Start van het seizoen voor vogels en sporters

Vandaag worden de vogelwebcams van Beleef de Lente weer aangezet. Volgens een jarenlange traditie heb ik het er elk jaar wel even over en soms zelfs meer dan eens. Tenminste dat dacht ik, maar als ik terugkijk op ons weblog dan zie ik dat ik het evenement in 2018 helemaal overgeslagen heb.

Nou hebben ze mijn aanbevelingen ook niet echt nodig, want de afgelopen jaren werden de vogels gevolgd door miljoenen liefhebbers, uit binnen- en buitenland. Maar goed, ik heb het er bijna elk jaar over, dus heb ik gisteren vast een blik geworpen op de website.

Het ziet er weer veelbelovend uit. Er is plaats ingeruimd voor 14 vogelsoorten, waarvan er 10 al bekend zijn. De bosuilen zitten zelfs al te broeden, schrijven ze, maar dat was in vorige jaren ook het geval, die beginnen altijd vroeg. Verder zijn er camera's voor de steenuil, merel, gekraagde roodstaart, kerkuil, zeearend, ooievaar, slechtvalk en koolmees. En er is een vijvercamera, die is, als ik het goed heb, gericht op de tuin van Vogelbescherming in Zeist.

De overige 4 plekken worden in de komende weken ingevuld en men belooft 'spectaculaire' vogelsoorten. Die beloftes zijn niet spijkerhard, want het blijven wilde vogels, natuurlijk. Of het voor het oog van de camera ook echt tot broeden komt moeten we maar afwachten. Maar dat is ook een deel van spanning.

De trouwe volgers hebben in voorgaande jaren al heel wat drama en spektakel meegemaakt. Gevechten om nesten en nestkasten, kuikens die uit het nest vielen, broedende paren die halverwege van partner wisselden. Of, wat eigenlijk altijd wel voorkwam, camera's die maandenlang lege nestkastjes lieten zien.

Het zal de vogelliefhebber, vooral als die zelf een of meerdere nestkastjes heeft opgehangen, bekend voorkomen. Op ons eigen balkonnetje tonen de pimpelmezen alweer interesse in de aangeboden nestgelegenheid, maar ik reken me nog niet rijk. Het is de afgelopen jaren vaak genoeg niet doorgegaan.

Wat me ook opviel, toen ik terugkeek naar mijn oude blogs, is dat de start van het webcamseizoen meestal samenvalt met de eerste voorjaarsklassiekers in het wielrennen. Vorig jaar werden er veel wedstrijden afgelast, maar gisteren is de Omloop Het Nieuwsblad verreden, de eerste Vlaamse klassieker. Vanmiddag kunnen we kijken naar Kuurne-Brussel-Kuurne.

Voor wie daar geen zin in heeft is er ook nog snooker. De toernooien zijn daar alweer een poosje bezig. Zonder publiek, maar met kunstmatig applaus, wat het gevoel van live-sport wel vergroot, maar toch een beetje mal blijft. De spelers verblijven het hele toernooi, afgezonderd van de buitenwereld, in een complex waar zowel het hotel als de speelzalen zijn.

Ze worden van tevoren getest op coronabesmetting en zo af en toe heeft er een af moeten zeggen vanwege een positieve uitslag. Dat overkwam een enkele wielrenner ook, het afgelopen jaar. Weer eens wat anders dan positieve dopinggevallen.

Maar goed: vanmiddag en vanavond is de finale van het Players Championship Snooker. Het belooft interessant te worden, want hoewel de nummer 1 van de wereldranglijst, Judd Trump (geen familie van Donald), vroeg uitgeschakeld werd, is wereldkampioen Ronnie O'Sullivan prima in vorm en geplaatst voor de eindstrijd.

Kan heel goed: 1 oog op de broedende bosuil en het andere voor het groene laken. 

 

De Strip is gemaakt door de Stripman zelf. Klik hier voor deel 1 van dit verhaal.

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van het vorige verhaal.

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

Een automatisch gegenereerd bericht

Afgelopen dinsdagnacht ging ik even naar het toilet en het viel me op dat het toen wel erg donker was in huis. Op de terugweg naar bed zag ik dat de straatlantaarns, die normaal gesproken hun licht niet alleen op straat, maar ook bij ons naar binnen werpen, allemaal uit waren.

Ik dacht er verder niet over na en probeerde weer te gaan slapen. Die avond zagen we dat de straatverlichting uit bleef. Geen kortdurende storing dus. Ik ging naar de website van de gemeente om het probleem te melden.

De pagina 'Kapotte Straatverlichting' verwees me door naar een externe website. Bij storing24.nl kon ik doorgeven welke lantaarnpaal er stuk was. De mogelijkheid om de hele straat te melden was er niet, dus klikte ik de eerste paal van de straat aan en schreef er als opmerking bij dat de rest van de lantaarns ook niet werkten.

Van mijn melding kreeg ik een keurige bevestiging in de mail. Ik werd bedankt en er werd me verzekerd dat mijn melding met zorg behandeld zou worden. Het bericht eindigde met: 'Dit is een automatisch gegenereerd bericht. Een reactie op dit bericht zal niet worden gelezen of beantwoord.'

Okee, ik had mijn plicht gedaan, nu kon ik niet anders dan erop vertrouwen dat de lantaarnpalen snel weer aan zouden gaan. De volgende avond hielden we ze dus nauwlettend in de gaten.

'Volgens mij doen ze het niet,' zei mijn vrouw om een uur of 6. Ik wilde ze nog even de kans geven, maar moest het na een uurtje toegeven. Nog steeds geen verbetering.

Ik was die ochtend in het pikkedonker door de straat gereden, op weg naar de supermarkt en ik moet zeggen, een tikje onaangenaam voelde dat wel aan. Vanuit de huizen scheen hier en daar wel wat licht naar buiten en mijn scootmobiel heeft een koplamp, maar toch, een veilig gevoel gaf het niet.

Dus ging ik opnieuw naar storing24.nl. De lantaarnpaal die ik daar de eerste keer aangeklikt had was nu rood gekleurd. Ook twee andere palen, aan het andere eind van de straat, waren rood. Er waren dus meer buurtgenoten die de storing gemeld hadden.

Het zou mooi zijn als er nu ook iets aan gedaan zou worden. Ik klikte dus nog maar een paal aan en herhaalde mijn melding, nu met de toevoeging dat de straat al twee nachten donker was.

Ten overvloede ging ik terug naar de website van de gemeente waar ik een algemene 'Melding Openbare Ruimte' deed. Misschien konden zij er een beetje achteraan zitten ?

Van storing24.nl kreeg ik weer een bevestiging, maar nu met een licht afkeurende toon: 'Via deze weg willen wij u berichten dat wij uw melding niet in behandeling hebben genomen aangezien deze via een andere wijze bij ons reeds bekend was.'

En weer: 'Een reactie op dit bericht zal niet worden gelezen of beantwoord.'

Het is wel prettig communiceren, zo.

Van de gemeente kreeg ik ook een automatisch antwoord: 'Wij streven er naar uw melding binnen twee weken af te handelen. Heeft uw melding te maken met een gevaarlijke situatie? Dan wordt uw melding met voorrang behandeld.'

Tsja, was de situatie gevaarlijk ? Door de avondklok waren er, voor een deel van de nacht, maar weinig mensen die door onze straat reden of liepen. Maar om er helemaal geen last van te hebben zou de avondklok uitgebreid moeten worden. Niet van 9 uur 's avonds tot 5 uur 's ochtends, maar eerder andersom: van 5 uur in de avond tot 9 uur 's morgens. Dat zou ongetwijfeld tot protesten leiden.

Afwachten dan maar weer. En deze keer werd ons geduld beloond, op donderdagavond sprongen de straatlantaarns weer aan. Uiteindelijk werkt het dus wel, zo'n melding op een website. Al hebben we wel drie nachten zonder straatverlichting gezeten.

Er schoot me te binnen dat ik een paar jaar geleden al eens eerder een kapotte lantaarnpaal had gemeld. Toen was de website nog een stuk gebruiksonvriendelijker. Toen ik die keer de bevestiging van mijn melding kreeg bleek dat ik, per ongeluk, ergens een regeltje te laag had geklikt. Ik had een lantaarnpaal in Spijkenisse aangemeld, in plaats van in Soest.

Maar ja, automatisch gegenereerd bericht, hè. Een correctie sturen had geen zin. Mijn reactie op het bericht zou immers niet worden gelezen of beantwoord...

De Strip is gemaakt door de Stripman zelf. 

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van het vorige verhaal.

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

Siberische kou

Okee, ik geef toe, het was best wel koud in de afgelopen week. Zaterdagochtend was het zelfs 9 graden onder nul, in het voederhuisje op ons vogelbalkon. In de onverwarmde kamers van ons huis was het toen toch nog 10 graden boven nul. Dankzij de dubbele beglazing stonden er geen ijsbloemen op de ruiten.

Even ter vergelijking, in Siberië was het zaterdag min 39. De term Siberische kou is dus wel een beetje overdreven, als het over ons weer gaat. Maar goed, het was dus best wel koud.

Maandag was de sneeuw nog aan het vallen en ik maakte me wat zorgen of ik, met mijn scootmobiel, bij de supermarkt zou kunnen komen. Het is, normaal gesproken, een ritje van nog geen 10 minuten. Maar met een flinke laag sneeuw op de weg, waar door het autoverkeer sporen in waren getrokken, leek het me niet makkelijk.

Dat viel uiteindelijk reuze mee. Met drie truien onder mijn jas en een capuchon over mijn pet was de kou best uit te houden. De scootmobiel bleek een stabiel voertuig, dat hier en daar wel wat gleed over de ribbels van de autosporen, maar geen moment onbestuurbaar werd.

Op de terugweg, met een boodschappentas in het mandje aan het stuur en een andere tussen mijn voeten, viel me op dat de accu nog maar halfvol was. Onder warmere omstandigheden geeft de meter na zo'n ritje geen krimp en is bij thuiskomst de accu nog net zo opgeladen als bij vertrek. Maar, net als bij een auto, blijkt de energievoorraad in de vrieskou een stuk sneller te slinken.

Scootmobielfabrikanten bevelen aan de voertuigjes vorstvrij te stallen, omdat bij lagere temperaturen de accu ook niet goed oplaadt. Nog een puntje van zorg, want onze berging heeft geen verwarming. Nou was het plan om pas vrijdag weer boodschappen te gaan doen, dus op donderdag ging ik even kijken hoe het ermee stond.

Voor driekwart vol, maar ik zag ook dat het raampje van de berging nog openstond. Dat deed ik dicht en ik strooide een bus keukenzout over de stoep voor de voordeur. Dat was het gladste plekje wat ik maandag tegengekomen was. En het zout bleek houdbaar tot 2019, dus daar was niets aan verloren.

Vrijdagochtend was de accu helemaal vol. Ik vergat bij vertrek mijn mondkapje voor te doen en dat was wel een stuk kouder. Dus even stoppen onderweg, mondkapje op en verder geen enkel probleem.

Ik reed deze keer langs de hoofdweg, waar het fietspad geveegd was. Wel hier en daar wat ijs en bevroren sneeuwranden, maar dat gaf verder niets. Bij de supermarkt lag mijn volkorenbroodje al klaar. Op de terugweg viel er wat lichte sneeuw.

Waarschijnlijk is het maandagochtend nog wel koud, maar daarna verwacht men dooi. Dan is het weer voorbij met de Siberische winter. Mag ook wel want de pimpelmezen op het balkon zijn al druk in de weer met het nestkastje. Die hebben de lente in de bol...

De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het voorafgaande verhaal.

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

Zandzakken voor de deur, de winter komt eraan

Okee, er ligt een laagje sneeuw en de oostenwind raast rond het huis. Maar de vijver in het park is nog niet dichtgevroren.

Volgens de weervoorspellers krijgen we de hele komende week sneeuw en ijs. Code rood is al afgekondigd vanaf zaterdagnacht, want het wordt glad op straat. Bij de nuchtere Hollanders breekt er dan direct paniek uit, of op zijn minst grote opwinding. De ene helft slaat aan het hamsteren, terwijl de andere helft nieuwe schaatsen koopt.

Het zal jullie niet verbazen dat ik geen van tweeën doe. Als iets oudere, met breekbare botten, weet ik dat een weekje koud weer niets voorstelt. Het is leuk om te zien, zo'n wit laagje op bomen en huizen, maar sneeuwballen gooien of ijspret ligt niet binnen mijn mogelijkheden.

Persoonlijk heb ik de elfstedenwinter van 1963 nog meegemaakt, al heb ik er geen bewuste herinneringen aan. Maar dat was wel andere koek. En geloof het of niet, er wordt nu alweer gesproken over een mogelijke Elfstedentocht. Zijn we wel lekker ? Er ligt nog geen millimeter ijs !

Ik heb nog wel herinneringen aan de tochten van 1985, '86 en '97 en echt, toen hadden we meer dan een paar dagen vorst achter de rug. Toen, kinderen, vroor het geen dagen, geen weken, maar maanden ! Toen was het echt koud. Geloof Opa nu maar.

Een klein beetje ongerust zou ik me kunnen maken over de berijdbaarheid van de weg naar de supermarkt. Er staat voor de zekerheid een bezem klaar in de berging, zodat ik de stoep schoon kan vegen. Voor de rest zal ik het wel zien.

Ik verwacht dat de scootmobiel niet veel problemen zal hebben met een paar centimeter sneeuw. Omvallen kan haast niet en ik kan van onze voordeur zo doorrijden tot in de supermarkt. Aan warme kleding heb ik geen gebrek, dus wat kan me gebeuren ?

Als we het een beetje slim aanpakken hoef ik er maar een paar keer uit voor de hoogstnodige levensmiddelen. En als de voorspellingen kloppen is de winter na het volgende weekeinde alweer voorbij. Dus tijd om er echt aan te wennen krijgen we ook niet.

Blijft half Nederland zitten met verse winterbanden en nieuwe schaatsen. Tot er volgend jaar misschien weer een paar dagen sneeuw en ijs ligt. Doe voorzichtig allemaal en tot volgende week, als het voorjaar begint.

De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het voorafgaande verhaal.

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men