Uitvliegende mezen en andere zaken

Eigenlijk was ik ervan overtuigd dat het nog wel een weekje zou duren. De pimpelmezen waren aan het voeren alsof er niets aan de hand was en ik hoorde nog helemaal geen gepiep uit het nestkastje. Ik zag ook nog geen jonge mezen hun kopje naar buiten steken, niets wees erop dat ze snel uit zouden gaan vliegen.

Het was wekenlang slecht weer geweest. We hadden de balkondeur, naast het mezenkastje, dicht gelaten en ik had ook mijn camera niet op het balkon kunnen zetten om het voeren te filmen. Daardoor had ik misschien de voortekenen gemist.

Ik zat in ieder geval, dinsdagochtend, met mijn rug naar het vogelbalkon te lezen. Achter me waren de mezen op hun normale manier bezig, dacht ik. Tot ik mijn e-reader even opzij legde en zag dat ze toch wel wat zenuwachtig over de balkonrand hipten.

Ik keek wat beter en zag een net uitgevlogen mezenjong tussen het groen van mijn balkonbessenstruikje. Bijna had ik het uitvliegen van de mezenkuikens gemist. Als dit ene jong direct naar de overkant gevlogen was en niet eerst de grote buitenwereld vanaf het balkon had willen bekijken, had ik er niets van gezien.

Terwijl ik dit zit te schrijven zie ik uit mijn ooghoek twee eksters in de boom naast de flat. Ze lijken een soort spel te spelen waarbij ze van de ene tak naar de andere fladderen en daarbij voortdurend dezelfde ruimte tussen elkaar proberen te handhaven. Tikkertje op afstand.

Als ik me wat verder naar het raam buig zie ik dat het een heel ekstergezin is. Twee volwassen vogels en drie jongen, die je kunt herkennen aan hun nog niet volgroeide staartveren. Die komen vast uit het nest aan de andere kant van het huis.

Even later zie ik zelfs zeven eksters rond het grasveldje scharrelen. Samen verjagen ze de rode kater van een van de achterburen. Als ze uit elkaar vliegen denk ik dat het twee ekstergezinnen zijn die, voor de gelegenheid, samenwerken. De buurtkatten gaan het nog lastig krijgen de komende tijd.

De rest van de week werd in beslag genomen door schilderwerk aan plinten, deuren en kozijnen. We hadden ook nog een ochtend een loodgieter op bezoek omdat onze toiletpot op losse schroeven stond. Die is nu weer netjes vastgezet en de stortbak heeft een nieuw kraantje gekregen.

Tussendoor ben ik ook aan een nieuw stripverhaal begonnen, maar daar zien jullie volgende week meer van. 

 

De Strip is gemaakt door de Stripman zelf. 

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 en deel 11 van het vorige verhaal.

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

Kopen met korting

In deze tijden van corona zijn we meer dan ooit afhankelijk van het internet. De dagelijkse boodschappen halen we bij de supermarkt, maar vrijwel alle andere spullen bestellen we online.

Afgelopen week ben ik wel even bij de bouwmarkt geweest, want de latten die ik nodig had om een stuk plint te vervangen kun je dan weer niet thuis laten bezorgen. Gelukkig had ik een goede vriend bereid gevonden om ze met zijn auto naar ons huis te brengen, want met de scootmobiel was dat nog lastig geworden. Maar goed, dat is gelukt.

Een paar weken eerder besloten we, na jaren tobben, om een nieuwe stofzuiger te bestellen. De oude viel telkens om en z'n hulpstukken zaten zo los aan elkaar dat je meer tijd bezig was, met de slang weer aan de stang en de stang aan de borstel te doen, dan met het stofzuigen zelf.

Het gaat bij ons meestal zo dat ik me grondig verdiep in de technische kant van een nieuwe aankoop en dat mijn vrouw dan zegt: We nemen die rode, want die is leuker.

Ik was dus net begonnen met het aankoopproces toen het internet uitviel. Als dat gebeurt denk ik altijd eerst dat het aan mij ligt, of aan mijn laptop, of aan ons modem. Dat het aan de provider kan liggen bedenk ik meestal pas na een halfuurtje vruchteloos prutsen en opnieuw opstarten.

Deze keer bleek dat ik zelfs een sms gekregen had, op mijn mobiel, maar die lag in de slaapkamer. Het was een regionale storing en het was na een uurtje weer opgelost.

Het blijkt dat je door zo'n onderbreking toch een beetje uit het lood geslagen wordt want, net toen ik de laatste klik gaf om de nieuwe stofzuiger te bestellen, viel mijn oog op het woord 'blauw'. Verhip ! Ik had de blauwe besteld terwijl mijn vrouw nog zo gezegd had: de rode.

Veranderen kan op zo'n moment niet meer. Na de laatste klik zet zich een machtig mechanisme in werking dat door niemand meer tegen te houden is. Hoewel... volgens de website was er een kans dat ik mijn bestelling nog zou kunnen annuleren. Dat moest ik dan wel aanvragen en er het beste van hopen. Anders zat er niets anders op dan de blauwe te laten komen, hem terug te sturen en daarna de rode te bestellen.

Lastig, maar het kan nog erger. Afgelopen week ontdekten we dat een online drogisterij een aantal artikelen in de aanbieding had, van merken die wij dagelijks gebruiken. Enig nadeel: je moest voor minstens 50 euro bestellen, anders wilden ze het niet toezenden.

Na enig gepuzzel hadden we een groepje artikelen samengesteld van iets meer dan 50 euro. Maar we bespaarden daarbij ook bijna 50 euro, want zo voordelig was de aanbieding. Ik probeerde onze aankoop te betalen met mijn creditcard. Dat doe ik vaak want zo hou je een beetje overzicht van wat je allemaal bestelt.

Om de betaling te doen verlaat je de website van de winkel en ga je, met een omweg, naar die van je bank. Als de juiste codes ingevoerd zijn kom je weer terug bij de webwinkel en wordt je hartelijk gefeliciteerd met je aankoop. Tenminste, als alles goed gaat. Maar ik kreeg een foutmelding.

Nu weet ik uit ervaring dat dat niet altijd betekent dat de aankoop mislukt is. Dus ik wachtte even of er misschien toch een bevestigingsmail kwam. Die bleef uit. Ik ging naar de site van de bank en keek of het bedrag van mijn creditcard afgeschreven was. Dat was niet het geval.

Okee, dan probeerde ik op een andere manier te betalen. Terug naar de online drogist en nu betalen met iDeal. Dat lukte wel. Alleen nu kwamen er twee bevestigingsmailtjes. Hm... toch weer even checken bij mijn creditcard en ja, hoor, daar was het ook afgeschreven. En annuleren ? Vergeet het maar.

Enkele dagen later werden er twee, tamelijk kleine, doosjes bezorgd, met twee keer precies dezelfde drogisterij-artikelen. Voor 100 euro spullen dus, die normaal gesproken bijna 200 euro zouden hebben gekost. We zouden één pakket terug kunnen sturen, maar dat is ook weer een gedoe. Nu hebben we een flinke voorraad, ook al was dat niet echt de bedoeling.

Met de stofzuiger liep het beter af. Mijn annulering werd gehonoreerd, het betaalde bedrag weer terug op mijn rekening gestort en de rode is, met nauwelijks vertraging, bezorgd. En fijn stofzuigen dat ie doet...!

 

Ps: Met de broedende pimpelmezen gaat het goed. De aangevoerde rupsen worden steeds groter, dus de kuikens ook. Nog even wachten op het uitvliegen.

 

De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 en deel 10 van dit verhaal.

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 en deel 3 van het vorige verhaal.

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

Bezigheden en verplichtingen

We zijn goed in het onszelf opleggen van verplichtingen, verzuchtte een vriend een tijdje terug. Hij is van mijn leeftijd en heeft, net als ik, gezondheids-problemen, maar hij plaatst foto's, boekbesprekingen, verhalen en gedichten op Facebook. We hebben geen van beiden betaald werk maar hebben zo toch bezigheden voor onszelf gecreëerd die we, heel plichtsgetrouw, uitvoeren.

Andere virtuele vrienden zijn het grootste deel van het jaar ook heel actief en aanwezig, maar kondigen in de zomermaanden een internetstop aan. Dan zie je een paar maanden helemaal niets van ze en in de herfst zijn ze pas weer terug. Fris en enthousiast storten ze zich dan weer in de debatten.

Soms denk ik: ik ga ook een poosje vakantie nemen van mezelf. De zon komt ook wel op als ik er geen foto's van maak. De wereld draait ook wel door zonder mijn strips en verhalen. En als je het allemaal, elke week, soms elke dag, wil doen dan is het wel wat veel. Zeker als er daarnaast plinten en kozijnen geschilderd moeten worden en zo.

Mijn goede vader zei altijd: 'Een mens moet zijn bezigheden hebben, maar het moet niet in werken ontaarden.' En ik probeer het wel eens, de hele dag op de bank hangen, boekje lezen, beetje uit het raam kijken. Mij gaat dat snel vervelen. Het is ook niet zo dat het internet mij van uitstapjes buiten de deur afhoudt. Wat dat betreft ben ik sowieso beperkt.

Vogels hebben dit soort problemen niet, maar die hebben ook geen internetverbinding. De pimpelmezen vliegen, van zonsopkomst tot zonsondergang, met rupsjes en kleine kriebelbeestjes naar hun hongerige kroost in het nestkastje. Ik hoor nog geen jongen piepen, dus ik verwacht dat het nog wel een weekje zal duren voor ze uit gaan vliegen.

De eksters zijn er in geslaagd om in ieder geval één jong groot te krijgen. Ik zag het al rondscharrelen, op de takken naast het nest, in de boom achter ons huis. Door het uitlopende groen kan ik niet zien of er nog meer jonge vogels in het nest zitten en foto's maken lukt al helemaal niet.

Vanochtend vroeg kwam eerst het vrouwtje van de grote bonte specht, van de pinda's op het balkon eten, daarna het mannetje. Het wachten is op de eerste spechtenjongen. Als die uitvliegen achtervolgen ze hun ouders een tijdje, bedelend om voedsel. Dat is altijd een mooi spektakel.

De reiger, die de laatste dagen telkens met uitgestrekte hals over het huis kwam scheren, zag ik gisteren een paar keer met een tak in zijn snavel terug het park in vliegen. Ik dacht aanvankelijk dat het een jonge vogel was, nog wat onwennig op de vleugels, maar dat is waarschijnlijk een vergissing. Het zal een ouder zijn die het nest wat op wil knappen.

Zo blijven we allemaal bezig...

 

De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 en deel 9 van dit verhaal.

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 en deel 3 van het vorige verhaal.

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

Er zat een spreeuw op het balkon

Roze strepen en sluiers aan de hemel, vanochtend vroeg. De bomen van het park zijn al aardig uitgelopen. Vooral de beuken dragen een flinke hoeveelheid fris lentegroen aan hun takken. De eiken zijn wat trager, of eigenlijk zijn hun blaadjes een stuk kleiner als ze uit de knop komen. Die moeten nog wat groeien.

Ze zijn wel mooi op tijd voor onze pimpelmezen, die de afgelopen dagen vlijtig heen en weer vlogen, tussen het nestkastje en de bomen van het park. Met het lentegroen komen ook de rupsen, ideaal voer voor mezenkuikens. Ik denk dat de jongen al uit het ei gekropen zijn, maar ik heb ze nog niet horen piepen.

Bij de eerste stralen van de zon zat er een spreeuw op het balkon. Dat gebeurt niet vaak, maar nu was het raak. Ik weet dat ze aan het broeden zijn in het park (en hou even op met rijmen). Gisteren zag ik er ineens 7, in een van de eiken aan de overkant. Zouden de jongen al uitgevlogen zijn ? Dat lijkt me snel.

De spreeuw op het balkon was een volwassen vogel. Die hipte wat rond het voederhuisje en over de balkonrand, maar ik leg nu geen vogelvoer neer om de pimpelmezen wat rust te gunnen.

Er hangen alleen wat pinda's in een korfje. Daar komt de grote bonte specht elke dag wel even van eten. Een vrouwtje dat zich rustig laat fotograferen. Misschien wel dezelfde specht als de afgelopen jaren. Het wachten is of ze eerdaags haar jongen meebrengt.

Verder vliegen er elke ochtend ganzen en blauwe reigers over het huis. De eenden uit het park zitten nog steeds achter elkaar aan. Soms zie ik een aalscholver voorbij komen. En vanochtend vroeg een vleermuis. De eerste zwaluwen zag ik ook al, maar de insecteneters zullen het nog niet gemakkelijk hebben, met het koude weer.

Houtduiven en kauwtjes, zie ik natuurlijk ook. Mijn buurtgenoten zijn wel eens wat slordig bij de vuilcontainers en daar profiteren de kauwtjes van, als ze op zoek zijn naar nestmateriaal. Ik zag er een paar in de weer met een strook papier. Ze scheurden het in repen en vlogen er mee weg. Ook een manier van recyclen.

In het nestkastje vond ik, na het broedseizoen, al eens plukken glaswol, isolatiemateriaal dat klaarblijkelijk ook heel goed voldoet in een mezenwoning. Meerkoeten, in de Amsterdamse grachten, maken hun nesten van allerlei afval dat mensen weggooien. De natuur laat niets verloren gaan.

In een boom aan de andere kant van het huis zit een nest dat er natuurlijker uitziet. Een grote bol takken. Daar broeden twee eksters. Die lijken mij nog meer in de gaten te houden dan ik hen. Ik hoef me maar even op het balkon te vertonen of er komt er een op de dakrand zitten, om te zien of ik misschien iets eetbaars heb achtergelaten. Ik strooi natuurlijk af en toe wat oud brood, om ze niet teleur te stellen.

Zo is het voor de vogels een lente als elke andere. En voor mij eigenlijk ook, want hoewel ik nog 2 maanden moet wachten op mijn volgende vaccinatie, een bezoek aan grote festivals en stadions, of zelfs kleine kroegen, zat niet direct in de planning.

Foto's van de zonsopkomst , onze pimpelmezen en de specht staan op Twitter.

De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 en deel 8 van dit verhaal.

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 en deel 3 van het vorige verhaal.

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

Drukte in het park

Je ziet wel eens beelden in het journaal, van een grote drom vogelliefhebbers, met camera's, telelenzen en verrekijkers, die elkaar verdringen om een bijzondere vogel te zien. Er zijn er die het hele land afreizen, om elke dwaalgast te spotten en af te vinken.

Het zal misschien best leuk zijn. Het is in ieder geval een hele verbetering vergeleken met de 19e eeuwse manier van vogels kijken. Toen werden de dieren eerst doodgeschoten voor ze bestudeerd werden. Nu schiet men alleen foto's.

Maar toch, het deed me twijfelen toen ik drie weken geleden iets bijzonders zag in de boom tegenover ons huis. Ik had een paar foto's. Niet zulke hele goede, het was schemerig en ik heb geen dure camera met een telelens. Maar de vogels waren goed te herkennen en misschien bijzonder genoeg om andere liefhebbers nieuwsgierig te maken.

Ik voorzag een oploop in het park. Tientallen in groene kleding gehulde vogelspotters, die door het struweel struinden, om een glimp van de vogels op te vangen. Misschien maakte ik me onnodig zorgen, maar je zult het op je geweten hebben dat die dieren verstoord worden. Dus heb ik mijn foto's pas vanochtend op het internet gezet. Foto's waarvan ? Van drie jonge bosuilen.

Ik zat half april rustig op de bank TV te kijken toen ik vanuit mijn ooghoek iets zag bewegen, in één van de bomen, aan de overkant van de straat. Een houtduif, dacht ik, of een kraai. Maar toen ik goed keek zag ik dat het een jonge bosuil was. Nog grotendeels in de donsveren.

Een paar takken hoger zag ik er nog twee. Ze scharrelden wat door de boom en bewogen hun ronde koppen heen en weer, op typische uilenmanier. Misschien waren ze net zo verbaasd om mij te zien, als andersom. Ik pakte mijn cameraatje en maakte een paar foto's, grotendeels silhouetten tegen de schemerige avondhemel, voor ze wegfladderden, verder het park in.

We horen hier regelmatig bosuilen roepen, het kenmerkende uilengeluid, dat je in elke film of TV-serie hoort als er een nachtelijke scène is. Dus het is niet heel vreemd dat ze ergens in de buurt gebroed hebben. Ik weet dat er een poosje een uilenkast in het park gehangen heeft, maar de enige keer dat ik daar iets in zag was het een holenduif. Maar nu moet het dus een succes zijn geweest. Drie jongen is nog best veel ook en ze waren levendig en in goede conditie.

Jonge uilen verlaten de nestholte al voordat ze helemaal volgroeid zijn. Ze kunnen dan net van tak tot tak fladderen en worden daarom 'takkelingen' genoemd. In dat stadium worden ze nog gevoerd door hun ouders en zijn ze best kwetsbaar.

Hoewel ik dus popelde om mijn waarneming aan de wereld te melden, sloeg ook meteen de twijfel toe. Stel je voor dat de nieuwsgierige vogelliefhebbers toestromen. Nu wandelt er alleen af en toe een buurtgenoot met een hond door het park. Straks misschien een mensenmenigte. Door mijn toedoen.

Vandaar dus nu pas dit verhaal. De foto's zijn, sinds vanochtend, te zien op Facebook, Twitter en Instagram. Voor de niet zo actieven, op de sociale media, is Twitter het makkelijkst toegankelijk.

 

De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 en deel 7 van dit verhaal.

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 en deel 3 van het vorige verhaal.

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men