewolkte hemel te zien en regenspetters op het raam...


Als dit bewolkte en regenachtige weer dan maar weer geen weken aanhoudt... 
Want dan wordt het ook weer vervelend...


100 blogberichten



Het kan snel gaan.
Ja, op het VK-blog deed ik er bijna een jaar over om 100 bijdragen te plaatsen, hier op het nieuwe blog is het in krap 3 maanden gepiept.

Maar zitten daar dan veel oude bijdragen bij ?
Dat valt mee. Ik heb er voor gekozen om niet mijn hele blogarchief in 1 keer opnieuw te plaatsen. Af en toe zet ik een oud stuk opnieuw op het blog, maar de meeste van die 100 berichten zijn nieuw.

En de bezoekers, komen die ook al bij 100-en tegelijk ?
Ze komen wel maar nog niet in die mate als op het oude VK-Stripblog. We zitten nu op 300 tot 500 bezoekers per week. Op het oude blog was dat 1200 tot 1500. Maar het ligt er wel aan op welke teller je kijkt. De google-statistics, die standaard op het blog zit, telt er 2 keer zoveel als de tellers die ik er zelf op heb gezet. Maar het is, hoe dan ook, een stuk minder.

Hoe komt dat, kunnen de lezers je niet vinden ?
Dat valt mee. Het aantal reacties is nauwelijks afgenomen, dus de vaste bezoekers en dat zijn meestal collega-bloggers, komen nog steeds langs.

Het zijn dus de bezoekers van buiten die...?
Ja, de mensen die toevallig, via een internetzoekmachine, op mijn blog terecht komen, dat zijn er een stuk minder. Maar dat is ook logisch, er staan veel minder verhalen op dit blog dan op het oude. Ik verwacht dat er vanzelf meer bezoekers komen als maar dapper door ga met berichten plaatsen.

Dus... mis je het oude blog ?
Niet echt. Het is rustiger, zo op m'n eentje. Maar ik hou contact met een flinke groep bevriende bloggers, vooral via Facebook en Twitter. En zij blijven ook op mijn blog langskomen. Dus eenzaam is het niet, hoor !

woensdag 27 april 2011

Naar het volgende blog



Bovenaan mijn blogpagina staat een link naar het 'volgende blog'. Ik herinner me vaag dat ik daar een paar maanden geleden eens op geklikt heb en toen bij een Amerikaanse blogger terecht kwam die zijn bedrijf probeerde te promoten.

Toen ik het laatst weer eens probeerde verscheen het blog van een Nederlandse mevrouw die heel originele kaarten en enveloppen maakt. Dat zette me aan het denken. Verwijst die link nou naar mijn naaste blogburen ? Of niet ?

Ik kan me voorstellen dat Blogspot zijn bloggers een nummer geeft, of ze groepeert naar land van herkomst, of IP-adres. Maar dan zou je toch niet de ene keer bij een Amerikaanse ondernemer en de volgende keer bij een Nederlandse kaartenmaakster uit moeten komen.

Tenzij het verloop onder de bloggers heel groot is. Als ze bij bosjes verschijnen en net zo hard weer weglopen kan het best zijn dat je, na een paar maanden, een heel andere blogbuurvrouw, of -man, hebt.

Ik ging terug naar mijn eigen blog en klikte opnieuw op 'volgend blog'. Deze keer belandde ik bij een Nederlandse mevrouw die sinds 2007 in Amerika woont. Ze houdt nauwgezet een blog bij van haar wedervaren.

Leuk ! Maar na 5 minuten alweer een andere buurvrouw ? Dat kan haast niet. Ook al omdat beide blogsters al jaren bezig zijn. Okee, ik probeer het nog één keer. Het 'volgende blog' blijkt deze keer 'Welcome to Shaketown' te heten, een Belgisch weblog met recensies van allerlei live-optredens.

Ik lees een enthousiast verhaal over Ten Years After, een beroemde bluesrockband uit de jaren '60. Maar zie ook verhalen over Beady Eye, de nieuwe band van Liam Galagher (voorheen Oasis), de zangeres Yael Naim en de oude swamprocker Tony Joe White.

Het volgende blog is dus telkens een ander blog. Misschien dat Google, dat ook de eigenaar is van Blogspot, de blogs koppelt aan mijn onderwerpkeuze, of zoekgedrag ? Ik probeer er nog een paar. Een fotoblog dat al een paar jaar niet meer bijgehouden wordt; een mevrouw die kaarten maakt met behulp van stempels; een blog met veel kunst en een fel verhaal tegen het huidige kabinet en een helemaal leeg blog verschijnen, achtereenvolgens, op mijn scherm.

Veel systeem kan ik er niet in ontdekken, behalve dat alle blogs Nederlands-talig zijn. Sommige blogs hebben recente bijdragen, anderen worden niet (meer) bijgehouden, geen van allen krijgen ze heel veel reacties. Het lijkt geheel willekeurig, hoewel de meerderheid in de creatieve hoek zit. Maar dat ook best iets zijn dat veel bloggers gewoon gemeen hebben.

Blogspot heeft geen voorpagina, dat heeft voor- en nadelen. Er is geen na-ijver, of ruzie, tussen Blogspotters, maar er is ook weinig contact en kruisbestuiving. Er is wel een lijst met populaire of belangwekkende blogs, die je terug kunt vinden op het dashboard. Maar daar staan alleen Engelstalige blogs op.

'Het volgende blog' is dus een alternatieve route waarlangs je ook eens bij je Nederlandstalige collega's langs kunt gaan. Het willekeurige verschijnen van een onbekend blog maakt het interessant en verrassend. Je weet gewoon niet wat er achter die link naar het volgende blog zit. Avontuurlijk ! En een goede reden om er eens wat regelmatiger op te klikken.




De Strip: Dit deel van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door De Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2  - deel 3deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8  en deel 9 van deze episode. Lees ook de vorige hoofdstukken: De Wind - Snuf de Hond - Muzikale Droom - Theo en Francien - Motorfietsen en Sportwagens - De Klaveet - Hot City - Teringhond en Het is niet wat je denkt

Wordt vervolgd...

Klik op de strip voor een grotere weergave... En bezoek de website van de Geheimzinnige Hulpman, voor meer vervolgstrips !
 

maandag 25 april 2011

De Stripman zingt


Echt nieuws is het niet. Er zijn meer mensen die wel eens zingen. Bovendien heb ik een tijdje terug al eens een verhaal geschreven over mijn bescheiden muzikale loopbaan.

Over de muziek-instrumenten die in huis waren en waar mijn ouders soms op speelden. Dat mijn broer een gitaar kocht en bongo's, waar ik later ook op leerde spelen. En hoe wij samen in ons eerste bandje terecht kwamen.

Bij mijn ouders ligt het enige exemplaar van een cassettebandje dat mijn broer en ik ooit vol speelden, nog voor we in die eerste band zaten. Het moet onderhand bijna 30 jaar geleden zijn. Mijn broer zingt en speelt gitaar op kant 1 van de cassette, ik doe hetzelfde op kant 2.

Achteraf kun je je afvragen waarom we niet samen speelden, want mijn broer was duidelijk de betere gitarist en ik wellicht de betere zanger. Maar op dat idee zijn we niet gekomen. We zaten elk op onze eigen kamer, met onze eigen cassette- en bandrecorders, liedjes op te nemen.

Geen eigen liedjes, want zover waren we toen nog niet. We speelden oude bluesnummers en liedjes van artiesten die we toen leuk vonden. Het bekendste nummer op mijn kant is waarschijnlijk 'The streets of London' van Ralph McTell.

Een kampvuurklassieker, die ik wat meer authenticiteit meegaf door mijn voordracht te mengen met straatgeluiden. Je hoort auto's toeteren, brommers passeren en vogels tsjilpen. Allemaal opgenomen door de microfoons uit mijn slaapkamerraam te hangen.

Zo experimenteerde ik ook bij een paar andere nummers. Op één van mijn recorders kon ik een nieuwe opname bij de oude mengen, waardoor ik meerdere stemmen, gitaren en percussie over elkaar heen kon opnemen. Een techniek die in echte platenstudio's gemeengoed is. Sommige artiesten nemen zo, in hun eentje, een heel orkest op.

Een van die liedjes, Little Old Lady, van Kevin Coyne, heb ik nu overgezet op de laptop en, voorzien van een reeks striptekeningen, op YouTube geplaatst. Je hoort me spelen op gitaren, trommelen op meubilair en melkflessen en meerstemmig zingen. Na 30 jaar kan ik rustig zeggen dat het nog best heel aardig klinkt. 


Een paar jaar later, toen we dus in dat eerste bandje speelden, heb ik opnieuw liedjes opgenomen. Maar nu eigen nummers, met maatschappij-kritische teksten. De opnames waren bedoeld als voorbeeld voor mijn mede bandleden. Zo konden die horen waar ik zo ongeveer heen wilde.


Je kunt horen dat ik, dankzij het samenspel met anderen, het een en ander bijgeleerd had. De apparatuur waarmee ik speelde en opnames maakte was ook iets beter. Een goede gitaar, een drumcomputer, twee recorders met overdub-mogelijkheid. Het was allemaal nog lang niet professioneel, maar klinkt toch al wat minder houtje-touwtje.

Inmiddels zijn de meeste oude opnamen gedigitaliseerd. Dus misschien volgen er, bij voldoende succes en aanmoedigingen, nog meer van dit soortfilmpjes...




De Strip: Dit deel van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door De Geheimzinnige Hulpman.

Klik hier voor deel 1 - deel 2deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8  en deel 9 van deze episode. Lees ook de vorige hoofdstukken: De Wind - Snuf de Hond - Muzikale Droom - Theo en Francien - Motorfietsen en Sportwagens - De Klaveet - Hot City - Teringhond en Het is niet wat je denkt

Wordt vervolgd...

Klik op de strip voor een grotere weergave... En bezoek de website van de Geheimzinnige Hulpman, voor meer vervolgstrips !

 

vrijdag 22 april 2011

Bloeiende eiken, een holle beuk en de oudste boom van Soest...



Het is lente, de bomen komen in blad. Gisteren reed ik een rondje door het dorp en fotografeerde een aantal opvallende boomsoorten. Eerst de prachtig bloeiende eiken aan de overkant van de straat. (Links op de foto, een berkenboompje dat op mijn balkon staat...)


Wat verderop stond, op centrale pleintje van het busstation, een oude holle beuk wat te kwijnen. De holte in de stam was ooit eens opgevuld met cement en stenen, maar de boom kwam de laatste jaren niet meer goed in blad.



Ik hoorde dat hij gekapt ging worden, op zo'n druk punt kan een halfdode boom gevaarlijk zijn. Voor je het weet valt er een tak af, of erger.

Maar toen ik er gisteren langs reed bleek hij er nog te staan. Er hangt een vleermuizenkast in de boom en de holle stam is weer open gemaakt. Een gekortwiekte reus, maar wel indrukwekkend !















 


Het deed me denken aan de oudste boom van Soest, een holle linde die al eeuwen achter de oude kerk stond. Die boom is, ondanks felle protesten, in het jaar 2000 gekapt. Hopelijk blijft de holle beuk nog even staan...

(De foto rechts komt uit de Soester Courant)







 





Een van de mooiste straatjes in ons dorp, de Verlengde Talmalaan. Vroeger had je dit meer, aan één kant bebouwing, de ander kant weiland. De grillige boom links is een robinia. Die moet nog in blad komen. Deze straat werd trouwens in de Oscar-winnende film 'De Aanslag' als locatie gebruikt en daar opgevoerd als 'aan de rand van Haarlem...'


De Japanse kers naast onze flat is uitgebloeid, maar een hofje verderop staan ze nog in bloei. Ik denk dat het een andere variant is. De hemelboom, rechts, zit nog helemaal in knop.


Wel zichtbaar vanuit ons huis is deze bloesemboom. Geen Japanse kers, want de stam is anders gegroefd, en er komen rode besjes aan in het najaar...


donderdag 21 april 2011

De pauwen van mijn vrouw



Okee, de pauwen zijn niet echt eigendom van mijn vrouw. We zouden ook geen plaats hebben, voor een koppel pauwen, op ons balkonnetje. Maar mijn vrouw is wel goed bevriend met de ze.


Dat komt omdat ik regelmatig oud brood voor ze in stukjes snijd, dat mijn vrouw dan meeneemt naar de gezondheidsinstelling waar ze werkt en waar de pauwen rondlopen. De instelling is gevestigd in een voormalig sanatorium, dat zoals gebruikelijk was in de tijd dat het gebouwd is, gelegen is in een parkachtige omgeving. Bossen rondom, ruime binnentuinen tussen de paviljoens.

Vanaf haar werkplek kijkt ze uit op zo'n binnenplaats en omdat de pauwen daar regelmatig rondliepen, is ze ze op een zeker moment gaan voeren. 

Dat vonden de vogels wel fijn, want sindsdien komen ze regelmatig door haar raam naar binnen kijken, om te zien of ze er is en of ze brood meegenomen heeft.

De mannetjespauw zet daarbij af en toe zijn fraaie rugveren op. 

Het vrouwtje brengt de kindertjes mee. Zo gaat dat al jaren, tot ieders tevredenheid...













 De foto's zijn deze keer gemaakt door mijn vrouw zelf !

woensdag 20 april 2011

Is Transcendente Meditatie onschuldige onzin ? Of schadelijk voor de gezondheid ?



In januari 2006 schreef ik twee blogs over Transcendente Meditatie (TM). Vijf jaar later kreeg ik er nog reacties op. Soms uitgebreide uitleg van aanhangers van TM, soms verzoeken om meer informatie, een enkele keer van iemand die slechte ervaringen met TM had. En dat terwijl ik me echt geen expert zou willen noemen. Ik was indertijd wel zeer verbaast over de claims en de zakelijke inslag van de TM-organisatie.

Aanleiding voor mijn verhalen was een advertentie in de landelijke pers. TM-Nederland zocht 500 jonge mannen voor een 1-jarige opleiding, die uiteindelijk zou leiden tot de onoverwinnelijkheid van Nederland. Dat is lachen, dacht ik, maar een kleine zoektocht op internet leerde dat Transcendente Meditatie ook zijn minder humoristische kanten heeft.

TM is een meditatie techniek gepropageerd door de Indiase goeroe Maharishi Mahesh Yogi, misschien nog het meest bekend omdat hij enige tijd de Beatles tot zijn aanhangers mocht rekenen. Sinds 1990 resideerde M.M. Yogi in het Limburgse Vlodrop, waar hij met zijn aanhangers een oud klooster bewoonde. In 2008 is hij daar overleden.

In het kort komt TM er op neer dat je tweemaal daags twintig minuten moet mediteren en een woord in het Sanskriet (een zogenaamde mantra) op moet zeggen. De effecten die dit zou hebben op lichaam en geest zijn ronduit wonderbaarlijk. Op verschillende websites is sprake van: diepe ontspanning, een rust veel dieper dan de rust verkregen door slaap, met als resultaat innerlijke stabiliteit en grotere helderheid van waarneming op alle ervaringsniveaus.

Maar dat is nog niet alles. Er zou ook een verbetering optreden in de bloeddruk, een afname van verslavingen en vermindering van angsten, het immuunsysteem zou beter gaan functioneren en studieresultaten verbeteren.

Over het algemeen zijn mensen die mediteren gezonder en gelukkiger dan de niet-mediterende controlegroep, zo beweert men. Uiteindelijk zou je een staat van verlichting bereiken waarin je, geholpen door de universele krachten van de natuur (die in ons allemaal zitten !), niet meer in staat bent om ook nog maar iets fout te doen. 
 
Je verandert in een soort supermens. Het ontbreekt er nog maar aan dat je kunt vliegen. Hoewel dat laatste ook wel gemeld wordt (levitatie), maar aangezien er niet veel vliegende TM-aanhangers waargenomen worden, zullen we dat maar niet al te serieus nemen.

Volgens de officiële TM-website wordt dit ondersteund door 600 wetenschappelijke onderzoeken. Een concurrerende club spreekt zelfs van 2000 onderzoeken. Maar op internet zijn ook onderzoekers te vinden die melden dat er niets klopt van de beweringen van de TM-ers. In het algemeen lijkt het me verstandig om wondermiddelen, in welke vorm dan ook, met de nodige scepsis tegemoet te treden.

De geclaimde effecten van het TM-beoefenen op de gehele samenleving zijn overigens ook sensationeel. Criminaliteit daalt, schrijft men, er vallen minder verkeersslachtoffers en als er maar hard genoeg gemediteerd wordt sluiten elkaar bestrijdende partijen zelfs vrede. Om dit laatste te bewijzen wordt het conflict tussen Israël en de Palestijnen aangehaald. Een niet al te sterk voorbeeld, lijkt me.

Maar als dit werkelijk waar zou zijn, is het dan niet misdadig dat de vele duizenden beoefenaren van TM niet al lang voor een langdurige wereldvrede gezorgd hebben ? Daar hadden ze nu juist die 500 jongemannen voor nodig, die middels de advertentie gezocht worden, die zouden de doorslag gaan geven.

Het is een wonderlijkste aan verhaal is dat men, ondanks een inschrijfgeld van zeventienduizend euro, toch nog enkele bereidwilligen gevonden heeft. Nu moet gezegd worden dat je voor dat geld ook wel een jaar van de straat zou zijn. En misschien ligt daar wel de kracht van TM. Zolang je mediteert en Sanskriet mompelt kun je geen rottigheid uithalen. Dus als er maar genoeg mensen meedoen daalt de criminaliteit en het aantal verkeersslachtoffers vanzelf.
  
Allemaal prachtig en ook best humoristisch, maar op internet vond ik ook een minder vrolijk geluid. Op de website van Joe Kellet, een voormalig TM-leraar, beschrijft deze hoe hij achter de ware aard van Maharishi Mahesh Yogi kwam. Hoewel hij de volgelingen van M.M.Yogi niet beschuldigen wil, zij zijn er ook maar ingetuind, noemt hij de goeroe zelf een oplichter.

Beginnende TM-ers wordt voorgehouden dat ze een staat van verlichting, die Kosmisch Bewustzijn genoemd wordt, kunnen bereiken. Maar Kellet noemt dat een leugen. Het werkt niet en TM-leraren weten dat, schrijft hij. De eerste cursus is alleen bedoeld om argeloze belangstellenden binnen de TM-beweging te halen. Daarna worden er vervolgcursussen aangeboden, gevolgd door initiatierondes, waarin de TM-ers nieuwe informatie te horen krijgen, waarna er weer vervolgcursussen zijn en nog meer initiatierituelen enz.
 
Als je dit leest lijkt het de Scientology kerk wel. Al moet ik erbij zeggen dat ik geen verhalen heb gevonden, vergelijkbaar met de tegenwerking en vervolging, die sommige ex-scientologyleden ten deel schijnt te vallen. Geweld en intimidatie worden door de TM-beweging niet ingezet. Zij zijn er simpelweg op uit om zoveel mogelijk cursisten te werven en die daarna zo lang mogelijk vast te houden. Bij Joe Kellet liep dat uiteindelijk uit op sessies van 14 uur ononderbroken mediteren en yoga beoefenen.

Hij vertelt dat, voor gevoelige types, 2 keer 20 minuten mediteren per dag al kan leiden tot psychische problemen. Het regime waar hij zich op het laatst aan hield kan nog ernstiger gevolgen hebben. Sommige medecursisten raakte geestelijk zo in de war dat zij zich moesten laten behandelen in een psychiatrische instelling. Bij een aantal anderen traden oncontroleerbare spierspasmen en tics op. Dit bleek later zo vaak voor te komen dat M.M.Yogi er een speciale kliniek voor heeft ingericht.
 
Over deze mogelijke nadelige gevolgen voor de lichamelijke en geestelijke gezondheid wordt je bij aanvang van de cursus niets verteld. En als de eerste symptomen zich voordoen wordt gezegd dat dat betekent dat er iets gaande is in je lichaam. Dat is natuurlijk ook zo, alleen niet in positieve zin.

Ik geloof best dat veel mensen zich prettig voelen bij een dagelijks terugkerend ritueel. Even een moment van rust waarbij je aan iets prettigs denkt. Een houvast in een druk bestaan. Maar ik betwijfel of TM daarbij nodig is. Je kunt net zo goed tot God bidden, ochtendgymnastiek doen, met de hond wandelen of blokfluitspelen.

En als je dan toch met alle geweld wil mediteren, doe dat dan heel voorzichtig en met mate en probeer het eens met een Oudhollands woord als mantra. Oliebol bijvoorbeeld, of andijviestamppot.
  
Wie een neutraal verhaal over Transcendente Meditatie wil lezen, met links naar websites van voor- en tegenstanders, kan terecht op Wikipedia, waar ook een levensbeschrijving van Maharishi Mahesh Yogi staat. 


De Strip: Dit deel van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door De Geheimzinnige Hulpman.

Klik hier voor deel 1  - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8  en deel 9 van deze episode. Lees ook de vorige hoofdstukken: De Wind - Snuf de Hond - Muzikale Droom - Theo en Francien - Motorfietsen en Sportwagens - De Klaveet - Hot City - Teringhond en Het is niet wat je denkt

Wordt vervolgd...

Klik op de strip voor een grotere weergave... En bezoek de website van de Geheimzinnige Hulpman, voor meer vervolgstrips !

 

maandag 18 april 2011

Pimpelmees en boomklever



Al jaren heb ik in de wintermaanden voer voor de vogels op mijn balkonnetje hangen. Sinds een jaar of drie hangt er ook een nestkastje. Met het park aan de overkant is er geen gebrek aan vogels en ik heb al een heel stel verschillende soorten mogen ontvangen.

Van houtduiven, tot grote bonte spechten, van kauwtjes tot sijsjes. Maar de hoofdmoot van de balkonvogels wordt toch in beslag genomen door de mezen. Pimpelmezen en koolmezen dan vooral, hoewel ik ook regelmatig glankoppen zie, af en toe staartmezen en één keer een zwarte mees.






De pimpelmezen maken ook gebruik van het nestkastje. Vorig jaar voor het eerst. Helaas liep dat niet goed af. Aanvankelijk leek een enkele volwassen mees nog aardig op weg om een hok vol jongen groot te brengen. Maar toen die ene dappere mees ook verdween, legden de overgebleven jongen helaas het loodje.






















Dit jaar ziet het er gunstiger uit. Twee mezen zijn al een hele poos druk in de weer rondom het nestkastje. Ze jagen andere vogels van het balkon, slepen nestmateriaal naar binnen en geven zich over aan het liefdesspel.


Afgelopen week werden ze daarbij enigszins gestoord door een boomklever. Niet dat die belangstelling heeft in de nestkast, maar wel in de laatste pinda's die nog op het balkon hangen. 


Leuk om de dit prachtige vogeltje weer te zien, dat nog liever op z'n kop lijkt te hangen, aan zijn krachtige klauwtjes, dan recht op. Als het pindakorfje leeg is zal hij ergens anders voedsel moeten zoeken en kunnen de pimpelmezen rustig aan de voortplanting werken.




De tekening is van vorig jaar, de foto's zijn in de afgelopen dagen gemaakt, het filmpje alweer een paar jaar geleden...




zondag 17 april 2011

Het wereldkampioenschap is begonnen !



Er zijn wereld-kampioenschappen waar het hele land wekenlang van op zijn kop staat. Er zijn er waar we een weekend, of een middag, voor aan de buis gekluisterd zitten, in de hoop dat een landgenoot boven zichzelf uitsteekt. Er zijn er ook waar we nauwelijks iets van horen.

In de laatste categorie valt het wereld- kampioenschap snooker, dat afgelopen vrijdag weer begonnen is. In vroeger jaren, toen Studio Sport nog maar één uurtje duurde en de voetbal samenvattingen daarvan de helft in beslag namen, was er wel eens een snooker-flits op de Nederlandse tv te zien.

Herman Kuiphof, of Ad van Emmenes, vertelde dan dat door het wegspelen van die ene bal, de meneer die de biljartkeu vasthield wel 100.000 gulden zou gaan winnen. De meneer speelde de bal in een gat, aan de rand van het biljart, stak zijn hand in een beschaafd vreugdegebaar omhoog en hup we gingen door naar het klootschieten, of kaatsen.

Pas toen we in de jaren '80 ook de BBC konden ontvangen kwam je af en toe mensen tegen die wel eens naar snooker keken. Die hadden ontdekt dat het niet om die ene bal gaat, maar om twee weken van spannende wedstrijden. Het waren de gloriejaren van Steve Davis, Stephen Hendry en publiekslieveling en eeuwige verliezer Jimmy 'the Whirlwind' White.

Inmiddels zullen de meeste sportliefhebbers wel eens een snookerpartij hebben gezien. Er zijn snookercentra in ons land en de Amerikaanse variant van het spel, pool, is hier en daar zelfs behoorlijk populair.

De komende weken kunnen we bij zowel de BBC, als Eurosport, langdurig terecht voor urenlange live-uitzendingen. De finale van het wereldkampioenschap, die twee dagen duurt, zal integraal uitgezonden worden. Meestal valt die op of rond koninginnedag, dus de echte liefhebber zal een keuze moeten maken: gaan feesten ? Of toch maar het snooker blijven volgen.

Het is me een keer gebeurd dat Jimmy White, na de eerste dag, op een grote voorsprong stond. Ik ging even een paar uurtjes meehelpen met de organisatie van de koninginnedagviering en toen ik thuis kwam had die verrekte Hendry zijn achterstand niet alleen goed gemaakt, maar ook maar meteen de wedstrijd gewonnen. Zo snel kan het gaan, het is maar dat je gewaarschuwd bent.

Van die oude garde doen er ook deze keer weer een paar mee. Maar de kans dat Davis, of Hendry, respectievelijk 6 en 7 keer wereldkampioen, nog eens de beker in de lucht gaan heffen acht ik klein. Er is ondertussen een nieuwe generatie opgestaan en alweer bijna ten onder gegaan.

Ronnie 'the Rocket' O'Sullivan, John 'the Wizard' Higgins, Mark 'The Welsh Potting Machine' Williams, allemaal meervoudige winnaars. Maar zijn het nog serieuze titelkandidaten ? Misschien dat Higgins van deze drie nog de beste indruk maakt, hoewel hij vorig seizoen verwikkeld was in een omkopingszaak.

Niemand geloofde echt dat hij zich ingelaten had met de Russische mafia. Maar dat hij de bond niet ingelicht had over zijn benauwde avonturen, in een hotel in Kiev, werd hem zwaar aangerekend.


Voor O'Sullivan, de meest flitsende en briljante speler van de afgelopen decennia, moeten we toch vrezen dat hij over zijn top heen is. En Williams, winnaar in 2000 en 2003, is aardig terug gekomen van een ernstige inzinking. Maar of hij sterk genoeg zal zijn om dit jaar te winnen ?

Nee, dan de jonge garde. Misschien wordt Mark Selby, de flegmatieke jonge Engelsman, wel de nieuwe wereldkampioen ? Die staat nummer 3 op de wereldranglijst, maar was nog nooit winnaar van een groot toernooi. Misschien wordt Ding Junhui, de Chinese nummer 4, wel de eerste Aziatische winnaar ?

De eerste grote verrassing hebben we al binnen. De blonde Australiër Neil Robertson, vorig jaar de sterkste, ging onderuit in zijn openingspartij. Het aanstormende talent, de pas 21-jarige Judd Trump, bleek na een spannende wedstrijd met 10 – 8 de sterkste.

Kanshebbers genoeg dus en geen speler die er met kop en schouders bovenuit steekt. Het wordt een boeiend kampioenschap !


Zie ook: www.worldsnooker.com voor de loting, de wereldranglijst en biografieën van de topspelers; BBC-snooker voor wedstrijdverslagen en uitzendtijden en Wikipedia voor uitgebreide uitleg over de spelregels en de geschiedenis van het spel.


De Strip: Dit deel van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door De Geheimzinnige Hulpman. 


Klik hier voor  - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8  en deel 9 van deze episode. Lees ook de vorige hoofdstukken: De Wind - Snuf de Hond - Muzikale Droom - Theo en Francien - Motorfietsen en Sportwagens - De Klaveet - Hot City - Teringhond en Het is niet wat je denkt

Wordt vervolgd...

Klik op de strip voor een grotere weergave... 
En bezoek de website van de Geheimzinnige Hulpman, voor meer vervolgstrips !
 

vrijdag 15 april 2011

Het valt lang niet mee om even een nieuwe website te maken



De oude garde van het Volkskrantblog kan daar ondertussen van mee praten. De een vindt redelijk soepel zijn weg, maar de ander worstelt langdurig met nieuwe blogmogelijkheden, eigen websites en alles wat daar mee samenhangt.

Hier op ons Prikbord gaat het ook zo. Ik zelf ben er vrij snel in geslaagd om het blog zo in te richten dat ik er mijn verhalen, foto's en onze striptekeningen op kwijt kan. Maar het opnieuw plaatsen van oude blogs levert nog wel eens problemen op.

Je denkt met simpel knippen en plakken een heel eind te komen. Maar de resten van oude opmaak zijn vaak lastig weg te werken, waardoor alles er anders uitziet dan je zou willen en je dan uiteindelijk toch terug moet grijpen op de oorspronkelijke tekstbestanden en losse illustraties.

Voor de Geheimzinnige Hulpman, die met het verwijderen van het oude Stripblog al zijn oude vervolgverhalen dreigde kwijt te raken, wilde ik een aparte pagina, De Geheimzinnige Vervolgverhalen, aanmaken. Dat lukte wel, maar het plaatsen van al die oude strips was toch een heel gedoe.

Daarop maakte de Hulpman een eigen website aan: www.palymptoot.nl . Prachtig ! Maar ook dat gaf problemen. De site was af en toe, door onverklaarde oorzaak, zomaar onbereikbaar. De pagina's werden verkeerd weergegeven op de I-pad en het geheel was moeilijk vindbaar via Google en ander zoekmachines.

Inmiddels zijn de meeste kinderziektes overwonnen en heeft de Hulpman er een mooie reeks verhalen op neergezet. Op het tabblad (aan te klikken bovenaan dit blog) vind je een aantal links. Als die het toch ineens niet blijken te doen, probeer het dan later nog eens. Er wordt nog af en toe aan gewerkt...


donderdag 14 april 2011

Odilon de Naaktkat – Op schoot bij de Stripman

Als huisdier heb je zo je voorrechten en daar hebben de overige huisgenoten zich naar te schikken. Niet dat dat een probleem is, hoor. Het is best gezellig, zo'n kat op schoot. 

Al kan het wel eens lastig zijn als je tegelijkertijd iets wil doen op de laptop...

De foto's zijn deze keer gemaakt door Esther...















woensdag 13 april 2011

Maak het leger leger



Het zijn merkwaardige tijden. Terwijl onze strijdmachten deelnemen aan de oorlog in Libië, waar ze zich schijnen te beperken tot verkenningsvluchten, heeft onze rechtse regering de grootste bezuinigingen op het leger, sinds mensenheugenis, afgekondigd.

Ik ben een oude pacifist en misschien is het daarom dat ik het allemaal een beetje verwarrend vind. Hoewel ik in het algemeen tegen gewapende handelingen en oorlog voeren ben kan ik nog wel enigszins meevoelen met de acties tegen kolonel Khadafi.

Natuurlijk is dat een schurk die er niet voor terugdeinst zijn eigen bevolking te bombarderen. Het is wel merkwaardig dat de Westerse mogendheden daar nu pas achter komen, maar vooruit. Er zullen economische belangen dwars gezeten hebben en die gaan nu eenmaal voor mensenrechten en -levens.

Dat onze dappere jongens en meisjes, als ze terugkomen uit Libië, wel eens ontslagen zouden kunnen worden, is daarbij een opmerkelijk gegeven. Wie had verwacht dat, de meest rechtse regering in tijden, mijn oude pacifistische leuze uit de jaren '70 werkelijkheid zou doen worden ? Maak het leger leger !

Prima, natuurlijk ! De kans dat we hier in Europa nog eens oorlog met elkaar gaan voeren lijkt me klein. Ik ben geen wapen-expert, maar wat zou je uit kunnen richten met die ouderwetse tanks en kanonnen ? Weg met die handel !

Ik snap toch de zin van het oorlog voeren niet. Dat staatshoofden en wapenhandelaren er zo nu en dan brood in zien, begrijp ik nog wel. Maar waarom zouden Henk en Ingrid hun kinderen naar het front willen sturen ?

Het lijkt mij moreel verwerpelijk om elkaar op grote schaal te vermoorden en verwonden. En ook uit evolutionair oogpunt zie ik er weinig voordelen aan. Je zou kunnen aanvoeren dat je de groep, dus je eigen land en zijn belangen, moet beschermen. Maar om dan de gezonde jongemannen elkaar uit te laten roeien...?

De zwakke en ouderen kunnen lekker thuis blijven en zich ongehinderd aan de voortplanting wijden. Je maakt mij niet wijs dat de mensheid daar beter van wordt. Okee, misschien zijn het de sterkste mannen die als helden terugkomen van het front. Maar reken maar dat er ook een heel stel laffe linkmiegels overleeft, die zich op slinkse wijze, aan de gevechtshandelingen hebben weten te onttrekken.

Mijn eigen leger-ervaringen zijn summier. Als 18-jarige was ik al aanhanger van de Pacifistisch Socialistische Partij. Ik overwoog dus het voorbeeld van mijn oudere broer te volgen en dienst te weigeren. Maar ik was een heel schriel ventje en ik had wel eens gehoord dat je afgekeurd kon worden omdat je te mager was.

Een paar weken voor de keuring ging ik op dieet en op de dag des oordeels woog ik slechts 48 kilo. Hongerig, maar vastberaden, meldde ik me op de kazerne in Utrecht. Helaas moest ik eerst een lange vragenlijst invullen. Ik gaf zoveel mogelijk foute antwoorden, waarbij ik de indruk probeerde te vermijden dat ik de boel zat te saboteren.

De lichamelijke keuring was kort. Na het meten en wegen keek een van de dokters eens naar mijn rug. 'Je bent hartstikke scheef,' sprak hij en zond me heen. In Hoog Catherijne at ik eerst een enorme hamburger, voordat ik weer op de trein naar huis stapte.

Enkele weken later kwam het bericht dat ik afgekeurd was. Naar later bleek niet vanwege mijn geringe gewicht maar door die scheve rug. Nu ja, die weken op dieet waren niet nodig geweest, maar de uitkomst was toch zoals ik gewenst had.

Zo is het ook een beetje met dit kabinet. Het is niet de uitkomst waar ik bij de verkiezingen op gehoopt had, maar dat ze het leger leger maken is wel mooi meegenomen.