zondag 23 februari 2020

Is korter en sneller ook leuker ?


Deze week wordt het Snooker Shoot Out toernooi gespeeld, in het Engelse Watford. De 128 beste professionele spelers van de wereld, aangevuld met wat jonge amateurs en twee dames, strijden om de titel. Je zou het het snel-snooker kampioenschap kunnen noemen. De partijtjes duren maximaal 10 minuten en de spelers krijgen in de eerste helft daarvan 15 seconden per beurt, daarna nog maar 10.

Spektakel gegarandeerd, als je bedenkt dat, normaal gesproken, een wedstrijd al gauw een paar uur duurt en de finales van grote toernooien soms zelfs meerdere dagen. Klaarblijkelijk is er behoefte aan snelle versies van sporten. Schaken kent ook een snelle variant.

In feite is de gebruikelijke schaakwedstrijd al een versnelling van wat het ooit geweest moet zijn. Twee spelers, diep in gedachten verzonken, die urenlang, naar het bord zitten te turen. Voor de deelnemers zal het vaak leuker zijn geweest dan voor de omstanders. Dus werd, om de vaart erin te houden, voor officiële wedstrijden een klok geïntroduceerd.

We realiseren ons dat niet, maar bij voetbal is hetzelfde gebeurd. Dat komt voort uit middeleeuwse balspelen, waarbij het ene dorp tegen het andere speelde, in het vrije veld. De doelen lagen kilometers uit elkaar en de wedstrijd eindigde zodra er een doelpunt gemaakt werd. In meer beschaafde tijden is dat getransporteerd naar een omlijnd veld en een vaste speeltijd.

Alsof dat nog niet genoeg is heeft men bij het rugby een snellere variant bedacht, rugby sevens. Bij het normale spel strijden twee teams van 15 personen tegen elkaar en duurt de wedstrijd twee keer 40 minuten. Bij sevens heeft elk team maar 7 spelers en duurt het twee keer 10 minuten. Het veld blijft even groot, dus die 7 spelers lopen zich een ongeluk. Maar op die manier kan er wel een heel toernooi in een paar dagen gespeeld worden. Het spel is sinds een paar jaar een Olympische sport, dus een succes.

Er zijn nog meer voorbeelden. Bij het schaatsen heeft men het short-tracken als snellere variant, het wielrennen kent de BMX. Beide worden gehouden op korte baantjes en wedstrijden zijn vaak al beslist bij de eerste bocht. Dat is bij de snooker shoot out soms ook het geval. Daar zitten geen bochten in, maar dat de eerste bal belangrijk kan zijn ervoer één van de vrouwelijke deelnemers.

Zij mocht beginnen aan haar partij. Uit de beginpositie kun je eigenlijk geen punten scoren, dus na haar opening kwam haar mannelijke tegenstander aan bod. Die maakte meteen een serie van 133 en daarmee was de wedstrijd beslist. Sneu voor de speelster, die eigenlijk niet veel fout had gedaan.

Veel andere duels verlopen spannender. Soms moeten de spelers rennen rond de tafel, om de klok voor te blijven. Een enkele keer is de laatste seconde beslissend, maar vaak is het daarvoor al stressen. Een enkele fout kan fataal zijn, maar net zo vaak lukt het niet om te profiteren van een fout en wordt een misser beantwoord met een blunder.

Het is allemaal dus nogal onvoorspelbaar. Maar er zijn serieuze geldbedragen te winnen en punten voor de wereldranglijst, dus doen de meeste spelers graag mee. Het publiek smult er van en kan zich voor één keer eens lekker laten gaan, met spreekkoren en liedjes. Na vier dagen is de pret weer voorbij.

En dat is maar goed ook. De shoot out is teveel een loterij. Voor één keer in het jaar is dat wel leuk, maar daarna graag weer een wat rustiger tempo. Er is nu, na twee ronden, al bijna geen top 10 speler meer over. De factor geluk is zo overheersend dat er in de afgelopen 10 jaar nog nooit iemand twee keer gewonnen heeft. Graeme Dott en Xiao Guodong hadden nog het meeste succes, zij haalden als enigen twee keer een finale, maar verloren die.

Vandaag wordt het nog wel spannend, misschien. De laatste 5 ronden worden op één dag afgewerkt, met vanavond laat de finale. Alles te zien op Eurosport.



De Strip: Het stripje maakte ik in 2001.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 en deel 12 van het vorige verhaal.

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men


zondag 16 februari 2020

50 jaar Live At Leeds: De teringherrie valt best mee


Het is deze week 50 jaar geleden dat het beroemde album 'Live At Leeds', van de Britse rockband The Who, uitkwam. RollingStone.com heeft een mooi artikel over het maken van het album op hun website staan. Ze omschrijven het als één van de beste live-lp's uit de rockgeschiedenis.

Ik hoorde 'Live At Leeds' voor het eerst, ergens in de jaren '70, bij een schoolvriend. Om heel eerlijk te zijn vond ik het maar teringherrie. Ik was nog een jong ventje, natuurlijk. In later jaren ben ik The Who meer gaan waarderen en als ik die legendarische live-muziek nu hoor vind ik het behoorlijk indrukwekkend. Zoals RollingStone.com zegt: Een band op de top van zijn kunnen.

'Live At Leeds' was het eerste officiële live-album van The Who en het opnemen ging niet zonder problemen. Het plan was om een lp te vullen met opnamen van hun Amerikaanse tournee van 1969. Maar na afloop realiseerden ze zich dat ze geen logboek bij hadden gehouden en dus niet meer wisten welk optreden goed was, welk niet. Het zou een gigantische klus worden om achteraf, uit 30 concerten, de bruikbare delen te selecteren.

Er werd besloten om twee nog komende Britse shows, in Leeds en Hull, te gebruiken voor nieuwe opnamen. Gitarist Pete Townshend gaf zelfs opdracht om de banden met de Amerikaanse optredens te verbranden. Een beslissing waar hij, jaren later, enorme spijt van zei te hebben. Indertijd was hij bang geweest dat er illegale lp's, zogenaamde 'bootlegs', op de markt zouden komen. Hij kon zich toen ook niet voorstellen dat men, ooit nog eens, zoveel waarde aan die oude opnamen zou gaan hechten.

De nieuwe opnamen uit Leeds en Hull zouden echter ook problemen opleveren. Bij Leeds bleek dat de achtergrondzang niet goed te horen was, bij Hull stond bij een aantal nummers de basgitaar niet op de band. Die laatste show werd daarom opzij geschoven.

Townshend boekte, om het project te redden, een dag in de studio en zong met bassist John Entwistle de achtergrondkoortjes opnieuw in. Tientallen jaren later bleek dat, bij de opnamen van Hull, alleen in de eerste paar nummers een probleem met de basgitaar was. Met moderne technieken werden de baspartijen van Leeds in de opnamen van Hull geplakt en het concert alsnog op CD uitgebracht.

Bij het concert in Leeds werden 33 nummers gespeeld. Daarvan stonden er maar 6 op de oorspronkelijke lp. In de loop der jaren verschenen er allerlei, uitgebreidere, versies van het album. De verzamelaarswebsite Discogs.com noemt er maar liefst 212. Bij het 40-jarig jubileum, in 2010, werd een CD-box uitgegeven met daarin het volledige concert uit Leeds en het gerestaureerde optreden uit Hull.

De liefhebbers moeten wel diep in de beurs tasten om die luxe heruitgaven aan te schaffen. Ik zag de CD-box op internet staan voor 600 euro. Het is goedkoper om op YouTube te zoeken, daar is ook veel te vinden.



De Strip: Het stripje maakte ik in 2002.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 en deel 12 van het vorige verhaal.

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men






zondag 9 februari 2020

Mijn computer mentor, Hans Prinsen, overleden


Ergens halverwege de jaren '80, ik was net een jaartje lid van onze culturele dorpsvereniging Artishock, werd ik redacteur van het verenigingsblad. Dat werd in die jaren nog gestencild. Teksten, getypt op een ouderwetse typemachine, en plaatjes werden door mij met plakband op A-viertjes geplakt en met een speciaal apparaat op stencilvellen gebrand. Ik was er eke maand een weekend mee druk.

Eén van de oudere verenigingsleden, Hans Prinsen, vond op een zeker moment dat het wel wat moderner kon en bezorgde mij mijn eerste pc en printer. Het waren zeker geen nieuwe apparaten, vermoedelijk waren ze door iemand afgedankt, omdat er iets nieuwers aangeschaft werd.

De printer was een matrixprinter, voor wie nog weet wat dat is. Er ging kettingpapier in. Dat is een hele lange strook papier, je kocht het opgevouwen in een doos, met aan weerskanten gaatjes. Die gaatjes waren nodig om het papier door de printer te transporteren. Uiteindelijk kon je de zijkanten eraf scheuren en de vellen, die op de vouw geperforeerd waren, verdelen in A-viertjes.

Die uitleg zal niet heel veel verhelderen, vrees ik, Wikipedia doet dat beter. Kijk hier voorMatrixprinter en hier voor Kettingpapier. In ieder geval deed de printer het alleen goed als je een halve wasknijper, aan de zijkant, in het loopwerk klemde. Het was een beetje houtje-touwtje, dus. Maar nieuwe computerapparatuur was in die tijd schreeuwend duur, dus we waren al heel blij met dit soort afdankertjes.

Er staat me bij dat de computer van het merk Wang was en een 286-processor had. Voor een indruk kun je op deze website kijken. 

Het kleine beeldscherm was, ook als het aanstond, zwart, al verschenen er dan wel groene lettertjes op. Een muis zat er niet bij, van internet was geen sprake. Het enige dat ik ermee kon was teksten invoeren en printen. Als je een programma, of document, wilde openen moest je een commando intypen. Ik had geen idee hoe dat allemaal werkte, maar Hans was een geduldige mentor, die bij herhaling langs kwam, als ik de boel weer eens in de war geschopt had.

Dat bleef hij ook later doen, toen ik op wat modernere apparatuur overstapte. Hij bezorgde me de programma's om de verenigingsberichten van een betere lay-out te voorzien en ook toen ik, weer wat later, geen redacteur van het blad meer was, kon ik hem altijd bellen voor het oplossen van computerproblemen.

Inmiddels is de techniek zoveel gebruiksvriendelijker geworden dat ik me meestal wel zonder hulp kan redden. Het is al jaren geleden dat ik Hans nog eens lastig moest vallen. Ik ging ook minder doen voor de vereniging, kwam er vaak jaren niet en verloor hem uit het oog.

Ik hoorde dat hij en zijn vrouw verhuisd waren naar een verzorgingsflat in Baarn. Afgelopen week kwam het bericht dat hij was overleden, 85 jaar oud. Een ontzettend lieve, vrolijke en behulpzame man was het. Wie weet wat een sukkel ik gebleven was, waar het computers betreft, als hij me niet op weg geholpen had. 



De Strip: Het stripje maakte ik in 1986 naar aanleiding van de toenmalige technische ontwikkelingen. De draagbare cassettespeler, of walkman, te zien op het eerste plaatje, was toen net populair geworden. Ik voorzag nog andere mogelijkheden. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 en deel 12 van het vorige verhaal.

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men





zondag 2 februari 2020

Huiselijke beslommeringen en wereldproblemen


'Waar je een hekel aan hebt, daar krijg je meer van,' zei de metselaar die voor de derde keer in korte tijd de drie trappen naar onze verdieping opkwam. Hij had een vreselijke hekel aan trappen lopen, verklaarde hij. Maar verder was het een leuke, goedlachse kerel, die vlot het losse metselwerk herstelde boven het slaapkamerraam.

Ja, terwijl de kindertjes nog steeds in de Syrische kampen zitten, de helft van de Britten juicht om de Brexit en allerlei westerse landen zich druk maken om landgenoten, die weg willen uit het door het coronavirus geplaagde China, hebben wij alleen maar wat huiselijke beslommeringen.

Door de werkzaamheden lag onze straat weer open, net toen ik me voorgenomen had om met de scootmobiel boodschappen te gaan doen. De stoeptegels zouden wel blijven liggen, zei de jonge stratenmaker, die op zijn knieën de klinkers reorganiseerde. De pas weer gelegde bestrating was verzakt, door het zware bouwverkeer. Gelukkig kon ik wat verderop een afrit nemen. 'Beter een stukje omrijden dan hier staan te martelen,' zei hij lachend.

Toen ik terugkwam lag er een kaartje van de watermaatschappij in de brievenbus. We konden het kraanwater weer veilig drinken, zonder het vooraf te koken. Dat hadden we dus de voorgaande twee weken gedaan, in verband met mogelijke besmetting vanwege de werkzaamheden. En dat vergt nog best wat organisatie.

Water vooraf koken is best als je er, daarna, koffie of thee van gaat zetten. Maar als je er je tanden mee wil poetsen, of gewoon een koel glas water wil drinken, dan moet het eerst weer koud worden. Het duurt verrassend lang voordat een waterkoker met kokend water weer afgekoeld is. Uren ! Dus, om zover te komen moet je lang van te voren koken, overgieten in een pan en geduld hebben.

Boven gekomen vertelde ik, met enige opluchting het kaartje op tafel leggend, dat het water koken niet meer nodig was. Kort daarop ging de voordeurbel, een medewerker van de watermaatschappij, of hij even een watermonster mocht komen nemen.

Een vriendelijke jongeman, kale schedel, rode baard, kwam de trap op met een krat apparatuur en plastic flesjes. Ik zei hem dat ik net dat kaartje uit de bus gehaald had, waarop stond dat het water weer okee was. Daar was hij wel wat verbaasd over. 'Hebben jullie dan een kookadvies gekregen ?'

'Ja', zei ik, 'al twee keer. We koken al een paar weken het water voor we het drinken.'

Dat was wel gek, vond hij, want volgens zijn gegevens was er helemaal geen kookadvies afgegeven. Ondertussen hield hij een meetinstrument onder de lopende kraan en vulde hij wat flesjes met water.
Op mijn vraag, of het water nou veilig was of niet, reageerde hij met schouder ophalen. Of het echt helemaal veilig was wist hij pas over een paar dagen, maar ach, het was allemaal preventief en als er iets niet in de haak zou zijn kregen we er hooguit wat darmklachten van.

Met de grote wereldproblemen vergeleken stelt dat inderdaad niet veel voor, dacht ik, maar dat zei ik hem maar niet.



De Strip: Door alle beslommeringen heeft het maken van nieuwe strips een beetje vertraging opgelopen. Dus daarom hierbij een oude klassieker.  

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 en deel 12 van het vorige verhaal.

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men