zondag 5 februari 2012

Lekker binnen zitten met een dropje



Een Siberisch weekeinde hebben we. Op het balkon was het gisterochtend 12 graden onder nul. Maar als de voorspellingen uitkomen is dit horrorwintertje, na een week, alweer op de helft. Volgend weekend gaat het waarschijnlijk dooien.

Lekker weer om met een dropje bij de verwarming, de allesbrander of de gashaard te zitten. En nog eens terug te komen op mijn verhaal van vorige week. Toen vroeg ik of jullie, beste lezers, ook onderhevig waren aan dropzucht.

Als je zo'n vraag stelt en je hebt een wereldwijd web uitgeworpen over een tiental verschillende internetfora en sociale media, dan kun je verwachten dat de antwoorden langs allerlei kanalen binnen komen.

Als ik dat allegaartje overzie, waarvoor ik jullie allen trouwens hartelijk wil danken, dan blijkt dat een groot deel van de lezers de verslavende werking van drop onderkent.

Het leuke is dat een paar van mijn vaste reageerders op het weblog, juist niet van drop houden. 'Je mag mijn portie hebben,' zegt de een. 'Ik eet zelden drop', schrijft een ander. Maar die zegt dan wel verslaaft te zijn aan snoep van Haribo. Terwijl een derde, die ook niets om dropjes geeft, weer niet van chocola af kan blijven.

Dat 'er niet van af kunnen blijven' is een thema dat herhaalde malen terugkomt. 'We trakteren onszelf hooguit 1 keer per maand op een zakje drop! Dat dan wel ineens naar binnen gaat...', mailt mijn zwager, bijvoorbeeld.

Collega-blogger Bart schrijft: 'Helaas lukt het me maar slecht om het met mate drop te eten. Pas had ik een oplossing gevonden: gewoon bij het Kruidvat van die losse drop kopen, die wordt afgewogen nadat je het zelf geschept hebt. En....een heel kleine portie gekocht, 
dus !'

Oud Volkskrantblogster Catharina schrijft op Facebook: 'Ik heb eens bij een dreigende heksenhyl-dropverslaving expres drie zakjes achter elkaar opgegeten tot ik er ***misselijk van was :-) ' Dat zijn geen halve maatregelen ! En in een volgende reactie schrijft ze dat het nog hielp ook.

Het lukt maar weinigen om op een matige wijze van drop te genieten. Het is dus maar goed dat het niet zo'n vernietigende werking heeft als veel andere genotsmiddelen.

Uit het buitenland komen ook verschillende reacties. Een lezeres uit België schrijft: 'Muntendrop van Klene en katjes van Venco! Ik breng ze steeds mee als ik in NL ben geweest en dan worden de zakjes er onbeheersbaar doorgejaagd. Het is dan weer wekenlang wachten tot er mogelijkheid is om een nieuwe voorraad aan te leggen. Ik heb ze wel eens door de kinderen hier laten proeven en die zeggen eensgezind dat ze naar benzine smaken.'

Een andere Neder-Belgische geeft aan een grote voorkeur te hebben voor Laurierdrop en geeft direct de ontstaansgeschiedenis erbij: 'De uitvinding is Italiaans, boeren daar leggen tussen de blokdrop (basis van drop) laurierbladeren zodat de blokken niet aan elkaar plakken... aroma geeft zo ook een lekker smaak en geur.'

Een Nederlandse lezer in Finland (ja, mijn web is echt wereldwijd !) bevestigd dat de dropjes daar heel anders zijn dan hier: 'De Noorderlingen alhier zijn verslingerd aan sterke salmiakdropjes. Zoute drop en van die grote drop kennen ze pas sinds de opkomst van die snoeparcades in de supermarkten (van dubbelzout houden ze niet).'

Sommige lezers zouden wel graag drop willen eten, maar mogen dat niet vanwege hun gezondheid. Martine mailt dat ze alleen wel eens in de fout gaat bij de apotheek: '...want daar staat een zeer verleidelijk schaaltje en daar pik ik er altijd 1 of 2 van. Eén keer ben ik zo dom geweest dat aan de dame achter de toonbank te vertellen. Die keek onmiddellijk zeer streng en zei dat ik dat nooit meer mocht doen.'

Tot slot beveelt een Facebook-vriend me aan om een zoethoutplantage te beginnen: 'Jij als zoethoutboswachter in een rustiek huisje met groene luiken ?'

De vraag die zich dan, met de huidige weersomstandigheden, wel opdringt is of die zoethoutbomen wel winterhard zijn...? Hou de voeten warm, allemaal, en neem een dropje...!



De Strip: Dit deel van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 en deel 8 van deze episode.


Klik op de strip voor een grotere weergave. 

Bezoek ook de website van  de Geheimzinnige Hulpman !

Ga voor eerdere hoofdstukken naar het Strip Jaaroverzicht van 2011 


8 opmerkingen:

Anoniem zei

Mooie samenvatting van dit wereldwijde onderzoek Stripman.
Blijft een kwestie van drop of dronder.

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

Je wordt nog eens een culinair onderzoeksjournalist op deze manier!

Anoniem zei

Drop het is iets wat nederlanders pakt als ik een zakje in de auto heb moet ik er vier te gelijk nemen

martin zei

Fijn mezelf terug te zien in een heus droponderzoek.

Jan de Stripman zei

@aadverbaast - Dank je ! Die slogan ga ik onthouden voor een volgende keer...;o)

@zelfstandig journalist - Wie weet...;o)

@gooiboy - Dwangmatig eten, dat is het...;o)

@martin - Het was een eer dat je mee wilde doen...;o)

Antoinette Duijsters zei

Drop en Nederlanders = prachtige verhalen:-)

Anita Lankamp zei

Hoezo horrorwinter, in mijn jeugd hadden we altijd dit soort winters, ik kan me zelfs nog een winter herinneren dat we op de schaats naar de supermarkt gingen, over de weg dus..........

Jan de Stripman zei

@antoinette - Dat blijkt !

@anita - Ja, joh ! Ik zit de boel maar een beetje te stangen...;o)