zondag 28 oktober 2018

Wintertijd, zomerbloemen


Zouden er werkelijk mensen zijn die op zijn gebleven tot drie uur, afgelopen nacht, om de klok een uur terug te zetten ? Ik was in ieder geval om zes uur wakker vanochtend, wat niet heel ongebruikelijk is. Toen ik uiteindelijk om kwart over zeven definitief opstond kon ik, op mijn gemakje, de klokken terugdraaien. Kopje thee om half zeven, op zondagochtend, moet kunnen.

Ik moest ook dit verhaaltje nog schrijven, dus eigenlijk kwam het me best uit.

Ik wilde het maar eens over mijn balkonplanten hebben. Ik ben een tuinier van niets. Dat wil zeggen: ik probeer goed voor mijn planten te zorgen en meestal hou ik ze lang in leven, maar ik gedraag me niet als een echte tuinier. Dat wil zeggen: ik heb een hekel aan snoeien en wieden.

Een echte tuinier is iemand die denkt dat je planten moet pesten om iets van ze gedaan te krijgen. Zo iemand is voortdurend bezig met knippen, zagen, maaien en uit de grond trekken. Ik heb daar moeite mee.

Waar andere mensen, van de moestuinbakjes van AH, sla eten en radijzen, laat ik alles in bloei komen. En als er wilde plantjes in mijn bloempotten opschieten, dan laat ik die ongemoeid. Al was het maar omdat ik wil weten wat voor soort wild plantjes het zijn en dat zie je meestal pas als er bloemen in komen.

Dit jaar had ik alle kweekbakjes weggegeven en had ik besloten om maar direct bloeiende planten te kopen. Dus bloeiden er van de zomer prachtige muurpeper, margrieten en herfstasters op mijn balkon. Tot plezier van de wilde bijen en zweefvliegen. Alleen het koeienogenplantje verpieterde en ging dood.

Gelukkig kreeg ik, van de persoon die ik de kweekbakjes cadeau had gedaan, een daaruit opgekweekt paprikaplantje en een kaneelbasilicum. Die laatste kwam weer prachtig in bloei. Ja, daar heb ik talent voor.

Ik heb er ook een keer een paar blaadjes vanaf gehaald en op een boterham met tomaat gelegd. Lekker, maar de rest van de plant was voor de hommels, die blij waren met de bloemen.

De paprika deed het wat minder voorspoedig. Hij stond misschien wat te donker en bleef wat klein. Toen de onderste bladeren geel begonnen te verkleuren overwoog ik zelfs even om hem maar weg te gooien. Totdat ik in de top van de plant twee knoppen ontdekte.

Nu staat hij voor het raam in de slaapkamer te bloeien. Twee lichtgele bloemetjes zitten er in. Of er ook paprika's in gaan komen zullen we af moeten wachten.

En door mijn anti-tuinier-beleid had ik het afgelopen jaar 33 verschillende soorten bloeiende planten op mijn balkon. De meerderheid is spontaan aan komen waaien...

Voor de nieuwsgierigen hier de volledige lijst:
Blauwe Bes, Bolderik, Boekweit, Citroenmelisse, Dropplant, Duizendblad, Engels Raaigras, Fuchsia, Gewone Ereprijs, Gewone Hoornbloem, Grote Weegbree, Groot Kaasjeskruid, Harig Knopkruid, Herfstaster, Lavendel, Lobelia, Luzerne, Madeliefje, Margriet, Mosterd Zwarte, Muurpeper, Narcis, 
Paardenbloem, Phacelia, Prikneus, Schermhavikskruid, Thijm, Timoteegras, Vlas, Vogelmuur, Witte Klaver, Zilverberk, Zonnebloem

Foto's van de paprikabloemen vind je op Twitter


De Strip: De Strip van deze keer is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 en deel 3 van dit verhaal. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

zondag 21 oktober 2018

Het lieflijk geruis van boren en frezen


Vrijdagochtend om 7:30 werden we gewekt door het lieflijke gedruis van boren en frezen. Het zijn vriendelijke jongens, die werklieden, ze lachen en zwaaien je toe vanaf de steiger. Maar, mensen, wat maken ze een kolere herrie.

De zijmuur van onze flat wordt gerenoveerd, wij wonen in een hoekhuis, dus het is onze buitenmuur. Een half jaartje geleden kregen we een brief van de verhuurder dat de muur geïsoleerd zou gaan worden. Prima, natuurlijk, dat scheelt in de warmte en de stookkosten.

Op de afgesproken datum zagen we een busje stoppen, een paar jongemannen uitstappen en wat spullen uitladen. Ze keken eens naar de gevel, praatten wat met de benedenbuurvrouw, pakten hun spullen weer in en vertrokken. Wij zagen het vanaf driehoog gade en vroegen ons af wat er aan de hand zou zijn.

Vervolgens gebeurde er een tijd lang niets. Na een aantal dagen sprak mijn vrouw de benedenbuurvrouw en die zei dat er iets was met het bloemperk, of iets ander vaags, waardoor de isoleermannen niet aan de slag konden.

Ondertussen werd de flat naast de onze in de steigers gezet. Daar was ook een bloemperk, met bomen zelfs, maar dat was blijkbaar geen bezwaar. Er werd nieuwe dakbedekking aangebracht en de zijmuur werd onder handen genomen.

Toen die werkzaamheden bijna klaar waren was er ineens ook activiteit bij onze muur. Op de begane grond was in ieder geval het geratel van elektrisch gereedschap te horen. Kort daarop, de steiger aan de overkant was net afgebroken, werd er bij ons een opgebouwd.

De daaropvolgende dagen zaten we in een rode gloed, de steiger was voorzien van veiligheidsnetten in die kleur, te wachten op wat er komen zou. Dat bleken eerst boorwerkzaamheden te zijn.

Aangezien we van de verhuurder niets hoorden spraken we de man met de boormachine maar eens aan. Vriendelijke vent, die uitlegde dat er muurankers aangebracht zouden worden, om binnen- en buitenmuur aan elkaar vast te maken.

Daarna zouden er, de volgende ochtend al, nieuwe regenpijpen worden gemonteerd. Vervolgens zouden de voegen in het metselwerk weg gefreesd worden, waarna er geïsoleerd en opnieuw gevoegd zou worden. Alles bij elkaar waren ze zeker twee weken bezig. Zei hij.

Heel mooi, natuurlijk. Maar ik had daar toch wel graag wat informatie over willen hebben krijgen van onze verhuurder. Dus ik stuurde een mailtje. Zouden ze misschien kunnen zeggen wat er allemaal ging gebeuren en wat, zo'n beetje, de planning zou zijn. Na een dag kreeg ik een vriendelijk antwoord terug.

Nou moet ik even uitleggen hoe de situatie in onze flat is. Wij en nog een klein aantal volhouders huren onze woning, maar de meerderheid van de appartementen is verkocht. De bewoners hebben zich verenigd in een Vereniging Van Eigenaren (VVE) en de verhuurder heeft het onderhoud van het hele blok in beheer gegeven van die VVE.

Dus mijn mail was van de verhuurder doorgestuurd naar de VVE en die hadden hem weer doorgestuurd naar het bedrijf dat zij voor het onderhoud ingehuurd hadden. Dat gaat zo met alle onderhoudsklachten en -vragen en soms is dat best een gedoe. Direct communiceren met de VVE is voor ons niet mogelijk en andersom is er ook niet veel aandrang.

Hoe dan ook, de mail die ik kreeg bevestigde het verhaal, van de werkman die we gesproken hadden, in grote lijnen. De mededeling dat we, voor het vervangen van de regenpijpen, toegang tot ons balkon zouden moeten verlenen, kwam alleen als mosterd na de maaltijd. Dat hadden we eerder op de dag al gedaan.

Daarna bleef het een paar dagen redelijk rustig, tot vrijdagochtend vroeg. Dat uitfrezen van de voegen geeft een ongelofelijk kabaal. Ik las laatst ergens dat geluidsoverlast een risico vormt voor de gezondheid en dat geloof ik graag. Niet alleen konden we niet meer normaal met elkaar praten, tenzij op volle kracht schreeuwend, ik merkte dat ik ook niet echt normaal meer kon denken.

Op een helder moment bedacht mijn vrouw dat watten in de oren misschien zouden helpen. Van een make-up wattenschijfje dat je doormidden knipt en een beetje oprolt, kun je heel redelijke oordoppen maken. Als je ze net in hebt denk je dat het niet veel verschil maakt, maar als je ze na een paar minuten weer uitdoet hoor je dat de herrie in werkelijkheid nog veel erger is.


Maar goed. Na een paar weken zijn we er vast wel aan gewend. 


De Strip: De Strip van deze keer is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 en deel 2 van dit verhaal. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men


zondag 14 oktober 2018

Parkjes en oude bomen


Jullie weten misschien dat ik tegenover een oud parkje woon. Het was oorspronkelijk de achtertuin van een villa die, vlak bij Paleis Soestdijk, aan de hoofdweg door Soestdijk stond. In 1959 werd de villa gesloopt, maar het park bleef behouden. In de Soester Courant stond er een artikel over:

'De villa was de laatste jaren eigendom van de gemeente Soest, zodat het besluit kon worden genomen het gebouw te laten slopen. Van de tuin was een wandelpark gemaakt en deze recreatiegelegenheid zal welvaren bij het verdwijnen van de villa. Het park zal groter en mooier worden en de ingang verfraaid...'

Dat is niet helemaal uitgekomen. Van een verfraaide ingang is geen sprake. Op de plaats van de villa is in de jaren '60 een verzorgingsflat gebouwd, de toegang tot het park vind je als je naar de achteringang daarvan loopt, of rijdt.

Maar ik klaag niet. Het is best een leuk parkje, met een kronkelende waterpartij. Er staat een aantal mooie bomen, voornamelijk beuken en eiken, de meeste nu ruim 100 jaar oud, dus al redelijk respectabel. Sommige bomen zijn met opzet schuin in de grond geplant, zodat ze romantisch over het water hangen. Dat brengt risico's met zich mee.

Een beuk verloor een paar jaar terug de helft van z'n kruin. In een storm afgebroken en vlak naast een van de bruggetjes gevallen. Een Amerikaanse eik, aan de rand van het park, viel een paar maanden terug plotseling om, over de weg, op een geparkeerde auto.

Het gebeurde 's ochtends vroeg, er liep gelukkig niemand langs. Maar net toen wij vanuit het woonkamerraam verbaasd naar de ravage stonden te kijken, kwam er een man aangefietst met twee kleine kinderen. Ze stopten en keken naar de onverwachte wegversperring. Als die 10 minuten eerder waren geweest...

Er zijn meer plaatsen in Nederland waar je overblijfselen van oude parkaanleg kunt vinden. Het afgelopen jaar ben ik, voor familiebezoek, een paar keer naar Antwerpen gereden. Door een wegomleiding kwamen we één van die keren, bij Breda, langs een prachtig mooie, monumentale kastanjeboom.

Een oude knoest, met een indrukwekkende dikke stam, waaruit enorme brede takken groeien, die door dikke palen gestut worden. Het is het enige restant van een parkje dat 'De Trekpot' genoemd werd, misschien omdat het, rond 1800, aangelegd werd door een plaatselijke theehandelaar.

Op internet lees ik dat het niet goed gaat met de boom. Nu staat hij bij een kruispunt, op een industrieterrein, als laatste overblijfsel van dat parkje. Maar dat is nog niet eens z'n grootste probleem. Een schimmel heeft hem aangetast en dat lijkt hem nu definitief de das om te doen.

Niet ver daar vandaan, bij Ulvenhout, vlakbij een viaduct over de A58, staat een monumentale zomereik in de middenberm van de snelweg. Het is een pracht van een boom, met een stamomtrek van meer dan 3,5 meter en een brede regelmatig gevormde kruin.

Om de stam is een keurig hekje geplaatst en ook deze boom is het restant van een park. Hij hoorde ooit bij de villa Anneville, waarvan de meeste bomen gesneuveld zijn bij de aanleg van de snelweg. Deze ene eik bleef gespaard en Rijkswaterstaat heeft zelfs een speciaal drainagesysteem aangelegd om hem van voldoende water te voorzien.

Nu zijn er plannen om de snelweg te verbreden en daarvoor zou de 'Troeteleik', zoals hij liefkozend genoemd wordt, alsnog moeten wijken. Gelukkig zijn er liefhebbers die zich voor het behoud van de boom inzetten. Hij heeft zelfs een eigen Facebookpagina en onlangs is hij voorgedragen voor de verkiezing van de Boom van het Jaar.

Zie: Verdwenen Soest, over ons parkje 

De Bomenbieb over de tamme kastanje bij Breda 

Op Facebook de Troeteleik

De Boom van het Jaar verkiezing van SBNL Natuurfonds. Stemmen kan alleen nog vandaag !! 



De Strip: De Strip van deze keer is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 van dit verhaal. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

zondag 7 oktober 2018

Een handleiding voor de succesvolle omgang met anderen


Ik pakte een boekje uit de kast en las:
'Men weet tegenwoordig niet meer wat het is om de waarheid te spreken en zijn woord te houden – dit lijken dingen uit een ander tijdperk. (…) Wat leven wij toch in een rampzalige eeuw waarin rechtschapenheid excentriek en slechtheid gewoon wordt gevonden.'

En een stukje verder:
'Zoals sommige mensen zich nergens aan gelegen laten liggen, zo maken anderen zich overal druk over. Zij blazen voortdurend alles op, nemen alles ernstig en maken er een twistpunt of raadselachtig geval van.'

Dit is geen commentaar op het gedrag van mensen in de sociale media of op de houding van onze huidige politici. Het staat in een boekje dat ik bijna 20 jaar geleden kocht, maar het is nog veel langer geleden geschreven, namelijk in 1647. De schrijver heet Baltasar Gracián en lijkt in de toekomst te kunnen kijken. Of ligt het aan mij dat ik er commentaar op onze moderne maatschappij in lees ?

'De dingen gaan niet door voor wat ze zijn, maar voor wat ze schijnen. (…) Het bedrieglijke overheerst; alles wordt naar de buitenkant beoordeeld. Een gunstig uiterlijk is de beste aanbeveling voor een volmaakte inhoud.'

Dit past prima bij veel gebruikers van de sociale media:
'Het kan weliswaar van vindingrijkheid getuigen overal bezwaren tegen te ontdekken, maar wie dit aanhoudend doet, toont dat het hem aan verstand ontbreekt. Zulke mensen maken van het prettigste gesprek een kleine oorlog en zijn de vijanden van hun vrienden (…) Dergelijke mensen zijn schadelijke dwazen, die grofheid aan domheid paren.'

En:
'Klagen schaadt altijd onze reputatie. Het prikkelt eerder tot boosaardigheid dan verlangen om te troosten.'

Maar aan de andere kant:
'Beter met z'n allen dwaas, dan alleen wijs te zijn (…) Als iedereen gek is, steekt men tegen niemand af, terwijl wijsheid die alleen staat, voor dwaasheid wordt gehouden...'

Of:
'Niet degene die een dwaasheid begaat is dom, maar degene die hem niet weet te verbergen.'

Ik zou het halve boekje wel over willen schrijven ! Het is een heel bruikbare handleiding voor de succesvolle omgang met anderen. Behoorlijk cynisch, bij vlagen, want er zitten sluwe aanwijzingen tussen om anderen om de tuin te leiden. Maar de schrijver waarschuwt ook voor mensen die van dit soort tactieken gebruik maken en hoe je ze moet herkennen.

Mijn uitgave stamt uit 1999, maar er zijn inmiddels nieuwe edities verschenen, zie ik op internet. Het boekje is verschenen met verschillende ondertitels. Op dat van mij staat: 'Handorakel en kunst van de voorzichtigheid'. Bij een grote webwinkel zie ik: 'Handorakel – Zelfkennis is het begin van zelfverbetering'.

Het aardige van dit 'Handorakel' is dat het nog steeds zo geldig is. We denken dat onze tijd uniek is, dat vroeger de mensen aardiger, beleefder en beschaafder waren. Dat alles nu heel erg is en iedereen zich misdraagt. In werkelijkheid is het alleen de buitenkant die verandert. We dragen andere kleren en omringen ons met andere spulletjes, maar we gedragen ons nog net zo als onze voorouders, honderden jaren geleden.

En wat wijze woorden kunnen we in de dagelijkse omgang altijd gebruiken. Dus: 'Niet gejaagd leven (…) Voor genieten moet u tijd nemen. Geniet traag en werk snel. Van werk is het goed, van plezier jammer dat het voorbij is.'


Zie ook op Wikipedia Baltasar Gracián 



De Strip: De Strip van deze keer is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men