zondag 29 september 2013

Sneller zeilen dan de wind


Met verbazing heb ik, in de afgelopen week, gekeken naar de televisiebeelden van de zeilwedstrijd om de America's Cup. Futuristische catamarans, schepen met twee drijvers waartussen een dwarsdeel met de zeilen is aangebracht, die meer boven het water dan erdoor leken te varen. Op sommige momenten leken ze op stokjes voort te razen en zag je de twee rompen helemaal loskomen van het oppervlak.

Nieuwsgierig geworden zocht ik op internet naar een verklaring en het blijkt dat aan die stokjes, onder water, zogenaamde draagvleugels zitten. Draagvleugelboten daar had ik wel eerder van gehoord. Openbaar-vervoermaatschappij Connexxion, bijvoorbeeld, vaart ermee tussen Amsterdam en Velsen. Al lees ik, op de website , dat de dienst volgend jaar opgeheven gaat worden.

De AC72, het type waarmee om de America's Cup gevaren wordt, is een zeilboot met draagvleugels. Die reduceren de weerstand van het water op het schip zodanig dat snelheden tot boven de 75 kilometer per uur mogelijk zijn. Ik las dat de AC72 daardoor zelfs 2 maal zo snel kan zeilen als de wind.

Hè ? Sneller zeilen dan de wind ? Dat klinkt als iets onmogelijks. Als je met de wind pal achter en de zeilen dwars op de windrichting vaart, kun je nooit sneller gaan dan de wind. Zodra je immers dezelfde snelheid als de omringende lucht hebt bereikt, valt de stuwkracht op de zeilen weg. Als je nog harder zou gaan krijg je zelfs tegenwind. Bovendien moet je de remmende werking van het water overwinnen. Op die manier kun je nooit sneller varen dan de wind.

Toch blijkt het te kunnen. Maar alleen als je schuin op de wind vaart. Op het web zijn er verschillende artikelen over te vinden, die me voor een groot deel boven de pet gaan. Wat ik me nog wel voor kan stellen is dat je, bij een schuine koers en met dezelfde windkracht, meer meters maakt en dus sneller kunt gaan. Al zoekende kwam ik erachter dat ijszeilers, op die manier, wel 5 keer de windsnelheid kunnen halen.

Er zijn allerlei discussies over gevoerd, met mooie resultaten. Eén ervan is een filmpje waarin aanschouwelijk wordt gemaakt dat je een wagentje kunt bouwen dat, door middel van een tandwieloverbrenging, sneller beweegt dat de liniaal die voor de voortstuwing wordt gebruikt. Die liniaal staat dan model voor de wind.

Een ander interessant project, dat uit een internetdiscussie over dit onderwerp is voortgekomen, is de Blackbird . Dit is een wagen, de Amerikanen noemen het een 'Land Yacht', die door een propeller wordt aangedreven. De propeller wordt aangeblazen door de wind. Ook hierbij zorgt de overbrenging ervoor dat het geheel uiteindelijk sneller rijdt dan de wind. Let in het filmpje op de windvaan, bovenop de begeleidende auto, die omdraait zodra de snelheid van de wind overtroffen wordt. Wonderlijk !

Zie ook:

Een artikel op natuurkunde.nl

En op Wikipedia: 



En (in het Engels) Sailing faster than the wind


De Strip: De strip van deze week is weer gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 en deel 7 van het vorige verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave.

Ga voor eerdere hoofdstukken naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men




zondag 22 september 2013

Zakmes


In een tijd waarin schoolkinderen elkaar met allerlei wapens naar het leven staan zal het niet zo snel meer gebeuren, maar toen ik 10 werd kreeg ik van mijn ouders een zakmes cadeau. Waarschijnlijk heb ik er lang om moeten zeuren en vermoedelijk zullen er wel restricties aan het gebruik verbonden zijn geweest.

Maar ik denk dat er rond 1970 ook nog niet zo zwaarmoedig tegen de combinatie van kinderen en messen aangekeken werd. Ik werd geacht er verantwoordelijk mee om te springen. En dat heb ik ook gedaan. Ik heb mijn zakmes zorgvuldig bewaard, niet uit handen gegeven en er nooit iemand mee verwond.

Het was ook een bescheiden mesje. Rood, zoals een Zwitsers zakmes, maar niet met tientallen onderdelen. In het mijne zaten maar 5 werktuigjes: Een mes uiteraard, een flessenopener, een blikopener, een kurkentrekker en een priem.

Erg huishoudelijk, dus. Ik denk dat ik naast het mes, de flessenopener en kurkentrekker ook het meest gebruikt heb. De blikopener was een onhandig ding, maar de punt ervan was scherper dan die van de priem, dat was een stomp stuk metaal waarmee je echt niet veel aan kon vangen.

Met het mes sleep ik nieuwe punten aan mijn potloden en speelde ik met vriendjes een spel dat we landjepik noemden. Je tekende dan eerst een rechthoek in het zand en gooide daar vervolgens het mes in. Waar dat neerkwam trok je een streep waarmee de rechthoek in tweeën gedeeld werd.

Elke speler kreeg een helft en probeerde het mes in de helft van zijn opponent te gooien. Als dat lukte werd die helft weer opgedeeld en uiteindelijk bleef er één met een piepklein stukje over. Nu ik er zo over nadenk zal dat wel niet de manier zijn geweest waarop we het speelden. Want dan zou de ander een heel groot stuk veroverd hebben, waarin zijn tegenstander dus gemakkelijk z'n mes kon gooien.

Zo zou er aan het spel nooit een einde komen. Je zou er een metafoor in kunnen zien: Grote bedrijven die kleintjes opslokken, maar dan weer uit elkaar vallen. Met sommige landen is het ook zo gegaan. En het opslokken en uit elkaar gaan kan soms eindeloos lang doorgaan.

Dat het een riskant spel is bleek toen ik mijn, nog zo mooie, nieuwe zakmes op een onder het zand verborgen steen gooide. De punt van mijn mes stond om een hoekje en toen ik hem weer recht probeerde te slaan brak hij af. Mijn Opa sleep er op de slijpsteen een nieuw puntje aan, maar mijn mes was wel een centimeter korter geworden.

Zo ligt het nu al jaren in een laatje. Wie loopt er ook nog met een zakmes ? Je krijgt er maar gaten in je broekzakken van...



De Strip: De strip van deze week is weer gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 en deel 7 van het vorige verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave.

Ga voor eerdere hoofdstukken naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men



zondag 15 september 2013

Goede reclame en slechte reclame


Sinds kort krijgen sommige bezoekers van ons Engelstalige stripblog advertenties voorgeschoteld. Daar hebben wij zelf, als Stripmannen, geen inbreng in gehad. Sterker nog: we zijn niet op de hoogte gesteld en er is niet naar onze mening gevraagd.

Het blijkt dat het internetplatform, waar ons blog op staat, geld nodig heeft om de gratis blogs, zoals het onze, mogelijk te maken. En als we geen reclame op ons blog willen dan moeten we daarvoor betalen. Dat klinkt niet onlogisch, maar het zou leuker zijn geweest als men dat aan de bloggers voorgelegd had. Nu zijn we zonder waarschuwing voor het blok gezet.

Voorlopig maken we dus ongevraagd reclame voor producten en diensten waar we niet voor gekozen hebben en ook niet achter staan. Of die producten deugen ? Ik weet het niet. Maar die advertenties zijn wel een tikje vervelend.

Of je ze daarmee ook slechte reclame kunt noemen ? Wel voor een blogplatform dat bloggers aanlokt met gratis blogmogelijkheden ! Ter compensatie daarom ook maar even wat 'goede' reclame.

Een paar maanden geleden schreef ik over de ontmoeting die ik had met Johan Peters, zelfstandig journalist uit Antwerpen. Johan wilde mij interviewen in het kader van zijn project 'Leven met een beperking in Europa'. Daarvoor zou hij een rondreis gaan maken, door 12 Europese landen, om er mensen met een beperking te interviewen.

Zelf heeft hij, door een ongeluk op jonge leeftijd, nauwelijks controle over de rechterhelft van zijn lichaam. Die beperking heeft hem niet tegengehouden. Inmiddels heeft hij zijn reis voltooid en zijn de interviews en reisverslagen verwerkt in een boek.

Op het blog van Anne Vellinga zegt Johan: 'Het boek is uiteindelijk een mix geworden van mijn eigen reiservaringen en interviewjournalistiek. De conclusie van het boek mag luiden dat mensen met een beperking in de bezochte landen het niet slecht hebben, maar dat er nog heel wat moet gebeuren voordat er werkelijk sprake is van een volledige integratie in de maatschappij.'

Ik heb het boekje inmiddels gelezen en vind dat het een vlot geschreven reisverslag is geworden. Johan mengt zijn eigen ervaringen met interviewfragmenten en behandelt een breed scala aan onderwerpen. Van toegankelijkheid van hotels en openbaar vervoer, via werk en wonen, tot aan relaties en seks.

Personen die niet zo van lezen houden hoeven zich geen zorgen te maken, het is bepaald geen dikke pil en er staan ook nog plaatjes in.

Lees meer over het boek en hoe je het kunt bestellen op: yanga.nl 

De volledige interviews en reisverslagen staan op Johan's website 



De Strip: De strip van deze week is weer gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het voorafgaande verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave.

Ga voor eerdere hoofdstukken naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men




donderdag 12 september 2013

Nazomer of voorherfst ?


Het is maar net hoe je het bekijkt.


Aan de wolken is het niet direct te zien...


...maar toen de eerste foto gemaakt werd was het nog behoorlijk zomers, bij de laatste al aardig herfst.

zondag 8 september 2013

James Taylor en zijn muzikale familie


Bij Apple denk ik toch het eerst aan de platen-maatschappij van de Beatles en niet aan het elektronica-bedrijf. Het platenlabel werd door de beroemde band in 1968 opgericht, om meer grip te krijgen op hun zakelijke belangen. Van de eerste hits zagen ze maar een zeer schamel bedrag terug. Men zegt dat ze, met z'n vieren, slechts één procent van de inkomsten mochten verdelen.

Tot mijn verrassing las ik op Wikipedia dat bij de artiesten, die naast de Beatles bij Apple platen hebben uitgebracht, ook James Taylor hoort. Voor wie hem niet kent, Taylor is een succesvolle zanger-liedjesschrijver en gitarist. Zijn stijl is dromerig en melodieus, zijn zangstem wat nasaal.

En zijn allereerste lp, als solo-artiest, werd opgenomen in dezelfde studio en met hulp van de Beatles, die toen aan hun White Album werkten. James had daarvoor al wat in bandjes gespeeld, in de Verenigde Staten, waar hij geboren is als zoon van een arts en een klassiek geschoolde zangeres.

Zijn eerste muzikale avontuur strandde in de hippiebuurten van New York, waar hij berooid en aan de drugs raakte. In een poging om in een nieuwe omgeving een verse start te maken vertrok de jonge James, nog net geen 20 jaar oud, naar Engeland. Daar maakte hij wat demo-opnamen, die via een omweg bij Paul MacCartney terecht kwamen. Vandaar die eerste lp, die overigens geen groot succes werd.

Een paar jaar later, in 1970 en weer terug in de VS, kwam Taylors grote doorbraak. Zijn tweede lp, 'Sweet Baby James', genoemd naar het zoontje van zijn broer, werd een hit, net als de single 'Fire and Rain'. James trouwde vervolgens met zangeres Carly Simon, scoorde nog meer hits en worstelde nog geruime tijd met drugsproblemen.

Inmiddels is hij een gerespecteerde oude rot, al jaren verlost van zijn verslaving en voor de 3e keer getrouwd. Zijn zoon Ben, uit het huwelijk met Carly, is ook een heel aardige zanger en songschrijver. Die was ik een tijdje terug al eens, bij toeval tegen gekomen. Maar wat ik niet wist is dat de drie broers van James en zijn zuster ook actief zijn, of zijn geweest, in de muziek, net als zijn dochter Sally.

Over de jongste broer, Hugh, lees ik op Wikipedia niet veel meer dan dat hij iets in de muziek heeft gedaan, maar nu een Bed & Breakfast runt. Oudste broer, Alex, nam een aantal lp's op, in de jaren '70 en '80, in een stijl die omschreven wordt als 'southern blues-rock'. Hij overleed aan een hartaanval, vermoedelijk als gevolg van langdurig alcoholmisbruik, in 1993.

Zuster Kate maakte drie platen in de 70s en drie cd's na 2003. Zij zoekt het meer in de folk-pop en toert nog geregeld door het zuiden van de VS. Broer Livinston was weliswaar minder succesvol dan James, maar heeft toch een gestage, muzikale loopbaan sinds begin jaren '70. Hij maakte een dozijn lp's en cd's, de laatste in 2010, overwegend gevuld met sfeervolle, akoestische folk-pop. Livinston geeft daarnaast les op het muziek-college van Berklee.

Opmerkelijke familie !

Meer info is te vinden op Wikipedia en allmusic.com , de meeste Taylors zijn ook te zien en te horen op YouTube  .

De website van James Taylor is de moeite waard, onder meer door de filmpjes met gratis gitaarlessen, deels gefilmd vanuit de klankkast van de gitaar. 



De Strip: De strip van deze week is weer gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 , deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het voorafgaande verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave.

Ga voor eerdere hoofdstukken naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men



zondag 1 september 2013

Chief John Big Tree, Hiawatha en andere indianenverhalen


Zijn neus heeft model gestaan voor de indianenkop op het Amerikaanse muntje van 5 cent, zoals dat in de jaren '30 van de vorige eeuw in omloop was. Dat schreef Louis Paul Boon in 1960, in een van zijn krantencolumns. Hij voegde eraan toe dat het profiel van John Big Tree ook gebruikt is als embleem voor het automerk Pontiac.

Als je ze opzoekt op internet blijken het inderdaad indianenkoppen te zijn zoals je je die als kind voorstelde. Grote haakneuzen, fraaie verentooi. John Big Tree blijkt bovendien een tamelijk veelgevraagde filmacteur te zijn geweest. Met zijn karakteristieke kop verscheen hij in 59 films.

Dat hij model heeft gestaan voor de indiaan, op de 'Indian Head Nickel', wordt echter betwijfeld. De ontwerper van het muntje zei meerdere modellen te hebben gebruikt, waaronder wellicht John Big Tree. Die probeerde desondanks munt uit het muntje te slaan door, als bekende Indiaan op te treden.

John Big Tree stierf in 1967, meer dan 90 jaar oud, in het Onondaga Indianenreservaat, in de staat New York. Nooit geweten dat daar een Indianenreservaat was ! Maar het is er echt.

De Onondaga horen bij de 'Five Nations Confederation', of 'Haudenosaunee' , een samenwerkingsverband van indianenstammen, waarvan ook de Seneca, Cayuga, Oneida en Mohawk deel uit maken. Volgens hun eigen website is het een van de vroegste vormen van democratie.

Wanneer de Five Nations (later uitgebreid tot zes) zijn ontstaan is niet precies bekend. Volgens de overlevering meer dan 1000 jaar geleden. In die tijd was er veel strijd tussen de verschillende stammen en daarom zond de Schepper ('de Grote Geest' in oude Indianenverhalen) een vredestichter.

Een van de eersten die deze Peacemaker voor zich wist te winnen was Hiawatha. Die kennen de ouderen onder ons als stripfiguurtje uit de Donald Duck. In werkelijkheid was hij een legendarische Indianenhoofdman en de leider van de Five Nations.

De Onondaga sloten, in de 17e eeuw, een verdrag met de Nederlanders, die op de plaats van het huidige New York een kolonie stichtten. Na de Amerikaanse burgeroorlog kwamen de indianen er bekaaid vanaf en een groot aantal van hen week uit naar Canada. Een van de bekendere afstammelingen van deze groep is Robbie Robertson, gitarist van The Band. Maar dat is weer een heel ander verhaal.

De Onondaga in de staat New York zijn ondertussen vooral druk met milieuproblemen, zoals het zwaar vervuilde Onondaga Lake. En aansluitend bij de Nederlandse actualiteit: al in 2009 spraken ze zich uit tegen het winnen van schaliegas door middel van 'Fracking'.


Zie ook Wikipedia en de website van de Onondaga Nation



De Strip: De strip van deze week is weer gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 , deel 2 - deel 3 en deel 4 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het voorafgaande verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave.

Ga voor eerdere hoofdstukken naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men