zondag 27 oktober 2019

Uit het blog-archief


Ik weet het niet meer precies, maar het zal toch al een jaar of 20 zijn dat ik wekelijks een verhaaltje en een strip de wereld in stuur. Eerst was dat alleen naar vrienden en bekenden, later ook op het Volkskrantblog en mijn eigen stripblog. Alleen op dat blog staan al meer dan 800 afleveringen.

Dat heeft ruim 270.000 bezoekers opgeleverd, die vast niet allemaal even uitgebreid de verhalen en tekeningen bekeken hebben. Een aantal heeft wel de moeite genomen om een reactie achter te laten. Alleen kan ik bij Blogger niet zien hoeveel dat er waren, alleen de laatste 1000 worden in het reactie-overzicht weergegeven. Dat gaat terug tot 2015 en ik begon met het blog in 2011.

De afzonderlijke verhalen – en reacties – zijn wel terug te vinden in het blogarchief. Waar had ik het, bijvoorbeeld, over in oktober 2011 ? Over Nederland als belastingparadijs, zie ik: 

'Via ons land wordt 8000 miljard gesluisd zonder dat de fiscus er een vinger naar uitsteekt. Ons kabinet bezuinigt liever op allerlei sociale regelingen, culturele subsidies, natuur en milieu.'

Er is misschien wel iets veranderd, sindsdien, maar niet heel veel.

In oktober 2012 had ik het over wielrenner Lance Armstrong die zijn 7 overwinningen in de Tour de France in moest leveren, wegens dopinggebruik. Dat vond ik vreemd. In andere sporten wordt toch ook niet achteraf de uitslag veranderd ?

'Als een voetbalscheidsrechter een buitenspeldoelpunt goedkeurt blijft het gelden, ook al kan iedereen op tv zien dat hij een fout heeft gemaakt. Er zijn beroemde voorbeelden van dergelijke omstreden doelpunten, maar nooit wordt er na afloop aan de uitslagen van de wedstrijden gemorreld.'

Inmiddels hebben we de V.A.R., de videoscheidsrechter, die dit soort gevallen probeert te voorkomen. Maar als die het fout ziet...

In oktober 2013 schreef ik over EddieLang, een van de eerste jazzgitaristen. Hij werd in 1902 geboren en overleed in 1932, bij een operatie aan zijn stembanden. Lang had gehoopt daarna ook opnamen te kunnen maken als zanger. Nu kennen we hem als begeleider van andere vocalisten zoals:

'...Louis Armstrong, Bing Crosby, Bessie Smith, Lonnie Johnson en vele anderen. De muziek die zij maakten noemen we nu classic blues, oude stijl jazz, of soms ook wel dixieland. Door sommigen wordt er wat op neergekeken, maar de complexiteit ervan moet niet onderschat worden. Bovendien is het over het algemeen opgewekte muziek, bedoeld om op te dansen en vrolijk van te worden.'

In oktober 2014 schreef ik: 'Minder vlees eten, goed voor dier, planeet en mens.' Compleet met recept:

'Snij een kilootje geschilde aardappels in blokjes. Doe die met twee, ook in stukjes gesneden, winterwortelen in een ruime pan. Een flesje bier erbij en twee vegetarische kruidenbouillonblokjes. Zet op een matig vuurtje.

Terwijl de aardappels en wortelen aan de kook komen pel je een paar uien en een paar teentjes knoflook. Die versnipperen en in de pan doen.
Snij een halve komkommer, een flinke tomaat en een halve paprika in blokjes en doe die er ook bij. Alles rustig laten garen, af en toe omroeren om aanzetten te voorkomen.'

Ik at daar dan wel een gekookt eitje bij.



De Strip: De strip - die los staat van het geschreven bericht - is gemaakt door de Stripman zelf. Klik hier voor deel 1 en deel 2 van dit verhaal. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 en deel 9 van het vorige verhaal.

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men



zondag 20 oktober 2019

De Boerenoorlog... eh... protesten


Woensdagochtend werden we gewekt door getoeter en motorgeronk veroorzaakt door boze boeren die, met hun tractoren, op weg waren naar Den Haag. Eerst gingen ze even langs bij het RIVM in Bilthoven, om te protesteren tegen de wetenschappers die het stikstofgehalte in de atmosfeer meten. En daarbij kwamen ze voorbij Soestdijk.

Logisch dat die boeren boos zijn, hoor ik om me heen zeggen. En ik begrijp het ook wel, maar doorgaan op de oude weg is ook geen optie. We zijn gewend om steeds maar te groeien en steeds efficiënter te werken maar, in de agrarische sector, leidt dat tot grote schade aan de natuur.

Wijze mensen roepen al decennia dat we zo niet door kunnen gaan en nu begint dat een algemeen gevoel te worden. Als er duizenden demonstranten protesteren, voor een beter klimaatbeleid, kondigt de politiek dus maatregelen aan en als er vervolgens boeren boos worden, worden die maatregelen weer teruggedraaid. Logisch en jammer, want het schiet niet op, maar in ieder geval goed dat het milieu nu zo in de belangstelling staat.

Toevallig ben ik momenteel aan het lezen in een boekje over de Boerenoorlog, in Zuid-Afrika rond 1900, geschreven door Arthur Conan Doyle. De schrijver, onsterfelijk geworden door zijn romans en verhalen over Sherlock Holmes, vond dat hij iets recht moest zetten.

In de wereldopinie kwamen de Britten er namelijk slecht vanaf en werden de Boeren, afstammelingen van Nederlandse kolonisten, afgeschilderd als moedige vrijheidsstrijders. Conan Doyle legt uit dat het niet de Britten waren die op oorlog aanstuurden, dat zij er ook geen voordeel bij hadden en dus niet het etiket van onderdrukkende imperialisten verdienden.

In zijn voorwoord schrijft hij, dat het zijn bedoeling is, om exemplaren van zijn boekje naar elke buitenlandse krant en elke ambassade te sturen. Het beeld dat de boze boeren opriepen moest bijgesteld worden.

Dat is niet best gelukt. Ruim 60 jaar later zat ik op de lagere school en daar leerde ik Zuid-Afrikaanse liedjes, waarin de Engelsen als 'rooinekken' voorbij kwamen die 'verergd' moesten worden. 'Hoera, vir die Boer, hoera !'

Dat alles heeft de Zuid-Afrikaanse Boeren niet geholpen. Ze verloren de oorlog en heel Zuid-Afrika kwam onder Brits gezag. Het heeft nog decennia geduurd voordat het land zelfstandig werd.

Dat zelfstandige Zuid-Afrika raakte zijn populariteit, na de jaren '60 van de vorige eeuw, helemaal kwijt door de politiek van apartheid, de strikte scheiding van rassen. Daarbij denken wij aan blanken tegenover zwarten. Het merkwaardige is dat Conan Doyle ook over rassen schrijft, maar hij bedoelt daarmee Britten en andere Europeanen – ze werden toen 'uitlanders' genoemd – tegenover Hollanders, of in dit geval hun afstammelingen, de Boeren.

Die Boeren dachten toen ook al dat ze een volk apart waren, dat een bijzondere voorkeursbehandeling verdiende. Conan Doyle pleit voor een gelijke behandeling van de rassen, maar schrijft dan: 'alle blanken zijn gelijk'. Over de rechten van de oorspronkelijk bevolking heeft hij niet zoveel te melden.

Ik weet niet of ik nu optimistisch moet zijn, vanwege het groeiende milieubewustzijn. In de krant las ik dat het kabinet zelfs minder vakantievluchten wil vanaf Schiphol. Mooi ! Maar aan de andere kant... als ik het wankelmoedige beleid zie en dan zo'n boekje over Zuid-Afrika lees. Van racisme zijn we 100 later ook nog niet verlost...

Het boek van Conan Doyle 'The War in South Africa: Its Cause and Conduct' is gratis te downloaden bij het Gutenberg Project. Het is grappig om te zien dat op Wikipedia nog steeds partij gekozen wordt, als het om de Boerenoorlog gaat. De Nederlandse versie is daarbij kritisch ten opzichte van de Britten, terwijl bij de Engelstaligen de Boeren de schuld krijgen.

Op seniorplaza staat de hele tekst van het Zuid-Afrikaanse lied Bobbejaan Klim Die Berg, dat wij op school leerden.



De Strip: De strip - die los staat van het geschreven bericht - is gemaakt door de Stripman zelf. Klik hier voor deel 1 van dit verhaal. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 en deel 9 van het vorige verhaal.

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men






zondag 13 oktober 2019

Een wollen muts, een kameel en een rivier


Ik had een merkwaardige droom afgelopen week. Ik droomde dat ik naar kantoorboekhandel Immerzeel ging, om enveloppen te kopen. Mijn, wat oudere, mededorpsbewoners weten onmiddellijk waar ik het over heb. Dat apart uitziende winkeltje, op een hoek aan de hoofdstraat, dat van buiten helemaal bekleed is met zwarte en donkergele tegels. Immerzeel was decennia lang een begrip, maar is er al weer jaren weg. In het pandje zit nu een meubelzaak.

Ik zette mijn fiets aan de overkant van de straat, op een parkeerplaats die er in werkelijkheid helemaal niet is. Maar ja, droom, hè. In de winkel stond een aantal mensen bij de kassa. Eén ervan, een donkere jongeman, begroette me met een lach. Die zal ik dan wel kennen, dacht ik en ik gaf hem een hand.

Ik liep verder de winkel in naar een stelling vol enveloppen. Er waren allerlei formaten, grote, kleine, oude giro-enveloppen, zelfs enveloppen die al gebruikt waren, met de inhoud er nog in. Maar de soort die ik nodig had zag ik niet.

Mijn blik dwaalde af naar een raam achterin de winkel. In werkelijkheid was er geen raam, natuurlijk, en het uitzicht was er in het echt ook niet. Dat was anders heel mooi in mijn droom. Een woest begroeid duinlandschap, met wuivend gras, verspreid staande struiken en boompjes, waar een grote groep vogels boven vloog.

Ik ging de winkel weer uit om mijn fiets op te halen. Als ik een stukje doorrij en een zijweg insla, moet ik bij dat duinlandschap komen, dacht ik. Onderweg naar mijn fiets kwam ik een man tegen met een hond, een oude grijze poedel, daarna een andere man met een kameel. Vreemde details kun je soms dromen. Heb ik al gezegd dat ik een grote muts op had, met een onregelmatig patroon van witte en grijze wol ?

Ik stapte op de fiets en reed een stukje langs de hoofdweg. Toen er een opening tussen de huizen kwam verwachtte ik het duinlandschap te zien, maar ik zag, in plaats daarvan, een rivier met een binnenvaartschip.

Dat kan helemaal niet, dacht ik in mijn droom. Alsof de rest van het verhaal nog best geloofwaardig was geweest. Als dit de Eem was, de rivier niet ver van Soestdijk, dan stroomt hij ineens op de verkeerde plaats. En nu moest ik niet alleen een zijweg vinden, maar ook een brug.

Zover kwam het niet. De weg kwam uit op een andere, waar van links een wit bestelbusje kwam aangeraasd. De chauffeur stuurde teveel naar rechts, raakte een hek dat in een sloot aan de kant van de weg belandde. Ik moet nog goed uitkijken ook, droomde ik, straks rijden ze me van de sokken.

Ik bereikte de overkant van de weg, zonder kleerscheuren en belandde op de parkeerplaats van een supermarkt. Geen duinlandschap of rivier te zien. Daarna werd ik wakker. 

De Strip: De strip - die los staat van het geschreven bericht - is gemaakt door de Stripman zelf. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 en deel 9 van het vorige verhaal.

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men






zondag 6 oktober 2019

Een passieve sportliefhebber


Mooie zonsopkomst vanochtend, met vlammend rode wolken. (Zie mijn foto's op Twitter.) Gelukkig was ik weer net op tijd wakker en moest ik erg nodig naar de WC. Dat is één van de voordelen van het ouder worden, ik heb het afgelopen jaar geen zonsopkomst gemist.

Dat was vroeger wel anders. Toen sliep ik regelmatig een gat in de dag. Maar toen was ik de rest van de dag ook een stuk actiever. Nu spendeer ik meer tijd voor de TV om te zien hoe andere mensen actief bezig zijn. Ik ben nu een passieve sportliefhebber.

Gisterenavond, rond middernacht eigenlijk, heb ik zelfs het eerste deel van de marathon gezien, die door de mannen gelopen werd in het snikhete Qatar. Volgens de commentatoren was het niet zo warm als eerder, bij de vrouwenwedstrijd, toen een groot deel van de deelneemsters uitgeput weggedragen moest worden, maar ook nu werd er gretig gebruik gemaakt van sponzen en waterflesjes.

Ik heb geen idee wie er gewonnen heeft, toen ik in slaap viel lag er een groepje van vier op kop, een Keniaan, een Zuid-Afrikaan, een Ethiopiër en een loper uit Eritrea, geloof ik.

Even checken... Ik zie dat de Ethiopiër Desisa gewonnen heeft, gevolgd door zijn landgenoot Geremew en de Keniaan Kipruto. De Eritreër is teruggezakt naar de zesde plaats. Verrassend is de vierde plaats van de blanke Brit Callum Hawkins. Die lag bij de 20ste kilometer nog een halve minuut achterop. De winnende tijd, 2 uur 10 minuten en 40 seconden, is niet bijzonder snel, maar dat is niet vreemd met die hitte.

Eerder zagen wij, de passieve sportliefhebbers, onze eigen Sifan Hassan goud winnen op de 1500 meter. Ze deed dat met overmacht. Deze keer liep ze geen afwachtende race, zoals bij haar eerdere overwinning op de 10 kilometer, maar nam ze na één ronde al de leiding.

Ja, als Sifan niet als kind naar ons land gevlucht was, dan hadden we mooi met lege handen gestaan. De andere Nederlandse atleten hebben natuurlijk ook hun best gedaan, ze haalden hier en daar zelfs finaleplaatsen, maar winnen, daar hadden we Sifan voor nodig.

Jammer dat ze te maken kreeg met een schorsing die haar coach, Alberto Salazar, opgelegd kreeg door de antidoping-autoriteiten. Hij heeft wat bochten afgesneden, naar het schijnt, en mag nu vier jaar niet meedoen.

De Volkskrant schrijft dat Hassan uit woede om die schorsing en de vragen die haar daarna gesteld werden, zo'n aanvallende 1500 meter liep. Heeft ze zelf ooit de regels overtreden ? Het lijkt niet waarschijnlijk. Er is ook geen andere atleet, die bij Salazar trainde, ooit op doping betrapt.

Er is kortom geen reden om niet blij en trots te zijn bij de overwinningen van Sifan Hassan. We mogen dankbaar zijn dat er af en toe zo'n toptalent naar ons land vlucht. Wie weet hoeveel we er bij de grens al weggestuurd hebben ?

Als sportliefhebbers mogen we passief genieten, de vluchtelingen zouden we wel wat actiever mogen beschermen.



De Strip: De strip - die los staat van het geschreven bericht - is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 en deel 8 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 en deel 7 van het vorige verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men