dinsdag 29 november 2011

Die top 2000, kun je daar wetenschappelijk iets mee ?



Van deskundigen als Douwe Draaisma weten we dat de meeste mensen een eeuwige liefde koesteren, voor de muziek die populair was in de eerste decennia van hun leven. Zo pak hem beet tussen je 12e en je 25e, dat was jouw tijd.

De top 2000 zou dus de muziek moeten bevatten die de luisteraars leuk vonden toen ze pubers en jongvolwassenen waren. In 2005 zette me dat aan tot een speurtocht:

In plaats van gewoon, ontspannen, naar de liedjes in de top 2000 te luisteren, moet ik me er weer zo nodig vragen bij stellen. Zou je aan de liedjes kunnen zien hoe oud de samenstellers zijn ? Dat ga ik uitzoeken. Ik neem hits uit verschillende jaren en ga kijken of ik die in de top 2000 terug kan vinden. Maar welke nummers kies ik dan ?

Van een vriend kreeg ik een poosje terug het 'Top 40 dossier' op cd-rom, een overzicht van alle liedjes die tussen 1965 en 1996 in de hitparade stonden. Na enig zoeken in dozen en handige opbergmappen, vind ik hem en na het installeren zie ik dat het mogelijk is om alle nummer 1 noteringen op een rijtje te zetten.

Da's mooi, dan neem ik 1965, 1975, 1985 en 1995. Het zou leuk zijn om ook 1955 erbij te hebben. Toen bestond de top 40 nog niet, maar wel de Amerikaanse Billboard hot 100 ! Die moet terug te vinden zijn op internet. Helaas gaat de officiële Billboard website niet zover terug. Uiteindelijk vind ik de nummer 1 noteringen van 1955 via de digitale encyclopedie answers.com .

Prachtig, ik heb alles op een rijtje. Maar het ene jaar heeft meer nummer 1 hits gehad dan het andere. Dan neem ik gewoon de 10 liedjes die het langst op 1 hebben gestaan. Op naar de website van de top 2000 en zoeken maar. Een uurtje verder heb ik de gezochte gegevens, maar wordt ik er ook wijzer van ?

Je zou verwachten dat er een mooie stijging in het aantal teruggevonden liedjes zit. Met een top in 1975. Ervan uitgaande dat de Radio 2 luisteraar een middelbare, sentimentele, knakker is, zoals ik, die toen dus een jaar of 15 was. Veel 65-plussers zullen er niet gestemd hebben en de jonge gastjes luisteren niet naar zo'n ouwe lullen zender. Dus na 1975 verwacht ik weer een geleidelijke daling.

Wat betreft 1955 klopt het: maar 1 tophit terug gevonden, Bill Haley & the Comets op plaats 891. Een namaak Rock & Roll-lied, gezongen door een ouwe Hillbilly die ook eens hip wou doen, maar voor een hoop mensen klaarblijkelijk toch een klassieker. Uit 1965, '75 en '85 vind ik telkens 7 tot 8 nummers terug.

Uit 1995 staan nog maar 4 nummers 1 in de top 2000 genoteerd. Dat lijkt te kloppen met mijn theorie. Maar ja, echt verwonderlijk is het niet met liedjes van Irene Moors en de Smurfen, of Linda, Roos en Jessica op nummer 1. En dat het Duo Holleboer met 'Het busje komt zo' niet in de top 2000 terecht is gekomen verbaast me ook al niet.

Wat zeggen mijn onderzoekresultaten eigenlijk ? Als 1995 een slecht hitjaar was, dan was misschien 1955 dat ook wel. En kun je de Amerikaanse hitlijst wel met de Nederlandse vergelijken ? Er staan misschien nummers in die in Nederland niet verschenen zijn. Na een nachtje slapen besluit ik nog wat verder te zoeken. Misschien wordt het duidelijker als ik meer jaren naast elkaar zet ?

Ik kan de top 2000 ook downloaden, dan kan ik het allemaal veel gemakkelijker overzien. Maar als ik dat gedaan heb blijkt dat het bestand zich niet wil openen op mijn pc. Er ontbreekt een programmaatje. Voor ik het weet ben ik een uur verder. Zoeken op internet, mislukte downloadpogingen, controleren van mijn firewall-instellingen.

Ik lijk wel gek ! Er is vast al eerder iemand geweest die dit haarfijn uitgezocht heeft. Kan iemand me dat even melden ? Liefst met het internetadres erbij, waar ik alles na kan kijken…

Echte wetenschappers, waaronder Douwe Draaisma, hebben zich ook over de top 2000 gebogen. Op 1 december 2011 wordt er een boek gepresenteerd met hun bevindingen: ‘De muziek zegt alles. De Top 2000 onder professoren’ Meer hierover op de website van radio 2 

Delen van dit verhaal zijn in 2005 gepubliceerd op het Volkskrantblog.

maandag 28 november 2011

Die top 2000, is dat nou serieus, of niet ?



Bijna elk jaar besteed ik wel een blog aan de top 2000 aller tijden. De ene keer maak ik me kwaad over dat pretentieuze 'aller tijden', de andere keer over de smaak, of het gebrek daaraan, van het stemmende publiek. Het is kortom een bron van ergernis.

Maar toch kan ik het niet laten om naar de tv-uitzendingen te kijken en, in de laatste week van het jaar, af en toe de radio aan te zetten. Want al is het in steeds mindere mate, ook mijn jeugdsentiment komt dan weer voorbij.

Daarom deze week een selectie uit wat ik eerder naar aanleiding van de lijst der lijsten schreef en nog wat nieuwe gedachten.

Dit jaar zijn er ruim 3 miljoen stemmen uitgebracht en natuurlijk staat Queen weer op een met het melodramatische Bohemian Rapsody. Maar dat geeft niet want tegen middernacht heb je wel wat beters te doen dan naar de radio luisteren. In 2006 waren er 1,4 miljoen stemmen uitgebracht en schreef ik:

Het is een troost dat minstens 14 miljoen mensen niet aan die onzin meegedaan hebben. Hoewel ik ook al een tv-spotje voorbij zag komen, van een klassieke zender, die zijn luisteraars opriep om hun favoriete klassieke deuntje door te geven. Voor de week van de klassieke muziek, of iets dergelijks. Net zo onzinnig natuurlijk.

De top 2000 aller tijden. Ha, alsof iemand zou kunnen overzien welke liedjes er, sinds de mens zijn eerste deuntje zong, het beste waren. Hou toch op ! We kennen maar een fractie van alle liedjes. Het is al absoluut onmogelijk is om zelfs maar de liedjes, die op dit moment uitgebracht worden, allemaal te beluisteren.

Laat staan dat er op de wereld iemand is, die enig zicht heeft, op alle liedjes die ooit door de mensheid bedacht zijn. We weten er helemaal niets van ! We zitten met z’n allen door een piepklein gaatje naar een enorme oceaan van muziek te luisteren, pikken er willekeurig iets uit en zeggen dan: dit is de mooiste.

Van de honderden talen, waarin op aarde liedjes gezongen worden, komen er maar een handjevol voor in de top 2000. Van de duizenden jaren dat er al muziek gemaakt wordt, worden alleen de laatste paar decennia bestreken door de ranglijst ‘aller tijden’…

Er is nog zoveel meer, mensen ! Kijk eens naar het mooie tv-programma Vrije Geluiden op zondagmorgen. Ga eens kijken op YouTube en type dan niet alleen je eigen favorieten in, maar kijk eens verder dan je neus lang is. Allemaal muziek die je niet in de top 2000 terug vindt. En toch mooi.

En dan de laatste week van het jaar gezellig meezingen met de liedjes, die de luisteraars onthouden hebben van de afgelopen 30, 40 jaar. Zo zou het eigenlijk moeten heten: de top 2000 van wat wij, hier in Nederland en in de afgelopen 40 jaar, leuke liedjes vonden. Beetje lange naam misschien, maar wel een die de lading beter dekt.

Maar ach, wat geeft het. Als we maar inzien dat, wat er ook op 1 staat in die top 2000, het natuurlijk bij lange na niet het allermooiste liedje aller tijden is...

Een deel van deze tekst heeft, in 2006, op het Volkskrantblog gestaan...

Het laatste nieuws over de top 2000 vind je op de website: top2011.radio2.nl/

zondag 27 november 2011

De Amerikaanse droom is een nachtmerrie, maar er zijn alternatieven



Nieuwsbericht van 8 november: 
49 miljoen Amerikanen leven onder de armoedegrens. Met name ouderen hebben het moeilijk omdat ze vaak hoge ziektekosten hebben en slecht verzekerd zijn. Zij staan voor de keuze om eten te kopen, of naar de dokter te gaan.

Voor deze mensen is de Amerikaanse droom uitgedraaid op een nachtmerrie. Men gaat er in de VS en ook daarbuiten, graag van uit dat de mogelijkheden onbegrensd zijn. Ieder die maar hard genoeg zijn best doet kan van zijn leven een succes maken. Kijk niet naar de problemen, maar naar de kansen.

Mooie praat, maar helaas is de praktijk anders. In het rijkste land ter wereld hebben miljoenen burgers de grootste problemen om de eindjes aan elkaar te knopen. Maar volgens de aanhangers van de Amerikaanse droom is dat hun eigen schuld. Dan hadden ze maar beter hun best moeten doen.

Ondertussen worden de verschillen tussen arm en rijk steeds groter. Zelfs Amerikanen voor wie de droom uitgekomen is vinden dat te ver gaan. Een groep miljonairs, onder aanvoering van Warren Buffet, volgens Wikipedia de op twee na rijkste man ter wereld, heeft gevraagd om meer belasting te mogen betalen. President Obama zag daar wel iets in. Helaas hebben zijn Republikeinse tegenstanders, in het parlement, de plannen geblokkeerd.

Terug naar de 19e eeuw
In Groot-Brittannië is een onderzoek gedaan naar de invloed van topsalarissen op de economie, meldde het BBC-nieuws. Een van de uitkomsten was dat de salarissen van topmanagers, de afgelopen 30 jaar, zijn gestegen met 4000%. Het gemiddelde loon van de overige werknemers is in die periode met 300% omhoog gegaan.

Ondanks de financiële crisis is die stijging in de afgelopen paar jaar gestaag doorgegaan. Het veel gehoorde argument dat de grootverdieners hun geld weer investeren in de samenleving blijkt niet te kloppen. Als de trend zich zo doorzet gaan die hoge salarissen zo zwaar wegen op de economie dat ze zelfs schadelijk zijn voor de groei.

Men voorspelt dat het niet lang meer zal of de verschillen in inkomens, tussen de dikbetaalde top en de onderkant van de samenleving, zijn weer net zo groot als in de 19e eeuw.

Zijn er alternatieven ?
Men roept altijd dat ons kapitalisme en de vrije markt, het beste economische systeem vormen wat we tot nu toe gehad hebben. Maar dat het tot enorme ongelijkheid en economische problemen leidt valt onderhand ook niet meer te ontkennen.

Wat dan ? Communisme ? Dat was in het verleden ook geen groot succes. Maar er zijn ook nieuwe ideeën. Eén ervan wordt uitgedragen door Social Trade Organisation (STRO). Zij leggen op hun website uit dat de nadelen van het huidige systeem vooral te wijten zijn aan de rente die financiële instellingen opleggen. Daardoor moet je, als je geld leent om een onderneming op te zetten, altijd meer terugbetalen en ben je verplicht om te blijven groeien.

Die groeidwang zorgt voor allerlei problemen. Niet in het minst op gebied van duurzaamheid en milieubelasting. STRO heeft in verschillende landen projecten opgezet waarbij waardepapieren uitgegeven worden waarop geen rente geheven wordt. Het 'nieuwe geld' kan alleen lokaal worden besteed. De rijkdom blijft dus in de gemeenschap en goederen worden niet nodeloos over grote afstanden verplaatst.

Ik ben geen econoom en ik heb nooit begrepen waarom banken winst zouden moeten maken. Maar dit soort initiatieven tonen aan dat het ook anders kan. Dat geeft hoop...


Zie ook:






De Strip: Dit deel van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door de Stripman zelf. 


Klik hier voor deel een en deel twee en deel drie van deze episode.

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

Bezoek ook de website van  de Geheimzinnige Hulpman !


Lees ook de vorige hoofdstukken: De Wind - Snuf de Hond - Muzikale Droom - Theo en Francien - Motorfietsen en Sportwagens - De Klaveet - Hot City - Teringhond - Het is niet wat je denkt - Zork - Slapend rijk - Hoe het verder ging met Theo  - In het Theater - Túareg en de Zwarte Toren - Kussengevecht

 

zaterdag 26 november 2011

Duivenvergadering bij zonsopkomst


Sinds de mist opgetrokken is zit ik elke ochtend, met mijn camera, in de aanslag te wachten op een mooie zonsopkomst. De afgelopen dagen waren niet heel bijzonder, maar vanochtend leek het veelbelovend. Toch waren het uiteindelijk de vogels die het meest mijn belangstelling trokken...


Eerst een enkele kokmeeuw...


...en een groepje kauwtjes. Rechtsonder, in een boom die de 'Valse Christusdoorn' genoemd wordt, strijken ondertussen steeds meer houtduiven neer.


Op het laatst lijkt het wel een duivenvergadering. 
Voor de mensen die nu weer beginnen te mopperen op die rottige duiven en zeuren over duivenplagen: Dit zijn geen stadsduiven, maar houtduiven. Bosbewoners dus, die zich niet in de grote stad wagen, of het moest in een stadspark zijn. Ze nestelen meestal niet in, of op, huizen en tenzij je ze lokt, zoals ik met zaadjes een stukjes brood, zullen ze ook je balkon niet gauw onder schijten.

In het najaar troepen ze samen en komen er nog extra duiven vanuit koudere streken naar ons land. Dan kan het voorkomen dat je er ineens een stuk of 20 in een paar Valse Christusdoorns ziet zitten...

Zie ook Wikipedia voor de Houtduif en de Valse Christusdoorn

dinsdag 22 november 2011

Weg met die mist !

 Toen ik vanochtend van huis ging was het nog wel een beetje mistig...

...maar gaandeweg liet de zon zich meer zien.

Op de Lazarusberg leek het echt wat te worden...


...en kijk eens, een half uurtje later ! 
De herfstkleuren van de haagbeuk en de meta-sequoia, in de zon...


Gratis films kijken op de website van IDFA



Even een filmtip tussendoor. De oplettende lezers zal het niet ontgaan zijn dat het International Documentary Film Festival Amsterdam vorige week van start is gegaan. In de media is er behoorlijk ruchtbaarheid aan gegeven. Met name tv-zender Nederland 2 heeft, in de middaguren, plaats ingeruimd voor het festival, met nieuws filmfragmenten en interviews.

Maar niet iedereen is in de gelegenheid om naar de bioscoop te gaan, om daar prachtige en boeiende documentaires te zien. Daarom geef ik graag als aanbeveling dewebsite van het IDFA door. Daarop zijn, onder de noemer IDFA-tv , een hele massa trailers, festivalcommercials, maar ook complete films te zien.

Ik heb er, vanuit de luie stoel, inmiddels twee bekeken: National Park, van regisseur Dragan Nikolic en Story of a beautiful country van Khalo Carlo Matabane.

In National Park neemt de Servische regisseur zijn moeder mee terug naar haar geboortedorp. Dat bestaat alleen nog uit verlaten ruïnes, die deel uit maken van een natuurpark. Naast jeugdherinneringen komen er ook sporen en verhalen naar boven van de gruwelen van de Balkanoorlog.

Story of a beautiful country speelt in Zuid-Afrika. De filmmakers rijden in een busje van het platteland naar Kaapstad. Onderweg interviewen ze mannen en vrouwen van verschillende leeftijden en etnische achtergrond. De vraaggesprekken vinden plaats achterin het busje en af en toe dwaalt de camera over het kale landschap.

De geïnterviewden zien er allemaal gezond en welvarend uit. De meesten zeggen dat ze Zuid-Afrika een prachtig land vinden. Maar uit vrijwel elk gesprek blijkt hoe er geworsteld wordt met verleden en heden. Toch is het geen zwaarmoedige film. Zelfs de blanke boer, die zegt bereid te zijn om met geweld het land van de zwarten terug te pakken, komt uiteindelijk aandoenlijk en bijna sympathiek over.

Mooie films ! En er zijn er nog tientallen meer, die voor de internetgebruiker gratis voor het grijpen zijn...


maandag 21 november 2011

Vliegverkeer gestremd, ook voor de duiven...

Mensen, mensen, wat een mist...

...zelfs de houtduiven doen het voorzichtig aan, met dit weer...

Het berkenboompje op mijn balkon, is nog wel scherp te fotograferen...

Maar verder is het soep...

zondag 20 november 2011

Uit winkelen met scootmobiel en rolstoel



Geen zorgen, beste lezers, ik ga geen klaagverhaal ophangen. Natuurlijk ben ik beperkt in mijn bewegingsvrijheid, maar ik heb wel alle hulpmiddelen, om de mogelijkheden die ik nog heb optimaal te gebruiken.

Van overheidswege heb ik, wel met enige moeite en veel doorzettings-vermogen van mijn kant, een scootmobiel ter beschikking gekregen, voor de korte ritjes in de buurt. En een rolstoel, voor als ik eens, met vrouw en kinderen, wat verder weg wil. Prima !

Met behulp van die voertuigjes kan ik, voor het eerst in jaren, weer eens uit winkelen. Met de scootmobiel naar de supermarkt, bijvoorbeeld. De hoeveelheid boodschappen die je in kunt slaan is beperkt, hoewel je behalve in het mandje aan het stuur, ook nog wel een tas tussen je benen kunt zetten. Dat ik dat niet doe is vooral omdat ik thuis al die spullen de trap op moet zeulen.

Maar verder zijn er eigenlijk nauwelijks nadelen. Het winkelpersoneel is vriendelijk en behulpzaam en de meeste valide winkelklanten zijn best bereid rekening met je te houden.

De enige ergernis die ik zo gauw kan verzinnen, is de gewoonte van sommige mensen, om hun boodschappenkarretje ergens in een gangpad te parkeren en dan elders iets te gaan pakken. Dat is wel erg vervelend voor de scootmobielrijder. De doorgang is geblokkeerd en als je net iets wil hebben, uit het schap waar het onbeheerde karretje voor staat, kun je vaak lang wachten.

Je kunt wat boodschappen betreft aardig terecht in ons dorp, maar soms wil je ook wel eens uit winkelen in een stad, met grotere winkels en meer keuze. Afgelopen week ben ik dus, met mijn dochter en de rolstoel in de auto, naar Hilversum geweest, om warme winterkleding te kopen.

Dochter is een expert, als het om winkelen gaat en weet precies waar we het handigst kunnen parkeren. Vanuit de parkeergarage rol je met de stoel zo V&D binnen. Wat minder handig is het dat je letterlijk bergaf rolt en er aan het eind van de helling een dichte deur is. Die gaat pas open als je het kaartje van de parkeergarage door een scanner haalt.

Eenmaal de winkel binnen moet je ook eerst een hellingbaan af. Op zich goed geregeld, hoewel de onvoorzichtige rolstoeler gemakkelijk een doodsmak zou kunnen maken, als hij wat te dicht langs de rand stuurt. Er is geen hekje of vangrail om valpartijen te voorkomen.

De lift is gelukkig ruim. Heel anders is dat bij C&A. Het liftje daar is zo miniem dat we ons maar met grote moeite naar binnen kunnen te persen. Er stapt een oude dame met een looprekje voor ons in. Haar vriendin is zo vriendelijk om de trap te nemen, die past er niet meer bij.

Maar goed, uiteindelijk vinden we bijna alles wat we zoeken: Een gevoerde broek, warme sokken, een regenbroek voor op de scootmobiel en een activity ball voor de kat.

En overal waar je met je rolstoel op een deur af stevent, is er wel iemand bereid hem voor je open te houden. Zelfs die ene, zichtbaar humeurige, blonde mevrouw kan het niet over haar hart verkrijgen, om de deur voor onze neus dicht te laten slaan. Ja, zo halen wij minder-validen het beste in onze medemensen naar boven !



De Strip: Dit deel van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door de Stripman zelf. 


Klink hier voor deel een en deel twee van deze episode.

Wordt vervolgd. 

Bezoek ook de website van  de Geheimzinnige Hulpman !


Lees ook de vorige hoofdstukken: De Wind - Snuf de Hond - Muzikale Droom - Theo en Francien - Motorfietsen en Sportwagens - De Klaveet - Hot City - Teringhond - Het is niet wat je denkt - Zork - Slapend rijk - Hoe het verder ging met Theo  - In het Theater - Túareg en de Zwarte Toren - Kussengevecht

 

donderdag 17 november 2011

Odilon de Naaktkat - Kom wakker worden, daar is de activity ball


Kom, wakker worden !

We hebben een activity ball voor je gekocht !

Okee, er staan wortels op. Maar dat is omdat de dierenwinkel alleen nog 
de knaagdierenversie had. Er zitten echt kattenbrokjes in...

Pfff, wat een gedoe...

maandag 14 november 2011

We hebben het nu even te druk voor de ondergang van de wereld



Okee, het is de laatste dagen wat kouder, maar tot nu toe hadden we een uitzonderlijk zachte herfst. Recordwarmte in oktober en ook begin november was aanzienlijk warmer dan het langjarige gemiddelde.

Warmt de aarde op ? Met zekerheid durf ik er niets over te zeggen, maar het lijkt er toch verdacht veel op. Maken we ons daar druk over ? Wel nee ! We hebben een Euro-crisis, toch ? Veel belangrijker !


Om een wanhopige klimaatwetenschapper, die een tijdje terug geciteerd werd in de krant, te parafraseren: We hebben het veel te druk met de financiën om ons bezig te houden met de ondergang van de wereld.

Nu zal het met die ondergang wel loslopen, maar dat er een klimaatsverandering aankomt lijkt me iets waar we toch ernstig rekening mee moeten houden. Als je wat verder in de geschiedenis terug kijkt, kun je vaststellen dat het klimaat nooit lang stabiel is geweest.


Van zeer warme perioden, waarin ons land helemaal onder water stond, tot aan Zuid-Limburg aan toe, tot zeer koude periodes, waarin de gletsjers tot aan Amersfoort kwamen. Alles hebben we al gehad.

We boffen dat het de afgelopen paar duizend jaar redelijk gematigd is geweest. En nu zou het wel eens een eindje op kunnen warmen. Op mijn balkon lijkt het al zo ver. Het witte margrietje dat we van de zomer van iemand cadeau kregen bleek voor de tweede keer in bloei te zijn gekomen...

Eind november start de volgende klimaattop in het Zuid-Afrikaanse Durban . Heeft iemand er al iets over gehoord, gezien of gelezen...?

zondag 13 november 2011

Bleker ziet de natuur als vijand en komt met een anti-natuurwet



Lange tijd was de mens een zwak en kwetsbaar wezen, dat moest vluchten voor gevaarlijke roofdieren en beschutting moest zoeken tegen kou en regen. Het heeft een paar honderdduizend jaar geduurd, maar op een zeker moment waren we zover. De mens hoefde niet langer te schuilen voor de natuur, de mens kon de natuur overwinnen.

Op andere werelddelen was was men wat sneller, maar in West-Europa kun je stellen dat het, voor onze soort, de laatste 500 jaar wel snor heeft gezeten. Ondanks onderlinge oorlogen is ons aantal gestaag toegenomen. Er zijn vanuit de natuur geen serieuze bedreigingen meer voor de westerse mens, behalve de mens zelf.

Toch zijn er mensen die in de natuur een vijand zijn blijven zien. Lieden met meer verstand zagen in de jaren '60 en '70 al dat het eerder omgekeerd is. De mens was hard bezig de natuur te vernietigen. In Nederland was dat bijna helemaal gelukt.

Gelukkig hadden die verstandige mensen veel invloed en richtten ze natuurbeschermings-organisaties op. En dat heeft geholpen. De natuur is er nu in ons land een stuk beter aan toe dan 50 jaar geleden.

Het is geen algeheel succesverhaal. Met de weidevogels, bijvoorbeeld, gaat het, vermoedelijk door de steeds intensievere landbouw, nog steeds niet goed. Maar, om een ander voorbeeld te noemen, de roofvogelstand is, door het verbod op middelen als DDT, beter dan hij in decennia is geweest.

Zo zou ik nog bladzijden door kunnen schrijven over allerlei geslaagde natuurbeschermings-projecten. Er zou ook helemaal geen reden zijn om de alarmbel te luiden. Als Henk Bleker er niet was geweest.

O, wat kan ik me kwaad maken over die man. Kunnen we Henk Bleker niet naar een ver land sturen, in plaats van Mauro, die sympathieke Angolese jongen ? Het nettoresultaat zou hetzelfde zijn, één persoon minder, maar ons land zou er een stuk beter van worden.

Waarom ben ik zo boos op Bleker ? Omdat Bleker is blijven steken in de prehistorie. Misschien heeft zijn Christelijke opvoeding er iets mee te maken ? De mens als heer der schepping, het rentmeester-idee ?

Hoe dan ook. Door een ongelukkig toeval, sommige mensen zullen het een democratisch proces noemen, is Henk, met zijn voorwereldlijke visie, terecht gekomen op het ministerie van Economische zaken, Landbouw en Innovatie. Daar mag hij zich ook bezig houden met de natuur.

Aangestoken door het idee dat er nu eenmaal bezuinigd moet worden, draaide Bleker allerlei natuur-subsidies terug zette de uitvoering van projecten stil. Dat is op zich geen ramp, de natuur redt zich ook best als we ons er wat minder actief mee bemoeien.

Maar dat ging onze staatssecretaris met holbewoner-instincten nog niet ver genoeg. Hij komt nu met een 'natuurwet', die je eigenlijk beter een 'anti-natuurwet' kunt noemen. In de visie van Bleker moet de natuur ondergeschikt gemaakt worden aan de economie, de landbouw moet de vrije hand krijgen en beschermingsmaatregelen moeten daarom worden beperkt tot het uiterste minimum.

Eerder heeft Bleker al geroepen dat boeren wat hem betreft de milieuregels mogen overtreden, als dat beter is voor hun bedrijf. Met deze wet zet hij de deur wagenwijd open voor elk ander bedrijf dat in onze natuurgebieden iets van plan mocht zijn. Wegen aanleggen, bedrijventerreinen... Ach wat, die rotnatuur, wat heb je er ook aan als het daar maar ongebruikt ligt ?

Daarbij vindt Henk dat er wel wat meer gejaagd kan worden en wil hij, naast de wilde eend, houtduif, fazant, konijn en haas, ook de grauwe gans, kolgans, smient, damhert, edelhert, ree en wild zwijn vogelvrij verklaren. Natuur moet je af knallen, niet waar ?

Begrijperlijkerwijs is er veel protest tegen Blekers plannen. Er is een internet-petitie die ondertekend kan worden, er is een mogelijkheid om bij de overheid je mening te geven. Dat laatste kan tot en met 18 november. Het wetsvoorstel wordt in het voorjaar van 2012 behandeld.

Daarnaast is Natuurmonumenten een internet-enquête gestart, waarvan de uitslagen aan Bleker zullen worden aangeboden. Als de natuur je aan het hart gaat, probeer Bleker dan wat moderne inzichten bij te brengen ! Uiteindelijk kan de natuur best zonder mensen, maar kunnen mensen niet zonder natuur...

De zoektermen Henk Bleker en Natuurwet leveren bij Google ruim 10.000 resultaten op. Ik geef er een paar:

Het wetsvoorstel uitgelegd op rijksoverheid.nl 

De reactie van Vogelbescherming Nederland 

Een opmerkelijke mening van een groep die zich Groen Rechts noemt: Nieuwe natuurwet van Bleker is een flater 

Een inventarisatie van reacties op Blekers plannen op de website van Das en Boom 


De Strip: Dit deel van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door de Stripman zelf. Elke overeenkomst met staatssecretaris Henk Bleker berust op toeval... Klink hier voor deel een van deze episode.


Wordt vervolgd. 

Bezoek ook de website van  de Geheimzinnige Hulpman !


Lees ook de vorige hoofdstukken: De Wind - Snuf de Hond - Muzikale Droom - Theo en Francien - Motorfietsen en Sportwagens - De Klaveet - Hot City - Teringhond - Het is niet wat je denkt - Zork - Slapend rijk - Hoe het verder ging met Theo  - In het Theater - Túareg en de Zwarte Toren - Kussengevecht

 

donderdag 10 november 2011

Occupy Soestdijk ?



Jazeker ! De occupy-beweging is ook neergestreken vlakbij het voormalige koninklijk paleis. Het bescheiden kampement bevindt zich hemelsbreed misschien 500 meter van mijn huis, maar ik had er nog niets van gemerkt. Geen herrieschoppers, dus. Keurige mensen met een missie.


Gisteren reed ik er voorbij, op de terugtocht van mijn rondje door het Baarnse bos. Ik zag niemand en ik had het koud, dus ben ik alleen even gestopt voor een foto. Maar ik draag ze een warm hart toe !



De website van Niburu dat de drijvende kracht achter deze occupy-actie schijnt te zijn...

Mijn eerdere verhaal: Wij zijn die 99 procent


woensdag 9 november 2011

Even de wielen strekken...



De zon scheen, de bomen kleurden fraai geel en bruin, dus ik dacht vanochtend: 'Kom laat ik de wielen van de scootmobiel eens strekken.' Het was, door mijn recente ziekte, alweer drie weken geleden dat ik voor het laatst buiten was, dus het mocht wel weer eens een keer.

 De achtertuin van één van de huizen tegenover Paleis Soestdijk

Helaas verdween de zon al snel weer achter de wolken. Lichtelijk verkleumd kwam ik na een uur weer terug. En uiteraard begon daarop het zonnetje weer vrolijk te schijnen. Met de kat op schoot en een kop koffie in de koude handen warm je gelukkig weer snel op.

De tocht ging door het Baarnse bos. Er waren werkzaamheden aan de gang, zodat sommige paden er kapotgereden bij lagen. Het wemelde er weer van de honden en bijbehorende baasjes. Maar gelukkig waren er geen verscheurende of asociale exemplaren bij. Baarn is een keurig dorp...

De knoestige stammen van de berceaux, een soort tunnel van eikenboompjes...

 Laantje met larixen, de grond is bezaaid met hun afgevallen naalden...

Twee redelijk bejaarde eiken bij de Grote Kom...

dinsdag 8 november 2011

De meta-sequoia of watercypres - Nog een levend fossiel



Er zijn mensen en helaas zijn het er vrij veel, die denken dat Nederlanders belangrijker zijn dan andere mensen. Ik weet niet hoe ze daar bij komen en wat voor argumenten ze aan voeren, maar ik vind het onzin. De ene mens is niet meer waard dan de andere en zeker niet omdat de een toevallig hier geboren is en de ander in Afrika of Azië.

Gek genoeg zijn er ook natuurliefhebbers die vinden dat onze eigen, inheemse dieren en planten, waardevoller zijn dan soorten die uit andere landen komen. Ook dat is een gek standpunt, naar mijn idee. En moeilijk houdbaar ook. Want waar leg je de grens ?

Het konijn is door de Romeinen ingevoerd. Moeten we alle konijnen dan maar afschieten ? Of terugsturen naar hun eigen land ? Onzin, natuurlijk. En niet uitvoerbaar.

Er zijn nog veel meer dieren en planten vanuit andere werelddelen in ons land terechtgekomen. Soms per ongeluk, zoals de halsbandparkiet die het heel goed blijkt te doen in sommige grote steden. Soms met opzet, zoals allerlei boomsoorten, struiken en sierplanten.

Een bijzondere boom die je de laatste decennia steeds vaker ziet, in tuinen, parken en langs wegen is de meta-sequoia of watercypres. Hij is verwant aan de mammoetbomen uit Californië en kwam in prehistorische tijden in grote delen van het noordelijk halfrond voor. Misschien ook wel in Nederland, maar daar is hij al duizenden jaren uitgestorven.

Je zou de meta-sequoia dus een levend fossiel kunnen noemen, net als de slangenden, waar ik een tijdje terug een stukje over schreef. De bomen bij ons stammen allemaal uit China waar de soort, pas halverwege de 20ste eeuw, werd herontdekt en beschreven.

Het is een naaldboom, maar net als de larix verliest de meta-sequoia zijn naalden in de herfst. Het is ook een snelle groeier. In zijn thuisland kan hij makkelijk een hoogte van 40 meter bereiken. Bij ons, waar de bomen nog maar pas aangeplant zijn, zijn ze voorlopig nog iets kleiner. Maar dat er meer in zit kun je nu al zien.

De foto's zijn een paar weken geleden gemaakt. Je ziet een forse meta-sequoia op een rotonde, niet ver van mijn huis. Die is daar een 10-tal jaren gelden aangeplant, toen was het al een flink uit de kluiten gewassen boom.

Niet ver daarvandaan een exemplaar dat niet veel ouder dan 20 jaar kan zijn. Voor die tijd was hier een weilandje...

In een straatje daar vlakbij is de meta-sequoia gebruikt als laanboom. Ook deze bomen zijn hooguit 20 jaar oud. Dit is de stam van een van deze exemplaren.

Klik op de foto voor een grotere weergave...

Zie ook Wikipedia 

En eerdere bijdragen over de Slangenden en wat die te maken heeft met de muiterij op de Bounty...

zondag 6 november 2011

Waarom is de popmuziek toch zo vol tragische verhalen ?


Misschien ben ik er momenteel wat extra gevoelig voor ? Net ziek geweest, emotioneel misschien wat aangedaan, ik weet het niet. Tijdens mijn ziekte zocht ik in ieder geval wat verstrooiing in de muziek. En terwijl ik luisterde keek ik op internet naar informatie over de muzikanten.

Het leek wel of de duvel er mee speelde. Ik kon geen muziekje opzetten of de uitvoerende muzikant was tragisch aan zijn of haar einde gekomen. Countryzangeres Patsy Cline, op haar 31ste, gestorven in een vliegtuigcrash. Mijn favoriete rockzanger, de Schot Alex Harvey, na jaren van drankmisbruik overleden, 47 jaar oud.

Phil Lynott, zanger en bassist bij de Ierse rockgroep Thin Lizzy, maar 37 jaar geworden, door drugs en drank. De Amerikaanse zanger-liedjesschrijver Harry Nilsson was op zijn 53ste op, na jaren zuipen en snuiven. De ondergewaardeerde bluesrock-gitarist Roy Buchanan, drankprobleem, opgepakt door de politie en gestorven in de cel, 49 jaar oud slechts...

Vooral die drank- en drugsproblemen vallen op. Ik kan zo nog een heel rijtje muzikanten noemen met soortgelijke moeilijkheden: Billie Holiday, Charlie Parker, Jim Morrison, Jimi Hendrix, Rory Gallagher, Herman Brood, Kurt Cobain... de lijst is eindeloos. Heel recent bijvoorbeeld nog: Amy Winehouse.

Hoe kan dat toch ? Zo getalenteerd en vaak ook behoorlijk succesvol. Maar tegelijkertijd, diep ongelukkig, zichzelf ten gronde richten. Zijn muzikanten in het bijzonder gevoelig voor verslavingen ? Ik denk van wel.

Artiesten zijn, over het algemeen genomen, gevoelige mensen. Periodes van grote creativiteit wisselen ze af met onzekerheid en twijfel en soms ernstige depressies. Veel artiesten zijn, naar mijn mening, manisch-depressief.

Overdreven ? Ik zag een tijd terug een documentaire van de Britse komiek en programma-maker Steven Fry. Die lijdt zelf aan manische-depressiviteit en interviewde een hele reeks acteurs, schrijvers en muzikanten met dezelfde kwaal.

Bij kunstenaars, die een min of meer geregeld leven hebben, valt het misschien nog in toom te houden. Maar vooral bij muzikanten is dat lastig. Helemaal als ze een beetje succes gaan krijgen. Dan moet er namelijk opgetreden worden, zoveel mogelijk, in allerlei verschillende plaatsen, theaters en landen. Hun leven raakt geheel ontregeld.

Robbie Williams, gevierd pop-idool, vertelde aan Steven Fry, dat hij avond aan avond voor dol enthousiaste zalen stond. De wereld lag aan zijn voeten. Maar terug op zijn hotel kamer bestierf hij het van de eenzaamheid en depressiviteit.

In zulke gevallen ligt de remedie voor de hand. Niet naar je eenzame hotelkamer gaan, maar feesten. Zuipen, snuiven, spuiten, slikken, net zolang tot je van de wereld bent en niets meer merkt van de somberheid en twijfel.

Het tragische is dat rond deze mensen vrienden, vriendinnen, collega's en managers waren. Daar zijn ongetwijfeld mensen bij geweest die zorgen maakten over de gezondheid van de betreffende artiest. Maar klaarblijkelijk waren ze niet in staat om bij te sturen.

Het akelige is dat veel fans het stiekem nog stoer vinden ook, zo'n zanger die jong en tragisch sterft. Dwepers leggen nog elke dag bloemen op het graf van Jim Morrison. Maar wees gewaarschuwd, kinderen ! Artiest zijn lijkt leuk, maar lees eerst de bijsluiter. Het is levensgevaarlijk. Vooral wanneer je succes krijgt...

Alle genoemde artiesten zijn terug te vinden op Wikipedia. Een andere prettige site met veel informatie over muzikanten, biografieën, discografieën en recensies is het Amerikaanse allmusic.com 


De Strip: Dit deel van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door de Stripman zelf. Wordt vervolgd. 


Bezoek ook de website van  de Geheimzinnige Hulpman !


Lees ook de vorige hoofdstukken: De Wind - Snuf de Hond - Muzikale Droom - Theo en Francien - Motorfietsen en Sportwagens - De Klaveet - Hot City - Teringhond - Het is niet wat je denkt - Zork - Slapend rijk - Hoe het verder ging met Theo  - In het Theater - Túareg en de Zwarte Toren - Kussengevecht