Waarom is lid worden altijd veel makkelijker dan opzeggen ?

Mijn vrouw vindt het wel leuk om af en toe een gokje te wagen. Ze koopt wel eens een kraslot, of speelt mee in een loterij. Dat zal wel in de familie zitten. Toen haar moeder overleden was bleek dat het beste mens met vier verschillende loterijen meespeelde.

Allemaal schreven ze automatisch, elke maand, een bedrag af van haar rekening. Het heeft maanden geduurd voordat we alles stopgezet hadden. Want alleen bellen of schrijven, dat oma overleden, was volstond niet. Er moest een bewijs van overlijden opgestuurd worden.

De staatsloterij bleek het meest vasthoudend. Nog zeker een half jaar na oma's verscheiden speelde ze mee. We hebben ons wel eens afgevraagd wat er gebeuren zou, als ze alsnog de hoofdprijs zou winnen. Zou er dan een bewijs van leven gevraagd worden ?

Eind vorig jaar kwam mijn vrouw thuis met een bon, waarmee je gratis mee kon spelen in de postcodeloterij. Omdat gratis niet duur is stuurden we de bon in. Maar de daaropvolgende maand werd er geld voor een lot, van onze rekening afgeschreven. Gratis bleek maar een maand te duren.

We hadden wel meteen prijs. Eerst een blik soep en een rookworst, de maand daarna een bos bloemen. Maar toen vonden we het wel leuk geweest en wilden we het lot weer opzeggen. Daarvoor moet je een brief naar de loterij sturen.

Na een paar weken kreeg ik een brief terug. Of ik binnen vijf dagen contact op wilde nemen. Uit het briefhoofd bleek dat de brief tien dagen eerder verstuurd was. Een beetje knorrig pakte ik de telefoon.

Alle medewerkers waren in gesprek. Na een paar minuten werd me de mogelijkheid geboden, om automatisch teruggebeld te worden. Toets een twee, daarna je nummer en ik zou niet langer hoeven wachten.

Helaas werd ik die dag niet meer teruggebeld. Nog knorriger probeerde ik het de volgende dag weer. In gesprek ! Na enige tijd bleek dat iedereen die ik belde in gesprek was. En mijn e-mail deed ook vreemd. Storing op de lijn.

Omdat het toch een gratis nummer was belde ik met mijn prepaid mobiel naar de loterij. Ik kreeg vrij vlot een mevrouw aan de lijn. 'Ik heb gisteren een brief ontvangen waarop ik vijf dagen geleden had moeten reageren...', begon ik.

'Dat is niet erg, hoor', probeerde ze me gerust te stellen. Een beetje aarzelend begon ze aan een verhaal over kanjerpunten en winstkansen. Ik reageerde niet enthousiast. Ze leek zelf ook niet meer zo zeker dat ze me binnen de loterijboot kon houden.

Ik bleef beleefd, maar beslist weigeren. Was het nu echt nodig om me daarvoor een brief te sturen, met de vraag om telefonisch contact op te nemen ? Bij het inschrijven werd lang niet zo moeilijk gedaan ! En die postbesteller zou ik ook maar eens achter zijn vodden zitten. Die brief was 10 dagen onderweg geweest !

Ze begreep dat ze met een zinloze missie bezig was. Maar ze verzekerde me nog wel dat de postcodeloterij inmiddels door een andere firma haar brieven liet bezorgen. Hebben we toch nog iets bereikt...

De Strip: Dit deel van het Stripmannen-vervolgverhaal is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor  deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - of lees de vorige hoofdstukken De Wind - Snuf de Hond - Muzikale Droom - Theo en Francien en Motorfietsen en Sportwagens

- wordt vervolgd...