zondag 31 december 2017

Het jaar 2017 netjes opgeslagen


Dat waren bijna 1000 mailtjes, meer dan 3700 foto's – waarvan de meeste van wolkenluchten, ruim 50 nieuwe stripafleveringen – waarvan ik er maar 16 zelf maakte (waar zouden we zijn zonder de Geheimzinnige Hulpman ?), zo'n 275 tekst-bestanden, meer dan 2 gigabyte aan filmpjes – voornamelijk van ons muzikale optreden in mei.

Bij elkaar zal het zo'n 8 tot 9 gigabyte aan bestanden zijn, het jaar digitaal samengevat. Alles netjes opgeslagen op externe harde schijven en voor de zekerheid ook maar op DVD gebrand. Dan kan ik het komende jaar beginnen met nieuwe, lege mapjes.

Niet dat ik verwacht nog veel om te gaan kijken naar de mails, teksten en foto's van 2017. Ik heb al mijn e-mails netjes gebackupt, maar ik kan me niet herinneren dat ik er ooit één opgezocht heb van verder dan een paar weken geleden.

Met de digitale foto's gaat het net zo, vrees ik. Ze zijn wel opgeslagen maar niemand die er meer naar omkijkt. Dan kregen de ouderwetse foto-albums met familiekiekjes meer aandacht.

De strips en teksten vergaat het iets beter, maar dat komt omdat ik af en toe denk dat ik mezelf aan het herhalen ben. Overigens zijn er internetvrienden die me er haarfijn op wijzen, als ik mezelf over het hoofd heb gezien. Wel een geruststellend idee, dat er mensen zijn die beter in de gaten houden wat ik doe dan ik zelf.

Ik verbaas me wel eens over huisgenoten die geen moeite doen om bestanden van laptops of tablets op te slaan. Een nieuw apparaat ? Weg met het oude en we maken wel weer nieuwe foto's. Maar eigenlijk hebben ze wel gelijk. Al dat opslaan is maar flauwekul. Alsof mijn achterkleinkinderen tienduizenden foto's van wolkenluchten gaan bekijken.

Aan de andere kant zijn er mensen die zelfs hun Tweets en Facebookberichten opslaan. Dat gaat me een beetje te ver, ik maak ook geen opnamen van elk gesprek of telefoontje dat ik voer.

Het jaar 2017 is bewaard en opgeslagen, ook al heeft dat niet heel veel zin. Ik ben klaar voor een nieuw digitaal jaar.

Een fijne jaarwisseling gewenst !



De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 en deel 8 van dit verhaal. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men


zondag 24 december 2017

De donkere dagen


Het zijn de donkere dagen voor kerst. Erg koud zijn ze niet, maar wel grijs en een tikje somber. Het is de periode dat we het minste daglicht hebben. Maar kop op, nog even en de dagen worden weer langer.

Het was daarom, de terugkeer van het licht, dat de oude Germanen, rond deze tijd de zonnewende vierden. Later is dat feest ingepikt door het christendom, maar het is geen toeval dat er bij de kerstviering gebruik gemaakt wordt van dennenbomen en hulsttakken. Die blijven ook in de winter groen en waren daarom, voor de Germanen al, symbolen van hoop en leven in een verder ogenschijnlijk dode natuur.

Is er verder nog iets gebeurd deze week ? Het wereldnieuws hoef ik hier niet te herhalen, bovendien is het meestal bijzonder rustig rond de kerst. Zelf heb ik ook niets geks meegemaakt. Afgezien van een enkele droom dan.

Ik droomde dat ik met een groepje, voor mij onbekende, muzikanten een lied van de Beatles zou gaan spelen. 'She Came In Through The Bathroom Window', ze kwam binnen door het badkamerraam. Een beetje rare tekst, maar daar had ik geen probleem mee.

Vaak doemen er in dit soort dromen allerlei dingen op die me het musiceren onmogelijk maken. Dat ik de tekst niet ken, of dat mijn gitaar weg is, of een mankement heeft. Maar dat viel deze keer mee.

In plaats van een gitaar had ik nu alleen een wasrekje, zo'n opvouwbaar model dat je over een deur, of de balkonrand kunt hangen, om de akkoorden op te spelen. Het was verbonden met een versterker zodat er opmerkelijke, gitaarachtige, klanken uit kwamen.

Kortom, alles ging prima. Alleen mijn zangmicrofoon bevond zich niet op een standaard, maar op een plankje aan de muur, in een hoek van de kamer. Ik stond daar dus een beetje vreemd, in die hoek te zingen, Maar niemand scheen zich er aan te storen, dus ik werd redelijk tevreden en opgewekt wakker.

Hopelijk blijft dat zo, ook voor iedereen, alle lezers en de rest van de wereld. Een tevreden en opgewekte kerst gewenst.


'She Came In Through The Bathroom Window', is geschreven door Paul McCartney en is onderdeel van de medley die een kant vult van de lp 'Abbey Road', uit 1969.
De bizarre tekst is gebaseerd op een actie van fanatieke Beatlefans, de zogenaamde 'Apple scruffs', die via het wc-raampje inbraken in het huis van McCartney. Lees maar op Wikipedia

Een mooie coverversie van het lied is opgenomen door Joe Cocker. Dit filmpje lijkt live opgenomen, maar ergens halverwege kun je zien dat de bassist zijn instrument achterstevoren houdt, een stil protest misschien...? 




De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 en deel 7 van dit verhaal. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men





zondag 17 december 2017

Een beetje sneeuw


Ach, zo'n paar sneeuwvlokjes ! Vroeger... Ja, dit wordt zo'n 'de jeugd van tegenwoordig is niets meer gewend' verhaal. Want er viel een laagje sneeuw vorige week en het halve land lag plat. Gestrande reizigers op Schiphol. De scholen sloten de deuren !

Vroeger ging dat heel anders ! Ik zat in de jaren '60 en '70 op school en toen sneeuwde het ook wel eens. Jongens, wat heb ik winter na winter gehoopt dat we nu eindelijk eens ijsvrij kregen. Dat het schoolbestuur inzag dat het echt niet langer verantwoord was om ons, over dikke lagen sneeuw en ijzel, te laten fietsen. Dat ik eindelijk eens lekker, op een doordeweekse dag, uit zou kunnen slapen.

Nou, mooi niet. Ik kan me niet herinneren dat het ooit gebeurd is. Wij moesten wekenlang lijdzaam toezien, vanuit het klaslokaal, hoe die mooie sneeuw begon te smelten. We moesten er wel doorheen fietsen, maar er mee spelen, ho, maar ! Zelfs sneeuwballen gooien was ons verboden, op het schoolplein. Nu ligt er één dagje sneeuw en de kinderen worden naar huis gestuurd !

We kweken een generatie van watjes. Laat me je vertellen wat een generatiegenoot afgelopen week meemaakte. Hij is een paar jaar jonger dan ik, maar toch een vent van Jan de Wit.

Als bijverdienste gaat hij feesten en recepties langs met een omgebouwde bakfiets. Daarop zijn speakers gemonteerd en een ouderwetse platenspeler. Als DJ Play It Again Sem draait hij daarop muziek uit de jaren '50 en '60.

Mijn vrouw belde hem van de week en toen vertelde hij dat hij die avond naar Doorn moest, met zijn bakfiets, voor een optreden. Doorn ligt, vanuit Soestdijk gezien, aan de andere kant van de Utrechtse Heuvelrug, dus ik riep dat hij dan bergop moest. Dat was geen probleem, zei hij, want z'n bakfiets had elektrische trapondersteuning.

Ja, onze generatie bestaat uit bikkels, maar helemaal wars van moderne techniek zijn we niet. Toch is het, ook dan nog, zeker een uur fietsen.

De volgende dag zagen we hem en toen vertelde hij dat het toch wat tegengevallen was. Er bleek meer sneeuw op de weg te hebben gelegen dan hij verwacht had. Hij moest zelfs een paar keer afstappen, om zijn bakfiets tegen de besneeuwde heuvels op te duwen. En dat allemaal in het pikkedonker, want veel verlichting was er ook niet.

Op een zeker moment werd hij ingehaald door een auto, die met een rotvaart langs hem scheurde. Daarna nog één ! Vloekend op die onbeschofte automobilisten ploeterde hij verder. Daar weer een auto die hem rakelings passeerde !

Bleek hij in het donker van het fietspad af geraakt te zijn en op de provinciale weg beland.

Uiteindelijk is hij heelhuids aangekomen en, na een heel geslaagde avond muziek draaien, ook weer naar huis gefietst. Wat een kerel ! 
Kom daar eens om bij de jeugd van tegenwoordig !

Bezoek DJ Play It Again Sem op Facebook


Of bekijk de video's op YouTube 


De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van dit verhaal. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men





zondag 10 december 2017

Iets stelen dat niet echt bestaat


De bitcoin is momenteel 15.000 Euro waard, hoorde ik op de radio. Dat is mooi zou je zeggen, maar er was ook slecht nieuws: er is een site gehackt en nu zijn er bitcoins gestolen.

Er was een deskundige in de studio die probeerde uit te leggen hoe het in elkaar zat, maar ergens raakte ik het spoor bijster. De presentator van het radioprogramma ook, denk ik, maar het kan ook zijn dat de deskundige het zelf niet echt begreep.

Laat ik proberen uit te leggen hoe ik denk dat het zit. De bitcoin is een virtuele munt die alleen bestaat op het internet. Je kunt hem kopen en dan moet je er echt geld voor betalen. Dat is op zich al vreemd, want je koopt iets dat er in werkelijkheid niet is.

Je kunt je afvragen of ouderwets geld er wel echt is. Ik heb er maar zelden iets van in handen. Het meeste bestaat alleen uit cijfers, die je op afschriften ziet, of via computer, of telefoon. Maar, als je zou willen, kun je die getallen altijd omzetten in echt bestaande biljetten en munten. Ouderwets geld bestaat echt.

De bitcoin niet, die is enkel en alleen maar een digitale afspraak. Toch blijkt het mogelijk om die niet bestaande munten te stelen. Dat vraagt enige hersengymnastiek. Ze zijn er niet echt, maar ze zijn wel van een internetrekening gehaald, van een bitcoin-account, uit een virtuele portemonnee.

Maar, vroeg de presentator op de radio, waar zijn ze dan nu ? Volgens de deskundige weten we dat niet. Ergens op een computer, dacht hij.

Zou het ? Hoe kun je iets dat er alleen virtueel is, nou weghalen en ergens anders neerzetten ? Dat lijkt me oud-geld-denken. Net als vroeger, als je een tientje van moeder gepikt had en in je broekzak had verstopt, dan kon moeder het terugvinden als ze je zakken nazocht.

Maar het is nu toch niet zo dat we de gestolen bitcoins terug kunnen vinden, als we maar alle computers op de wereld gaan afzoeken ? Het is een virtuele munt en een virtuele portemonnee. Geen echt ding dat in een ander ding zit.

Die bitcoins stonden op die rekening omdat we met z'n allen afgesproken hadden dat ze daar waren. Nu heeft iemand het systeem zo bewerkt dat ze er niet meer zijn. En volgens mij zijn ze dan ook nergens anders.

Het zou kunnen dat ze straks terugkomen, zei de deskundige, dan worden ze witgewassen. Maar ik denk dat je, als je op illegale wijze bitcoins in het systeem in kunt voeren, je niet de moeite hoeft te nemen om die dan eerst ergens anders te stelen. Het zijn virtuele dingen ! Ze bestaan pas als het systeem en de gebruikers dat geloven.

Dat lijkt op tovenarij ! En het heeft religieuze trekjes. De bitcoin bestaat niet, maar we geloven van wel ? Ik zou er mijn spaargeld niet aan uitgeven. Maar misschien snap ik er wel niets van...



De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van dit verhaal. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men




zondag 3 december 2017

Een kuifmees en een appelvink


Ja, en eerder dit jaar ook al een vuurgoudhaantje. Er zijn vast mensen die nu al niet meer weten waar ik het over heb, maar de kenners weten dat dit vogeltjes zijn. En best leuke ook, want de gemiddelde stadsbewoner ziet ze niet elke dag.

Okee, ik woon niet in de stad, maar aan de rand van een dorp, met een park aan de overkant. Dus ik zie, vanuit mijn woonkamerraam, meer dan alleen stadsduiven. Maar een kuifmees, een appelvink en een vuurgoudhaantje dat is ook voor mij opmerkelijk. Ik zag ze ook niet allemaal op dezelfde dag, zelfs niet in dezelfde week. Maar wel dit jaar en dat is voor mij al bijzonder genoeg.

De kuifmees, kwam als enige op mijn balkon. Het was de derde keer dat ik er een op mijn balkon zag. De eerste was niet meer dan een glimp, misschien wel tien jaar geleden. Zo kort dat ik achteraf twijfelde of het wel echt was.

Ik sprong dus bijna een gat in de lucht toen ik er vorig jaar nog één zag. Maar vorige week kwam er weer één langs en deze keer bleef hij – of zij, dat is bij kuifmezen niet te zien – lang genoeg zitten om gefotografeerd te worden. De Twitter- en Facebookvolgers hebben de resultaten al langs zien komen.

Het vuurgoudhaantje tikte in maart eerst even tegen het raam en ging daarna, aan de overkant van de straat, in een boom zitten. Het is een van de kleinste vogeltjes die we in ons land hebben, dus ik moest de verrekijker en daarna de filmcamera, met 60 keer zoom, erbij pakken, maar toen was het wel duidelijk.

Met de appelvink, van een paar dagen geleden, ging het een beetje anders. Die zat ook in een boom aan de overkant en ik zat een beetje glazig uit het raam te kijken. Van zo'n afstand en tegen een lichtgrijze, mistige lucht is het lang niet altijd makkelijk om een vogel te herkennen.

Laatst zat er een zwarte kraai in een boom en niet ver daarvandaan zag ik een kleiner vogeltje zitten. Ja, wat voor soort was dat nou ? Ik kwam er niet direct uit en pakte m'n kijker... een grote bonte specht. Toch doorgaans niet zo moeilijk, maar door die joekel van een kraai leek het ineens een heel klein spechtje.

Nu zag ik dus een vink. Die zie je hier vaak genoeg. Maar deze leek wat groter dan normaal. Ja, verhip, door de verrekijker was wel duidelijk dat dit geen gewone vink was. Maar nog wilde ik mijn ogen niet geloven. Dus, terwijl de vogel rustig aan een boomknop zat te knabbelen, de camera erbij en de wat wazige foto, voor de zekerheid, nog eens vergeleken met de voorbeelden op internet. Appelvink !

En dat zit dan gewoon voor mijn raam, alsof het heel normaal is. Voor zo'n vogel is het dat natuurlijk ook...

De foto's staan op Twitter: 

Appelvink




De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van dit verhaal. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men