zondag 29 november 2015

Mack McCormick en dat ene boek, dat er nooit kwam


Het afgelopen jaar heb ik het muzieknieuws met nog wat meer interesse gevolgd dan voorheen. De dood van Mack McCormick was daarom, voor mij, een opmerkelijk nieuwsfeit. Maar ik kan me voorstellen dat het de meesten van jullie niet veel zegt.

McCormick was geen bekende artiest, maar een muziekhistoricus. Hij zou voor mij vermoedelijk ook niet zo bekend zijn geweest als ik niet net Peter Guralnicks boekje over blueslegende Robert Johnson gelezen had.

Over Johnson is maar heel weinig bekend. Hij zette maar een 30-tal liedjes op de plaat en overleed jong. Hij heeft nooit een interview gegeven en er zijn maar twee foto's van hem bekend. Op zich niet eens zo bijzonder voor een rondtrekkende zanger-gitarist, in de jaren '30, in het zuiden van de VS.

Maar de eerste verzameling van zijn muziek die, begin jaren '60, op lp verscheen bevatte, volgens de toonaangevende website Allmusic.com, alleen maar klassiekers. De plaat was de belangrijkste aanzet voor de Britse bluesrevival, gitaristen als Keith Richards, Eric Clapton en Jimmy Page hebben die lp grijs gedraaid.

Peter Guralnick schreef zijn 'Searching For Robert Johnson' met behulp van Mack McCormick. Die was jarenlang aan het zoeken geweest naar informatie over de bluesheld. Hij had tientallen interviews afgenomen, met vrienden, tijdgenoten, familieleden. Hij heeft zelfs de vermoedelijke moordenaar van Johnson gesproken, die hem vergiftigde uit jaloezie, omdat de zanger een affaire met zijn vrouw zou hebben gehad.

Het uiteindelijke doel was om een grote, definitieve studie te publiceren, met als titel 'Biography of a Phantom'. Jammer genoeg is dat boek er nooit gekomen. De foto's die van Johnson bekend zijn danken we wel aan McCormick, die ook een foto van de moeder van de blueszanger terugvond en andere familiekiekjes.

Het was niet het enige grote project waaraan McCormick begon en dat hij niet wist te voltooien. Samen met blueskenner Paul Oliver zette hij een grote studie op, die de geschiedenis van de Texas-blues moest vastleggen. Maar de twee onderzoekers kregen ruzie en een publicatie kwam er niet.

Later bleek dat McCormick een bipolaire stoornis had. Hij beet zich enorm vast in zijn onderwerpen, maar kon ze na verloop van tijd zomaar weer laten vallen. Wat niet wil zeggen dat hij helemaal niets tot stand bracht. Hij schreef een enorme reeks artikelen voor muziekbladen, verzamelde zeldzame opnamen die dankzij hem heruitgebracht konden worden.

Hij werkte samen met de beroemde liedjesverzamelaar Alan Lomax en hielp mee met de organisatie van de legendarische folkfestivals in Newport. Hij haalde vergeten zangers weer op het podium en naar de opnamestudio. En dankzij hem kon Peter Guralnick zijn boekje schrijven. Een dun boekje, helaas, want dat ene, grote, dikke, daar kwam het niet van...

Zie ook de artikelen over Mccormick in de Texas Monthly en de New York Times.


De Strip: De strip van deze week is gemaakt door Jan de Stripman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11  en deel 12 van het vorige verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men


zondag 22 november 2015

Abigail en Barney


Abigail viel wel mee, maar van Barney hebben we toch wel wat gemerkt, hier in het midden van het land. Jullie vragen je misschien af waar hij het nu weer over heeft ? Nou, Abigail en Barney waren de najaarsstormen die, in de afgelopen anderhalve week, over ons land trokken.

De eerste passeerde ons land op vrijdag de 13e en dat inspireerde sommigen op internet om haar aan te kondigen als een 'Killer Storm'. De verleiding is groot om een vergelijking te trekken met de storm die door de media trok, na de aanslagen in Parijs, maar dat ga ik nu niet doen.

Ik wil eerst eens weten hoe dat zit met die stormdepressies die nu ineens namen krijgen. Aanvankelijk dacht ik dat het restanten waren van orkanen die over de Atlantisch oceaan naar ons toe kwamen. Daar hebben we er in het verleden wel meer van meegemaakt.

Maar dat blijkt niet het geval. De eerste twee Noord-Atlantische orkanen heetten dit jaar Ana en Bill. Het blijkt dat Ana een bijzonder geval was omdat zij, al in mei van dit jaar, de kust van de Verenigde Staten bereikte. Dat was de vroegste storm ooit waargenomen. Ze veroorzaakte overstromingen en wat schade aan bomen en huizen, maar gelukkig geen menselijke slachtoffers. In feite kwam haar regen als geroepen, schrijft Wikipedia, omdat het daarvoor lange tijd zeer droog weer was geweest.

In navolging van de Amerikaanse collega's hebben de Britse en Ierse meteorologische diensten besloten om winterse stormdepressies, met ingang van dit jaar, namen te geven. De restanten van orkanen houden hun orkaannaam, maar als er boven de oceaan een depressie ontstaat die direct onze kant op komt – en als hij zwaar genoeg wordt ingeschat – dan krijgt die nu dus ook een naam.

Abigail trof met name de eilanden voor de kust van Schotland zwaar. Er stond op een zeker moment windkracht 11, windstoten tot 135 km/u en hoge golven. Ruim 20.000 mensen zaten tijdelijk zonder stroom.

Barney arriveerde maar een paar dagen later, ook met windkracht 11. In Duitsland werd die storm 'Heini' genoemd en veroorzaakte hij problemen in tentenkampen voor vluchtelingen, in Bremen, Dresden en Berlijn.

Waarom de Duitsers nu weer een eigen namensysteem hanteren zoek ik misschien ook nog wel eens uit. Vandaag is er in ieder geval geen storm, maar er kan wel een buitje vallen...

Zie Wikipedia: 




De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 en deel 11 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

zondag 15 november 2015

Niet over terrorisme maar over de boeken van Peter Guralnick


Op de middag voor de aanslagen in Parijs kreeg ik het nieuwste boek van Peter Guralnick thuisbezorgd. Het één heeft niets met het ander te maken, natuurlijk. Guralnick schrijft mooie, doorwrochte boeken over de geschiedenis van de Amerikaanse populaire muziek en die aanslagen, tjsa...

Die aanslagen zijn er op gericht om zoveel mogelijk opschudding, angst en paniek te zaaien. Dat één ervan een optreden van een Amerikaanse rockband betrof lijkt me toeval. Het beste antwoord op terrorisme is laten zien dat het je niet raakt. Dus gewoon doorgaan met het normale leven.

Ik ga dus niets verder zeggen over die terroristische acties, maar wel iets vertellen over de boeken van Peter Guralnick. Ik heb er inmiddels vijf, waarvan ik er nog twee moet lezen.

De eerste drie gaan over de blues, de county & western en de soulmuziek. Guralnick begon er aan, eind jaren '60, uit liefde en bewondering voor de muziek en de muzikanten. Het eerste boek verscheen in 1971 en bevatte portretten en interviews van en met grootheden als Muddy Waters, Skip james en Jerry Lee Lewis.

Gaandeweg verbrede hij zijn blik en in het derde deel, 'Sweet Soul Music', dat in 1986 verscheen, nam hij ook de muziekindustrie onder de loupe. Het zijn prachtige boeken, waarvoor hij terecht geprezen werd.

Guralnick is geen veelschrijver, maar heeft intussen een respectabel oeuvre opgebouwd. Hij publiceerde bijvoorbeeld een tweedelige biografie van Elvis Presley, bij elkaar 1300 pagina's, die algemeen als definitief wordt beschouwd. Die heb ik niet gelezen, maar ik heb wel zijn boekje over blueslegende Robert Johnson gekocht. Over Johnson is maar zeer weinig bekend, dus telt het slechts 85 pagina's.

Zijn nieuwste boek, over rock & roll-pionier Sam Philips is heel wat omvangrijker. Ik had een pocket van misschien 300 pagina's verwacht, maar het bleek een gebonden boek van ruim twee keer die dikte. De ondertitel is ook niet gering: 'How one man discovered Howlin' Wolf, Ike Turner, Jerry Lee Lewis, Johnny Cash and Elvis Presley, and how his tiny label, Sun Records of Memphis, revolutionized the world'.

'The man who invented Rock & Roll', dus. Het lijkt een samenvatting van Guralnicks eerdere boeken, in de loopbaan van één persoon. Volgens Wikipedia wordt de schrijfstijl van Guralnick gekenmerkt door een heldere verteltrant, eerder onderkoeld dan sensationeel en toont hij in zijn beste passages een combinatie van empathie en objectieve afstand.

Hij is een fan en een muziekliefhebber maar laat zich daardoor in zijn boeken niet teveel meeslepen. En hij was één van de eersten die roots- en rockmuzikanten, blues, country en soulmuziek zag als serieuze onderwerpen om over te bestuderen en te beschrijven.

Zelf zegt hij dat hij nooit in opdracht heeft geschreven, al zijn research en interviews zelf doet en zich graag helemaal onderdompelt in de muziek. Hij zegt vooral respect te willen betuigen aan zijn onderwerp en iets blijvends na te willen laten dat vertelt over de mens achter de muziek.


Het is tekenend voor de waardering die hij geniet dat Allmusic.com, een website met info over muzikanten, ook een artikel heeft over Peter Guralnick, terwijl die zelf nooit een noot op de plaat heeft gezet. 


De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 en deel 10 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

zondag 8 november 2015

Een boeggolf van herfstbladeren


Een paar dagen terug reed ik met mijn scootmobiel door het park. Op de paden lag een dikke deken van afgevallen bladeren. Het leek alsof ik in een scheepje over de bladerenzee voer. Mijn wielen verdwenen onder water, ik veroorzaakte een boeggolf.

Toen ik even stopte en achterom keek zag ik dat ik het pad over de breedte van mijn voertuigje schoongeveegd had. Maar toen ik weer verder wilde rijden merkte ik dat mijn wielen geen grip meer hadden. Ik moest eerst een stukje achteruit en om de berg bladeren heen sturen, die ik voor me opgeworpen had.

Het was heel rustig weer, de afgelopen weken, weinig wind zodat het herfstblad lang aan de bomen bleef hangen. Mooi, als je sfeervolle foto's wil maken. Maar nu het eenmaal begint te vallen gaat het ook hard. In twee, drie dagen zijn de grote eiken en beuken in het park voor driekwart kaal.

Of dat nou vroeg of laat in het jaar is zou ik niet durven zeggen. Als ik naar mijn waarnemingen voor Natuurkalender.nl kijk dan zijn de bomen wel eens eerder, maar ook wel eens later kaal geweest. Het is wel uitzonderlijk zacht weer op het moment. Maar ja, een paar weken terug was het nog hartstikke koud.

Klimaatverandering ? Je denkt er toch weer aan en dat komt goed uit. Er is een grote klimaattop in Parijs over een paar weken. De verwachtingen zijn hoog gespannen, maar laten we eerst maar eens afwachten. Het rommelt wel in klimaatland, maar of dat ook echt ferme standpunten op gaat leveren ?

Dat er bij overheden iets aan het veranderen is bleek uit het nieuws van gisteren. In de VS is oliemaatschappij ExxonMobil voor rechter gedaagd omdat kennis over de opwarming van de Aarde lange tijd achter gehouden is. Tegelijkertijd sponsorde ExxonMobil groeperingen die klimaatverandering ontkenden.

Het Financieel Dagblad schrijft: 'De zaak gaat terug tot in de jaren zeventig. Onderzoekers van Exxon zouden toen hebben ontdekt dat door mensen veroorzaakte uitstoot van schadelijke gassen het klimaat schaadt. Maar naar buiten toe hield het bedrijf een ander verhaal vol. Pas in 2006 begon Exxon mee te gaan met het idee dat de aarde opwarmt door grote uitstoot van CO2 (broeikaseffect).'

De staat New York heeft het bedrijf gedagvaard. Het FD: 'Milieuorganisaties juichen het onderzoek toe. Partijen als Greenpeace beweren al langer dat oliebedrijven hun beleggers misleiden. Zo zou een groot deel van de olievoorraden niet meer verkoopbaar zijn, omdat het klimaat te veel opwarmt als deze voorraden daadwerkelijk worden verbrand.'

Leuk dat er nu eens zo'n grote vervuiler aangepakt wordt, nu maar zien of politici met maatregelen durven komen. Tot nu toe was voor hen de economie altijd een stuk belangrijker dan de ondergang van de Aarde.

Als je zelf mee zou willen doen met acties of demonstraties rondom de klimaattop, er is op 29 november een Klimaat Parade in Amsterdam.





De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 en deel 9 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

zondag 1 november 2015

Wij Nederlanders zijn een warm en gastvrij volk


Je zou het misschien niet zeggen als je de nieuwsberichten leest de laatste tijd. Als het over de komst van vluchtelingen gaat lijkt het alsof we helemaal niet gastvrij zijn. Voorlichtings-avonden worden gebruikt om gastvrije geluiden te overschreeuwen. Spandoeken, vuurwerkbommen, bedreigingen, er worden zelfs auto's in brand gestoken om voorstanders te intimideren en te terroriseren.

Dan lijken wij Nederlanders meer op dorpelingen die vreemdelingen met argwaan tegemoet treden. Want ze pikken onze huizen en banen is, onze dochters kunnen niet meer veilig over straat en het zijn allemaal terroristen.

Maar toch is dat een vals beeld. Ik denk aan de fietsvakanties die ik vroeger deed. Ik zag er nogal alternatief uit, lang haar, gescheurde boek, paarse trui. Dan kwam het wel eens voor dat ik ergens een dorpskroeg binnen stapte en dat de vaste klanten een beetje stuurs reageerden. Er werden wel eens opmerkingen gemaakt, het barpersoneel reageerde wat kortaf.

Als eenling vormde ik geen bedreiging, natuurlijk, maar wat als ik met een groep andere vreemde vogels binnen was gekomen en als één van ons iets lolligs had gezegd tegen een plaatselijke schone ?

Aan de andere kant is het ook herhaaldelijk voorgekomen dat ik – en mijn vrouw, of vrienden – onmiddellijk opgenomen werden in de kring. We kregen drankjes aangeboden er werden liederen gezongen, er werd gedanst. We moesten de volgende dag terugkomen, ,we werden op het ontbijt, of de lunch uitgenodigd door wildvreemden.

Eén keer ben ik met mijn vrouw, in alle vroegte, van een camping gevlucht omdat het ons teveel werd, al die onverwachte gastvrijheid. Na een dolle avond in de kantine konden we het even niet meer aan. We waren met vakantie omdat we rust aan ons hoofd wilden.

Okee, dat is dus allemaal een beetje extreem. Maar zo zijn wij Nederlanders, extremistisch. Je hoort er direct helemaal bij, of je wordt met pek en veren het dorp uitgejaagd.

En om nog wat tegenwicht te bieden aan de negatieve reacties op de komst van vluchtelingen: Ik hoorde dat er bij sommige opvangcentra een overschot aan vrijwilligers is. Er zijn wachtlijsten, zoveel hulp wordt er spontaan aangeboden.

En bij dat grote opvangkamp, in Nijmegen, worden allerlei leuke acties georganiseerd om vluchteling en dorpeling met elkaar in contact te brengen. Zo gaan Nijmeegse koks, samen met vluchtelingen uit het kamp, in een kerk in de stad, een exotische maaltijd bereiden.

Er zijn in korte tijd 800 boeken opgehaald, in het Arabisch, Engels en prentenboeken voor de kinderen. De kledingbank is overvol. Een Nijmeegse DJ nam zijn draaitafel mee naar het kamp en zette de jeugd aan het dansen. Enzovoort, enzovoort...

Want zo zijn wij, Nederlanders...


Al deze acties – en meer – zijn terug te vinden op de Facebook-pagina Welcome To Nijmegen



De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 en deel 8 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men