Na twee maanden
rondrijden op de scootmobiel is het misschien een idee om eens een
tussenstand op te maken. Trouwe lezers weten dat ik bijna een jaar
bezig geweest ben met de aanvraag, dus nu het zo intens gewenste
vervoermiddel een poosje in gebruik is wordt het tijd om de eerste
ervaringen eens door te nemen.
Ben ik er blij mee
? Jazeker ! Heeft de scootmobiel mijn leven veranderd ? Nou, dat valt
wel mee. Ik ben er niet gezonder of fitter door geworden en het is
ook niet zo dat ik nu op, elk gewenst moment en onbeperkt, de deur
uit kan. Wat dat betreft is het nog steeds zaak om, met mate en
overleg, de uitstapjes plannen.
Want ik moet wel gewoon de trap af en
de scootmobiel uit de kelder manoeuvreren, om er op uit te kunnen.
Bij terugkomst, toch wel wat vermoeid, moet het karretje weer de
berging in en ik weer de trap op. Dat gaat niet vaker dan 2, hooguit
3 keer per week.
En in de praktijk ga ik zelfs nog wat
minder vaak op stap. Want als er in een week een ander uitje gepland
is, een verjaardag, een autoritje, of wat dan ook, dan moet ik dat
van die 2 à 3 keer aftrekken. Dorpsgenoten die zich afvragen waarom
ik nog niet bij ze op bezoek ben geweest moeten dus nog even geduld
hebben.
Desalniettemin heb
ik sinds half januari elke week wel een keer, met de scootmobiel,
door het dorp en omgeving gereden. Ik ben op bezoek geweest bij mijn
ouders, bij de vereniging waar ik jaren actief lid was en bij de
fysiotherapeut. Ik heb door de polder getoerd en door het Baarnse
bos.
Ik heb
boodschappen gedaan bij de supermarkt, de slijter, de
elektronicawinkel en de kantoorboekhandel. Dingen die ik al jaren
niet meer zelfstandig kon. Vooral de supermarkt was relaxed, omdat ik
daar met mijn voertuigje naar binnen kon. Iets wat ik bij de slijter,
met al zijn kostelijke glaswerk, niet aan durfde.
En hij rijdt prima. Zelfs met de
handrem erop, zoals ik laatst merkte, toen ik langzaam de Lazarusberg
optufte. Hij rijdt wel wat zwaar, dacht ik nog, maar dat dat aan die
rem lag merkte ik pas toen ik achteruit inparkeerde op de
hoofdstraat.
Ook ongelijk of modderig terrein is
geen probleem. Het is een vrij klein model, met bescheiden wieltjes,
maar in het park of het bos staat hij zijn mannetje. Alleen het, op
topsnelheid, over een slecht gelegd fietspad hobbelen is niet aan te
raden. De scootmobiel doet het zonder protesteren, maar de berijder
wordt wel heftig door elkaar geklutst.
Het is ook zaak om
je goed, winddicht, aan te kleden, zolang het weer nog aan de koude
kant is. Op een fiets of lopen wordt je warm door de lichamelijke
inspanning die je levert. Dat is op een scootmobiel natuurlijk niet
zo. Ook is het oppassen bij onoverzichtelijke verkeerssituaties. Je
zit laag, ziet dus niet alles en wordt ook makkelijk over het hoofd
gezien.
En ik heb ontdekt
dat je met een andere mentale instelling op weg moet gaan dan
vroeger, toen het nog met de fiets kon. Toen was over straat rijden
vooral een zaak van zo snel mogelijk op de plaats van bestemming zien
te komen.
Met een scootmobiel is dat van
ondergeschikt belang. Je moet gewoon genieten, net als tijdens een
vaartochtje of een ontspannen wandeling. Het gaat niet om alleen de
bestemming, maar zeker ook om het reizen zelf...!
Kijk hier voor foto's van De Stripman op zijn scootmobiel
De Strip: Dit deel van het Stripmannen-vervolgverhaal is gemaakt door Jan de Stripman zelf. Klik hier voor deel 1 - deel 2 en deel 4 van dit verhaal. Lees ook de vorige hoofdstukken De Wind - Snuf de Hond - Muzikale Droom - Theo en Francien
- Motorfietsen en Sportwagens
- De Klaveet - Hot City - en Teringhond
Wordt vervolgd...
Klik op de strip voor een grotere weergave...
19 opmerkingen:
Geweldige uitvinding!
Goed te horen dat het prima bevalt.
@aadverbaast - Ach, ja, er wordt wel eens wat lacherig over gedaan. Maar als je zelf eenmaal slecht ter been bent, dan is het toch een uitkomst...
Eigenlijk ben je dus zeer tevreden.
@beusekom - Ja, daar lijkt het wel op, hè...;o)
Nu nog een lift en zo de kelder uit kunnen rijden en dan is het helemaal goed. Ja je moet gaan rijden om te genieten.
@antoinetteduijsters - Dat zou verhuizen worden en dat zit er, op korte termijn, niet in...
al met al toch een positief verslag. dat zo'n scootmobiel je hele leven verandert, dat is meer iets voor de reclamespotjes :-).
Maria-Dolores
@Maria-Dolores - Het is een verbetering, maar geen complete omwenteling. Had ik zelf ook niet verwacht, hoor...;o)
Jan ik zag net op het busstation voor Amsterdam CS twee plaatsen met een grote P en daaromheen een snoer met stekker getekend. Het leek me een scootmobiel oplaadpunt. Wel een goed idee. Heeft Soest dat al?
@martin - Ik heb er in de plaatselijke krant nog niets over gelezen. Is het niet voor elektrische auto's...?
Goed om te lezen dat hij bevalt. En nu met de mooie maanden voor de boeg wat het weer betreft, kun je er zeker op uit.
Tja, als je niet bij de whiskey kunt komen in de slijterij dan blijft het natuurlijk koud....
@zelfstandig journalist - En dat zal ik ook zeker doen...!
@ramirezi - Ik weet dat ik dan een beetje uit mijn rol van gehandicapte val, maar als het om drank gaat sta ik gewoon op uit de scootmobiel, hoor...;o)
En wanneer kom je nou eindelijk eens naar Nijmegen?
;-P
Fijn om te lezen dat de scootmobiel je goed bevalt.
@glaswerk - Noem maar een dag ! In theorie zou ik met mijn scootmobiel in de trein moeten kunnen...;o)
In theorie zou ik met mijn scootmobiel in de trein moeten kunnen...;o)
In theorie misschien wel, maar volgens mij valt dat in de praktijk behoorlijk tegen.
Dit bergje komt dus wel een keer naar de scootmobielende Mohammed toe... ;-)
@glaswerk - Dat lijkt me een prima idee ! Je bent altijd welkom voor een kopje koffie, thee, of zelfs een glas water, met een biskwietje of iets stevigers ernaast...;o)
Nee er zijn in wel meer plaatsen scootmobiel oplaadpunten. Dit was op de stoep.
@martin - Aha ! Moet je daar dan een pasje voor hebben ? Iemand zal de stroom toch moeten betalen. Niet dat ik er snel behoefte aan zal hebben, maar dat moeten we maar eens uitzoeken...;o)
Een reactie posten